De bevalling zit er voor mij toch wel aan te komen, 37 weken en ooit moet dat kind eruit 8)
Anyway, bij mijn dochtertje ben ik van het begin af aan ingeleid. Ik kwam het ziekenhuis in, had nog geen enkel voorwerk of iets gehad en zat op 0 cm en dus potdicht. De enige reden dat ik ingeleid werd, was omdat mijn vliezen langdurig gebroken waren.
Aan die bevalling is dus helemaal niks natuurlijks geweest en er zijn flink wat hormonen aan te pas gekomen om het opgang te krijgen. Tegen de tijd dat het fatsoenlijk op gang was, was ik zelf al zo van de kaart dat ik echt, echt, echt niet veel mee heb gekregen van de pijn enzo. Deels door de trance waar ik mezelf in gebracht had en deels door het infuus met pijnbestrijding.
Nu ik weer moet gaan bevallen ben ik enorm gefrustreerd/bang dat ik niet weet wat ik moet gaan voelen. Ik hoop dat het vanzelf op gang gaat komen en dat ik het herken. Maar stiekem is er die angst dat ik dadelijk opeens “een kind tussen mijn benen heb hangen”. Ik weet niet waar ik op moet letten, elk raar tekentje van mijn lijf, elk vreemd iets… Ik schiet gelijk in de stress!
Wie heeft er zowel een ingeleide als een natuurlijke bevalling ondergaan en kan mij vertellen wat het grootste verschil is.
ikke neit, maar wil straks graag et verschil weten van jou.
Zelfde reden ingeleid, nooit een voor wee of wat dan oko gehad,… ben erug benieuwd hoe het nu zou gaan, maar wacht nog ff 20 weken met bevallen :mrgreen: 
als jij weeen hebt dan weet je dat wel hoor 
daar heb je heel geen deskundige voor nodig om tegen je te zeggen , wat je NU voelt , nou… dat zijn weeen . hihihi.
het is iets instinctiefs , ook met persdrang , je voelt in je oerkracht dat het er NU !!! aankomt …
uitzonderingen daar gelaten natuurlijk , er zijn er ook bij die dus wel ineens een kind tussen de benen hebben…
** bij de eerste was ik helemaal woepie van de pijnbestrijding en heb ik ook alles in een waas meegekregen , maar bij de 2e total sober ( oke oke wel een ruggeprik ) maar toen het echte feest begon wist ik het precies !!!
Ja, maar… Ik word dus zo moe ervan… Iedereen zegt:“Je weet het echt wel hor, als je weeen hebt.” Maar daar zit het hem juist in, ik ben zo bang dat ik het niet herken…
hahaha jawellllll die herken je wel !!! echt waar , dat is het instinct der mensapen en dat hebben wij vrouwen nog het zit verstopt en als je het nog nooit hebt meegemaakt dan weet je niet of je het hebt ja of nee , maar ga er nou maar van uit dat dat wel het geval is !!
ineens is het er , je weet het , je voelt het , het valt je op dat het komt en gaat , pakt er een klokje bij en komt tot de ontdekking dat er regelmaat inzit hahaha.
bij de meeste valt het eurootje dan best snel , HE !! ik heb weeen
moet wel lachen om je hoor hahaha , bedoel het niet lullig zeer zeker niet , ik waan me ff terug in mn eigen bevallingen hihihi , bij allebei maakte ik me net zo druk als jij :-*
het komt goed schatje *** schenkt roosvicee in ***
Haha, nou ik ben benieuwd! We zullen zien…
@nathaliehvdominique wrote:
als jij weeen hebt dan weet je dat wel hoor
het is iets instinctiefs , ook met persdrang , je voelt in je oerkracht dat het er NU !!! aankomt …
dat van die persweenen ben ik niet helemaal met je eens.... het is dat de VK het op den duur opmerkte (waarop ik het al een halfuur voelde)
bij de tweede was ik vastbesloten de persweeen te herkennen... maar weer ging het een beetje aan me voorbij hoor!!!
Ik heb echt een VK nodig om me te vertellen wat ik voel :oops:
precies daaronder heb ik ook neergezet uitzonderingen daargelaten
het is bij niemand hetzelfde natuurlijk :mrgreen:
Bij de meeste vrouwen doen de weeen gewoon pijn, en pijn kun je niet missen. Je voelt vanzelf de drang om de gaan puffen of iets om die weeen onder controle te krijgen. En idd die regelmaat merk je ook wel op. Als dan eenmaal de vk er is komt het helemaal goed hoor, die sleept je er wel doorheen :thumbup: Succes alvast!
