Vreemd mamagedrag

ow hier ook afspreek perikelen… kindjes die boos zijn omdt ze niet meer op zolder mogen spelen (tja, ben gekke henkie niet: hele zolder overhoop en kindje gaat naar huis zonder op te ruimen want moeder heeft eten in de oven staan), kindjes die boos zijn als ze hier tussen de middag niet kunnen blijven eten, en mama’s die je dan ook aankijken waarom dt niet mag. Tja, ik heb nou eenmaal niet de makkelijkste zwangerschap, dus heowel dat voorheen nooit een probleem was zeg ik nu sneller nee.

of kindjes die altijd hier spelen en als je dan eens zegt: nou, vandaag komt het niet zo goed uit hier aangezien ik een slechte dag heb. Maar sophie mag wel bij jullie komen spelen dan is het vanuit moeders: ow nee, dat kan echt niet want ik had gepland om in bad te gaan aangezien onze … bij jullie wilde spelen.



ik denk adt ik het nog niet helmaal snap hoe het afspreken in elkaar zit. :think:

Vind het ook echt maar vreemd gedrag.



Hier ook nog niet eerder meegemaakt, maar nu wil onze dochter alleen maar thuis spelen. Paar weken terug wel een keer bij een vriendje hier in de straat gespeeld die ook in haar klas zit, maar verder altijd thuis.

Als het niet uit komt dan is het gewoon een andere keer of we bespreken een andere dag.



Maar wist niet dat het een gedoe kan geven als een kindje 3 x ergens anders speelt en dan met het zelfde kindje 1 x thuis speelt. Benieuwd hoe dat volgend jaar gaat, dan wil ze vast wel bij andere kindjes thuis spelen.



Hier de afspraak dat we niet boven spelen, ik wil het gewoon niet hebben :oops: En merk dat kindjes er maar allemaal vanuit gaan dat ze gewoon boven kunnen spelen, vraag me dan wel eens af of dat overal maar gewoon kan ?

Mijn dochter zal echt alles overhoop halen en op onze kamer spelen, of knoeien op de badkamer etc. Beneden hebben we genoeg speelgoed, een grote tuin met daarin veel speelgoed waar ze zich echt niet kunnen vervelen.

Nou zo’n ouder zet lekker de toon jippie, niet leuk!



Hier gelukkig geen gekkigheid.

Romata ook hier word er niet boven gespeeld. Ik mocht me laatst trouwens verantwoorden tegenover het meisje dat wilde spelen bij ons. Ik moest naar de fysio dus wilde ik niet dat er kinderen kwamen. Vroeg ze waar Ella dan was als ik naar de fysio was. Heb toen gezegd dat het gewoon niet kon.



Vandaag juist een hele fijne ervaring Ella mocht bij een klasgenootje gaan spelen zodat ik naar het ziekenhuis kon naar mijn vriendin die veel te vroeg bevallen is :frowning: Ella een leuke middag en ik op mijn gemak naar mijn vriendin.

@knipoogje1983 wrote:

nou, vandaag komt het niet zo goed uit hier aangezien ik een slechte dag heb. Maar sophie mag wel bij jullie komen spelen dan is het vanuit moeders: ow nee, dat kan echt niet want ik had gepland om in bad te gaan aangezien onze … bij jullie wilde spelen.




:shock: :lol:

Wat een mafkezen lopen er toch rond zeg!



Ik vind niet boven mogen spelen echt afhankelijk van het kind en de leeftijd. Ik kan me heel goed voorstellen dat je kleuters die door het hele huis gaan niet wil hebben, maar op een gegeven moment willen ze gewoon heel graag lekker wat privacy, beetje keutelen samen en zijn ze oud genoeg om zich aan afspraken te houden (hier: alleen op de eigen kamer spelen of met toestemming van de broers op de zolder).

