Hallo allemaal,
Ik heb vandaag een kijkoperatie gehad (inclusief HSG wat erg tegenviel… ik viel bijna flauw!) en ze zijn erachter gekomen dat 1 van mijn eileiders verstopt zitten… het lukte ze niet om deze door te spuiten helaas.
Ik zit nu met gigantisch veel vragen… wat betekent dit voor ons? En wat zijn de mogelijkheden? De arts gaf wel aan dat het op zich mogelijk is om op de natuurlijke manier zwanger te worden… Volgende week donderdag hebben we een vervolgafspraak bij ons Fertiliteitsarts…
Heeft iemand hier ervaring met verstopte eileiders en het behandeltraject??
Bedankt alvast!!!
In principe zou je IUI kunnen doen, als de zaadkwaliteit daarvoor goed genoeg is. Alleen kun je dan alleen een behandeling doen, als je de eisprong aan de kant van de open eileider hebt. Als er toevallig een follikel aan de verkeerde kant groeit, dan gaat de IUI vaak niet door. Dus dan is het elke cyclus afwachten aan welke kant de eisprong gaat komen.
En datzelfde gaat eigenlijk ook op voor het spontaan zwanger worden. Je eisprong moet dan aan de kant van de open eileider zitten.
En anders zou je al snel voor IVF of ICSI in aanmerking komen. Of het IVF of ICSI wordt, hangt dan ook weer van de zaadkwaliteit af. Als je na bewerking minimaal 1 miljoen goed bewegende zaadcellen hebt dan wordt het IVF, anders kom je in aanmerking voor ICSI.
Succes met alles & kom eerst maar even bij van de kijkoperatie! :hug:
Je hebt met 1 goede eileider bijna net zo’n goede kans op zwangerschap (zowel spontaan als met bv. IUI) dan met twee. Eileiders zijn flexibel, en kunnen ook een eitje uit de andere eierstok oppikken. Dat eitje komt gewoon in je buikholte terecht, het zakt meestal naar het laagste punt, achter je baarmoeder en kan daar door beide eileiders opgepikt worden.
Of, en zo ja, welke behandeling je eventueel kunt gaan doen hangt onder meer af van je leeftijd en de duur van je kinderwens.
Maar daar kan je fertiliteitsarts je vast meer over vertellen.
Veel succes gewenst!
Bedankt voor jullie lieve reacties!
Inmiddels hebben we weer een gesprek gehad met onze fertiliteitsarts… maar we zijn erg teleurgesteld… de arts had zich totaal niet voorbereid op het gesprek en we hebben eigenlijk weinig gehoord over de kijkoperatie.
De arts geeft ons eigelijk maar 1 keuze: weer een kijkoperatie… (of 2)… eerst om te kijken of ze onder narcose de eileider alsnog kunnen openspuiten… en daarna eventueel een eileideroperatie…
We zijn echt ontzettend teleurgesteld… en ik vraag me ook echt af wat nou de meerwaarde is van zo’n eileideroperatie… heeft iemand van jullie hier ervaring mee toevallig???
Geen ervaring daarmee maar wel een beetje hetzelfde probleem als jij.
Ik heb ook een kijkoperatie gehad (in mei) en 1 van mijn eileiders is gewoon helemaal niks eigenlijk en de ander zit verstopt.
Wanneer we kinderen willen zal die dus open moeten. De gyn. zei tegen ons dat dat door middel van een operatie moet. Weet ook niet precies wat ik daarvan moet verwachten… 
Het enige wat ik weet van eileiders openen met een operatie is dat je ‘snel’ zwanger zou ‘moeten’ worden want hij kan weer dichtgroeien (mede ook juist heel tegenstrijdig door de operatie ivm littekenweefsel wat zich kan vormen). Maar ook dat je een wat hoger risico loopt op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De exacte percentages weet ik niet want bij mij bleken beide eileiders potdicht te zitten dus was geen optie na de kijkoperatie. Ook was het alleen een optie (is mij in 2002 ong) verteld wanneer de afsluiting hoog of laag zit in de eileider. Dus bovenin bv door littekenweefsel (kun je al krijgen na een zgn PID: pelvic inflammatory disease een ontsteking in je bekken in goed Nederlands iets wat je kunt hebben gehad zonder dat je daar zelf wat van hebt gemerkt) zodat de kansen alsnog groot zijn op een gezonde zwangerschap.
