Lieve mensen,
pas geleden (zo’n anderhalve maand) is er bij mij PCOS geconstateerd… Even schrikken natuurlijk en na wat overleg met mijn gyn en huisarts zit ik met een paar vraagjes waar de twee artsen elkaar in tegenspreken.
Zo heb ik bijvoorbeeld last van stekende pijnen in mijn linker-onderbuik, volgens mijn arts komt dat door de eiblaasjes die tegen elkaar aan drukken, volgens mijn gyn komt dat niet door de PCOS.
Ook heb ik last van pijnlijke borsten en tepels, en weer hetzelfde verhaal. Volgens mijn arts komt dat door de PCOS, mijn hormonen zijn ‘van slag’. Volgens mijn gyn komt de pijn in mijn borsten niet door de PCOS.
Verder heb ik ook de ‘gebruikelijke’ zwangerschapsverschijnselen, zoals misselijkheid (sinds april), verschrikkelijk veel trek in zoetigheid (sinds half mei), veel plassen (sinds juli), humeurigheid (sinds april), veel dorst (sinds juni), opgezwollen gevoel in buik en ook daadwerkelijk een opgezwollen buik (sinds mei) en nog enkele andere trekjes zonder daadwerkelijk zwanger te zijn…
Wat ik eigenlijk wilde weten is of meerdere vrouwen met PCOS hier last van hebben en hoe hier het beste mee om te gaan is?? Hebben jullie nog enkele tips of ervaringen die gedeeld mogen worden?
Alvast bedankt!
Lieve mensen,
vrijdag 9 januari zijn mijn vriend en ik erachter gekomen dat wij 13 weken zwanger zijn en dat ons kindje goed groeit, ondanks de waarschuwingen van de artsen dat een ‘spontane’ zwangerschap zonder de eerste paar keren een miskraam te krijgen vrijwel uitgesloten was. Nu zijn wij dus 3 maanden zwanger en is de grootste kans volgens de gyn geweken. Wij wilden dus eigenlijk iedere andere vrouw met PCOS en hun partner een hart onder de riem steken. Wij waren de hoop al min of meer verloren, mede dankzij de zwangerschapssymptomen die volgens de artsen onverklaarbaar waren omdat spontane zwangerschap uitgesloten was en dus waarschijnlijk aan de hormonen lagen.
Dus lieve mensen, rare dingen gebeuren nu eenmaal en voor alle dingen is een tijd. Soms kun je niet alles plannen, hoe graag je ook wilt.
de stekende pijnen herken ik wel als beeld van pco. Zodra mijn eiesrtokken voller zaten met blaasjes had ik er last van. Ze zeggen dat je dat niet kan voelen, maar sommige meiden kunnen hun eisprong voelen en anderen niet. Het is maar net hoe goed je je lijf kent.
Ik weet het zeker dat het door de pco komt door alle echo’s die ik gehad heb.
Tja en hormonen kunnen hun uitwerking op zo ontzettend veel manieren hebben, dat er geen touw aan vast te knopen is. Wanneer het ene vrouwenlichaam zo reageerd, zal het andere dat niet hebben.
Nu heb ik natuurlijk wel alle kwaaltjes, maar ik ben dan ook echt zwanger nu. Maar ik heb ook perioden gehad, zeker te weten dat ik zwanger was terwijl het niet zo is. Probeer niet te goed naar je lijf te willen luisteren, want dan kan het ook frustrerend worden.
Liefs Joyce