Ik zit met een probleem. Mitchel zit op het kinderdagverblijf en altijd heeft hij het naar zijn zin gehad en was hij thuis een lekker vrolijk makkelijk mannetje. Sinds de overgang een maand geleden van dreumesgroep naar peutergroep is het een klein drama. Thuis is het huilen om niks, stampvoeten als iets niet lukt. En verder kijkt hij bijna de hele tijd heel zielig uit zijn ogen. Ik herken mn zoonie gewoon bijna niet meer terug.
Op het kinderdagverblijf zeggen ze dat het normaal is, dat het wel een tijdje kan duren voor hij zijn plekje heeft gevonden. Maar tegelijk roepen ze wel steeds dat alles zo goed en geweldig gaat. Hij eet goed, hij slaapt goed. Als er iets is komt ie naar de leidsters toe en als een kindje wat wil afpakken bv dan laat ie zich goed horen.
Ik heb echt een onderbuik gevoel dat ik niet kan plaatsen. Vorige week kwam hij thuis en had hij 10 blauwe plekken op zijn onderbeen. Alsof iemand hem geknepen heeft. 4 blauwe plekken/vingers bovenop zijn scheenbeen en 1 blauwe plek/duim op zijn kuit. En dat op allebei de benen. Steef kan het niet zijn omdat zijn handen daar te groot voor zijn. Zelf heb ik hem nooit zo vastgepakt. Dus ik heb het op het kdv voorgelegd en ze zeggen allemaal dat ze niks gedaan hebben. Wat moet ik hier nou mee?
Steef wil hem een hele week thuishouden. Want als MC dus 's middags thuiskomt en 's avonds is het drama, de volgende dag ook nog, maar daarna wordt hij steeds meer de vrolijke knul die we kennen. Ik zou hem ook graag thuishouden, maar aan de andere kant moet hij ook wennen aan de nieuwe groep en dat verstoor je weer door hem thuis te houden. Zit dus even met mijn handen in het haar.
Iemand die dit herkent of tips heeft?
zal waarschijnlijk inderdaad erg wennen voor jullie mannetje zijn van oudste naar jongste van een groep.
maar dat blauwe plekken verhaal vind ik vreemd,zijn het geen afdrukken van kinderhandjes??
zo niet zou ik er toch nog eens extra naar vragen,of hij misschien niet wil blijven liggen bij het verschonen.en daarbij te hardhandig terecht is gewezen,niet dat ik het goed praat.
houd het scherp in de gaten dat dit niet vaker gebeurt
kijk het wat je zoontje betreft nog even aan,heeft ook de leeftijd dat hij ontdekt dat hij eigen wil kan hebben.
maar als ik jou verhaal zo lees zit het mannetje duidelijk niet lekker in zijn vel.
mijnn ervaring is dat kindjes in uiterlijk week of 6 gewent zijn,zo niet is er iets anders aan de hand
snap jullie ongerustheid heel goed is zeker terecht.
Wat vervelend, naar is dat als je ziet dat hij het niet naar zijn zin heeft… hopelijk is hij snel gewend en is het verder niets ernstigs.
Het is natuurlijk best even wennen om eerste de oudste te zijn, en nu ineens de kleinste.
Over die blauwe plekken, Laura komt ook altijd bont en blauw thuis van het kinderdagverblijf, maar ze kan gelukkig zelf altijd goed vertellen waar het door komt. Vaak gestoten aan de trap van het speelhuisje, of aan de rand van de zandbak of aan de pedalen van de driewieler. Soms ook geschopt door een ander kindje, of tegen iemand aangebotst, of aan het stoeien geweest. Dus ik zoek er verder niets achter eigenlijk, zeker omdat ze het verder wel naar haar zin heeft, en ik ook weet dat ze zelf behoorlijk druk en onvoorzichtig kan zijn, dan horen blauwe plekken er soms gewoon bij, bij het spelen.
Het kan natuurlijk van alles zijn, hij zit nu tussen oudere kindjes, die spelen misschien wat wilder, of hij wil ze proberen bij te benen en struikelt dan of zoiets… er kan natuurlijk een heel normale verklaring voor zijn - ik hoop echt voor je dat het zoiets is.
