Manlief is (eindelijk) klaar met zijn studie, en heeft nu een baan aangeboden gekregen waarbij we moeten verhuizen) willen we ook wel, maar hadden eigenlijk iets in de buurt in gedachte’. Op zich geen probleem, want zijn nieuwe werkgever wil zelfs meedeken over een manier om de hypotheeschuld die we dan oplopen op te vangen, en heeft tijdelijke (huur) woonruimte voor ons.
Klinkt natuurlijk ideaal, maar ik moet stoppen met werken waar ik het na drie reorganistaies echt waanziggig naar mijn zin heb. (of een andere baan zoeken) we gaan een uur rijden bij al onze vrienden (en dus ook oppas adresjes) wonen. En we kennen de nieuwe buurt ook niet echt…
We wonen nu regio Rotterdam, en zouden dan terecht komen in Hillegom/De Zilk/ Lisse.
Aan de ene kant wil ik me wel in dit avontuurstorten. Aan de andere kant zou ik het doodeng vinden.
Er zijn ook wel vacatures in de buurt, maar manlief was erg enthousiast…
Als ik kijk naar het financiele aspect zou die verhuizing ons een schone lei kunnen geven, en is dus erg aanlokkelijk…
pffffffff… heeft iemand hier een zinnig woord over te melden… alle input is meer dan welkom!
Nou ik kan je zeggen dat je nieuwe omgeving iig erg mooi is! Een vriendin van mij is onlangs verhuisd van Noordwijk naar Sassenheim (niet een eind, maar voor het verhaal wel leuk), zij heeft nl veel meer kennisen en aanloop opgebouwd.
Kleine plaatsen zijn nl (niet overal) maar toch wat buur-vriendelijker.
Voor mij is een uur rijden niets, maar dat komt omdat we vanaf zandvoort ook overal wel een uur vandaan woonden ( je moet nl eerst door/langs haarlem en dan nog amsterdam voor je ergens bent).
En nu op het eiland ben ik of standaard 45 min of 2 uur bezig eer ik kan beginnen aan een ritje. De tijd zou me dus niet deren.
Wat ik me voor kan stellen is dat je je vrienden erg gaat missen. Maar is het het idee? Schrijf anders eens een maandje op hoe vaak je wie ziet, hoe ze komen (lopend/fiets/auto) etc. Dan kun je concreet maken of het echt zo erg zou zijn als zij of jij iets langer moet rijden.
Succes met het maken van je beslissing!
:thumbup:
Kan je man niet gewoon eerst kijken hoe het hem bevalt elke dag een uur heen en terug te rijden?
Ik vind dat er te veel moet worden opgeven voor maar een uurtje reistijd. :think:
de eis van de baan is dat hij in een parochie woont.
Het is geen baan van 9-5, en hij zal vaak even een uurtje moeten werken…
dus heer en weer is helaas geen optie.
Ik begrijp dus dat je man dominee is ofzo iets nu hij klaar is met zijn studie (theologie?)
Er komt volgend jaar ook een vacature vrij in Zwolle :mrgreen:
Maar even serieus, ik heb het gedaan, een uur en 10 minuten verderweg verhuizen dan waar mijn hele sociale leven zich afspeelde.
Ik trok het niet en nu, na 2 jaar te zijn weggeweest gaan we weer terug. Aankomende woensdag gaan we van Utrecht weer lekker terug naar Zwolle.
Wij waren dus wel bijna elk weekend druk met het onderhouden van alle familie en vriendencontacten en voorheen was dit hooguit een middag in het weekend. De reistijd brak ons wel op.
Ik ken hier verder niemand en nu na ruim 1 jaar begonnen die contacten mondjesmaat wel te komen, buurvrouwen, moeders van de psz… maar toch niet voldoende om het te redden en er echt wat aan te hebben als het nodig is. Daar hadden we dan nog wel 2 jaar voor uit moeten trekken… dat wilde ik niet en achteraf Ruud ook niet.
Maar het lijkt me in jullie geval dan dat je iets van een domineesvrouw bent en de contacten er dan zo wel zijn hoor… ik bedoel, geen betere manier om mensen te leren kennen dan via school, kerkgenootschappen of ander verenigingsgebeuren.
Starten met schone lei maakt het dan idd nog aantrekkelijker.
Ja, moeilijk.
Je moet ook kijken naar je karakter. Ik ben introvert (al verwachten mensen dat niet :mrgreen: ) en erg huiselijk en honkvast. Zelfs op vakantie gaan vind ik niet leuk als dit langer is dan 7 dagen.
Voor mij is het dus een enorme opgaaf om ergens helemaal opnieuw te starten.
Nu achteraf zeg ik… ik had gewoon eens een maand bij moeten houden wat ik zoal doe op een dag, waar ik heen ging enz…
Dan was ik snel tot de conclusie gekomen dat ik veel van wat ik deed, hier niet kon doen.
Wellicht hadden we dan niet verhuisd, of een andere locatie gekozen.
succes in elk geval met je besluit.
ik persoonlijk zou zo de boel inpakken , maar ja jij bent mij niet he :mrgreen:
tis dus ook geen optie om te kiezen voor ergens tussen in wonen? dichter bij het werk maar toch niet meer dan een half uur van je vrienden en familie af?
en dan later zeggen ja we gaan ervoor?
