Wij hebben sinds 3 dagen voor Kevin een groot bed, hij wordt te groot voor het ledikant.
Hij vond het eerst helemaal super maar toen ging hij dus daadwerkelijk in het grote bed slapen ( met vader het ledikant uit elkaar gehaald zodat hij wist dat zijn kleine bedje er niet meer was )
Maar hij is Bang???
Hij wil niet naar bed. Huilt alles aan elkaar, klimt uit bed.
Ik krijg hem er niet in, hij wil er niet in slapen.
Ik heb de eerste avond bij hem gezeten omdat hij er telkens uit wilde, scheeuwde dat hij niet alleen wilde slapen etc… Ben erbij gebleven tot hij in slaap viel. Ik de kamer uit en de volgende dag werd hij gewoon vrolijk wakker.
De tweede dag het zelfde, scheeuwen, huilen, paniek. Uiteidelijk in slaap gevallen en weer de volgende dag goed wakker geworden.
De derde dag ben ik even bij hem gebleven en ben toen weg gegaan, heb de deur op een kiertje gelaten. Maar weer scheeuwen en van Ik wil niet alleen slapen. Totaal overstuur. Niet op gereageerd en na een half uur is hij in slaap gevallen. Tot kwart over 5. Huilen, scheeuwen, angst? Hij wil uit bed, wil niet meer slapen in het grote bed. Totaal overstuur!
Mijn man en ik natuurlijk woorden. Wij willen ook graag slapen.
Wij trekken dit niet langer zo deze panieksituaties en hebben zijn ledikant weer in elkaar gezet en naast zijn grote bed gezet.
Hoe los ik dit nou op?
Het is totaal het tegenovergestelde dan wat wij dachten. Hij is op zich nergens bang voor en praat honderduit over zijn nieuwe bed maar als hij dan daadwerkelijk in zijn nieuwe bed moet slapen is het hek van de dam en is het totaal een paniek situatie.
Probeer hem maar in bed te houden als hij zo aan het spartelen is, er is geen beginnen aan. Hij gaat eruit en is helemaal overstuur.
Wie weet wat ik moet doen, ik weet het niet meer!
Kevin is net 3 geworden
Hoi Jolanda77,
:hug: jeemig, dit is best wel heftig…
Hebben jullie Kevin ook voorbereid op het ‘grote bed’?
Als in: “jij bent nu een grote knul, en dan mag je in een groot bed” of “jij bent nu een grote stoere knul, en omdat je 3 bent mag je in een groot bed”?
En daar dan ook de tijd voor genomen, verteld dat dat eraan zit te komen?
Want als je hem ‘pats-boem’ zo van het ene in het andere bed doet ken ik me (per kind verschillend natuurlijk) heel goed voorstellen dat zijn ‘vertrouwde plekje’ dus dan helemaal weg is en hij radicaal in de ankers gaat…
Misschien kan hij vertellen wat er nou is waarom hij zo doet?
Vind hij het bed eng, en zo ja waaróm?
Of is het te groot, of staat het andersom of op een andere plek?
Anders terug naar de ledikant, en dan het grote bed eventjes weg? (bijvoorbeeld op een andere plek in het huis), en dan kan hij soms een tukje op het ‘grote bed’ doen om te wennen?
Er is natuurlijk geen ‘universele’ aanpak; maar soms werken de ‘gekste’ dingen om hem positief overtuigd te krijgen van het grote bed…
Succes!
En laat je nog even weten hoe het verder gaat?
Wij hebben hem zeker voorbereid, ook toen we deze gingen kopen. Hij vond het helemaal het einde!
Ik heb geen plek om het grote bed neer te zetten. We hebben nu zijn ledikant ook op de kamer gezet.
Hopelijk dat hij wel weer wil slapen in zijn ledikant.
Ik ga nog even 2 valrekjes halen. Misschien dat hij meer geborgenheid voelt dan.
wat een drama is dit zeg!
Nou, vanmiddag hebben we hem in zijn ledikant weer gelegd. Hij sliep binnen een seconde!!! Half 1 is hij naar bed gegaan en om 3 uur werd hij weer wakker. Niets geen gescheeuw en gedoe.
Vanavond ook gewoon weer in zijn ledikant: Hij slaapt als een roosje!
Zou het te kolosaal voor hem zijn? Dat hij geen spijlen meer heeft? Hij heeft nu totaal nergens meer last van nu hij weer in zijn ledikant slaapt.
