Ik geloof iets later dan gebruikelijk, maar Tim krijgt deze maand zijn vacinatie van rond de 3,9 jaar.
Een tijdje geleden heb ik hem dit al eens uitgelegd en toen raakte hij helemaal in de stress bij het idee aan de prik (terwijl hij zich niet eens meer kan herinneren dat ie ooit een prik gehad heeft).
Ik heb hem toen beloofd dat hij zijn “tutje” (speen) mee mag nemen (daar gaan ze op het bureau vast niet blij mee zijn maar het is immers mijn kind…).
Echter nu mijn vraag: hoe hebben jullie je kind voorbereid en viel het uiteindelijk mee?
Ik geloof dat ik er inmiddels meer tegenop zie dan Tim maar ik ben wel bang dat als we daar komen hij nergens aan mij wil werken omdat hij weet Hopelijk valt het allemaal mee en heb ik me druk gemaakt om niks…
Misschien kunnen jullie je ervaring(en) met me delen?
zo min mogelijk voorbereiden. daar koop je namelijk niks voor behalve bangmakerij vooraf.
maar ik zou er op z’n vroegst op weg naar het cb over beginnen.
Ik ben net met onze jongste geweest.
Ben gewoon wel eerlijk geweest in wat er gaat gebeuren, dus inderdaad een prik en nee, dat wilde ze ook niet en vond ze niet leuk. Maar heb ook gezegd dat ik een snoepje mee neem voor als we klaar zijn en dat ze een mooie pleister krijgt.
De testjes waren inderdaad niet altijd even makkelijk, ze moeten iets met blokjes doen (bruggetje maken) dat deed ze nog net. Daarna moest ze een rondje tekenen met een pen, deed ze niet. Ik vertelde dat ze thuis veel tekent en knutselt en ook al zonnetjes maakt en bloemen enzo. Toen vond ze het wel goed. Later in de auto vroeg ik aan haar waarom ze geen rondje wilde tekenen, zei ze tegen me dat ze alleen kleine rondjes kan maken :roll:
Ze zei ook bijna niets en de arts vroeg toen wel of dit thuis anders was, nou ik kan je verzekeren dat we soms heel wat te stellen hebben met haar. Ze heeft gewoon geen zin om mee te werken en toen was het al wel goed voor die arts. Ze zijn niet zo heel streng hoor.
De ogentest zou ik even oefenen thuis, hij staat in het groeiboekje.
Ze moeten een brilletje opdoen waar 1 oog is afgeplakt en dan laten zien waar de opening in het gat zit. Ze krijgen een voorbeeld rondje in hun hand.
Eerst werkte ze mee, maar bij het tweede oog zei ze doodleuk dat ze het niet kon zien :roll: . Dus nog even gevraagd of ik het mocht proberen en ben dus zelf de rondjes aan gaan wijzen en toen vertelde ze me het wel goed.
Ja, ze kunnen erg eigenwijs zijn en niet meewerken, maar zou dus wel even oefenen en vertellen wat hij moet doen, anders moet je dus terug komen. Voor de ogentest had ik anders naar de huisarts gemoeten en waarom zou ze het daar wel doen 
heb de dag vantevoren gezegd dat hij heen moest en dat hij dan ook een prik zou krijgen.
De oudste had zoiets: krijg ik dan bloed?
Er kan een klein beetje bloed komen, maar dan krijg je een pleister.
En is dat dan een mooie pleister?
Dat weet ik niet, maar je mag er thuis wel eentje uitzoeken en die meenemen?
En toen was het goed.
Toen de middelste moest wist de oudste dat nog en had zelf al tegen zijn broertje gezegd dat hij dan wel thuis een mooie pleister uit moest zoeken, want daar kreeg je een saaaaaie :lol:
Verder hier geen enkel probleem mee gehad.
De ogentest heeft Tim de vorige keer gedaan… weet niet of dit nu nog een keer aan bod komt?
Ik ben vooral benieuwd naar de prik!