Wanneer je na een operatie zwanger raakt dan zul je ook snel mogen komen voor een eerste echo om die buitenbaarmoederlijke zwangerschap uit te sluiten.
Indien je 1 goed werkende eileider hebt is het voor jezelf een afweging om het daarmee te proberen om zoveel mogelijk complicaties te voorkomen. Iedere narcose is natuurlijk niet prettig voor je lijf, maar ook opereren in dat gebied blijft lastig omdat alles zo enorm klein is. De doorsnede van je eileider is echt heeeeel klein (denk in mm geen cm!) en zit vol met ‘haartjes’ die de eitjes vanaf het moment van ‘opvangen’ en bevruchting (gebeurd meestal IN de eileider) transporteren naar je baarmoeder. Deze haartjes zijn dus best belangrijk, en kunnen beschadigen. Eenmaal beschadigt betekend dit dus dat extra risico op die buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Het eitje (embryootje) kan blijven ‘plakken’ in je eileider.
Veel BBZ lopen relatief ‘goed’ af maar soms moeten ze je eileider helemaal verwijderen en er kan een inwendige bloeding in je buik ontstaan dus onschuldig is het nooit.
Al met al is het een hele afweging om te maken, zeker bij 2 verstopte eileiders die niet goed functioneren.
Veel artsen geven dan de keuze tussen de hersteloperatie of IVF. En IVF is sowieso de optie indien de hersteloperatie niet zou lukken. Iets wat ze vaak pas kunnen bepalen als ze bezig zijn.
Overleg met je behandelend arts is dus de enige manier om die afweging goed te kunnen maken.
Het enige wat ik verder erover kan vertellen; bij ons was dus IVF de enige manier en ook dat bied kansen. Wij hebben ondertussen ong 5 pogingen gehad en daaruit zijn 2 kinderen geboren (een dochter overleden bij de geboorte en dit was niet gerelateerd aan de behandeling vooraf! En we zijn gezegend met een gezonde 1 jarige zoon) en ondanks de pittigheid (hoe pittig verschilt per persoon mij vielen alle behandeling mee gelukkig) van de behandelingen etc gaan we zeker verder voor een volgend kindje.
Succes dames en hopelijk voor de toekomst ook een gezond kindje in het vooruitzicht! :thumbup:
Volgende week vrijdag naar de fertiliteitsarts…
Ben benieuwd wat zij er over zegt…
Wel spannend hoor!
@ Rhiannon: bedankt voor je informatie!
Vandaag naar de fertiliteitsarts geweest. Zij kon ons eigenlijk niet helpen. Moeten toch weer naar de gyn.
Maar wel weer even iets meer duidelijkheid gekregen over mijn toestand.
Was toch iets anders dan we dachten…
Blijkt nu dat één eileider helemaal niks is of kan en de ander is nog onduidelijk omdat daar een cyste overheen zit. Het is dus nog de vraag of deze wel goed ontwikkeld is… Dit zullen ze dmv operatie moeten bekijken (konden ze bij de vorige operatie niet zien). Eventueel kunnen ze hem dan ook openmaken. (wij dachten dat de ene eileider niks was en de ander ‘gewoon’ verstopt zat)
Maar ja, als die eileider dus ook niet goed ontwikkeld is zal een spontane zwangerschap niet mogelijk zijn en worden we doorverwezen voor ivf.
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier maar lang zoeken las ik eindelijk verhalen van mensen die herkenbaar zijn.
