Van babykamer naar peuterkamer, verrassen of erin betrekken?

Wij willen binnenkort de babykamer van onze dochter van 2,5 jaar omtoveren tot peuterkamer. Nu zou ik mijn dochter daar het allerliefst mee willen verrassen. We zouden haar wel vertellen dat ze een nieuw kamertje krijgt. Ze zou een weekje op een andere kamer kunnen slapen en na die week krijgt ze haar nieuwe kamertje te zien. Ik ben zo benieuwd om dan haar koppie te zien. Maar is zoiets verstandig voor een peuter? Zou ze er moeite mee kunnen hebben dat haar oude vertrouwde kamertje dan ineens weg is? Als we haar erbij betrekken, gaat het natuurlijk veel geleidelijker voor haar. Maar dat vind ik lang niet zo leuk. Ik moet zeggen, ze heeft totaal geen slaapproblemen, slaapt ook overal, dus wat dat betreft is ze niet gehecht aan een vaste slaapplek, maar ik zou graag jullie mening hierover willen weten. Misschien iemand met ervaring hierin?

geen ervaring.



maar wij hebben de kids absoluut niet verrast, denk dat het een groot drama had gegeven.



hier inalles betrokken, waarin wij natuurlijk wel de uiteindelijke beslissing hadden.



bij beide keren was het net voordat er een zusje kwam, en dan is het allemaal al spannend genioeg en moeten ze al veel inleveren.



dus kan je het verschil niet geven.



maar ik zou niet kiezen voor verrassen



en oja, mijn kids slapen ook overal. maar dat vind ik wel anders dan van je vertrouwde peuterkamertje (bedje) naar een andere kamer.

Ik zou haar wel mee laten beslissen met voorbereidingen, bijv. behang (als je dat veranderd), bedje, en zelf dan aan de slag gaan om nog verassing te hebben.



Hier geen problemen opgeleverd overigens!

Wij hebben hem in alles betrokken: samen nieuw bed uitgezocht, nieuwe kast samen gehaald. Maar wel dusdanig dat wíj zelf de keuzes maakten ten aanzien van kleur op de muur en meubels die werden aangeschaft.



Ik denk dat de overgang naar een nieuwe kamer al spannend genoeg is, zou het dus niet als verrassing doen.

dat is zo kind-afhankelijk, dat ik denk dat jij de enige bent die die vraag voor jullie kan beantwoorden.



Hier zou ik geen problemen verwachten als ik het een totale verrassing zou laten zijn.

Die van ons gaat ook binnenkort naar de kamer van zijn broer (broer gaat naar zolder). Ik heb er geen moment aan gedacht om hem erbij te betrekken. :oops: Ik verwacht ook geen problemen, maar na de verhalen van hier zal ik hem wel wat meer betrekken in de verhuizing van zijn kamer…

Erbij betrekken!

Hoi,

WIj hebben Yara hier heel erg veel bij betrokken, van bed, tot kleur verf van een muur. De kleine accesoiresj. Dekbed utizoeken, matras. Lijkt misschien overdreven. We weten echter bij haar, wat ze nu mooi vindt vind ze over 2 maanden nog steeds mooi. Redelijk vasthoudens hierin.



Het slapen ging dan ook gelijk redelijk. Wel moeten zeggen dat ze een mooi kamertje had en of ze dat ook vond. Ja. Maar uiteindelijk is ze er erg blj meer en speelt ze ookregelmatig met een vriendinnetje of alleen op haar kamertje.



Moet wel zeggen dat we het ledikantje er nog even hebben bijgezet. Ze is nl van benende naar zolder gegaan. Slechts een nachtje erin geslapen (dakje boven haar hooofd)

Nu super. Alleen nu snachts wakker worden ivm spoken. Maar ja dat is anders probleem



Veel succes

Hier heb ik het als verrassing gedaan, 2 keer al inmiddels (van baby naar peuter en van peuter naar meisjeskamer).

Beide keren was Laura een maand met papa op vakantie en had ik het rijk alleen om alles binnenste buiten te keren.

Het grote voordeel van het ‘verrassingseffect’ vond ik dat ik ook ongemerkt een heel groot deel van haar speelgoed kon laten verdwijnen zonder gezeur daarover.

