Tja ik ben zeker niet de enige met deze vraag, maar Bryan is nu 15 mnd, en elke keer als ik bij hem wil gaan kijken het 's avonds voordat ik ga slapen wordt hij wakker, al bij de gedachte dat ik zijn deurklink aanraak :shifty: :wall:
dan wil hij ook echt nog drinken bij me ( geef nog BV );
ik ben ook een paar nachten niet gaan kijken bij hem en dan wordt hij schreeuwd om 3 uur wakker :wall: :wall:
en wil dan ook pas weer slapen als hij gedronken heeft…
hoe kan ik hem gaan leren on toch door te slapen ??
of gaat dat over een paar maanden vanzelf ??
het gaat denk uiteindelijk wel over, levi werd ook wakker bij de deurklink met die leeftijd en wilde dan ook driken(flesje melk).
nu kan ik zonder problemen bij hem binnen komen en zelfs zijn luier verschonen als dat nodig is.
ik weet niet hoe je hem het kan afleren. niet zijn kammertje binnen gaan, maar ik weet van me zelf dat ik dan niet lekker slaap.
ook werd hij regelmatig om 3uur wakker om voeding en op een geven moment gaf ik die dus om 23uur dus dat als hij wakker mocht worden zo zijn fles had en ik er niet uit hoefde. maar dat gaat wat moeilijker met bv je kan niet je borsten achter laten 
Dana (ik weet het; officieel nog geen dreumes ) werd ook steevast om 3 uur wakker en begon dan te jammeren en ten slotte echt te huilen. Een aantal keren een flesje gegeven, maar op advies van het CB moesten we daar mee stoppen, omdat we in een vicieuze cirkel zouden blijven zitten.
Dat heeft wat nachtjes ergenis en zorgen gekost, maar nu lijken we er (al binnen een week!) doorheen te zijn. De eerste 2 nachten gingen we nog wel kijken of er écht niet wat aan de hand was, maar daar leek ze alleen maar onrustiger van te worden. Daarna 2 nachten niet gekeken en laten jammeren en huilen. Niet leuk, maar het werkte wel. Het huilen werd korter en afgelopen nacht heeft ze zich niet meer laten horen!
Kindjes krijgen op een gegeven moment meer moeite om zelf weer in slaap te vallen als ze wakker zijn geworden, dat moeten ze leren. Als ze een paar keer een voeding krijgen is dat natuurlijk een stuk makkelijker dan wanneer ze ‘zomaar’ weer vanzelf in slaap moeten vallen.
Als je het mij vraagt: toch proberen niet meer naar hem toe te gaan 's nachts, zodat hij leert dat hij zelf weer in slaap kan vallen. Overigens is het wel fijn als je zelf ook weet dat hij 's avonds gewoon genoeg gegeten heeft zodat je redelijk zeker kunt zijn dat hij geen honger heeft. Maar: eenmaal beginnen niet meer naar hem toe te gaan zou ik het ook afmaken. Dus niet 3 nachten niet gaan en dan weer wel.
Succes Moonfire, dit zijn lastige dingen. Het is nou eenmaal moeilijk je kindje te laten huilen. 
dank je wel voor jullie tips, maar er is idd een verschil van huilen in de nacht,
- gewoon effe laten weten dat hij wakker is, daar sta ik ook niet voor op, hij valt na 2x praten met ernie weer in slaap, maar echt krijsen, das toch heel wat anders
- maar het grootste probleem is eigenlijk dat hij wakker wordt zodra ik ook maar denk dat ik de deur ga aanraken om effe te kijken naar hem…
maar idd ik hoop dat het ooit overgaat, slapen
gaan zonder even te kijken kan ik toch niet…
hij heeft wel al een paar keer erdoor heen geslapen, maar dat mss 10 x in 15 mnd :mrgreen:
Wij kunnen bij Yvan ook niet 's avonds eventjes kijken hoe hij erbij ligt, zodra we de deur aanraken, wordt hij wakker (terwijl als we douchen etc, in de badkamer die naast zijn slaapkamer zit, hij gewoon doorslaapt).