Eerst even kort over mezelf. Mijn vriend en ik zijn afgelopen juni na een bijna een jaar "proberen"naar het zkh gegaan en na de zeer pijnlijke HSG was ook te zien dat 1 eileider niet doorliep en de ander wel. De nacht na de HSG ben ik in het ziekenhuis terecht gekomen met een ontstoken eileider,gevolg van het doorspuiten (zat een sluimerende bacterie).
Paar maanden hierna de kijkoperatie gehad (100% meegevallen) en helaas is links helemaal dicht en rechts is stug maar wel open. Conclusie; IVF. Natuurlijk wereldje stort helemaal in maar gelukkig zijn ze in het ZKH de hele tijd heel eerlijk geweest. Over een herstellende operatie hebben ze het nooit gehad.
Schijnt dat vrouwen met deze “aandoening” een zeer goede kans hebben om zwanger te worden,mits je verder helemaal gezond bent natuurlijk.
Wij hebben begin volgend jaar de eerst afspraak voor IVF (kennismaking),doodeng maar zoooo dankbaar dat het er is.
JCD heel veel succes de komende tijd en wellicht is het prettig elkaar op de hoogte te houden.
Welkom Ezzz hoe ellendig het ook allemaal is, soms is het heel fijn te lezen dat je iig niet alleen bent. En inderdaad, je hebt helemaal gelijk, als de verstopte eileiders het enige is wat er zeg maar ‘mankeert’ is de kans op een zwangerschap best groot middels IVF! :thumbup:
Hoop dat je de positieve instelling goed vast kunt houden en jullie niet te lang hoeven te wachten op de IVF zelf en op dat wondertje. 
@ Ezzzz: Bedankt voor je reactie!
Tis idd leuk om elkaar op de hoogte te houden en zo kun je je verhaal ook even kwijt. Ook wel heel prettig!
Spannend hoor, ivf! Ik hoop voor jullie dat het snel raak mag zijn!
Hallo, dit is de eerste keer dat ik op het forum schrijf.
Mijn man (33) en ik (31)zijn nu ruim 1 jr bezig zwanger te worden en ik heb inmiddels een HSG gehad waaruit blijkt dat beide eileiders verklevingen hebben en niet geheel doorgankelijk zijn. Een enorme schok en van de schrik viel ik zelfs flauw bij de gynaecoloog…
Nu een week verder is het gelukkig een stuk gezakt en ik sta op de planning voor een laparascopie (kijkoperatie) voor zeer binnenkort.
Nu heeft mij gynaecoloog gezegd dat hij vermoed dat hij de eileiders wellicht openkrijgt. Hij stelde ons echter ook de volgende vraag: “stel dat de boel enorm dicht zit en niet open te krijgen is, heb ik dan jullie toestemming om de eileider(s) te verwijderen aangezien ze dan geen nut meer hebben en ervoor kunnen zorgen dat de IVF minder succesvol is doordat er een kans is dat er dan vocht uit een eileider loopt en dat kan ervoor zorgen dat de embryo wegspoelt en niet goed innestelt.”
Het is dan zijn advies ze te verwijderen… Dit moet ik dus nu voor komende week al beslissen. Heeft iemand van jullie hier misschien ervaring mee?
En weet iemand ook hoeveel dagen je klachten houdt na de kijkoperatie?
Ik hoop dat iemand hier meer over weet!
Groetjes Yolande
@ Yolanda: poeh, dat vind ik nogal wat, zo’n vraag van de gyn…
Als hij zegt dat de kans groot is dat hij ze wel open kan krijgen hoef je er natuurlijk niet overin te zitten, maar ja, dat weet je niet van te voren.
Heb hier zelf geen ervaring mee en weet ook niet zo goed wat ik zou doen… Het is wel heel definitief als hij ze weg haalt… Stel dat hij zich toch vergist heeft…
Ik hoop voor je dat je een goede beslissing kunt maken maar nog meer hoop ik dat hij ze gewoon open kan krijgen!