Zijzelf vond het beide keren geweldig! Heerlijk om haar stralende gezicht te zien :inlove:

De eerste keer was het een totale verrassing en de tweede keer had ze het wel een beetje verwacht, want ze kon zich immers nog de eerste keer herinneren. Dus toen stormde ze meteen bij thuiskomst al naar haar kamer.



Haar erbij betrekken zou ook wel leuk geweest zijn (vooral de tweede keer wel), maar ik weet ook hoe lastig ze kan zijn met het maken van keuzes, dus ik voorzag al hele drama’s bij het uitkiezen van alles.

Ik ga nog wel binnenkort een keer met haar winkelen voor een extra dekbedovertrek, zoiets kan altijd achteraf nog natuurlijk.

Misschien is dat een leuk compromis, dat je het zelf voor 90% afmaakt en dan nog samen op pad voor een lampje of kleedje of zo.

Hier wisselende karakters.



Bij onze dochter van inmiddels 7 hoef ik dat echt niet te doen.

Ze slaapt JUIST overal goed, omdat ze weet en ook toen ze kleiner was, wist ze, dat haar eigen vertrouwde kamer er voor haar zou zijn.

Met 2 vond ze logeren al leuk, maar wel omdat ze morgen weer in haar “mij-e bed” kon slapen.

Ze raakt al overstuur als ik een schilderij verhang en vist dingen uit de prullenbak als ik die weggooi.

We hebben haar zelf de basics zoals behang, vloerbedekking en verf laten kiezen en als ik accesoires meenam, vond ze dat wel oke.



Bij onze zoon, van wie de meesten juist enorm veel weerstand verwachten omdat hij een autismestoornis heeft, ging het prima. Nou was het ook geen totale verandering in 1 keer. Maar wel dat hij na school thuiskwam en ineens de muur achter zijn bed was behangen.

De dag erna kwam hij thuis en was een andere muur opnieuw geschilderd.

Hij was toen bijna 5 en vond het allemaal prima.



Onze nu 3 jarige echter, ging van babykamer naar kleuterkamer en ik had enkel maar gezegd dat hij naar een “grote jongenskamer” zou gaan en ik dacht dat hij het goed zou kunnen hebben omdat er geen makkelijker kind is dan hij.

Het was klaar, hij was verrast, hij glunderde van oor tot oor en leek erg blij, maar puntje bij paaltje vond hij zijn nieuwe kamer maar niks, hij is ruim een maand erg huilerig geweest bij het naar bed gaan en spelen op zijn kamertje wilde hij ineens niet meer.

Moest echt enorm wennen.

Ik weet alleen niet of hij dat ook had gemoeten als we hem erbij hadden betrokken.



Je kan een kind echter wel totaal verkeerd inschatten en een goede slaper zijn is niet echt een graadmeter op jonge leeftijd.

Dus het ligt er denk ik gewoon aan of je bereid bent het risico te nemen op mogelijk een periode slecht inslapen en naar bed gaan drama’s ten opzichte van jou gevoel het minder leuk te vinden om je kind erbij te betrekken, iets wat overigens ook wel heeeel stoer is, zulk gekeutel vind ik dan weer ernstig leuk :inlove:

Hier ook erbij betrekken. Samen het nieuwe bed in elkaar gezet met papa. Samen het nieuwe bed opgemaakt.

Spulletjes verschuiven. Bij het ophangen van iets mocht ze ook helpen. En oohhh wat wat ze trots onze dame :inlove:

hier zou verrasen bij het ene kind het leukste uitpakken, en mee laten helpen bij het andere kind.



Tja, en jij kent je kind het beste!

Anne zou het als verrassing super vinden, maar ook als ze mee mocht beslissen…dus tja, ik denk net als wat sommige andere zeggen, het ligt aan je kindje of je het wel of niet kan doen.

Wij hebben ze erin betrokken, maar toch waren ze allebei heel verrast toen ze het eindresultaat zagen. Ze matchen nog niet alles bij elkaar totdat het allemaal bij elkaar staat in hun kamer.

Zelf vind ik zo’n verassing voor een jong kind van 2,5 nog niet zo handig. Hoewel mijn zoontje prima om kan gaan met alle veranderingen, is het wel zijn kamer, met zijn bed, zijn kasten, zijn commode, zijn tafeltje. Als ik daar zonder zijn medeweten aan ga rommelen, vindt hij dat denk ik niet leuk, en is het leuke van een nieuwe kamer er al snel af.

Bedankt allemaal. We gaan mijn dochter erin betrekken, hebben we besloten.