Dit is al zo, vanaf het moment dat hij op zijn eigen kamertje ging slapen (6 mnd). Omdat we toch wel graag nog even willen kijken hoe hij erbij ligt etc. hebben we een draadloos camerasysteempje geplaatst met infrarood. Wanneer wij gaan slapen, kan ik op de monitor nog even een blik werpen op dat prachtige kind wat in zijn bedje ligt te slapen. :inlove:
beetje gekunsteld, ja, maar hier wel een oplossing.
Voor het doorslapen heb ik geen oplossing. Yvan heeft het in fases, maar dan met name problemen met inslapen zelf… nu gaat het weer heel heel goed :thumbup: … klopt af
moonfire
: hier ook nog nachtvoedingen hoor…gisteren 5 :shock: keer :roll: :wall:
is gewoon stress bij tom…
wij laten hem NOOIT huilen, gaan er altijd naar toe.
ik geloof niet in visieuze cirkels doorbreken en wordt altijd erg boos om "laten huilen"advies :naughty:
honger is honger, en honger naar aandacht en nabijheid hoort daarbij.
zolang hij het nodig heeft geven wij hem dat.
nu is het 9 van de 10 nachten zo dat we wachten tot hij wakker wordt, dan geef ik (.) en dan kruipt papa naast hem op de grond om naast hem te slapen.
tom hengelt dan met 1 been buitenboord om de broodnodige lichaamscontact :inlove: :inlove: maar slaapt wel in zijn eigen bed. :thumbup:
vaak valt hij vrij snel weer in slaap, soms zitten we uuuren met hem op…wel in het donker en zonder praten …want voor de gezelligheid komen we niet :shifty:
als hij goed in zijn vel zit slaapt hij door tot plm 5 uur
is er iets, dan niet …
tsja…het zij zo.
sterkte :hug: :-*
Moonfire, lastig he, hier wordt er ook een wakker als ik nog ga kijken, ik doe dat dus al heel lang niet meer.
Verder zijn er fases, zoals guusje omschrijft dat het wakker worden erger is, hier dan wel geen bv of flesjes meer maar soms is een slokje water wel nodig midden in de nacht.
Wij hebben echter de regel, meer dan 3 nachten achter een op het zelfde tijdstip wakker en huilen is voorkomen dat het een gewoonte wordt en dan laten wij dus wel huilen. We doen het wel opbouwend, ik ga er heen, donker, geen licht alleen vragen wat er is maar geen verdere gesprekken die niet nodig zijn. ik ga weg. 5 min. huilen, ik kom terug, hij blijft in bed. ik ga weer, ga 10 min weg. enz enz… Soms duurt het een nacht of 2/3 soms een week en soms is 1 keer het routinepatroon helpen doorbreken genoegn.
Ik heb mijn nachtrust ook hard nodig en op deze manier lukt dat redelijk en zijn het alleen periodes van onrust.
succes in ieder geval.
Natas
waarom mogen kleine kinderen toch geen honger hebben snachts :think:
waarom geen flesje snachts? zeker in een groeispurt of periode van slecht eten overdag door tanden of andere redenen…
hoevaak ik wel niet de koelkast plunder snachts… :roll:
ik vind het zielig :shifty:
en over laten huilen:
tuurlijk houd je kindje op met huilen: die heeft geleerd dat je toch niet luistert en niet komt…dus die geeft de moed wel op.
en zijn vertrouwen in jou heeft een flinke deuk opgelopen…in mijn ogen.
overdag zijn papa en mama er wel voor uk, en snachts niet…
en waarom eerst 5 minuten huilen en dan 10? dat kind kan toch geen klokkijken en blijft even zo goed met zn verdriet en onmacht zitten…alleen steeds langer…:roll:
sorry, maar ik kan daar niet tegen… :oops:
guusje heeft gelijk, ikzelf sta ook 's nachts aan de kraan te lurken, waarom zou een dreumes dan geen honger of dorst mogen hebben?