Wat een belachelijke vertoningen zitten er tussen zeg! :shock:



Hier hebben we er eigenlijk nooit gedoe over (tenminste, de ouders onderling niet… De kinderen willen nog wel eens struikelen in de ‘onderhandelingen’ 8)). Soms spelen ze - even grofweg een voorbeeld - 6 keer thuis en 1 keer bij de ander, de volgende maand is dat weer andersom. Zeker het geval als de date een kleutertje betreft dat buiten de deur spelen nog erg spannend vindt kan het ongelijk lopen en daar heb ik nog nooit iemand moeilijk over horen doen. Het gebeurt juist regelmatig dat ouders aanbieden dat er ook wel bij hen thuis gespeeld mag worden als ze zien dat ik met 5 kinderen onderweg naar huis ga.



Dus eh ja… Ik vind het vreemd mamagedrag 8)

@Lune wrote:

Maar of het ‘echt’ niet kan doet er toch helemaal niet toe?

Zo’n sneer heb ik nooit gehad, maar ik kan me wel ergeren aan kinderen die dan gaan vragen waarom niet (of moeders die doorvragen van oh moet je weer naar … zwemles/tandarts vul maar in). Soms heb ik gewoon geen zin in nog meer kinderen in huis, soms heb ik gewoon geen zin om die dag voor de derde of vierde keer op de fiets te moeten stappen (en dat zijn vrijwel altijd ritten van 20/25min enkele reis) om ergens een kind te halen> Mijn leven is druk zat en soms wil ik gewoon een dagje thuis zijn met mijn eigen kinderen.




Dit zeg ik dus ook gewoon als dat zo is… want net als jij wil ik ook weleens een middag gewoon thuis met mijn eigen kinderen en niet overal en nergens heen moeten om eentje op te halen of dat er hier nog van alles extra rondbanjerd.

Er kan hier veel, maar niet elke dag.

Daar ben ik gewoon niet geschikt voor, heb afentoe mijn huis ook voor onszelf nodig.



Vaak geef ik dan ook aan dat het best morgen of de dag erna kan of de week erop op dezelfde dag… maar vandaag even niet. Gewoon… niet.

Wat boven spelen betreft is dat echt een hele andere discussie. De kamer van de jongens is hun ruimte…hun speelgoed staat daar, dus zou niet weten waarom ze er niet kunnen spelen. Ja een bende wordt het zeker, daar is de kamer en opruimmethode (en wat er in staat wat kids gewoon kunnen pakken), ook op ingericht. Speelruimte…maar verder eerlijk waar, zelden tot nooit irritaties of vreemd gedoe rondom het spelen.



Soms wat verwarrend, maar meer ook niet. Heb wel stelling ingenomen, wat betreft 1 a 2 jonge kleuters, die in de ochtend toezeggen te willen afspreken en ook waar (bij ons), maar 's middags om 12 uur trekken ze zich terug (soms tijdens de les al) of willen ze alleen nog maar onder hun voorwaarde afspreken (bij hun thuis). Snap de ‘angst’ of spontane verlegenheid helemaal hoor, maar onze zoon heeft het nakijken, want de afspraak gaat niet door en kansen om met een ander alsnog af te spreken is er dan niet meer.

Hij mag van mij dus niet meer met die 2 afspreken tenzij ik het niet erg vind dat hij daar kan spelen (wil mijn kind soms ook gewoon thuis hebben, omdat ik merk dat hij even in de gaten gehouden moet worden). Gelukkig vraagt hij er niet meer naar. Vind het soms wel jammer dat die ouders teveel meegaan in de nukken van hun kind en niet leren dat afspraak-afspraak is (bellen als het niet gaat kan altijd nog), maar raar noem ik het niet…



Ik denk dat je boeken kunt schrijven over afspreekperikelen, maar volgens mij (dat vraag ik me soms oprecht af) is het vaak meer een dingetje tussen mama’s onderling of miscommunicatie of ‘voor de ander invullen wat hij/zij denkt of wil zeggen’ dan dat het echt allemaal zo (bewust) rot is bedoeld. Hier merk ik juist we met ouders onderling veel hardop kunnen uitspreken/navragen of ventileren,omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten en er niet op uit zijn elkaar daarin te overtroeven…daarin kennen ze soms maar al te goed onze ‘zwakke’ plekken…veel mama’s met pittige kids en de nodige kopzorgen, dus eerder een helpende hand, dan wijzende vinger. Gelukkig…of, heeeeel veel part-timende of wisseldienstwerkende vaders (die doen sowieso noooit moeilijk,haha).

