mmm als het idd neerkomt op moeten vind ik het geheimhoudersgenootschap met ondertekening van het 1 of ander wel een goed idee.
Maar ben vooral wel ‘bang’ dat hij in een boze bij het zijn broertje zou kunnen gaan vertellen. En die mag dan wel in groep 4 zitten, die is toch pas 6… en dat zou ik heel jammer vinden!
Ik denk niet dat je hier bang voor hoeft te zijn. Als hij het al vertelt aan zijn broertje, zal hij zelf waarschijnlijk zijn grote broer niet geloven. zie verhaal Cell en mijn verhaal:
Hier hebben we eigenlijk alle jaren al verteld dat Sinterklaas een verklede man is, gewoon een papa of opa van iemand. En de pieten zijn geschminkt, net zoals zij ook als piet geschminkt kunnen zijn. Ik heb ze gister nog verteld dat het sinterklaaspakpapier dat ze hadden gevonden van mama is, dat ik dat nodig heb om de sinterklaaskadootjes in te pakken. Maar hoe vaak ik deze dingen ook zeg…zij geloven heilig in de Sint. Ik heb ze overigens niet heel expliciet verteld dat papa en mama de kadootjes kopen. Maar een grote schok zal het nieuws niet zijn vermoed ik. Alleen de vraag of ze het geloven :lol: En dat komt pas als ze daar geestelijk aan toe zijn
Ik heb jaren groep 4 gedraaid, heel lastig rond sinterklaastijd; de ene helft gelooft nog en de andere helft roept dat het gekkigheid is. Toch stoer om dat op school dan wel te vertellen tegen de kinderen die nog wel geloven. Dan komt een ‘gelovig ’ kindje :‘juf , … zegt dat sinterklaas niet bestaat’ Meestal gaf ik dan een antwoord als: niet? Ik heb hem pas nog gezien!’ Kind weer tevreden, ander kindje even gesproken over het grote geheim.
Vaak zijn het kindjes met oudere broers of zussen die al eerder niet meer geloven. Ook zijn er gezinnen die het nooit als waarheid hebben besproken, die het gewoon ‘een gezellig feest’ noemen. Omdat ze hun kinderen niet voor de gek willen houden, bang dat de kinderen andere dingen ook niet meer geloven…
Ook zijn er gezinnen die het nooit als waarheid hebben besproken, die het gewoon ‘een gezellig feest’ noemen. Omdat ze hun kinderen niet voor de gek willen houden, bang dat de kinderen andere dingen ook niet meer geloven…
Daarom hebben wij het vorig jaar al toen tegen onze 5 jarige verteld. Hij vindt het prima want cadeau’s krijgt hij toch wel… En hij hoeft nu niet meer bang te zijn van zwarte piet…
Hij weet heel goed dat hij het niet moet/mag vertellen tegen andere kindjes…
ik hoop het nog heel lang duurt, maar vroeg het mij ook af… onze uk van bijna 5 twijfelde vorig jaar al… vind ik veelste vroeg…
maar nadeel is dat er 1 klasgenootje (en 1 oudere broer) op school zitten en die weten dat het niet bestaat… okay niks mis mee…
maar laat ze dan aub hun mond houden…
heb die moeder het toen wel tussen neus en lippen door gevraagd of ze het heel erg vind om haar kind te zeggen dat andere kinderen en wel in geloven en de ouders zelf willen bepalen wanneer ze het vertellen…
maar helaas van de zomer begon ze er weer over… sinterklaas bestaat niet… mijn dochter vroeg het toen aan mij…heb net gedaan of ik het niet gehoord had…
gelukkig zit dit meisje niet meer in de klas… vind het gewoon jammer…
ruben weet het ook sinds een maand of wat, bewust midden in het jaar verteld, arme kind had al jaren zenuwtrekjes in die tijd van het jaar en we vonden dat hij nu de leeftijd heeft dat we hem dat kunnen besparen. hij was jiet zwaar geschokt ofzo, had het zelf al wel bedacht zo’n beetje :mrgreen:
we hebben hier besloten het op zijn beloop te laten en te kijken wat er komt de komende tijd.
Bij de info avond op school werd duidelijk dat deze juf het ook gooit op sinterklaas helpen en verder in het midden laat over het hoe en wat, ze zal nooit zeggen dat hij niet bestaat, wel aan de ouders het signaal afgeven als ze doorheeft dat er in de klas gepraat wordt.
Als ik dan zie dat de dochter van Hanneke ondanks dat het vorig jaar nog geloofde… hoop ik dat onze meneer dat ook zo zal vergaan.
Mocht dat niet zo zijn, dan vertellen we het hem alsnog.
Vorige week zei mn oudste opeens van iets leuks voor de jongste "oh dat kan je wel voor sinterklaas kopen’. Ik zei zo wat zeg je nou :eh: Hij is er van overtuigd dat ik het aan hem verteld heb, maar dat is dus echt niet zo :lol:
Hij kende ook het verhaal van nicolaas niet… Dus dat gaan we binnenkort maar doen.
Denk dat ik de oudste twee voor elkaar een kadootje en gedicht laat doen,
we hebben hier besloten het op zijn beloop te laten en te kijken wat er komt de komende tijd.
Bij de info avond op school werd duidelijk dat deze juf het ook gooit op sinterklaas helpen en verder in het midden laat over het hoe en wat, ze zal nooit zeggen dat hij niet bestaat, wel aan de ouders het signaal afgeven als ze doorheeft dat er in de klas gepraat wordt.
Als ik dan zie dat de dochter van Hanneke ondanks dat het vorig jaar nog geloofde… hoop ik dat onze meneer dat ook zo zal vergaan.
Mocht dat niet zo zijn, dan vertellen we het hem alsnog.
Wat een toeval, ik heb mijn mening bijgesteld om exact dezelfde reden.
Robin heeft een hecht vriendengroepje van 4 kinderen, en alle 4 geloven ze nog.
We hebben als ouders onderling afgesproken dat we het niet gaan vertellen.
1 vriendje heeft een ouder broertje en zijn moeder vertelde dus dat het op school inderdaad gaat zoals jij beschrijft.
Zodra er vragen gaan komen, ga ik er niet meer om liegen (of net hoe je het noemen wil).
Ik ga er dan niet omheen draaien om het eindeloos te rekken.
Maar ik hou nu gewoon mijn mond en kijk hoe het loopt.
Mocht het goed gaan, dan vertellen we ná Sinterklaas hoe het echt zit.
In groep 6 word het wel een beetje ‘sneu’ als je het nog niet weet gok ik…
gister waren we aan het wandelen ineens de oudste: mama… loopt sinterklaas echt met zijn paard over het dak? Waarom zegt iedereen dat eigenlijk?
Op dat moment lopen er nog 3 kereltjes om me heen, dus kon er niet echt uitgebreid op in gaan, maar toen zij doorliepen met papa even met hem gepraat ‘ja want mama, dat huis heeft zonnepanelen, dat zou een paard toch stuk maken he’… ja dat zou idd wel kunnen dan… ‘ik denk niet dat er op het dak gelopen wordt met een paard’ en toen was het klaar.
Maaaaaar ik merk voor het eerst bij hem dat hij dus dingen uit het verhaal in twijfel getrokken worden .
.