hij krijst de hele boel bij elkaar joh…
hij draait steeds met slaapzak en al op zijn buik en probeert dan te gaan staan in bed
heb hem al een paar keer weer terug gelegd,
maar dan begint ie weer zodra ik weg loop
en hij is echt doodmoe
wat nu?
Kan hij al uit bed komen?
Ik ben er hier achter gekomen dat het krijsen alleen maarerger wordt als ik terug ga omdat ze dan boos is dat ik haar er niet uit haal.
Dus kun je niet gewoon niks doen?
Klinkt een beetje raar maar misschien houdt hij dan vanzelf op.
En dan als hij in slaap is gevallen weer een beetje goed leggen.
Hier precies hetzelfde Ziet. :? We zitten soms wel tot half elf met Lano op. :shock:
Als je hem in bedje legt, dan gaat hij staan en is zoooooo aan het huilen dat je ook niet kan zeggen, van bekijk het maar. We hebben alles al geprobeerd, laten huilen, gecontroleerd laten huilen, niet laten huilen en erbij blijven ( dan kan je lang wachten)
Ik vind het ook erg moeilijk.Vooral omdat de tijd die ik samen met Tijn heb erg schaars is. Misschien heeft het ook te maken met de fase van verlatingsangst. Wij laten Elano bij ons op de arm slapen en brengen en hem dan zo over in zijn bedje. Het zal wel niet verstandig zijn hoor, maar ja je moet iets anders zit je de volgende dag met een doodmoe kind. Overdag slaapt Lano wel goed in zijn bedje en als hij vanuit onze armen of soms vanuit de buggy naar zijn bedje gaat, ligt ie er uiteindelijk toch in. Het vergt alleen soms wel wat engelengeduld, maar ook dit is vast tijdelijk. 
Tygo ga toch lekker slapen ventje, lekker in je eigen bedje. :-*
vandaag ging het beter
hij had heeeeeeeeeeeeeeeeel hard gespeeld op het kdv
dus hij was erg moe!
hij slaapt nu nog,
moet hem zometeen zelfs wakker maken voor zijn fles
(maar moet er wel bij zeggen dat ie wel eerst nog even 15 keer is gaan zitten en behoorlijk heeft zitten gillen…
heb hem steeds weer terug gelegd
zonder iets te zeggen
lakentje weer strak ingestopt
en ben weer weggegaan)
Nou gelukkig maar ,misschien pakt hij het dan toch snel genoeg weer op!!! Ik hoop het echt hoor, want het is best vermoeiend.
ja zeker
ik kan gewoon moeilijk inschatten of hij het er nu om doet
of dat hij gewoon echt niet snapt hoe hij moet gaan liggen vanuit zitten…
ik heb eigenlijk meer het idee dat het het laaste is
hoop maar dat hij het snel door heeft…
maar denk ook wat jij zegt: verlatingsangst…
is heel normaal rond deze leeftijd
hij gaat ook huilen als er een van ons tweeen de kamer uit loopt
dus ja…
snap ik ook wel dat je niet alleen in je bedje wilt liggen…
Brigitte heeft hetzelfde (gehad…) Eerst kon ik haar zowel overdag als 's avonds rustig naar bed brengen en na even kletsen viel ze dan in slaap.
Tot ze iets ouder dan 9 maanden was.
Krijzen als ik haar naar bed bracht. Eerst haalde ik haar er uit, maar goed dat werkt averechts. Toen heb ik haar laten huilen, met een maximum tijd eraan. Nou toen dat alleen overdag werkte en 's avonds niet, heb ik haar 's avonds na haar laatste fles om 1900 uur lekker op mijn arm in slaap laten vallen. Ongetwijfeld niet volgens de boekjes, maar wel volgens mijn mama gevoel. brigitte wou blijkbaar graag nog bij mij zijn en niet in haar donkere kamer! Na een tijdje heb ik haar weer half wakker op bed gelegd, ben bij haar blijven zitten handje vasthouden tot ze in slaap viel. En nu kan ik haar weer gewoon wakker in bed leggen. Ze heeft door dat weg niet echt weg is, maar dat mama echt wel terug komt.
Het is best zwaar als je er midden in zit, maar het komt weer goed. Nu is het hier altijd wat extremer hahaha, brigitte is een super moeilijke slaper. Maar goed, het gaat nu weer erg goed!
Succes ermee meiden!
hoelang heeft dat geduurd ingrid?
Dat heeft wel een week of 6/7 geduurd, maar daar moet je niet naar kijken, hoor. Het was niet altijd even erg, maar wel altijd protesteren. mar nogmaals Brigitte is vanaf haar geboorte al een ontzettend moeilijke slaapster! als je zoontje normaal wel makkelijk slaapt dan zal het ook sneller over zijn!
En nu sinds bijna 2/3 weken is het hier weer helemaal goed.
Dat is ook hier geweest. Precies rond de zelfde leeftijd!
Het is inderdaad een sprongetje/verlatingsangst. Gewoon ( klinkt makkelijk) doen waar je altijd mee bezig was. Als het huilen heel erg wordt, terug gaan niets zeggen en niet leuk maken en weer neerleggen. Hij wordt vanzelf te moe om protest te bieden. Hier heeft het drie weken geduurt en hij slaapt weer als vanouds.
Nu moet ik wel zeggen dat het slapen overdag altijd zonder problemen ging, maar als hij s,avonds naar bed ging het hommeles was. Ik heb hem ook wat later naar bed gedaan ( nu is het 7 uur of half 8 ). Misschien was hij nog niet zo moe?
Dit is een gevaarlijke tijd om dingen aan te leren. Bijvoorbeeld als je hem uit bed haalt en weer naar beneden, onthoud hij dit en blijft hij het ook na het sprongetje doen. Maar goed ik weet hoe zwaar het is maar het is tijdelijk!! ( gelukkig :mrgreen: )
hier is het juist overdag bal…
vandaag op het kdv ook maar een half uurtje geslapen
over de hele dag
hij was net doodmoe
zat knikkebollend te eten
maar da;s dan wel weer het voordeel: hij slaapt nu binnen een minuut :mrgreen:
op zich wordt hij gelukkig niet vervelend als hij moe is
dus ik denk dat ik hem er maar zo lang mogelijk uit hou
want zodra hij ook maar enigszins een beetje energie heeft, dan is het krijsen
en dat geeft ie echt niet op
vandeweek ben ik 2 uur met hem bezig geweest (op de manier die je hierboven beschrijft)
toen was het alweer etenstijd
:?
Tycho kan niet gaan zitten of staan in zijn bedje…
Hij ligt in een safety sleep…hiermee kan hij nog wel half op zijn zij liggen zoals hij graag slaapt…ideaal…Romay lag er ook altijd in en dat ging super…
Tycho mag niet op zijn buik slapen omdat hij een happy weazer is,oftwel een blije brommer…dus is dit ideaal en nog een voordeel dat hij gewoon lekker moet blijven liggen…
hm, zal het aan de naam liggen Nomi?
heb hier ook te maken met een happy weazer…
zo’n safe t sleep,
wat is dat precies?
Hihi,wie weet he…
Ik heb de safety sleep bij de Prenatal gekocht…maar wie weet staan ze ook op marktplaats,ze zijn best prijzig…
Het is een soort doek die je om het matras heen wikkeld,met klittenband vast zet…Tycho ligt dan in een soort band die erop genaaid zit,je kan hem met slaapzak gebruiken en zonder,dan zit er nog een extra band bij aan…Mijn moeder maakt ze ook wel na…
Ik zweer er bij,echt ideaal…ze kunnen nog goed bewegen maar niet meer gaan staan of op hun buik draaien…
Een blije brommer is een baby die je altijd hoort ademen,net of ze een bronchitus ademhaling hebben,dus een beetje rochelen…Maar ze zijn niet ziek of verkouden,zijn blij en gezond…Het is een vernauwing van de luchtpijp en dit gaat vanzelf over,kan een maand duren,een jaar…ligt eraan…het wordt bij Tycho al iets minder…
heb jij er ook een puffer voor?
Tim is nu 10 maanden en hier is het in een keer ook ellende met slapen. Ik vind jullie verhalen dus zo herkenbaar. Tim heeft altijd heel gemakkelijk geslapen en veel ook, dus dit valt vies tegen nu.
Hij begint ook ietwat eenkennig te worden nu. Van de week begon ie te huilen toen notabene mijn eigen moeder kwam. Nu komen we daar wel niet supervaak omdat het anderhalf uur rijden is.
Ik ga er maar van uit dat het een fase is, die vanzelf over gaat.
Makkelijk is het niet omdat ik zwanger ben van de tweede en ik alle
energie van de wereld nodig heb en dan is het soms wel eens moeilijk.
groetjes Judith
het gaat over judith!
tyg slaapt weer als vanouds!
heeft dus niet lang geduurd
ik moet wel zeggen dat ik hem gewoon wakker en uit zijn bed houd tot hij écht heel moe is
dan nog moet ik hem een paar keer weer neer leggen omdat ie staat te springen in zijn bed
maar de aanhouder wint toch
succes, want het is echt vermoeiend!