hallo dames!
Ik weet dat het niets zegt over mijn tweede bevalling, maar wilde toch even vragen naar de ervaringen van andere mama’s.
Mijn eerste bevalling was een drama! Vanwege alle meiden die voor het eerst willen zwanger worden(je hebt er voor de rest toch nix aan) zal ik niet alles uit de doeken doen :shifty: , maar het was erg genoeg om nu al nerveus te zijn voor de volgende bevalling! 
Hoe was jou 2e (of 3e of 4e) bevalling na een drama bevalling??
alvast bedankt! 
liefs
daffy
ps ow ja, hoe bang ik ook ben, dat tweede kindje komt er (hopelijk)toch!
hey hey
ik heb ook lang in de stress gezeten of deze bevalling ook weer zo drama zou worden.
maar naar mate ik me buikje zag groeien werd het minder .het spookt nog afentoe door me hoofd en ben idd ook wel benieuwd of het idd makkelijker gaat bij een tweede…
ben benieuwd naar evt reacties
groetjessss
Ik kwam er pas tijdens de tweede zwangerschap achter hoe kantje boord voor zowel mij als Femke het is geweest tijdens de bevalling (Femke is dus de oudste). Ik ben door megabloedverlies giga van de wereld geweest en Femke had heel veel opstart en ademhalingsproblemen. Dat Femke traumatisch is begonnen dat had manlief wel gezien. Die stond er met zijn neus bovenop, maar dat het zo slecht was geweest met mij, dat heeft destijds noch het ziekenhuis, noch de verloskundige met ons besproken.
Vroeg in de zwangerschap van de tweede zijn we verhuisd en onze nieuwe verloskundigepraktijk heeft alles bij het ziekenhuis en oude verloskundige opgevraagd omdat ze uit onze verhalen al proefde dat het bijna goed mis was. We schrokken ons dan ook kapot toen zij met ons het verloop van de 1e bevalling besprak en direct was daar de angst.
Bij Aniek ben ik mede daarom ingeleid en echt super begeleid door de verloskundigen. Ook hebben zij de dienstdoende gyn’s in het zh ingelicht hoe een en ander was gelopen bij Femke. Het is me zo ontzettend meegevallen. Zo zou ik er nog wel 10 willen krijgen.
ik kan niks zeggen over een tweede bevalling, want die heb ik nog op de lange baan staan, maar ik heb ook een helbevalign gehad. Mijn vk zei tijdens de evaluatie: ‘jij hoeft ten minste niet bang te zijn voor een volgende bevalling, want het kan alleen maar meevallen na deze ervaring.’ En hoewel ik af en toe wel verhalen zie langskomen die toch echt nog wel wat stapjes erger zijn dan mijn ervaring, is dat gevoel ook wel wat bij mij overheerst. Misschien dat het verandert als er daadwerkelijk een bevallign aan zit te komen, maar nu overheerst het gevoel van: laat maar komen, ik ben nu wel wat gewend.
Ik heb ook een vrij zware bevalling gehad.
En ik ben ook wel bangig voor de volgende, maar als je er echt tegenop ziet en bang bent dat het je zwangerschap zal overschduwen is het mischien een idee om het na te praten met je vk/gyn.
Wat ging er mis en wat kunnen ze de volgende keer anders voor je doen.
Ik was 4 maanden na Thijmen weer zwanger en het eerste wat ik dacht was ojee nu moet ik straks weer bevallen
Een teken dat ik het niet helemaal verwerkt had ik heb er veel over gepraat en nu ben ik nog wel bangig maar anders.
Ik zal mijn bevalling ook zeker nog eens met de vk bespreken zodat ik in iedergeval weet dat zij ervan weten en ik hopelijk minder gestresst de bevalling inga.
Ook ik had een zware eerste bevalling (o.a.inleiding met heftige constante weeën,bijna volledige ruptuur) maar ook hier is een tweede en derde geboren. De tweede ging zelfs mega-snel.
Dus een bevalling is echt iedere keer weer anders.
Om weer zwanger te raken heeft de ervaring van de eerste bevalling mij nooit tegengehouden.
En nu mag ik het hopelijk nog een keer meemaken…maar de bevalling is wel het minst waar ik tegen op zie.
liefs,
Edanjelan
Nou mijn eerste was ook geen pretje, en heel raar maar toen ik van de tweede zwanger was, had ik zoiets van, ach ik laat het wel over me heen komen en ik zie het wel. Hij is dus uiteindelijk met 1 uur en 17 minuten geboren. Dus een super snelle bevalling en ik vond het niet eens vervelend en helemaal top
bedankt voor alle reacties!!! :dance:
Ik heb ook te horen gekregen dat het eigenlijk niet slechter kan gaan en dat een volgende bevalling dus haast wel makkelijker moet zijn, maar ja… Dat gevoel zit toch in mn maag. Ik heb ook al een nagesprek gehad met de vk, maar omdat zij al weg was toen de meeste problemen ontdekt werden, had ik daar nou niet echt veel aan :? Met de gyn heb ik nu afgesproken dat als ik weer zwanger zou raken, ik dan een 1e controle daar zou hebben om eventuele problemen te bespreken, (bijv. zeer verhoogde kans op kz enz…), dan kan ik inderdaad ook zeggen dat ik wel angst heb. Misschien helpt de voorlichting alleen al!