Ik zat ook met de nachtvoedingen toen ik in juli zwanger was zijn we begonnen die af te bouwen. Na de mk gewoon mee door gegaan voor het geval dat. Hoe wij dat deden… (wij slapen samen) laatste voeding om half 12 geven en dan tot 7 uur het buffet dicht. Troosten door speen te geven, knuffelen, totdat ze weer sliep. Het wordt nu na maanden steeds minder en minder. In de zomervakantie (andere omgeving) hadden we terugval. De laatste vakantie vorige week niet meer. Ze drinkt niet meer 's nachts en wordt daardoor ook steeds minder vaak wakker.
Als hij zonder dat je gaat kijken wél doorslaapt, dan zou ik niet meer gaan kijken. Bij het troosten om 3 uur: papa sturen, die heeft geen borst waar wat uitkomt. Verder biedt het boek ‘Lekker slapen zonder huilen’ van Elizabeth Pantley veel handvatten.
Persoonlijk ben ik tegen laten huilen, zolang je nog niet echt met je kindje kunt praten en redeneren. Ze hebben op zo’n moment iets nodig, drinken, nabijheid, troost… Het zal bij veel kindjes ongetwijfeld werken maar je kind leert dan alleen dat papa of mama niet komt als hij om hulp roept.
Afgezien daarvan zijn er kinderen waarbij het ook niet werkt. Die krijsen rustig wekenlang verder.
Uiteindelijk zou hij vanzelf moeten gaan doorslapen. Wij wachten ook met smart op dat moment. Maar wanneer??
Maar heeft een kind geen moeder/vader nodig die goed uitgerust zijn? En die niet na maanden van steeds een aantal keren opstaan prikkelbaar/snel geïrriteerd en soms bij het minste of geringste in huilen uitbarsten? En zeker als er al andere kinderen zijn in dat gezin, hebben die dat niet ook nodig van hun ouders?
Slaapgebrek maakt mensen op den duur tot wrakken, slaapdeprivatie is bijv. een methode om mensen hun wil te breken.
Yanniek heeft hier afgelopen week gehuild in zijn bed, met mama naast zich die hem er nÃet meer uitpakte en hem een paar minuten liet huilen en dan weer rustig neerlegde met speen en knuffel. De eerste nacht koste dat veel tijd, maar was ook te zien dat hij na de 3e keer terug te zijn gelegd hij begon te begrijpen dat mama het anders deed dan anders. Hij stopte tussen het huilen door, keek zijn kamer rond, wachtte even, keek naar mij en miepte weer even en was weer stil (ik maak geen oogcontact, maar kijk tussen spleetjes door 
).
De 2e nacht verliep al een stuk makkelijker, wel nog bij hem, wel eerst het huilen (zonder tranen overigens) maar na weer teruggelegd zijn kon ik na een uur al naar beneden, en de nacht hoefde hij alleen maar even neergelegd te worden en sliep dan weer verder. De 3e nacht net zo, en de 4e nacht gebeurde het wonder (kerst staat hier ook blijkbaar in het teken van wonderen :mrgreen: ), hij liet zich moe maar wakker wegleggen, ik kon naar beneden en hij heeft geslapen tot 8 uur 's ochtends zonder 1 kik! Afgelopen nacht ging ook goed, wel veel eerder wakker, maar huilt niet meer en gaat liggen uit zichzelf!
Ik blijf overigens wel steeds in het zicht van Yanniek, maar maak bewust geen oogcontact(=geen aandacht). Yanniek leert nu zelf (en veel sneller dan ik dacht!) in slaap te vallen, zonder dat mama en papa hem eerst hoeven te wiegen, klapjes tegen zijn billen en bijna complete dansjes hoeven uit te voeren. Als dat nu binnen 5 minuten genoeg was én meneer dat niet inmiddels 5 keer per nacht nodig had, dan was er wat ons betreft geen probleem. De tijd werd alleen maar langer en váker, ook als hij bij ons in bed sliep.