de eerste kwam wel zelf op gang, maar ik kreeg halverwege wee-opwekkers en een ruggeprik. De weeen waren toen nog steeds voelbaar als een spiersamenspanning, al was de pijn er wel vanaf. Dus ook zonder pijn zou je het moeten herkennen als spiersamenspanning om de paar minuten
Ik heb het allebei meegemaakt. Bij mijn dochter ben ik vanwege te hoge bloeddruk ingeleid en uiteindelijk is ze met een keizersnee geboren omdat de ontsluiting bleef steken bij 5 cm, mijn bloeddruk veels te hoog werd (bij iedere controle gingen de alarmbellen af) en mijn dochter al een bult op haar hoofd had omdat ze tegen de baarmoederwand aan zat te stoten. De dag voor de inleiding wel een beetje aan het rommelen, alsof ik ongesteld moest worden. Die avond verloor ik mijn slijmprop en kreeg ik wat meer last maar het was niet echt pijnlijk. De volgende ochtend hebben ze gekeken en toen bleek dat ik een klein beetje ontsluiting had. Mijn zoon is op de natuurlijke wijze geboren. Mijn zoon is op een dinsdag geboren. Die zaterdag ervoor rommelde het een paar uurtjes als ik ongesteld moest worden, maar daarna stopte het. Die zondag had ik 'sochtends mijn slijmprop verloren en was het weer een beetje aan het rommelen alsof ik ongsteld moet worden. Rond een uur of half 10 'savonds kwam het weer terug en kreeg ik vrij snel krampen die lijken op de krampen die ik heb als ik net ongesteld ben geworden, niet echt pijnlijk maar ik merkte het wel en heb daardoor niet echt lekker geslapen. Maandagochtend, rond een uur of half 5 'sochtends begon het echt pijn te doen en moest ik ze opvangen. Dinsdagochtend rond een uur of 5 moest ik echt heel nodig poepen. Mijn vriend schrok zich de pleuris en belde meteen voor een zuster omdat ik persdrang had. Toen ik mocht persen ging het vrij snel, maar heb niets van de persweeen gevoeld. Ik voelde niets, wat wel lekker was, en persde als de arts en de verpleegkundige zeiden dat ik dat moest doen.
Kortom, mijn ervaring is, je herkent het vanzelf wanneer het echt begonnen is.
Je hebt het echt in de gaten als je serieus aan het bevallen bent hoor De ween zijn dan niet meer te houden, en doen gewoon echt ontzettend zeer
Over een ingeleide bevalling kan ik nog niks zeggen, tenzij je kunt afwachtten tot na dinsdag
Interessant onderwerp.
De eerste bevalling is ingeleid en ik vroeg me af, toen begon ik met 2 cm (niks van doorgehad) en in 4 uur tijd was ze er. Maar hoe snel gaat dan een natuurlijke bevalling? Net zo snel, of kun je het niet vergelijken met de ingeleide bevalling? Daar was niks natuurlijks aan, dus daarom geen goed vergelijkingsmateriaal?
De weeen herkende ik wel degelijk, maar die heb je met een ingeleide bevalling toch ook gewoon? Lijkt me geen verschil maken met een natuurlijke bevalling.
Nienke
@Fietje wrote:
@nathaliehvdominique wrote:als jij weeen hebt dan weet je dat wel hoor
het is iets instinctiefs , ook met persdrang , je voelt in je oerkracht dat het er NU !!! aankomt …
dat van die persweenen ben ik niet helemaal met je eens.... het is dat de VK het op den duur opmerkte (waarop ik het al een halfuur voelde)
bij de tweede was ik vastbesloten de persweeen te herkennen... maar weer ging het een beetje aan me voorbij hoor!!!
Ik heb echt een VK nodig om me te vertellen wat ik voel :oops:
Ik heb overigens bij L.eine de persweeen ook niet als weeen herkent. Ik dacht alleen maar "oeh, deze worden wel heel scherp". Ik lag ze al 45 minuten weg te puffen toen een verpleegkundige kwam kijken. Zij trok de deken weg en zag aan mijn buik dat ik persweeen had. Kwartier later was ze er (4 keer persen in 9 minuten)...
@~Claudia28~ wrote:
Je hebt het echt in de gaten als je serieus aan het bevallen bent hoor
Over een ingeleide bevalling kan ik nog niks zeggen, tenzij je kunt afwachtten tot na dinsdag
Vind dit toch altijd wel een rare uitspraak, en heb het gevoel dat ik me moet blijven ‘verdedigen’
Mijn bevallingen deden geen ‘zeer’, zeker niet ‘ontzettend’. Ja, op een gegeven moment had ik wel in de gaten dat ik weeën had, en kon ik me daar ook op instellen. Maar zeer? Nee.
Maar ik heb ook doorgelopen tot 8 cm, en de vk gebeld toen ik ‘vermoedde’ dat ik aan het bevallen was (ik snap er dus juist niks van dat iemand nog een uur gaat wachten, dán hangt ie bij mij tussen de benen ja :mrgreen: )
Het verschil tussen inleiden en ‘gewoon’ bevallen kan ik je niet vertellen, maar als je deze gevoelens hebt (dat je het niet zult herkennen) zou ik dit met je vk bespreken. En vragen hoe/wat/wanneer ze wat doen en komen. Want dat standaard ‘na een uur regelmatige weeën om de 5 minuten is bellen,’ is voor sommige dus echt wel te laat.
Miranda, dat is dan toch mooi :mrgreen: Niks om je voor hoeven te verdedigen hoor
Ik heb 2 ingeleide bevallingen gehad en 1 natuurlijke bevalling.
Ik zie niet heel veel verschillen tussen ingeleide bevallingen en de natuurlijke, op het feit na dat de natuurlijke bevalling ik kon gaan en staan waar ik wilde en bij inleiding aan bed gekluisterd was door de apparatuur.
Maar ik denk dat het voor iedere vrouw toch persoonlijk is. Geen bevalling is hetzelfde, geen beleving is hetzelfde…
Ik wil je wel alvast heel veel succes en geluk toewensen! :inlove:
@~Claudia28~ wrote:
Miranda, dat is dan toch mooi
Nee, verdedigen is ook niet het goede woord. Maar het valt me zo op dat heel veel mensen zeggen dat het altijd pijn doet, of dat een bevalling nooit leuk is. Ik vond het juist heel leuk om te bevallen, genoot er echt van, en het deed géén pijn
Nu weer OT :mrgreen: