Ik dacht eerst zet het bij mama vraagjes, maar misschien is dit een beter plekje.
Na een diagnose van ernstige endometriose, 6 iui behandelingen, 2 ivf behandelingen (waarvan 2 een mk), zijn we na 4,5 jaar spontaan zwanger geworden. Ondertussen bevallen van het mooiste en liefste kindje dat we maar wensen konden.
We zijn ook helemaal in de wolken, de artsen hadden nooit gedacht dat dit
nog zou gebeuren. We zaten al helemaal in het adoptieproces.
Als alles gewoon was gegaan, dan had er een tijdje tussen de kids gezeten. Lekker genieten van de babytijd en na een tijd er voor gaan voor een tweede.
Nu is het voor ons dus allemaal helemaal niet zo vanzelfsprekend dat zwanger worden zomaar gaat. De hele ivf gebeuren zie ik ook voorlopig niet zitten. Wat doen we nu? Wel geen anticonceptie, zien wat er gebeurt of toch uitstellen? De endometriose schijnt minder te zijn na een bevalling dus de kans om spontaan zwanger te worden is nu het grootst. (Ben nog niet ongesteld geweest, dus daar wacht ik eerst wel op)
De keuze is natuurlijk helemaal persoonlijk, maar ben benieuwd hoe jullie daarover denken.
Wij hebben Vano ook gekregen via IUI…na mijn bevalling heb ik een tijdje zonder anticonceptie sex gehad…russisch roelette haha… daarna 3 maanden een spiraaltje gehad maar toen die niet beviel heb ik die er weer uit laten halen en tja wij gokken t nu gewoon weer elke maand…mocht het spontaan gebeuren dan zijn we daar heel blij mee…mocht het niet gebeuren dan willen wij in 2010 de MMM weer in
Bedankt voor je reactie.
Ben je er nu rustiger onder, minder in spanning omdat je al zo’n super wondertje in je armen hebt? Ik wil dus echt genieten van mijn ventje
en het moet dus geen obsessie worden.
Dit had ik ook niet echt bij de eerste, maar de teleurstellingen en de hoop waren er zeker wel steeds.
Van de 1e zwanger geworden met clomid. Na de geboorte niet meer aan de pil begonnen. Als het zo was, dan was het zo. Maar helaas weer clomid en ook progestan nodig om zwanger te worden. Persoonlijk zou ik als je een 2e kind wens hebt, niet meer met voorbehoedsmiddelen beginnen. Als je dan zwanger wordt, heeft het zo moeten zijn. En zo niet, dan weet je dat je waarschijnlijk weer hulp nodig hebt.
Voor ons eerste kindje zijn we in totaal 5 jaar bezig geweest met behandelingen. We hebben 10x IUI gedaan, een keer IVF en uiteindelijk is het met ICSI gelukt. Wij hebben ervoor gekozen om na de bevalling niet met anticonceptie te beginnen. De kans dat het spontaan lukt is echt minimaal. En dat is helaas dan ook niet gebeurd.
Begin januari zijn we opnieuw met ICSI begonnen. Onze wens voor een 2e kindje is zo groot, dat we er geen problemen mee hebben om weer het hele traject in te stappen. Het zijn ontzettend zware jaren geweest, maar het was alle moeite dubbel en dwars waard. We zijn best snel weer begonnen, maar dat komt ook doordat we voor onze meid jarenlang bezig zijn geweest. Dus je verwacht natuurlijk niet dat het meteen gaat lukken. En omdat we toch afhankelijk zijn van ICSI, waarbij de slagingskansen niet ontzettend hoog zijn en je kansen elk jaar ook nog eens afnemen, hebben we ervoor gekozen om nu alweer te beginnen. Zoals je aan mijn banner ziet, is het wonder boven wonder meteen gelukt! Als alles goed gaat zit er ongeveer 20 maanden leeftijdsverschil tussen de kindjes.
Heel veel succes met jullie beslissing & geniet van je prachtig ventje!
Jippie gefeliciteerd, wat super dat het zo snel is gelukt.
Ik ben ook zwanger geworden door iui. Bij ons blijkt het aan allebei te liggen. Over Tycho hebben ook 2,5 jaar gedaan om hem te mogen krijgen.
Voor ons was al snel duidelijk dat ik na d bevalling niet meer aan de pil zou beginnen. Mocht ik toch spontaan zwanger worden dan is dat een heel mooi cadeautje :inlove: maar ik denk toch dat we eind dit jaar weer met iui gaan beginnen.
Voor mij dus geen hormonen meer voorlopig. Heeft wel als voordeel dat als je straks besluit om nog een keer de mmm in te gaan dat je dan niet eerst hoeft te ontpillen.
Succes met je keuze.
Liefs, Chantal
Ik ben ook zwanger geworden d.m.v IVF (daarvoor 6 IUI behandelingen). Bij ons ligt het aan allebei & we hebben er bijna 4 jaar over gedaan om Bram te mogen krijgen :inlove:
Na de bevalling van Bram ook niet meer aan de anticonceptie gegaan.
We zijn dolblij met onze zoon maar de wens voor een 2e kindje is op dit moment erg groot… En om weer opnieuw de mmm in te gaan zie ik niet zitten. Ik ben ontzettend bang voor de punctie & dat houdt mij een btje tegen.
Gr Suus
Lieve Juud,
Als jullie een wens hebben voor een 2e zou ik zeggen gaan met die banaan!!!
Zoals je weet is bij ons de dame ook een medisch wonder en een 2e durven wij echt niet aan vanwege de ernstige complicaties die ik heb gehad tijdens de zw en bevalling.
Dromen mag altijd, maar een droom dragen… gewoon doen!!! :-*
Succes met jullie beslssing, en dat je de mmm niet (weer) in wilt begrijp ik erg goed. Maar misschien is het goed om eerst alles een plaatsje te geven en dan opnieuw te kijken?
He hallo,
Kom ik weer met het suc6 verhaal van mijn zus. Na 2,5 jaar ook door endometriose zwanger geworden via IUI, daarna niet weer aan de pil, onregelmatige cyclus en bij controle aan de gyn alweer zwanger! Zo ook van de 3e…dus uiteindelijk binnen 3 jaar 3 prachtige zonen. (na dus 2,5 jaar dokteren en hormonen etc. kwamen nr. 2 en 3 spontaan en onverwacht).
Suc6!!!
ik zei toen ik zwanger was van Luna (na dik 3 jaar) van als ik bevallen ben ga ik geen anticonceptie meer slikken en wil ik er direct weer voor gaan
alleen liep de bevalling iets anders dan verwacht en was ik er totaal niet aan toe om er gelijk weer voor te gaan
nu zeg ik ook weer als deze bevalling meevalt ga ik ook geen anticonceptie meer nemen en dus direct voor nummer 3 (deze zwangerschap ging wel iets vlotter overigens was dit keer “maar” 1 1/2 jaar)
maar goed zoals ik jou verhaal lees zou ik er gewoon direct weer voor gaan waarom wachten als je graag toch meerdere kindjes wil als nu de kans gewoon groter is :thumbup:
Wat een reacties, bedankt allemaal. Ik heb ook steeds meer het gevoel dat we er inderdaad voor moeten gaan. Ik wil nog even wel een menstruatie afwachten, na de bevalling heb ik de duivels nog niet gezien. Daarna zien we wel hoe het gaat, wel weer spannend.
Hai Juudje,
Allereerst gefeliciteerd met jullie wondertje. Ik weet echt precies hoe je je voelt. Ook ik heb behoorlijke endo. Daar zijn we in 2001 achter gekomen (na 2 jaar anticonceptievrij).
Om een lang verhaal kort te maken, hebben we in 2005 onze (adoptie)zoon (toen 15 mnd) opgehaald en thuisgebracht.
Wij hadden ons begin 2007 weer aangemeld voor de adoptie van een tweede, maar door diverse omstandigheden rondom onze zoon hebben we in april/mei 2007 besloten om van een tweede adoptie af te zien.
Hoe het komt, geen idee, maar in juli 2007 bleek ik zwanger (natuurlijke manier), na een kleine 10 jaar anticonceptievrij.
In maart 2008 is onze tweede zoon geboren. De mooiste, liefste, geweldigste baby ooit :inlove: !!!
Na de bevalling natuurlijk helemaal in de wolken en in de weken erna ook anticonceptie en de toekomst besproken.
Wij hebben toen besloten gebruik te willen maken van de hormonen rondom de hele zwangerschap en geen anticonceptie te gaan gebruiken.
Nu (bijna 1 jaar later) blijft een zwangerschap (weer) uit.
Hormonen en het niet gebruiken van anticonceptie wil dus nog niets zeggen. Ook is bij de de endo nu precies gelijk aan voor de zwangerschap en bevalling.
Hoe dan ook, ik hoop voor jullie, dat welke keuze jullie ook maken, er in de toekomst nog een kindje bij zal komen.
Anke