Woensdag halen we zo’n valrek op. Deze maken we dan vast aan het bed. We laten hem voorlopig even in zijn ledikant slapen maar hij ziet dan ook zijn grote bed ( vind hij totaal niet erg dat die nog gewoon op zijn kamer staat, we verschonen hem nu op dat bed zodat het misschien eigen gaat worden ) Met een paar weken proberen we dan zijn grote bed te verplaatsen naar de andere muur zodat hij naar de deur kijkt ( vanuit zijn ledikant kijkt hij ook naar de deur ) Wij hadden zijn grote bed tegen een andere muur gezet naast de deur. Deze kon hij dus niet zien vanuit zijn bed. Misschien dat hij daar wel zo overstuur van raakte, dat hij alshetware naar een andere plek kijkt??
Maar hij slaapt weer en is weer helemaal vrolijk nu hij weer in het ledikant slaapt.
ik zou idd het grote bed op dezelfde plek neerzetten als het ledikantje altijd gestaan heeft…
van die kant kent hij zijn hele kamertje… ook de schaduwen enzo…
misschien dat hij op die andere plek de schaduwen eng vind…
( dat had die van ons nml… 
)
wij hadden ook zijn matras van het ledikantje naast zijn bedje gelegd…
als hij dan eruit viel dan landde hij zacht :mrgreen:
maar nu kan ik zijn bed overal neerzetten… hij slaapt wel :inlove:
nu was Dave ook pas 2 toen hij zijn bed kreeg…
Hier ook een tijd 2 bedden in zijn kamer gehad. In eerste instantie wilde hij overdag wel in zijn nieuwe bed slapen, maar s’nachts niet. Nou geen probleem hoor, dan heb je toch 2 bedden :mrgreen:
Toen na een tijd (ik denk wel 3 maanden later hoor) op een dag samen met papa het ledikant uit elkaar geschroeft en opgeruimd. Nooit meer naar gevraagd!
Hij was ruim 3 jaar en heeft een peuterbed trouwens hoor, zo een groot bed vind ik zo zielig 
Ik heb nu het grote bed tegen de muur gezet aan de andere kant van de kamer zodat hij hetzelfde uitzicht heeft als wat hij in zijn ledikant heeft.
Zijn ledikant staat nu naast het grote bed.
Ik doe hem nu wel in zijn ledikant omdat het anders weer brullen is
( tenminste daar ben ik nu bang voor)
Hij zegt wel nu van ik wil in het grote bed slapen maar zodra ik hem daar in leg om dus te slapen wil hij opeens niet meer. Einde verhaal en meneer wil naar beneden. Ook het ledikant is op dat moment niet meer van toepassing in zijn ogen.
Nu ben ik wel zover dat ik hem gewoon in het ledikant leg ook al zegt hij van ik wil in het grote bed.
Ik ben nu bang dat wanneer ik hem in het grote bed leg dat meneer toch niet wil slapen en uit bed klimt. Ik maak mezelf nu gek! En dat heeft Kevin in de gaten!
Wat moet ik nu doen? Gewoon eerst voorlopig het ledikant als slaapplaats houden? Hij slaapt er wel lekker in zonder te brullen!
Maar wanneer moet ik hem nu in het grote bed doen? Zonder dat hij er uit komt (ik heb nu een valrekje voor de ene kant, voor de andere kant komt volgende week binnen. Dan kan ik proberen om zijn bed op exact dezelfde plek neer te zetten als het ledikant. En dan maar hopen dat dit goed is en dat hij in het grote bed wil slapen.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken??
Ben ik de enigste die een kind heeft die er zo’n drama van maakt??
Okee, volgend drama:
Meneer krijst nu alles aan elkaar in zijn ledikant. Hij is er net tig keer uitgeklommen. Heb zijn slaapzak achterstevoren aan gedaan maar die krijgt hij dus ook los.
Ik wil niet naar bed is het enigste wat hij roept! Hij heeft het vandaag super leuk gehad, juf is getrouwd en bij hun op school geweest. Hij is vanmiddag niet naar bed geweest. Was ook hysterisch dus niet naar bed ( okee dat kan dan nog, het zit er toch aan te komen bij hem dat hij zijn middagslaapje niet meer nodig heeft )
Maar dan moet hij 's avonds wel gewoon naar bed. Hij slaapt altijd super maar het was net totaal PANIEK gescheeuw en noem maar op. Ik weet het niet meer, ben TOTAAL OP!!!
Heb hem uiteindelijk in bed kunnen houden met de deur op een kiertje. Nu is hij stil en slaapt hij.
Wat moet ik hier nu mee aan??