Toen ik hem vertelde dat hij een prikje zou krijgen (en dat dit heel eventjes pijn doet) zei hij:
“Dat wil ik niet mama, dan ga ik de dokter gewoon schoppen!” :shock:
En Tim schopt of slaat helemaal nooit; heb dan ook geen idee hoe hij hierbij komt… Maar het zegt wel dat ie er niet op zit te wachten! 
Ik heb 's ochtends gezegd dat we 's middags gingen. Ook gezegd dat het een beetje pijn doet maar dat het voorbij is voordat ze tot 10 geteld hebben (en idd was het met 4 of 5 al klaar…) En ze daarna een piepklein cadeautje gegeven. En inderdaad geen drama’s. Ze hoefden ook beiden niet te huilen en vonden het achteraf zelfs wel stoer zo’n prik :shock:
En oja, ook gezegd dat dit een héle speciale prik was want die is alleen voor kindjes die bijna 4 worden en daarna bijna naar school mogen 
Maargoed, ik zie dat jouw knul al 4 is en ws al op school begonnen is. Dan gaat die vlieger niet op natuurlijk…
Doornroosje, ja, de ogentest komt dus nog een keer, nu niet met plaatjes maar met rondjes met een gat .
En die prik, gewoon benoemen, en niet teveel woorden aan vuil maken. Jij houdt je kind op schoot. Hier ging ie in het bovenbeen en je moet hem gewoon even stevig vasthouden. Voor ze er erg in hebben is het klaar. (en ook heel stoer inderdaad).
Waarom in het bovenbeen? Ik dacht dat ze dat echt alleen bij baby’s deden. Mijn kinderen kregen hem gewoon in hun bovenarm. Door die prik wordt namelijk alles echt een paar dagen behoorlijk stijf (ik heb hem 10 jaar geleden nog een keer gehad) en dan is de arm het minst vervelend. Alleen het idee al te moeten lopen met een stijf been, brrr…Maargoed, het cb had vast wel een goede reden om hem wel in het been te doen
Hier heb ik Y.eline ook voorbereid op de prik dat het wel een beetje pijn doet maar het zo weer over is en als ze een grote meid was een cadeautje kreeg.
Ze wist precies hoe een prik voelde want een maand ervoor had de alle 2 de prikken voor de mexicaanse griep gehad
Het was even huilen natuurlijk maar het cadeautje maakte het goed :lol:
hier niks verteld… HIj moest wel even huilen maar dat was ook weer zo over…
De ogentest haalde hij overigens niet, hij mag in oktober naar de ggd-arts om daar de ogentest opnieuw te doen… (als het nu weer niet goed is zal ik wel doorgestuurd worden)…
grts patricia
prikjes bereid ik ook n iet voor. Ze gaan zich onnodig druk lopen maken… laat ze daar wel lekker spelen en dan hoppaa… t is gebeurd voor je er erg in hebt.
wij waren ook naar de massale prikaktie in de RAI. Dat was echt een uitje, wahaha… dat vonden ze leuk… moet zeggen dat mijn kinderen toch wel bikkels zijn… ze zitten, kijken er naar en prima, sticker uitzoeken en klaar! geen piep of niets…
maar ik zit ook zo in elkaar. Dus hopelijk breng ik het zo over, haha…
als je van te voren al met een betuttelende toon gaat zeggen, ohhhh jaaa… je krijgt een prikkieprik of zo… dan maak je er iets groots van… ik leg wel uit waarom ze het krijgen…
Nou morgen is het zo ver!
Ik vind het natuurlijk erger dan Tim! 
Maar hij weet wel dat hij een prikje gaat krijgen en waarom…
En ook dat eventjes vervelend voelt maar dat het zo weer over is.
Na afloop krijgt ie thuis een autootje heb ik beloofd…
We zullen zien hoe het gaat…
Ik hoop maar dat ie vantevoren niet van alles hoeft te vertellen/doen want ik vrees dat ie daar geen zin in heeft met de gedachte van het prikje aan het eind.
Overigens ben ik zelf ook best een “bikkel” maar maak ik me vantevoren altijd vreselijk druk! 
Hopelijk valt het vreselijk mee!
Wordt vervolgd…