Ik zeg gewoon altijd eerlijk als ik er zelf geen zin in heb. Om yngve weer overal mee naar toe te slepen



Ik vind het nooit zo erg als kinderen dat vragen. Geef gewoon kort en bondig antwoord. Nee hun broertje slaapt of nee ik had al plannen met kai of elin.



Boven spelen mag hier wel en ben de kinderen aan het leren dat ze het samen moeten opruimen gaat soms goed soms niet.



Ik grijp dan de kans om met de ander even iets van een spelletje of een puzzel te doen

ik herken het wel, schreef ik eerder ook al, maar heb er opzich geen “last van” want ik zeg wel gewoon wat ik denk en pas me niet aan met zo’n sneer… indirect geef ik iemand dan gelijk naar mijn gevoel. Dus als iemand gaat lopen katten, dan is het … oke, kans verkeken, nu al helemaal niet meer…



Het toppunt was een keer met een “vriendje” van Peet in groep 2. Ze spraken af op het schoolplein zonder ons medeweten. Dus na school kwam Peet naar me toe met “mama, ik wil graag met L spelen mag dat?” Ja jongen dat mag, maar dan wel na het broodje want mama moet zo eerst even op gesprek bij de meester op de andere locatie en ik moet nog even snel iets ophalen bij de huisarts. Oke… geen punt voor hem. Komt de moeder van L… ja, L en Peet willen spelen, kan dat? Ja hoor dat kan… “Oke neem je hem dan meteen mee?” *ik dacht toen oke, meteen besloten dus dat het spelen bij ons gaat plaatsvinden, de jongen hadden hier nog geen uitlatingen over gedaan, maar goed… * maar ik zei "Nou, dat kan dus niet, ze mogen spelen, maar dat kan dan pas vanaf 13.30 want ik heb eerst nog wat andere dingen op de agenda staan. En die moeder reageerde dus ernstig gepikeert, jah zeg dat kwam haar niet uit, ze moest naar de stad, want het pak van haar man moest naar de stomerij en dat was lastig om samen met L te doen, dus ze had gezegd dat hij maar een speelafspraak moest maken en als ze hem pas over 2 uur kon brengen dan kwam ze in tijdnood want dan had ze maar 2 uurtjes de tijd en dat redde ze niet… waarop ik heel begripvol antwoorde, dan ga je toch nadat je L hebt gebracht, we eten laat, dus hij mag best tot 17.30 blijven, dan heb je 3,5 uur de tijd… Nee, dat bedoelde ze niet, ze bedoelde dan juist dat als ze pas om 2 uur kon gaan, ze maar 2 uur had want L mocht van haar nooit langer dan tot max 16.00 uur ergens spelen. Dus het was echt heel onhandig en kon ik L dan niet meenemen en hem samen met Peet alleen laten :shock: om mijn andere dingen te doen…?Ik was flabbergasted, het was in groep 2, dus beide jongens waren 5… doe normaa mens… alleen laten… Toen heb ik gezegd dat ik het gevoel kreeg een soort goedkope oppas te moeten zijn omdat dat pak blijkbaar nogal belangrijk was… maar take it or leave it… 13.30 mag hij komen en anders spreken ze maar wat anders af op een andere dag… en dat was al helemaal tegen het zere been want nu was er niemand meer op t plein om mee af te spreken… uiteindelijk koos ze eieren voor d’r geld en bracht haar zoon om 13.30… maar echt… te bizar voor woorden hoe die moeder redeneerde… apart… zeerapart… ze hebben nadien ook nooit meer gespeeld…te veel gedoe iedere keer :lol: