Hallo allemaal,
Ik weet allereerst niet of dit wel onder de juiste topic staat maar anders merk ik het wel 
.
De inentingen op het consultatiebureau, ik zie er iedere keer weer tegenop, vorige keer was ze helemaal overstuur en keek me aan tijdens de prik van mam help me, haar hele gezichtje vertrok van de pijn en de tranen schoten eruit.
Nu krijgt ze binnenkort haar eerste BMR prik, die schijnt nog pijnlijker te zijn en alsof dat nog niet genoeg is krijgt ze diezelfde afspraak nog een prik tegen Menigococcen C. Dus twee prikken!! Ik weet dat het nodig is en voor haar eigen bestwil en het moet ook gebeuren maar twee prikken vind ik eerlijk gezegd best gemeen, ze is al overstuur van 1 prik. Het zijn behoorlijk gemene prikken, ze gaan in de spier, en dat is echt geen pretje! Hoe beleven jullie dit, en voor de moeders waarvan hun kinderen de BMR prik al gekregen hebben, hoe reageerde jullie kindje, viel het mee of zag je echt dat ze veel pijn hadden? Ja, ik ben een softie ik weet het maar ik kan het gewoon niet aanzien dat mijn kleine meisje zo moet lijden (ondanks voor haar eigen bestwil uiteraard). Zie er zo tegenopā¦ 
Ik heb exact hetzelfde als jij ( Ik dacht dat ik de enige was :shifty: ) Ik heb het zelfs zo erg dat ik er NU al tegenop zie om met de beeb te moeten gaanā¦ Mijn oudste reageerde heel slecht op de DKTPās maar redelijk op de BMR. Ze reageerde niet anders dan anders bij de BMR prik zelf ( het zetten bedoel ik )
Bij mijn oudste was ik zo nerveus bij het vaccineren, dat ik de eerste keer bijna flauw viel. Dus qua softie sta je niet alleen hoor!
Anita
Gisteren heeft Robbert ook zijn twee prikken gehad en eerlijk gezegd vond ik het erger dan hij. Hij huilde wel, maar toen ze klaar was kon er al weer een lachje vanaf. Tja, en of hij er last van gaat krijgen weten we pas over 5 dagenā¦
Ik had wel een troostfles voor hem mee genomen en die ging er met smaak in. :inlove: :inlove:
Sterkte in elk geval.
Ik vind het erger dan Sara geloof ik. :shifty: Sara krijgt meer prikken omdat ze ook de HepB vaccinaties krijgt. Dus inderdaad 1 in het ene been en 1 in het andere. 1e keer brullen, volgende keer niet eens een traan.
De vaccinatie die ik het ergst vond was de TBC vaccinatie (BCG prik). Ik moest haar stevig vasthouden en de vloeistof werd er gedurende 10 sec. ingespoten. Horror. 
En Sara Brullen! Maar zodra de naald eruit was snikte ze een paar keer na, kroop ze even tegen me aan en was het weer klaar.
Ik ben denk ik āgehardā als moeder van een meissie dat de eerste 5 weken in het ziekenhuis lag en de eerste weken dagelijks (soms zelfs meerdere keren) geprikt werd. Ze had blauwe hieltjes van al het geknijp om er genoeg bloed uit te krijgen. EĆĀ©n keer zijn ze 5 minuten aan ĆĀ©ĆĀ©n stuk aan het knijpen geweest en toen kon ik met moeite mān tranen net binnenhouden.
Myrthe zelf heeft met de vaccinaties nooit echt moeite gehad. Ik masseerde de prikplek vantevoren even goed en soms huilde ze niet eens. Als ze huilde, was het kort. Toen ze kleiner was, legde ik haar meteen na de prik even aan de borst. Dat werkt namelijk niet alleen geruststellend, maar ook pijnstillend.
Succes!
ā¦
@S@nne wrote:
Ik ben denk ik āgehardā als moeder van een meissie dat de eerste 5 weken in het ziekenhuis lag en de eerste weken dagelijks (soms zelfs meerdere keren) geprikt werd. Ze had blauwe hieltjes van al het geknijp om er genoeg bloed uit te krijgen. EĆĀ©n keer zijn ze 5 minuten aan ĆĀ©ĆĀ©n stuk aan het knijpen geweest en toen kon ik met moeite mān tranen net binnenhouden.
hier ook zo
ik hou zelf ook helemaal niet van prikken
maar dit is nu eenmaal nodig
ik kijk meestal de andere kant op
en zeg daarna nog even tegen hem dat ie over een paar jaar achter deze mevrouw aan mag om wraak te nemen :mrgreen:
hij heeft meestal geen last gehad van de prikken
maar ik zie ook erg tegen de 2 prikken die de volgende keer gaan komen op....
zo zielig... in dat kleine armpje en dat beentje... :cry:
gelukkig zijn ze het daarna snel vergeten.
Waar ik het meest moeite mee had de vorige keer was dat ze bij voorbaat al zei dat ik Wessel āstevigā moest vasthouden.
gelukkig bedacht ik met net op tijd dat IK zijn moeder was en het beste wist wat te doen.
Stevig vasthouden geeft hem al het idee dat er iets engs gaat gebeurenā¦
wat mij helpt dus is:
IK bepaal wat en hoe ik met Wessel omga tijdens het prikken.
Als ik hem erbij betrek (dat doe ik dus)ā¦ ākijk eens Wessel, dat doet een beetje zeerāā¦Gewoon eerlijkā¦ rustigā¦ en volgens mij geeft dat aan Wessel meer vertrouwen dan āstevig vasthouden, kiezen op elkaar en gillenā.
Volgende week BMRā¦ dus inderdaad ook twee!!!
Succes hoor!
Ik ben er zelf ook niet bang voor vind het ook niet eng als Yeline een prik krijgt.
Ik heb toen Yeline geboren is elke dag gezien hoe er geprikt is bij haar om bloed af te nemen toen ze in het ziekenhuis lag. haar handjes waren blauw en ze konden op het laatst ook haast er niet meer in prikken ze heeft nu 2 littekens op haar handje ervan over gehouden.
lucas heeft er ook nooit echt last van gehad, soms een beetje jengelig, maar nooit echt met paniek, ik ga er met lucas dus ook met een gerust hart er naar toe (gelukkig hoeft hij pas weer een prik als ie 4 jaar is)
ja en met thomas weten we natuurlijk nog niet, hij mag 5 okt zijn eerste 2 prikjes krijgen, dus dat is nog ff afwachten
ik ben er zelf heel rustig onderā¦ kan me er wel druk over maken maar dat heeft geen zinā¦ die prik moet toch.
en hoe rustiger ik ben, hoe beter het consult en de prik verloopt.
wel had ik zijn favo knuffel bij me en zorgde ervoor dat hij de prik niet zagā¦dus niet het klaarmaken zag, en niet de het zetten in zijn beenā¦
stevig vasthouden was daardoor ook niet nodig :inlove:
edit: bij mijn cb hebben ze de regel dat als de mama zenuwachtig is, dat ze op de gang moet wachten omdat haar onrust vaak het grootste probeem is :think: :mrgreen:
ik ben zelf heel bang voor prikken en ik angsthaas laat mijn moeder haar vasthouden tijdens de prik omdat mijn moeder er rustig onder blijft en dat breng je weer over op je beeb en erna pak ik haar bij me maar ik moet zeggen charity heeft niet echt heel erg gehuild voor haar prikjes en ook helemaal geen last gehad van allemaal niet
@Heksje wrote:
edit: bij mijn cb hebben ze de regel dat als de mama zenuwachtig is, dat ze op de gang moet wachten
Dit is een hele goeie, dat zouden ze bij ons ook moeten doen.
Ik zelf heb er ook weinig problemen mee, het zal idd toch moeten.
Ik ben zel fniet bang voor naalden en ik zorg ook dat Chris de naald en het klaarmaken hiervan niet ziet.
Hij voelt ze natuurlijk wel en Chris zijn huilvolume is helaas niet om aan te horen maar dan nog ben ik er niet huiverig voor, het moet nou eenmaal.
Ik merk wel dat het heel veel scheelt als mama zelf prima tegen naalden kan.
Laat iemand anders gaan om de prik te laten zetten. Opa Oma, Papa
Kids reageren op de spanning bij hun moeder. Die van jullie zijn al gestrest voor dat er maar iets gebeurt. Niet vervelend bedoeld hoor, maar zo werkt het meestal wel.
Vanaf april krijgen de beebs standaard 2 prikken. Hier dus al 3 x 2 prikken gehaald. De eerste valt wel mee, wordt ze even verontwaardigd, de tweede is het boosheid.
Een beetje de reactie āzeg verdorie, ik zei net al dat ik het niet leuk vindt en nou doe je het nog een keer!ā
De laatste keer ging heel erg goed. Heb met haar kiekeboe gespeeld bij de eerste, die ging er dus lachend in. De tweede gaf ze twee gilletjes en daarna lekker tegen me aangekropen en was het klaar. En dat voor een baby van 3,5 maand :inlove:
Ik heb er zelf gelukkig niet zoān moeite mee, het is voor haar eigen bestwil en als ik me niet druk maak, scheelt dat mijn meisje ook een hoop stress. Dus hier gelukkig geen spanning en stress rondom de prikjes, meer over hoe ze zich na afloop voelt en gedraagt :?
Vre-se-lijk :shock:
Mourin heeft laatst zijn eerste prikken gekregen, op het CB ging het nog wel met huilen, hij stopte er vrij snel mee, eenmaal thuis sliep hij ook dus ik dat nog: dat valt mee 
Niet dus na 1 uur:krijsen!!! :shock: Echt niet normaal meer zoooo hard, hij liep helemaal rood aan en wilde niet meer stoppen.
Het is dat mijn schoonmoeder er was en zei dat het normaal was anders was ik rechtstreeks naar het ziekenhuis gereden, heb gewoon zelf mee zitten huilen zo zielig vond ik het
Maar na 1 zetpil ging hij slapen en toen ging het op zich wel weer, de dagen erna had hij wel veel dorst en was hangerig.
26 feb mogen we weerā¦ :?