Van het 2e dilemma weet ik ook niet wat ik ermee zou doen. Maar wij hebben bij Jasper eerst de voorkant van het ledikantje eruit gehaald(is ook ervoor bedoeld, maar met een beetje handigheid kun je dat vast wel bij elk ander ledikantje doen- kijk eens bij ikea naar gulliver, dat bedje hebben wij). Zo was hij er al aan gewend(t? :think: niet mijn moedertaalhe ) om geen spijlen aan de voorkant te hebben. Misschien dat dit de overgang versoepelt?
Is hij vandaag niet gewoon “op” van alle indrukken van de dag? Hier zijn we bv gisteen naar de dierentuin geweest en dan is hij gewoon nog helemaal “hyper” daarna, hoe moe hij ook is… Veel te veel indrukken, veel te leuk geweest allemaal. Kan ook nog natuurlijk he
Wat een vervelende situatie.
Hoe goed kan hij al praten/begrijpen?
Ik zou proberen om zijn angst/verdriet te beschrijven of verder uit te vragen. Het lijkt er mijns insziens op dat hij helemaal geen grip meer heeft op de situatie. De ene keer in het grote bed, dan weer naar het ledikant.
Ik zou kiezen voor één bed in de kamer en dan het liefst toch het grote bed. En hem de dag ervoor er op voorbereiden. Dat je begrijpt dat het een verandering is, maar dat hij al een hele grote jongen is die nu in een groot bed mag slapen.
En ondanks dat hij bang is, toch doorzetten denk ik.
Veel sterkte! :thumbup:
Heel herkenbaar, toevallig maandag onze Bas ook naar een groot bed proberen te laten gaan, maar hij wil alleen er in slapen als ik er langs kom liggen, als ik weg ga is hij totaal in paniek. Gistermiddag wilde hij helemaal niet meer op zijn kamer komen nadat hij er achter kwam dat hij toch echt in zijn nieuwe bed alleen moest gaan slapen.
Wij hebben gisteravond het ledikant weer in elkaar gezet en langs het grote bed gezet. In eerste instantie wilde hij daar ook niet meer in, maar nadat ik opa en papa had weggestuurd en even met hem had gebabbeld en lol getrapt ging hij er weer met een lach in. Wij denken maar zo dat hij er gewoon nog niet aan toe is en nu eraan kan wennen dat het grote bed ook voor hem is. Ik verwacht dat hij binnen een maand zelf beslist dat hij toch wel in het grote bed wil slapen.
Kennissen van ons hebben dat bij beide kids zo gedaan en dat ging super.
Wel balen dat hij nu ook opeens niet meer in het ledikant wilde slapen, hoe is het gisteravond en vannacht gegaan??
Hier ook huilen huilen als we zijn kamer verlaten. Hij wilt alleen maar bij ons op schoot of als we erbij zijn in slaap vallen. Helaas dus geen tips, maar wel herkenbaar. Weer zo’n fase blijkbaar.
Wat soms helpt, is de deur openlaten en het licht op de gang aan. En zeggen dat je straks nog even komt kijken. Als je dan gaat kijken, slaapt hij en doe ik het licht op de gang uit (er brandt wel een nachtlampje).
Kian komt s nachts zijn bed uit en kruipt dan bij ons in bed. Dat doet hij sinds het hekje weg is uit zijn bed. We leggen hem altijd na een tijdje weer terug.
Ik lees ook even mee:
Quentin moet ook over naar een groot bed, want hij klimt uit het ledikantje. Nu wil hij 's avonds echt niet meer gaan slapen (terwijl dit in het ledikantje geen enkel probleem was). Zodra ik wegga komt hij uit bed en gaat hij feesten: lamp aan, kasten leegtrekken (daar staat nu zijn ledikant voor), op z’n deur rammen (niet normaal hoe hard dat gaat) en gillen en krijsen. We hebben de deurklink al omhoog gezet want hij ging de overloop op, maar dat werkt niet omdat hij dan dus gaat rammen. De deur is al flink beschadigd.
De enige manier waarop ik hem rustig krijg is door bij hem te gaan liggen tot hij slaapt.
Vorige week heb ik hem op één avond 65 keer (!!) teruggezet in bed en nog kwam hij er weer uit.
Papa heeft hem toen naar beneden gehaald en daarna is hij rustig gaan slapen, maar hij wil nu wel iedere avond naar beneden en daar pas ik voor.
'k Ben nu 's avonds blij als ik rond 21.30-22.00 u beneden ben. Quentin gaat overigens laat naar bed (rond 20.00 u) omdat wij pas rond 18.30 u thuis zijn en dan nog moeten koken en eten.
Help!
Iris