Ik zou het sowieso nog een keer navragen hoor, misschien kunnen ze een beetje extra op hem letten, dat hij niet te veel onder de voet gelopen wordt door de oudere kinderen.
Is het misschien een optie dat je Mitchel 1 week of 2 weken ofzo alleen de ochtenden naar het kdv laat gaan? Dan doorbreek je het wennen op de peutergroep niet, maar is het wel een stuk minder intensief voor hem. 's Middags kan hij dan thuis weer bijtanken.
Bah wat naar!
Ik herken je gevoel niet maar weet wel dat Maaike veel ‘blauwer’ thuis kwam sinds ze in de oudere groep zat.
En dat kwam voornamelijk doordat ze in deze groep buiten speelden met driewielers enzo en binnen van stoeltjes afsprongen en meer van dat soort werk 
.
Nou was/is het ook wel een klimaap dus baalde ik er wel van dat ze dat nu ook de hele tijd kon doen maar vond ik het er ook bij horen en had ik er geen ‘fout’ gevoel bij.
Ze had wel af en toe bijtsporen :? en dat is besproken en ik ben er vanuit gegaan dat ze zulke dingen proberen te voorkomen.
Het gaat er gewoon ruwer aan toe.
Maar ja als je er echt een fout gevoel bij hebt zou ik het nog eens aankaarten. En misschien ook bij de locatieleiding melden (doe ik wel als me echt iets dwars zit).
En bij ons is het zo dat ze het ook altijd vertellen als ze ergens om heeft gehuild. Dus moeten ook niet alle blauwe plekken ze ontgaan zou ik zeggen. Maar schenen zijn echt zo’n plek voor tegenaan stoot dingen hoor; dus ik zou daar niet meteen wat achter zoeken.
En vergeet niet dat ze ook veranderen als ze 2,5 zijn ongeveer; langleve de peuterpubertijd 8) .
Dus komt het wel echt door het KDV? Is het echt alleen als hij daar is geweest?
Sterkte ermee in iedergeval.
En misschien kan hij een paar maandjes wachten met overstappen…?
Dit waren niet gewone blauwe plekken op de schenen. De blauwe plekken waren rechts en links symetrisch. Ik weet 100% zeker dat het door een volwassen hand is gedaan. Het zijn echt 4 vingers onder elkaar op de scheen en 1 achter op de kuit. Stefan zijn hand is er te groot voor en zelf heb ik het niet gedaan.
Of het opzettelijk is gedaan, daar twijfel ik nog over. Misschien dat hij snel blauwe plakken krijgt en hij op de verschoningstafel niet wilde liggen. Hij zit nu al ruim een maand op de peutergroep en kan organisatorisch gezien ook niet meer terug.
Ik heb hem vorige week gewoon halve dagen gebracht en dat ging goed. Gister is hij weer een hele dag geweest en dat ging ook weer redelijk.
Ik had nog wel een foto ervan gemaakt, maar toen waren de blauwe plekken al gelig en kreeg ik het niet duidelijk op de foto. Volgende keer maak ik meteen een foto en ga ik een stapje hoger.
Voor nu geef ik ze het voordeel van de twijfel omdat hij het wel naar zijn zin heeft verder.
Als jij zeker weet dat het door een volwassen hand is gebeurd, en je er ook echt zeker van bent dat het niet jouw of je man zijn hand is, en er verder geen mensen alleen met je zoon zijn geweest, vind ik het nalatig om het er bij te laten zitten.
Natuurlijk kan je niet zomaar een schuldige aanwijzen, maar ik zou dit geval kenbaar maken bij de locatiemanager van het kdv, ik vind het namelijk nogal een serieuze verdenking. Of het nou van het tegenstribbelen tijdens verschonen is, of hardhandigheid, als er blauwe plekken van komen is het over een grens.
Hopelijk was het eenmalig en kom je nooit meer vingerafdrukken op de beentjes van je zoon tegen! Lijkt me erg moeilijk als je het niet zo vertrouwd dan toch je kindje achter te laten.