Lotte is de laatste paar maanden vreselijk verlegen. Thuis heeft ze een grote mond, maar zodra ze ergens komt, hoe vertrouwd ook, slaat ze helemaal dicht, gaat aan mijn benen hangen en zegt niets. Wij proberen al tijden om haar “goedemorgen” tegen de leidster van het KDV te zeggen, maar zonder resultaat. Ook bij mijn moeder, waar ze geregeld komt, staat ze met een grote mond voor de deur, maar owee als die deur open gaat, dan moet ik ze echt naar binnen tillen! Ook als mensen bij ons thuiskomen, wordt ze vreselijk verlegen. Op straat weigert ze ook te zwaaien of gedag te zeggen tegen goede bekenden…
Vandaag moesten we naar het CB en ze vertikte het vormenblokjes in de vormenstoof te doen en plaatjes te benoemen. Nu moet ik dus in mei terugkomen om die ogentest (met 2 ogen) over te doen. Manlief was erbij en die zei dat het geen zin had om dit binnen enkele weken over te doen.
Hoe kunnen we het beste met dit gedrag omgaan?
Groetjes,
Viratine
Ik zou zo veel mogelijk proberen het gedrag te negeren.
Dus op het moment dat ze wegduikt gewoon doen wat je gaat doen.
Niet te veel aandacht richten op haar ‘verlegenheid’
Wil ze niets zeggen dan niet, geen druk, maar wel iedere keer consequent vragen “zeg je even gedag”
Zei de mw van het CB niets?? Geen handvatten ofiets hoe ermee om te gaan?
Merel heeft een korte periode gehad en nu nog wel eens incidenteel.
Maar in die priode als ze achter me ging staan, pakte ik har op, anders viel ze namelijk 
en liep gewoon verder de groep op bij kdv en gaf har dan af, kus tot straks weg.
Geen aandacht aan besteeds eigenlijk
Maar ieder kind reageerd weer anders en wellicht heb je negeren al geprobeerd.
Misschien komen er nog (betere) andere handvatten, succes!
Vandaag moesten we naar het CB en ze vertikte het vormenblokjes in de vormenstoof te doen en plaatjes te benoemen. Nu moet ik dus in mei terugkomen om die ogentest (met 2 ogen) over te doen. Manlief was erbij en die zei dat het geen zin had om dit binnen enkele weken over te doen.
Hoe kunnen we het beste met dit gedrag omgaan?
Of ik mijn eigen verhaal hier lees. Puck heeft momenteel ook zo'n fase.
Gister bij het CB geweest en dat ging goed totdat de arts vragen stelde en toen sloeg ze dicht. De arts pakte het ook niet goed aan (werd ietwat boos!) en dat ik heb ook laten merken. Met de ogentest wilde ze helemaal niet meewerken en we moeten dus ook volgende maand terugkomen. De ogentest nogmaals overdoen. Alle figuurtjes gingen goed totaan het laatste figuurtje. Toen had Puck genoeg van die bril en had geen zin meer. Niet leuk maar hopelijk gaat deze fase ook weer voorbij.
F'lien bedankt voor de tip. Zo kun je er inderdaad beter mee omgaan dan boos te worden.
Misschien helpt het als je haar van tevoren verteld waar ze heengaat en wie daar dan zijn. Of als je visite krijgt, vertellen wie er komen.
Ik weet niet of je dit al doet, maar bij mijn zoontje helpt dat namelijk heel erg goed.
Als hij niet weet wie hij tegen gaat komen, dan kan hij heel verlegen zijn.
Maar als ik hem van tevoren vertel wat we gaan doen en wie hij daar tegenkomt, dan is hij helemaal niet verlegen.
Hij heeft ook een tijdje gehad dat hij niet bij opa en oma naar binnen durfde, dan moest ik hem ook optillen enzo. Maar sinds ik hem elke keer vertel wat we gaan doen en wie daar zijn, gaat het goed.
Misschien als je haar volgende keer van tevoren verteld dat jullie naar het cb gaan. En dat daar een meneer/ mevrouw is die wil weten of haar ogen goed zijn…, etc etc
Dat ze het dan minder ‘eng’ vindt.
Sterkte ermee.
Hoi Myrella,
Van te voren vertellen waar we heen gaan etc. werkt hier niet, want dat weet ze altijd. Ze zegt dan ook in de auto, op de fiets etc. heel stoer dat ze gedag gaat zeggen en wat al niet meer. Maar als we er eenmaal zijn, draait ze om als een blad aan een boom… Het was vandaag zelfs zo, dat mijn man en Lotte naar een onbekend persoon gingen (iets kopen van Marktplaats) en ze in de auto dapper zat ze vertellen dat ze gedag ging zeggen, maar toen ze er eenmaal waren, was ze natuurlijk heel erg verlegen en kwam er niets uit. Zaten ze in de auto op de terugweg, zegt Lotte "ik ben helemaal vergeten dag te zeggen… :wall: :shock: 
, waarop mijn man zei “zullen we dan even teruggaan?”, maar daarop was haar antwoord dan wel weer “nee hoor, hoeft niet”…
Groetjes,
Viratine
hier ook zo’n verlegen vogeltje,
die de grootste mond heeft thuis, of tegen mensen die helemaal niets van hem willen (bv in het vliegtuig zit ie met iedereen te contacten)
wanneer je de nadruk gaat leggen op de verlegenheid, wordt het alleen maar meer beladen.
ik ben zelf ook zo geweest en ik vond het vreselijk als ik alle ogen op me gericht kreeg en ik iets moest zeggen of doen.
ik zal tygo dan ook niet vragen waar iedereen bij is om netjes gedag/hallo te zeggen, maar geef terplekke het goede voorbeeld door zelf goedemorgen te roepen, of door zelf gewoon lekker op visite met iemand te gaan praten, en te zwaaien en dag te zeggen als ik weer weg ga.
hij heeft vorige week voor het eerst mee gezwaaid naar iemand bij wie we op visite gingen. echt goed van hem.
(maar ook dat heb ik verder niet benoemd ofzo)
als er iets is wat gevraagd moet worden aan iemand, heeft ie nu geleerd om aan mij te vragen of ik mee wil gaan, of hem wil helpen.
dat helpt, want dan doe ik het woord en hij gaat toch mee, dus hij is er toch bij betrokken.
ik denk dat het vanzelf minder wordt als ie wat meer vertrouwen heeft.