Ik ben echt blij dat jullie gereageerd hebben, ik heb er veel aan gehad! 
liefs
daffy
Misschien moet je maar van erg uit gaan nou ja erg maar dat het igg mee kan vallen…
ik had het nml andersom…De bevalling van Sanne ging supersnel en vlekkeloos…en ze hadden mij al gewaarschuwd…van bij een tweede eerder bellen omdat het nog sneller gaat…maar NOT…een hel bevalling was het niet echt van Sem (wel 3 dagen overgedaan dus fysiek was ik gewoon kapot en kon niets meer opvangen) maar omdat ik er helemaal vanuit ging dat het nog sneller ging en weer zo makkelijk is het mij echt vies tegen gevallen …
Alle 2 mijn bevallingen vond ik een drama en heel zwaar, maar ik heb er van geleerd dat ik bij de derde veel eerder ga aangeven dat het tijd is voor een ruggeprik.
Die heb ik de tweede keer wel gekregen (alleen veel te laat).
Mijn eerste bevalling was een hel bevalling, een inleiding (en die zijn meestal pittiger dan spontane bevallingen).
En na uren een flinke weeenstorm te hebben gehad, pijnstilling die niet werkte kreeg ik bij 3cm ontsluiting ook nog eens persdrang wat ik tegen moest houden. Gelukkig kwam toen de gyn erbij en die besloot om meteen een keizersnede te doen.
Bij mij kan er geen ruggeprik gezet worden ivm een afwijking aan mijn rug dus kreeg ik een keizersnede onder volledige narcose…
Ik was er toen zeker van dat ik DIT nooit meer wilde.
Maar bij mij begon het eigenlijk heel erg snel te kriebelen en ik was na 3,5 maanden alweer (gepland) zwanger.
En in deze zwangerschap heb ik er eigenlijk de hele tijd rekening mee gehouden dat het toch een keizersnede zou worden.
Ook al zeiden de gyneacologen allemaal dat ze voor een vaginale bevalling gingen.
Wel heb ik vast laten leggen dat ik nooit maar dan ook nooit meer ingeleid wil worden (Dus een infuus met wee-opwekkers, ook niet als bijstimulering!)
De bevalling van pepijn begon 1 dag voor de uitgerekende datum (spontaan!!) en deze weeen kwamen veel gelijkmatiger en ik kon ze meteen goed op vangen. Ik had met de gyn afgesproken dat ik pijnstilling (pethidine en lachgas) zou krijgen als ik vond dat het nodig was) en dat werd dus ook zo geregeld. En voor mij was dat de ideale cocktail toen ik ze beiden had, had ik binnen 1 uur van 4 tot 10 cm ontstluiting en mocht ik gaan persen. Dit persen vond ik wel verschrikkelijk en ik riep maar doe maar een keizersnede dit gaat toch niet lukken.
Dit vond ik erg vervelend, toen ze ook nog riepen dat ik beter mijn best moest doen met persen, werd ik me toch kwaad op de vk.
En uiteindelijk besloten ze na anderhalf uur een vacuum te doen. En toen was Pepijn in 2 persweeen geboren.
Al met al ook wel een pittige bevallen, maar ik vond het vergeleken de eerste bevalling erg meevallen.
Nu ben ik weer zwanger en hoop ik dat ik ook eens zonder kunstgrepen mag bevallen, maar ja daar kunnen ze jammer genoeg op voorhand niets over zeggen.
hallo,
mijn eerste bevalling en zwangerschap was ook een hel. Toen zei ik"nooit meer!" Uiteindelijk na een paar jaar begint het terug te kriebelen en zijn we voor een tweede gegaan. Die zws was een droom(afgezien van een paar ongemakken) en de bevalling was een droom. Zo’n droom dat ik zei"nou ik wil wel nog eentje" en kijk nu ben ik zwanger van de derde en hoop ook een goede bevalling te mogen hebben. Maar je weet helaas niks op voorhand. Probeer je erover heen te zetten als je het echt graag wilt, desnoods ga met iemand praten. Je bent ook nog maar amper zeven maanden bevallen dus het is nog allemaal heel recent.Je zal zien naarmate de tijd verstrijkt zal je dat vergeten en terug beginnen dromen van een tweede kindje.
Succes hoor! :hug:
hooi dames,
Nou, de kogel is door de kerk, ik ben sinds gisteren anticonceptie vrij en ondanks dat ik nog steeds wel bang ben voor de bevalling, wil ik nu toch wel heel graag zwanger worden. :dance:
heel erg bedankt voor jullie verhalen. Ik heb besloten dat ik met de ervaring van de vorige bevalling ook mn voordeel kan doen. Ik weet nu bijvoorbeeld veel beter wat ik kan verwachten en hoe ik daar mee wil omgaan. En tja, als ik denk dat het weer dramatisch wordt, is de kans groter dat het toch een beetje meevalt (als je daar van kunt spreken met een bevalling :? )
veel liefs
daffie
Veel succes Daffie! Ik hoop dat je snel zwanger zult zijn…
En hou je vast aan de gedachte dat veel tweede bevallingen sneller en vlotter gaan dan eerste bevallingen.