Een kennis van ons krijgt zeer waarschijnlijk binnenkort een adoptie-kindje uit China. Nu willen de buren iets organiseren om het huis te versieren als ze terug komen. Bij een geboorte hoort een vlaggenlijn met kleertjes, maar wat doe je nu bij een adoptie? Wie helpt ons aan ideeen?
Alvast bedankt!
Wij hebben gewoon het hele huis versierd, met welkom thuis naam kind in het chinees, de chinese en nederlandse vlag. Een berg met kadootjes etc.
hoe oud is het kindje als het deze kant op komt?
Als het echt nog een baby is zou die kleertjeslijn nog steeds kunnen en dan bijv. een nederlands vlaggetje en een chinees vlaggetje er tussen hangen.
Bij een al iets groter kind zou je misschien ipv een ooievaar een vliegtuig met de naam van het kindje erop neer kunnen zetten als ‘geboorte’ bord.
Roze/blauwe ballonnen zonder tekst zijn ook altijd leuk/gezellig lijkt me.
Leuke tips, maare :oops:
Nu weet ik er niet het mijne van, maar volgens mij zijn er enorme wachtlijsten voor kindjes vanuit china…
weet je kennis wel zeker dat het komt, dat ze niet straks heel teleurgesteld gaat zijn?
Ook die wachtlijsten zijn inmiddels immens (wij hebben het overwogen).
Maar goed, als zij te horen hebben gekregen dat het nu weleens snel kan gaan dan zal dat wel, fijn voor ze 
Ik zou iig je aanraden het klein te houden. Voor zo’n kleintje is het heel erg heftig en traumatiserend en is ‘gewoon al gek genoeg’.
Het beste is de eerste tijd echt alleen met de papa en mama (en evt broers/zusjes) door te brengen, geen grote welkomstfeesten zoals helaas vaak wel gedaan wordt. Begrijpelijk wel, het is ook feest en iedereen is nieuwschierig, maar het is niet het beste voor het kindje.
Bergen kadootjes zou ik ook niet aanraden, ook vanuit adoptiebureau wordt aangeraden om het kind de eerste tijd geen kadootjes te laten aannemen van een ander dan de ouder, ivm hechting. Nu kan je natuurlijk best een kadootje binnen leggen dat het kind met de ouders samen kan bekijken, maar een of twee zijn dan echt meer dan prima.
Ik bedoelde het niet vervelend, maar ik weet een dierbare vriendin al minstens 8 of 9 jaar bezig om is een kindje te adopteren, inmiddels zijn ze al zover dat ze betwijfelen of het ooit gaat gebeuren voor hen. Hij is pas 40 geworden… (dat houd dacht ik in dat ze al niet meer in aanmerking komen voor een baby?
Indd wat Lune zegt, ook de wachtlijsten voor een kindje met beperking zijn er. vanuit.
Ik begreep indd van haar ook altijd dat de regeltjes dan ook best streng zijn, de eerste tijd mag ze wel naar mensen thuis met het kindje, maar niet teveel thuis ontvangen, thuis moet een veilige haven zijn zeg maar.
Dus niet dat ik het jullie kennis niet gun 
maar ik gun het mijn vriendin ook zo erg :oops: :-*
Weet ik ook wel, alleen het zinnetje ze word 30 deed mij een beetje triggeren ofzo, 30 is niet “dé” regel om een kindje toegewezen te krijgen nml.
Ik zou het denk ik eens met die kennis overleggen, wellicht hebben zij wel een soort van “procedure” meegekregen? je kan het ook beetje losjes ter sprake brengen
Onze overburen hebben vorig jaar December hun dochter op mogen halen.
Het meisje heeft ook een klein lichamelijk ongemak… haar heupen zijn niet goed en zijn niet gecorrigeerd in de babytijd.
Maar goed… toen ze thuiskwamen met haar hebben vrienden en familie een lange slinger vol balonnen opgehangen en een grote vlag gemaakt met daarop in het chinees " welkom … in de familie"
Geen cadeautjes verder want een gezin, een nieuw huis en een eigen kamer vol spullen zijn al overweldigend zat.
Gewoon vlaggen en ballonnen en een welkom in de eigen taal zou ik dus doen… :thumbup:
hallo,
ik hoor ook wel eens van een vliegtuig dat ze op het raam plakken.
O en Annette voor China is 30 wel de leeftijd. Eerder mag je niet aan de procedure beginnen. Dat geldt niet voor alle landen overigens, maar China wel.
groetjes,
dit vond ik ook nog:
Graag attenderen wij u op het feit dat de wachtlijst voor een SN-procedure in China op dit moment open is. Dit houdt in dat wanneer u een dergelijke procedure overweegt en u aan de voorwaarden van China voldoet, u onmiddellijk na (her)intake de procedure kunt starten. De praktijk leert dat op dit moment een groot gedeelte van de echtparen binnen vier maanden een voorstel krijgt. Het spreekt voor zich dat dit afhankelijk is van de medische mogelijkheden van de aanvragers.
bron : wereldkinderen
Hier stond een groot houten vliegtuig in de tuin op een paal (plat uitgezaagd hoor, geen 3D ) met de naam van het kindje er op. Zat een klein mannetje in het vliegtuig.
Verder hebben we de chinese en nederlandse vlag uitgehangen en allemaal “welkom thuis” slingers in het huis opgehangen.
@suzanne26 wrote:
dit vond ik ook nog:
Graag attenderen wij u op het feit dat de wachtlijst voor een SN-procedure in China op dit moment open is. Dit houdt in dat wanneer u een dergelijke procedure overweegt en u aan de voorwaarden van China voldoet, u onmiddellijk na (her)intake de procedure kunt starten. De praktijk leert dat op dit moment een groot gedeelte van de echtparen binnen vier maanden een voorstel krijgt. Het spreekt voor zich dat dit afhankelijk is van de medische mogelijkheden van de aanvragers.
bron : wereldkinderen
Ik heb echt nog nooit gehoord dat een procedure in de praktijk zo snel gaat. Bij geen enkele adoptie-organisatie.
Hier in de familie duurde het 3,5 jaar tot het eerste voorstel van een specialneedkindje en 1,5-2 jaar daarna voor een 2e kindje.
Ik denk, in geval van ts dat het nog wel een tijdje gaat duren eerlijk gezegdf, maar het is altijd prettig om te weten wat je kan doen als het zover is.
Susanne, dat van die leeftijd wist ik niet, maar goed, mijn vriendin is al 38 meen ik en echt al 8 jaar bezig, ik kan me dus ook niet voorstellen dat echtparen nu binnen 4 mnd een kindje voorgesteld krijgen…
hallo,
Madre en Annette dit wist ik ook niet hoor. Ik ben weer eens gaan googlen naar aanleiding van jullie stukje.
Ik heb het van de openingspagina van Wereldkinderen gehaald. Ik keek hier zelf ook heel erg van op. Ik denk alleen dat dit alleen geldt voor de zwaarste handicaps. Ook is het zo dat je na je ‘voorstel’ nog minstens een half jaar moet wachten voor je mag afreizen.
Even off-topic maar wij zijn ook al 6 jaar bezig voor een adoptie kindje (dan voor Taiwan), maar zijn nog lang niet aan de beurt. Wij zijn inmiddels zover dat we de procedure misschien stop willen zetten. We zijn inmiddels druk bezig met de voorbereidingen voor crisispleegzorg en denken dat dit ons veel beter past.
groetjes Suzanne
die 4 maanden is overigens nadat je al goedgekeurd bent al adoptieouder en die procedure duurt 2,5 jaar.
suzanne
Vrienden van ons zijn bezig met een SN-kindje vanuit China. Het wordt hun 2e kindje. Eerst kindje hebben ze ruim 5 jaar op moeten wachten. Hun aanvraag was al door, voordat de wachtlijsten zowat verdubbelde…
Ze zagen hun afreisdatum steeds verder vooruit geschoven worden. En toen die eindelijk bekend werd en er een voorstel kwam; barstte de mexicaanse griep los en konden ze nog een paar maanden langer wachten.
Ik hoop van harte dat zij inderdaad maar 4 maanden hoeven te wachten nu, maar het lijkt mij niet echt realistisch…
Hoe oud het kindje is weten ze nog niet. Maar het zou vanaf eind deze maand snel kunnen gaan, omdat onze kennis 30 wordt (en dat moet ze zijn voor de procedure).
Het idee van een vliegtuig is zo gek nog niet…
@annette77 wrote:
Leuke tips, maare :oops:
Nu weet ik er niet het mijne van, maar volgens mij zijn er enorme wachtlijsten voor kindjes vanuit china…
weet je kennis wel zeker dat het komt, dat ze niet straks heel teleurgesteld gaat zijn?
Er zijn minder grote wachtlijsten voor mensen die ook wel een kindje met een beperking willen opnemen in hun gezin. Maar verder zijn ze heel geduldig hoor. De buren willen alleen voorbereid zijn voor als het wel snel gaat…
Annette, ik snap je reactie hoor :-* ! Tuurlijk gun je het je vriendin ook. Bij deze kennis loopt het net zo. Hij is ook bijna 40 en ze zijn er ook al een jaar of 8 mee bezig.
Ik weet verder niet veel van de procedures / organisaties, maar ik weet wel dat ze ver zijn in het proces. Het is ook niet de vraag in dit topic wanneer het kindje komt of dat het kindje uberhaupt komt. De buren willen zich alvast voorbereiden zodat ze niet ineens voor een verrassing staan!