tjeetje mina, ik word even helemaal niet goed van mijn kleine mannen :shock:
Ze vervelen zich al heel de week, terwijl ze anders heerlijk kunnen spelen. Maken ruzie, pesten hun zusje, gaan continu haar kamer in en al helemaal als ze speelt met buurmeisje wat zo lekker gaat bleren omdat ze snel schrikt :roll: hebben een grote mond, maken een pestzooi van het huis en als ik ze vraag het op te ruimen gemopper en gezeur…
Net ook weer, zitten ze te knippen maar vervolgens liggen overal stukjes roze papier. Na vier keer vragen was ik het zat en ben ik flink boos geworden… ‘jaaa en jij bent altijd maar boos als we moeten opruimen’
Gek he, als ik helft van de tijd genegeerd wordt 
Een paar maanden terug waren ze nog altijd bereid even te helpen met een of ander, nu is alles teveel gevraagd.
Als ze samen spelen dan is het binnen tien minuten geheid gegil en geschreeuw…
Pff ik vind dit geloof ik helemaal niet zo’n leuke leeftijd.
Iemand tips om het gezelliger te maken en ze weer lekker aan het spelen te krijgen?
helaas hier hetzelfde.
een mega brutaal en onbeschoft kind waarbij ik regelmatig op mijn lip moet bijten of weg moet lopen omdat ik hem anders nog eens vastpak.
schijnt erbij te horen maa rik vind het ook verre van leuk en gezellig
weer naar school gaan valt niet mee denk ik 
Hier merk ik het ook aan mijn oudste 2 en ze zijn gewoon heel moe. zelf ben ik ook nog eens hoogzwanger dus dat maakt het allemaal niet makkelijker…
Ik let er in ieder geval op dat ze echt vroeg naar bed gaan, veel hebben kunnen bewegen (buiten) en grijp in in hun spel als ik zie dat het later mis gaat gaan. Dan vraag ik 1 van de 3 mij te helpen of stel ik voor een spel oid te gaan doen. ze hebben een korte spanningsboog op het moment!
Verder doe ik mijn uiterste best zelf gezellig en leuk uit te hoek te komen maar ben zelf ook gewoon te moe :?
ja het is natuurlijk ook een wisselwerking, mij lukt het op het moment ook niet om er al te best op te reageren altijd :?
We zijn vandaag het bos in gegaan en dan zijn ze weer zoo geweldig leuk en gezellig. Daarna even halfuurtje achter de WIi terwijl ik kookte, en nu zijn ze bij elkaar aan het ‘logeren’ (alledrie op een kamer) :inlove:
Dat brutale en onbeschofte vind ik overigens echt niet erbij horen hoor, dat tolereer ik dus echt niet :shifty:
Vooralsnog leek het alleen weinig indruk te maken, maar ik geloof dat ze zelf ook soms gewoon nog niet helemaal doorhebben wat niet oke is om te zeggen (als antwoord 'ja en?! op een beetje uitdagend toontje…ik werd boos, zoon helemaal verbijsterd van ja maar ik zeg alleen maar…).
Ik heb mijn oudste even uit logeren gestuurd :shifty:
Ze zijn hier morgen en overmorgen vrij ivm prinsjesdag en studiedag van de leraren en ik zag het mij even niet trekken zo de hele dag emt de kids en ieder moment kunnen bevallen!
Voor hem is het ook lekker rustig bij oma dus dat vidn thij prima, zelfs terug komen als de baby evt geboren wordt hoeft niet van hem, maar wel van mij :lol:
Hier hoor ik…
Mama ik ben je slaafje toch niet :think:
Hier moet iedereen ook vriendjes, eerst opruimen voordat ze weer gaan…
Ik zeg 10 min vooraf, opruimen, anders wordt er niet meer binnengespeeld…
Moet je dan die zuchten en tssss, en ohhhh en pfffff horen…
ik stop dan gewoon een banaan in mijn oor,
want ze weten dat ik het meen 
Blij te lezen dat ik niet de enige ben.
Dewi kan ook soms zo brutaal en bijdehand doen :shock: .
En ook ik tolereer dat niet.
Maar echt gezellig is het niet als ze zo doet.
Waren wij ook zo 
Volgens mijn moeder was ik een schatje.
Selectief geheugen vrees ik :lol:
Hier gaat het momenteel weer een stuk lekkerder, ze spelen ook weer veel buiten.
We hebben wel weer wat extra aandacht besteed aan exclusieve aandacht voor elk kind, ze zijn inmiddels alledrie weer een dagje met 1 van ons op pad geweest.
Een gezellige avond met zn allen; laat opblijven, kopje warme chocomel, sjoelbak op tafel enz. Maar ook een goed gesprek; wat vind je nu echt niet fijn? Iedereen kwam daarbij aan de beurt, wij dus ook (dus de grote monden besproken).
En zo zei mijn oudste dus ook dat hij er heel chagarijnig van wordt als papa continu tegen hem zegt hoe hij moet eten (hij heeft echt moeite met netjes eten) en dat 1 keer echt wel genoeg is.
Hij heeft het gevoel dat er naar hem geluisterd wordt, papa zeurt niet meer aan zn hoofd maar zegt het gewoon bij het smeren van de boterham 1 keer en de sfeer aan de ontbijttafel is al heel wat verbeterd.
Wat ontzettend herkenbaar!!! :?
Mijn zoon van 7 jaar heeft echt om de haverklap een grote mond, brutaal en een bijzonder kort lontje, nu is het sowieso al een jochie met gebruiksaanwijzingen en wordt daarom ook onderzocht volgend jaar op gedragsstoornissen, maar toch… maakt het niet gemakkelijker natuurlijk.
Mijn dochter van 4 neemt zijn gedrag nu gedeeltelijk ook over.
Waar zijn die gebruiksaanwijzingen als je ze nodig hebt?
@Zeemeermin wrote:
@Lune wrote:Maar ook een goed gesprek; wat vind je nu echt niet fijn? Iedereen kwam daarbij aan de beurt.
Ik kwam dit topic tegen en las het bovenstaande zinnetje…
Lune, dat is echt heel goed dat jullie dat doen. Dat hoop ik later ook binnen ons gezin te introduceren. Het geeft kinderen een goed gevoel als zij ook wat mogen zeggen en dat er goed naar ze geluisterd wordt…
Dankje
Je merkt idd dat ze zich serieus genomen voelen en dat heeft zo zn weerslag op hoe alles gaat.
Hier gaat het op het moment aardig…geen grote monden enzo, maar wel slecht spelen, verveeld, in de bartsmitfolder zitten bladeren ‘ikwilditikwildat’… heel irritant. Dus morgen als z eop school zijn gaat die mooi in de papierbak.
@Lune wrote:
Maar ook een goed gesprek; wat vind je nu echt niet fijn? Iedereen kwam daarbij aan de beurt.
Ik kwam dit topic tegen en las het bovenstaande zinnetje…
Lune, dat is echt heel goed dat jullie dat doen. Dat hoop ik later ook binnen ons gezin te introduceren. Het geeft kinderen een goed gevoel als zij ook wat mogen zeggen en dat er goed naar ze geluisterd wordt…