Bedankt voor je reactie. Wij vinden het ook een enorme beslissing, dat begreep de gynaecoloog wel maar toch was hij erg stellig in dat advies.
We neigen nu na verschillende onderzoeken te hebben gelezen wel naar het toestemming geven maar het idee dat je wakker wordt en in het ergste geval 2 eileiders verwijderd zijn vind ik zoooo moeilijk…
Hopelijk reageert er nog iemand die iets dergelijks heeft meegemaakt voor maandag…
In welke fase zit jij nu?
Liefs Yolande.
Yolande verwijderen is geen must hoor voor een succesvolle IVF! Je kunt er clipjes op laten plaatsen waardoor het vocht niet meer je baarmoeder in kan lopen. Dit is bij mij gedaan na een miskraam na een IVF behandeling en gigantische vochtophopingen bij de beide pogingen die ik tot dan toe had gehad.
De gyn heeft nl wel gelijk wanneer hij zegt dat het miskramen mogelijk kan veroorzaken na een succesvolle IVF. Nu moet ik er wel bij vertellen dat bij mij ook eerst verwijderd zou gaan worden (met mijn toestemming uiteraard want dat was in eerste instantie het doel van mijn operatie) maar dit zou nooit gelukt zijn vanwege vele verklevingen.
Dus dan is het toch aan jou/jullie wat je liefst zou willen. Verwijderen heeft als grote voordeel dat er geen eileider in de weg zit bij evt IVF puncties. Ze dus ook niet door de vloeistof hoeven prikken, niet dwars door eileiders heen etc. Er zijn bij mij nl nog altijd complicaties mogelijk bij puncties vanwege het doorprikken van mijn eileiders. Er kunnen dan kleine bloedingen ontstaan in je buik. Dat kan wat extra pijnklachten geven, evenals het ophopende vocht in je eileiders. Ook dat geeft een extra drukgevoel als je aan de stimuleringsfase bezig bent bij een IVF.
Ik hoop dat je wat hebt aan mijn informatie en ervaring en je keuze kunt maken. Succes alvast voor je operatie!
Oh vergeet ik weer een stuk. Praat ook even met je gyn over het extra risico wanneer je IVF doet met gedeeltelijk afgesloten eileiders en buitenbaarmoederlijke zwangerschappen. Vaak betekend verklevingen dat er ook wat littekenweefsel zit waardoor er een iets hoger risico is op een BBZ.
Je eileiders kun je missen want je omzeilt ze toch middels de IVF. Als ze niet functioneren en ze kunnen ze niet openen dan loopt je wellicht (garanties ook negatieve kan niemand geven) wat extra risico’s die je niet wilt lopen.
Rihanna, Bedankt!
Ik heb zeker wat aan je antwoord en toevallig vroeg ik nog aan de gynaecoloog waarom geen klemmetjes ipv verwijderen. Hij gaf aan dat de eileiders op de plek van klem ook afsterven dus dat dat uiteindelijk hetzelfde effect heeft… Het is dus met name psychisch zei de gynaecoloog want ze hebben feitelijk geen enkel nut meer als ze echt dicht zitten en niet te herstellen zijn…
Jij hebt dus al pogingen met IVF gehad… Wel vervelend dat er maar 3 pogingen vergoed worden. Heb al bij vele verzekeraars gekeken of er nergens meerdere pogingen worden vergoed maar vanaf 2010 is het volgens mij overal 3 pogingen.
Valt het je zwaar met de hormonen of is het goed te doen allemaal?
Veel succes!!
x
Is ook zo hoor, ze gaan ‘stuk’ op dat plekje omdat er geen bloedtoevoer meer is. Ik heb zelf moeten ‘vechten’ om ze eruit te krijgen want mijn arts wilde er eerst niet aan. Terwijl ik al wist wat de risico’s waren en ze er dus juist wel uit wilde hebben. Dat kan ook nog 
De hormonen vallen mij altijd mee hoor met IVF pogingen. Je moet alleen een drempeltje over als je jezelf de eerste keer spuit. Maar als diabetis-patienten het kunnen kan iedereen het! :thumbup: En ja er zijn wel wat bijwerkingen van de hormonen maar ook dat is te overzien want het is niet iets wat een heel jaar duurt. Totaal ben je ongeveer een maand bezig met spuiten en hormonen.
Ja 3 pogingen blijft qua verzekeringen eigenlijk gelijk. Er zijn er een paar geloof ik (welke weet ik zo niet helaas want zit al jaren bij dezelfde verzekering die er zelfs evt op medische indicatie 5 wil vergoeden) die er meer vergoeden. Je loopt alleen tegen de acceptatie aan. Dat is erg lastig als je al bezig bent in ziekenhuizen. Dus als je de mogelijkheid hebt om via een collectief (via werkgever bv) bij een verzekering te komen waar ze dan niet moeilijk doen met accepteren is dat zeker de moeite waard.
Heel veel succes ook met alle uitzoekwerk.
Die verzekering die op medische indicatie 5 wil vergoeden, zou ik graag even via internet willen bekijken, welke verzekeraar is dat?
Tja, het zal inderdaad wel lastig zijn ivm de acceptatie maar proberen kan altijd aangezien ik nu nog ‘gewoon’ bij de gynaecoloog loop en niet met een behandeling bezig ben.
Fijn te horen dat je die hormonen als niet al te zwaar ervaart want soms hoor je van die ellendige verhalen maar dat is dus lang niet bij iedereen zo!
Begrijp ik het nu goed dat jij pas geleden een terugplaatsing hebt gehad?
Fijne dag!
Niet geschoten is altijd mis! Ik zit zelf bij ONVZ, al begrijp ik van veel dames dat ze erg ‘lastig’ zijn met accepteren.
En ja wij hebben op 11 november een ontdooit embryootje teruggeplaatst gekregen. Tot nu toe blijft die netjes zitten waar die zit, zwangerschapstesten zijn positief dus hopelijk weten we 14 december of het allemaal echt goed zit.
Qua last van de hormonen verschilt echt veel hoor. Ik denk dat ong 80% wel wat bijwerkingen merkt (hoofdpijn, stemmingswisselingen etc) en dat rond de 20% meer merkt en echt last heeft. Idem voor een punctie, bij de ene is het goed te doen (je krijgt vaak wel een soort roesje wat bij mij erg goed werkt) bij een paar is het echt heel pijnlijk maar ook daarvoor geldt het is heeeel goed te overzien want gemiddeld duurt een punctie een kwartiertje. :thumbup:
En mijn allerbelangrijkste motto is altijd geweest; niet teveel stressen. Je veranderd er niets mee en het maakt het proces veel lastiger. En helemaal geen stress dat zal vast niet werken (er zijn zoveel spannende momenten dus je moet jezelf wel iets toestaan qua spanning) maar hier werkt het redelijk. Sommige dames hebben extra baat bij acupunctuur bv ter ontspanning en om de IVF poging te bevorderen. Iets waar je ook nog over na zou kunnen denken als je ervoor staat.
Heb je al enig idee wanneer je geopereerd zou kunnen worden? Uit ervaring weet ik dat de december maand nog wel eens snel kan gaan omdat er dan maar weinig een operatie willen vanwege de feestdagen.
Reken op een week ‘bijkomen’ van het opereren mocht het voor jullie ook mogelijk zijn in die periode. Ben zelf indertijd ook in december geopereerd, de exacte datum weet ik niet eens meer maar ik mocht de volgende namiddag alweer naar huis. En op een week niet tillen en niet stofzuigen etc (gut wat een straf gni gni) na weinig last van gehad. Hopelijk pakt het voor jou ook zo positief uit!