Weet je wat zo moeilijk is? Dit zijn van die enorme gevoels kwesties. Beide kanten hebben voors en tegens, en dus kun je eigenlijk alleen op gevoel, en met heel veel overleg beslissen. Heel veel succes daarmee. En gefeliciteerd dat je man nu lekker klaar is!
Maar als jullie dan ook in een parochie gaan wonen zijn daar ook wel meer mensen?
Mensen waar je vriendschap met kan sluiten? Die ook af en toe misschien kunnen oppassen.
In zo’n gemeenschap lijkt mij dat het ook erg sociaal is allemaal?
idd, mijn man is pastoraal werker, en eigenlijk hebbenw e ook wel behoefte aan een frisse strat!
qua vrienden hebben we bedacht dat dat geen probleem zou moeten zijn. zij en wij hebben een auto, dus dat komt wel goed.
Over mijn werk zijn we ook wel uit, ik heb het er naar mijn zin, en heb het afgelopen jaar een hoop geleerd en bereikt. maar dat kan ik overal…wellicht dat dit het moment is om te beslissen om even een half jaartje niet te werken.
qua incidentele oppas zal het ook wel lukken, dus alle prctische bezwaren zijn van tafel…
maar het blijft een gevoels kwestie, dus het ene moment willen we er voor gaan… het andere moment durfen we weer niet…
manlief gaat in elk geval maar alvast zijn sollicitatiebrief schrijven… de deur uit doen kan altijd nog. :mrgreen:
Moeilijk, ik kan er niks zinnigs over zeggen, je moet het echt zelf beslissen! Succes met de keuze! :-*
Ik denk ook dat je naar je gevoel moet luisteren. Rij er naar toe zou ik zeggen. Proef het daar. 
Heel veel succes met kiezen!!
Liefs, Dores.
Het hoort natuurlijk wel bij zijn werk.
Ik zou dan weer denken, hij krjgt deze mogelijkheid niet voor niets aangeboden.
Zijn werk komt natuurlijk ook met een hele gemeenschap erbij, ik denk dat jullie heus goed opgevangen zullen worden.
als je het mij vraagt, zeg ik DOEN …
waarom om deze zin …
Als ik kijk naar het financiele aspect zou die verhuizing ons een schone lei kunnen geven, en is dus erg aanlokkelijk..
bij mij geld een regel, mijn gezin gaat voor. alels wat ik kan doen om een betere toekomst te hebben doe ik, en financieel sterker staan hoord daar hier dubbel en dwars bij.
Wij zijn zelfs van land verhuist ... dus tja ;)
Fietje, wat fijn dat je man klaar is met zijn studie en een baan aangeboden heeft gekregen, dat is heel positief nieuws :thumbup: Het lijkt me idd ook een lastige keuze als je ervoor moet verhuizen. Bij mij heeft onze verhuizing alleen maar voordeel opgeleverd voor de dingen die ik belangrijk vind: veel kids in de buurt, winkels, scholen en andere voorzieningen op loopafstand, autovrije straat :thumbup: Ik vind het heerlijk en voel me nu niet meer zo alleen zoals in Arnhem. Maar ik heb er ook vrienden en een baan achter moeten laten, dat mis ik wel 
Maar die baan gaat hier ook wel komen, daar vertrouw ik op. En vrienden heb ik hier nu ook genoeg 
In de straat woonde ook al een goede vriendin, is erg fijn.
Succes met je keuze…geef het een beetje tijd, dan wordt het vanzelf duidelijk welke keuze je moet maken :-*
En FIetje, is de sol.brief al de deur uit?
Ben benieuwd hoe jullie er nu over denken…
Ja, wilde er net wat over gaan schrijven.
De brief is maandagavond de deur uitgegaan, en gisterenavond kreeg hij een mail of hij volgende week op gesprek kan komen.
In de brief heeft hij zoals afgesproken de finaciele bezwaren gezet waar we tegenaan hikken, dus we zijn erg benieuwd met welk voorstel ze zullen komen.
Verder zijn we het al een beetje aan het rondvertellen (vooal bij schoonmoeder) want we dachten dat het daar hard aan zou komen, maar dat viel wel mee.
Mijn ouders weten het nog niet, maar daar gaan we juist veel dichterbij wonen als het doorgaat, dus daar wacht ik nog even mee totdat er meer zekerheid is.
Voor de rest heb ik mijn CV in orde gemaakt, en rondgegekeken naar werk en opvang moeglijkheden… moet eerlijk zeggen dat ik het nu zelfs jammer zou vinden als het niet door zou kunnen gaan… :oops:
morgen heeft manlief weer zijn officiele sollicitatiegesprek.
Ik ben erg benieuwd hoe dat gaat lopen.
SPANNEND!!! duimen jullie mee?
harstikke! duim voor je!!
ik duim ook :thumbup:
:thumbup: :thumbup: :thumbup:
heb je nog gevonden wat je zocht :think: :-*