Enerzijds is onze dochter een kat uit de boom kijker, zeker met meerdere mensen blijft ze veilig bij ons hangen tot ze steeds meer de omgeving durft te gaan verkennen. Als ze dan “vrij” is is ze een ondernemende tante, die kan bij wijze van spreken de hele wereld aan en is kwijt of op tocht.
Met mensen hetzelfde, ze kan verlegen zijn en bij mij hangen, bijv in niet zo’n bekende omgeving, of andersom, eventueel na even wennen lekker vrij. Bekenden en ons knuffelt ze graag. Maar ze knuffelt ook vreemden?
Ze gaat soms ineens bij een onbekende op schoot, bijv een oud collega van ons, die ze nooit gezien heeft (dan vind k het prima, dat zijn door ons veilig gekeurde mensen en vertrouwde mensen zeg maar) of vanmorgen ging ze ineens een winkel mevrouw knuffelen. Das toch raar?? Is dit herkenbaar of zijn er meer van die kinderen? Ik ben haar nu aan t leren dat ze vreemde mensen niet zomaar mag knuffelen en er zomaar bij op schoot mag kruipen, maar aan de andere kant wil ik t onbevangen en vriendelijke wat ze heeft er ook niet eraf halen zeg maar. Ze kan namelijk erg vriendelijk hallo zeggen tegen mensen enzo en dat vind ik een goede eigenschap dat ze niet teveel in haar schulp kruipt.
Ze heeft een beetje diverse “trekjes” dus.
Herkenbaar? En wat doe je ermee?
Is dit herkenbaar of zijn er meer van die kinderen?ja herkenbaar, maar 'meer van die kinderen' klintk alsof ze een enge ziekte hebben of zo :wink:
Maar nano kan zich ook helemaal op iemands schoot vleien die voor het eerst bij ons is, kan bij visite bij mijn moeder doen of ie die mensen al jaren kent, en als ie moe is bij de chinees dan legt ie zonder pardon zijn hoofd te rusten tegen de wildvreemde man naast ons...Alleen in het laatste geval (bij wildvreemden waar ik me dus ook van kan voorstellen dat de persoon ik kwestie niet zit te wachten op een vreemd kind) zeg ik er iets van. Verder vind ik het alleen maar fijn dat ie zich zo snel ok voelt bij mensen.
Tuurlijk kan er misbruik van gemaakt worden en kan het later tegen hem gaan werken, maar voor alsnog vind ik dat onbevangene toch wel belangrijker, en zie ik de preek van de grote boze buitenwereld er een beetje los van.
@fiep klophout wrote:
Is dit herkenbaar of zijn er meer van die kinderen?ja herkenbaar, maar ‘meer van die kinderen’ klintk alsof ze een enge ziekte hebben of zo
Maar nano kan zich ook helemaal op iemands schoot vleien die voor het eerst bij ons is, kan bij visite bij mijn moeder doen of ie die mensen al jaren kent, en als ie moe is bij de chinees dan legt ie zonder pardon zijn hoofd te rusten tegen de wildvreemde man naast ons…Alleen in het laatste geval (bij wildvreemden waar ik me dus ook van kan voorstellen dat de persoon ik kwestie niet zit te wachten op een vreemd kind) zeg ik er iets van. Verder vind ik het alleen maar fijn dat ie zich zo snel ok voelt bij mensen.
Tuurlijk kan er misbruik van gemaakt worden en kan het later tegen hem gaan werken, maar voor alsnog vind ik dat onbevangene toch wel belangrijker, en zie ik de preek van de grote boze buitenwereld er een beetje los van.
De ik-knuffel-vreemde-mensen ziekte haha! Bedoel t niet als enge ziekte hoor!
Ik vind het soms wel vreemd omdat ze ook heel erg verlegen kan zijn. En zeg er idd bij mijn bekenden niets van, bij onbekenden wel mdat niet iedereen daar op zit te wachten vind ik. Juist omdat ze soms ook moeite heeft met nieuw en onbekend vind ik het ook wel fijn om te zien dat ze zich zo kan uiten, maar het levert soms wel vreemde situaties op.
dat doen die van mij ook, tenminste de jongste van 2 1/2 dan .
die knuffelt en kust alles en iedereen die dat maar wil.
uiteraard zijn dit mensen die wij kennen.
zo ook de moeders op school kunnen een onverwachte kroel verwachten.
ik vind het wel schattig maar leer hem wel dat niet iedereen dit fijn vind
Knuffelen met vreemden doet Laura niet, maar wel uitgebreid gaan kletsen tegen mensen die ze op straat tegenkomt (en dan vertelt ze echt haar halve levensverhaal, soms dingen die ze aan mij nog niet eens verteld heeft, over iets wat moeilijk was op school, of ruzie met een vriendinnetje).
Terwijl ze van andere mensen juist helemaal niets moet hebben, en zich dan ook ineens heel verlegen gaat gedragen. Ze heeft dus echt duidelijk haar voorkeuren.
Ik vind het wel leuk dat ze zo spontaan is, maar ze zat laatst ook te kletsen met een dronken man op straat, dus ik ben er niet altijd even blij mee.
En ik vind het soms sneu voor haar als mensen helemaal niet op haar reageren, maar dat moet ze gewoon leren natuurlijk, dat niet iedereen zin of tijd heeft om met een onbekende te praten.
Mijn zoon doet dat dus helaas ook bij iedereen…
In een wachtkamer bij de dokter of het ZH bijvoorbeeld…
Gaat gerust bij iemand op schoot, knuffelt en kust… :shock:
Ik ben daar zelf niet blij mee, maar weet ook niet hoe ik hem aan zijn verstand gepeuterd krijg dat er ook stoute mensen zijn die kindjes meenemen enzo.