http://player.omroep.nl/?aflID=10337790
voor wie hem niet heeft gezien wel erg interessant maar ook aangrijpend!
het gaat over de kinderstefte bij ongeboren in nederland die stoelt op de manier waarop het in nederland omtrent bevallen is geregeld.
Ik heb het ook gezien en schrok er best van. Allebei mijn kinderen zijn pas met 41+6 geboren, ik wist niet dat daar zo’n groot risico aan was verbonden :o .
Ã?k hoop toch erg dat nl gaat ingrijpen en achter de oren gaat krabben
tsja t verhaal van die eerste mevrouw lijkt wel erg veel op mn eigen verhaal, in mijn geval was ik zelf met 41 weken erg ongerust voelde me niet goed, en zag er slecht uit, de verloskundige wimpelde dat weg met de woorden
aaach jonge gezonde meid, …bevallen is natuurlijk…kom kom kom voor jou gingen velen en die redden dit ook, jaja de laatste loodjes etc…
dat was op een vrijdag…ik mocht niet naar t ziekenhuis want t was weekend en er was geen verloskamer beschikbaar voor mij…s maandags zou ze nog es bellen, maar hoorde ik niks, dinsdags bij mn controle zei ze…ach t gaat toch goed, je bloeddruk is wel wat hoog maar t valt wel mee
ze wilde me strippen maar dat lukte niet…en vrijdags werd ik s nachts ziek…diaree etc…kort daarna begonnen de weeen…
toen ik uiteindelijk na vele uren in t ziekenhuis kwam met nog steeds weinig ontsluiting, ( 24 uur na aanvang van de weeen) besloot ze daar maar eens de vliezen te gaan breken…toen ze dat probeerde deed t enorm pijn, en trok de verloskundige wit weg…o zei ze, duidelijk in paniek
ik ga maar eens even de gynaecoloog bellen ik kan de vliezen niet vinden…het duurde een half uur voor de gynaecoloog van huis was gekomen en die schrok zich t apelazerus,
ik in slechte conditie, de baby had al 24 uur geen vrchtwater meer (de diarree bleek achteraf meconium houdend vruchtwater te zijn!)
na een infuus, en een weeenstorm ( operatie team NIET aanwezig) is t een vacuum geworden omdat plotseling de harttonen erg daalden van de baby
mn zoon zat klem…en is er uiteindelijk met veel pijn en moeite doorgekomen, hij moest met zuurstof op gang worden geholpen
als de verloskundige in mijn geval had ingegrepen in week 41 dus mij gewoon naar t ziekenhuis had doorverwezen op mijn verzoek, was t heel anders gelopen
ik heb nog geluk gehad mn kind leeft!
Pff nou heftig zeg :hug: .
Pff heb er geen woorden voor 
kristelkindje, gelukkig is het voor jullie goed afgelopen!
hier was het niet met 40+ weken, maar even voor de 40 weken dat ik mij raar voelde etc etc.
Door de verloskundige werd dit serieus genomen. Ik spuugde me ongans, had pijn bovenin mijn buik, maar bloeddruk goed… toch zhuis gebeld (op vrijdagavond!) en opgenomen.
Maar daar… werd niks gedaan :roll:
Ja na 1 dag mijn ingewanden eruit k*tsen kreeg ik een infuus voor het vocht en op zondag een echo van mijn maag omdat ik zo bleef spugen.
Niemand die bedacht dat een echo van mijn baarmoeder/baby ook wel handig zou zijn hoor… ik was natuurlijk ook pas 39+ zoveel dagen zwanger :roll:
Op maandag besloten ze me in te leiden en beginnen met breken van de vliezen… na veel gefrut en gedoe bleken mijn vliezen dus al gebroken te zijn. Waarschijnlijk had ik op het moment dat ik me beroerd begon te voelen al min. 24 uur gebroken vliezen!
Als ze nou gewoon 1 simpele echo hadden gemaakt toen ik opgenomen werd…hadden ze toen al kunnen zien dat ik weinig vruchtwater had… en me toen in kunnen leiden… nu heb ik eerst dagen liggen spugen en doen, ben dit nog dagen later blijven doen, mijn kind moest naar de kinderafdeling, kreeg een infuus met antibiotica in zijn hoofd en moest een week blijven en zo zijn er wel meer dingetjes.
Dat had ook allemaal zo anders af kunnen lopen.
Was vooral heel blij dat onze zoon, ons eerste kindje geboren was, pas later realiseerde ik me echt goed dat het anders had kunnen aflopen, heel anders… en dat met 1 simpele echo veel voorkomen had kunnen worden.
Snap dus ook echt niet dat als een (hoog)zwangere met niet duidelijke klachten opgenomen wordt er niet standaard een echo en CTG gedaan wordt.