Och, wat was ze altijd lief; altijd vrolijk, altijd lachen, lekker babbelen. Om op te vreten. En opeens is het over. Sinds ze twee keer ziek is geweest met hoge koorts, is ze na haar slaapjes een half uurtje goed te pas en dan begint het gejengel en gedrein. Ik begin me er schuldig over te voelen; komt het doordat ik verkeerd heb gereageerd? Moet ik haar gejengel en gehuil nu negeren en alleen haar goede gedrag belonen? Of is het een fase? Ik voel me opeens zo onzeker (moet bovendien ongesteld worden, dat bevordert het geheel ook niet helaas)
Overigens heeft ze sinds haar vijfde maand twee ondertandjes, dus misschien kan het zijn dat ze er tandjes bij krijgt, maar ik zie ze nog niet zitten (welke tanden volgen meestal na de ondertandje?)
Graag wat tips van ervaren moeders.
kan zeker van groeiende tandjes komen hoor;
zelfs al zie of voel je ze nog niet, dan groeien ze toch onder het tandvlees.
hier kwamen de twee boventanden na de ondertanden.
dat jengelige; lekker troosten hoor, ze wil gewoon lekker bij je zijn, zeker als ze zich soms niet helemaal in der hum voelt
Herkenbaar hoor, die perioden.
Weet je wel zeker dat ze goed uitgerust is? Omdat ze eerst een 1/2 uurtje wel blij is?
Jim heeft ook zo’n periode gehad, altijd maar moe, terwijl hij eigenlijk niks deed. Hij heeft blijkbaar van augustus t/m februari constant oorpijn gehad en niemand die dat zag. Dus als je denkt dat het ergens anders van komt even goed oortjes na laten kijken.
Ze grijpt wel af en toe naar haar oren, maar ik begreep dat dat ook door de tandjes kon komen. Fijn om te horen dat het een periode kan zijn, want ik ging me al schuldig voelen. Gisteren had ze weer een goede dag gelukkig en konden er weer wat lachjes vanaf!
Toch zou ik dan voor de zekerheid haar oortjes na laten kijken als ik jou was, zeker als ze al twee keer ziek is geweest met koorts, dat kan wijzen op een oorontsteking (als ze verder niks anders had). Jim had ook wel zijn goede dagen, maar hij heeft wel een half jaar lang oorpijn gehad en heb me daar achteraf best schuldig over gevoeld, ondanks dat ik regelmatig met hem bij de ha kwam.
Zoals al gezegd even de oortje na laten kijken, tandjes zou ook goed kunnen. Verder is er een ‘sprongetje’ rond 8 maanden…in mijn ogen de ergste…ze beginnen ineens te beseffen dat ze vanalles willen, maar nog niet kunnen. Het gaat vanzelf weer beter!
Hmm, dat sprongetje lijkt wel te kloppen. Ik merk dat, als ik haar wat te doen geef, ze veel blijer is. Zomaar even lekker bij mama zitten is er niet meer bij, er moet wat gedaan worden! Ook gezellig, maar ik vond knuffelen nog zo lekker. Dan spring ik maar mee! :mrgreen:
Bedankt voor jullie reacties, ik ben er een stuk geruster op.
Met de 8 maanden sprong komt ook de eenkennigheid… Een van de ergste sprongen die we krijgen hoor… En idd dat ze meer willen dan ze kunnen…
Maar als je het niet vertrouwd zou ik toch voor de zekerheid even laten kijken naar de oortjes, dat zijn idd veraderlijke dingen…
Als dan de oortjes goed blijken kun je er wel vanuit gaan dat het echt het sprongetje is…
Liefs
Ik morgen even met haar langs bij de dokter, beter het zekere voor het onzekere inderdaad. Bedankt voor de tips.
dat soor rotdagen kun je hebben inderdaad. Dan zijn ze opeens gewoon een tijdje irritant of zielig of allebei. En dan gaat het na een tijdej ook vanzelf weer over. Bij Lara duurt zo’n zeurderige periode meestal een week of 2. Tessa heeft ze nog niet gehad 
.
Wat ik weleens heel onverantwoord deed was gewoon paracetamol geven. Werd het dan beter, dan had ze pijn, scheelde het niks, dan was het iets anders.
Na de ondertandjes komen meestal 2 snijtandjes boven. Die kun je trouwens van de vorkant vaak al zien aankomen als je nog geen bult o.i.d. ziet.
Ik dacht ook dat ze misschien gewoon moe kan zijn? Vaak zitten ze dan ook aan de oortjes. Misschien moet ze wat bijslapen nadat ze ziek is geweest?
@Carenza wrote:
Ik morgen even met haar langs bij de dokter, beter het zekere voor het onzekere inderdaad. Bedankt voor de tips.
Hoe was het bij de huisarts?
Mijn vriend is vanochtend met haar heen geweest. Ze had niks kunnen vinden maar hield er wel rekening mee dat het haar voortandjes konden zijn. We moeten het in de gaten blijven houden omdat er snel een oorontsteking in kan zitten als de tandjes doorbreken maar vooralsnog had ze daar gelukkig nog geen last van.
Mijn vriend heeft wat gel gehaald om op haar tandvlees te smeren om het te verdoven, hopelijk helpt dat wat, want gisteren had ze er toch ook weer last van.