Kinderen zijn wel degelijk hier heel verschillend in…de oudste hoefde maar een kik te geven, we waren er en meneertje ging slapen en sliep dóór. Dit manneke lijkt er juist onrustiger door te zijn gaan slapen, en had steeds méér nodig om in slaap te vallen en werd ook steeds vaker wakker én kon steeds slechter in slaap komen. Hij sliep overigens op onze kamer, vaker in ons bed dan eigen bed uiteindelijk en werd nog tig keer wakker. Hij slaapt sinds 2 weken op zijn eigen kamertje, ik heb het idee dat hij daar ook rustiger door slaapt.
Nu na een paar dagen werpt deze duidelijkheid voor hem al vruchten af. Hij slaapt veel beter en wij zijn véel beter te genieten!
Ook in "natuurlijk " ouderschap zouden kindertjes niet over 1 en dezelfde kam geschoren moeten worden. Wat voor de 1 werkt, werkt voor de ander juist averechts. Want het is natuurlijk niet alleen slaapgebrek voor de ouders, maar zo’n uk heeft natuurlijk óók een goede nachtrust zonder tig onderbrekingen nodig om zich te kunnen ontwikkelen!
Ik heb hier 2 jongens in huis, ik heb aan de lijve ondervonden dat het echt anders kan werken bij dezélfde aanpak.
Noot: ik ben overigens tégen het alleen laten huilen tot overstuur aan toe! Ik vind alleen dat het duidelijk moet zijn dat niet ieder kindje gebaat is bij het op de kamer slapen van papa en mama of bij hen in bed. Overigens heb ik het natuurlijk niet over kleine babies, maar over dreumesen. Een babietje dat zichzelf nog ziet als verlengstuk van moeder/vader en geen enkele weet heeft van de manier waarop het zijn omgeving kan beïnvloeden, heeft volgens mij nog altijd meteen troost nodig als het huilt.
@Guusje wrote:
waarom mogen kleine kinderen toch geen honger hebben snachts :think:
waarom geen flesje snachts? zeker in een groeispurt of periode van slecht eten overdag door tanden of andere redenen…
hoevaak ik wel niet de koelkast plunder snachts… :roll:
ik vind het zielig :shifty:
en over laten huilen:
tuurlijk houd je kindje op met huilen: die heeft geleerd dat je toch niet luistert en niet komt…dus die geeft de moed wel op.
en zijn vertrouwen in jou heeft een flinke deuk opgelopen…in mijn ogen.
overdag zijn papa en mama er wel voor uk, en snachts niet…
en waarom eerst 5 minuten huilen en dan 10? dat kind kan toch geen klokkijken en blijft even zo goed met zn verdriet en onmacht zitten…alleen steeds langer…:roll:
sorry, maar ik kan daar niet tegen… :oops:
Ik ga er niet over discussieren daar is een ander gedeelte voor en volgens mij kom jij daar niet meer
Dus zet ik het maar in een spoiler hoeft het niet gelezen te worden.Maar ik denk daar dus heel anders over, zijn vertrouwen in mij is groot en loopt echt geen deuk op als ik hem leer 's nachts door te slapen zodat ik ook uitgerust bent. Doordat ik altijd wel ga kijken en terug naar hem toe blijf gaan weet hij dat ik er wel voor hem ben. Doorslapen kun je je kind leren en het weggaan en terugkomen is een methode om hem dat te leren. Als men er voor kiest zichzelf weg te cijferen door nachten met een kind op de been te lopen omdat men van mening is dat hij dat nodig heeft, en ieder kent zijn kind het beste dus dat kan ook nodig zijn, maar ik ben bang dat je op den duur het verschil niet meer ziet tussen noodzaak en uitproberen.
Ik vind het er aan liggen hoe oud je kind is en wat zijn karakter is maar een kind van bijna 2 probeert mij gewoon uit hoor. Hier wordt gewoon gezegt, mama nies bij jou slapen nou dat wil ik niet. Of hij vraagt om een verhaal. Ik ben van mening dat hij juist gebaat is bij mijn consequente doorzetten en wegblijven. Bij een goede nachtrust hoort een uitgerust kind die overdag blij kan spelen.
Waarom ik dit opbouw in minuten, omdat hij dan weet dat ik er toch nog ben maar hij die tijd ertussen nodig heeft om stil te worden en zelf te leren slapen.
Over honger 's nachts, de dag is lang genoeg om te eten en hier wordt door niemand van het gezin 's nachts gegeten. Dat is volgens mij voor kinderen en volwassenen slechts een gewoonte, en niet bepaald een goede.
Bij dorst is een beetje water genoeg. Flesjes zijn hier met 1,5 al afgeschaft simpel omdat hij ze niet moest. zou ik nog bv geven, waar ik helaas bij 9 mnd mee moest stoppen, dan zou ik ook niet meer 's nachts geven, simpelweg omdat ik de noodzaak daar niet van inzie.
Sorry maar moest mijn mening even spuien
@Guusje wrote:
wij laten hem NOOIT huilen, gaan er altijd naar toe.
ik geloof niet in visieuze cirkels doorbreken en wordt altijd erg boos om "laten huilen"advies :naughty:
@Guusje wrote:
waarom mogen kleine kinderen toch geen honger hebben snachts :think:
en over laten huilen:
tuurlijk houd je kindje op met huilen: die heeft geleerd dat je toch niet luistert en niet komt…dus die geeft de moed wel op.
en zijn vertrouwen in jou heeft een flinke deuk opgelopen…in mijn ogen.
overdag zijn papa en mama er wel voor uk, en snachts niet…
Ah… Ik wist dat er reactie zou komen op mijn stukje. Ik word moe van het heilige moeders verhaal hier op KOK. Je mag een kind noooooit laten huilen, want je bent een slechte moeder als je je kind laat huilen.
Ik ben hier dus ook meteen helemaal klaar, en ga ook niet meer reageren op dit soort topics, het is toch altijd fout.
Moonfire: Idd is krijsen heel wat anders, daar zou ik ook niet op blijven liggen. Sorry voor mijn felle mening in jouw topic, wil het niet verzieken, maar merk dat mijn stemming onmiddellijk tot het nulpunt zakt als het meteen weer gaat over je kunt nooit mogen laten huilen of een cirkel doorbreken. Laat maar…
Feit is wel dat mijn meisje de nachten weer prima doorslaapt en 's ochtends vrolijk wakker wordt. Ze zal wel trauma’s oplopen, maar hé, ik heb tenminste lekker geslapen.
@Kay30 wrote:
@Guusje wrote:wij laten hem NOOIT huilen, gaan er altijd naar toe.
ik geloof niet in visieuze cirkels doorbreken en wordt altijd erg boos om "laten huilen"advies :naughty:
@Guusje wrote:waarom mogen kleine kinderen toch geen honger hebben snachts :think:
en over laten huilen:
tuurlijk houd je kindje op met huilen: die heeft geleerd dat je toch niet luistert en niet komt…dus die geeft de moed wel op.
en zijn vertrouwen in jou heeft een flinke deuk opgelopen…in mijn ogen.
overdag zijn papa en mama er wel voor uk, en snachts niet…
Ah… Ik wist dat er reactie zou komen op mijn stukje. Ik word moe van het heilige moeders verhaal hier op KOK. Je mag een kind noooooit laten huilen, want je bent een slechte moeder als je je kind laat huilen.
Ik ben hier dus ook meteen helemaal klaar, en ga ook niet meer reageren op dit soort topics, het is toch altijd fout.
Moonfire: Idd is krijsen heel wat anders, daar zou ik ook niet op blijven liggen. Sorry voor mijn felle mening in jouw topic, wil het niet verzieken, maar merk dat mijn stemming onmiddellijk tot het nulpunt zakt als het meteen weer gaat over je kunt nooit mogen laten huilen of een cirkel doorbreken. Laat maar…
Feit is wel dat mijn meisje de nachten weer prima doorslaapt en 's ochtends vrolijk wakker wordt. Ze zal wel trauma’s oplopen, maar hé, ik heb tenminste lekker geslapen.
Ik had al een heel stuk getikt, maar klein monstertje :inlove: tikt het even weg met de muis…Kay, het werkt voor jou en je meisje en jullie zijnoverdag iig uitgerust waardoor je veel meer energie aan elkaar kan besteden en meer verdragen. Hier werkt het iig wel zo nu ik zelf ook wat meer begin te slapen doordat Yanniek niet meer zo vaak wakker wordt.
Eerder was mijn menoing anders, maar idd, ik denk dat ze wel degelijk uitproberen maar ook in hun slaapgedrag grenzen nodig hebben, evenals in al hun andere gedrag overdag. Krijgen ze de grens niet, dan zullen ze hem blijven zoeken…En het ene kindje heeft dat wel nodig, het andere niet…In proncipe vreemd dat een kind overdag wel grenzen krijgt, maar ze ;s nacts niet zou hoeven te ervaren. Hmmm discussiepunt misschien?
Iig ik vind het nogal makkelijk gezegd om Guusje maar gelijk te geven, en alle andere manieren van tafel te vegen.
Moonfire, ik hoop dat de onrust van jouw dreumes 's nachts ook zal afnemen!
Ik ben van mening dat het jullie beiden nachtrust niet zal bevorderen door toe te blijven geven. Je zult ergens het patroon moeten doorbreken en duidelijk moeten maken dat jij de grenzen stelt en niet Bryan. Dat is niet zielig, ik vind het zielig als je geen grenzen stelt. Een kind heeft die grenzen echt nodig .
Ik zie het in mijn omgeving; vrienden liggen hele nachten langs het bedje van hun dochter of dochterlief ligt bij hun in bed of vraagt op een andere manier om aandacht s’nachts. Het wordt van kwaad tot erger. Waar eerst een slokje water en een knuffel voldeed, wil ze nu elke nacht bij papa en mama in bed slapen… Tuurlijk, als er echt iets aan de hand is, groeispurt, ziekte , eng gedroomd ed ga je natuurlijk troosten. Elke moeder weet goed genoeg van haar kind wanneer het menens is of aandachttrekkerij. Het is alleen even het cirkeltje doorbreken als het aandacht trekken wordt , en dat kost tijd en energie. En die energie heb je vaak niet s’nachts… :roll: Het helpt niet om 4 keer te gaan troosten en 2 keer een voeding extra te geven ; de dag daarna zal hij 5 keer getroost en 3 voedingen extra willen (bij wijze van…)
Sterkte… :hug:
dank je wel voor jullie reacties op dit onderwerp,
maar id door laten huilen kan ik niet :shifty:
natuurlijk sta ik niet bij de eerste kuch of miemel an het bed,
maar het slapen is ook eigenlijk niet het probleem, alleen het wakker worden zodra ik op zijn kammer wil gaan kijken…
@ guusje
zoals je schreef honger is honger;
wij noemen het nu vaak mama-honger in de nachtelijke uurtjes…
gelukkig wordt Bryan maar 1x per nacht wakker omdat hij mama-honger heeft, we horen wel vaker dat hij woelt enzo, maar dan meld hij zich niet, dus staan we ook niet op
@ laten hulen
ik en ook mn hubbie krijgen dat niet voorelkaar, als het al eens voorkomt dat niemand van ons beiden zin heeft om op te staan dan zijn we na 5 min huilen horen zo kriebelig :evil: dat we uiteindelijk opstaan, en dan is het na een beetje aandacht en 2 -8 slokjes drinken weer goed