Gefeliciteerd en welkom hier!
Liefs Suzanne
Dank jullie voor al jullie lieve berichtjes en ik ga het de vader ook vertellen en de laatste dagen speelt ook steeds door mijn hoofd dat de vader het ook heel erg leuk kan vinden. Ik moet nog even wachten om het te kunnen vertellen omdat hij de komende 2 tot 3 maanden naar nederland kan komen in verband met zijn werk.
In ieder geval voel ik me heel erg goed en heb ik heel veel zin in het opnieuw moeder worden 
welkom!!!
Ben je inmiddels al bij de vk geweest?? Ben benieuwd of alles goed was! En natuurlijk hoever je inmiddels ben!
Succes hoor meid!! Super dat je het zo opneem je zwangerschap! Petje af hoor!!! :thumbup: :thumbup: :thumbup:
Welkom hoop dat ondertussen al een mooie echo gehad hebt.
Persoonlijk zou ik ook de vader op de hoogte stellen maar er geen verwachtingen van maken.
Het duurde even voor ik weer kon reageren, zo druk nu alles op z’n kop staat en ik was een paar dagen internetloos 
In ieder geval ben ik nu ruim 7 weken zwanger en gaat het hartstikke goed qua lichamlijke zwangerschapskwaaltjes. en Wannie, het valt me af en toe zo zwaar tegen om het positief te blijven, maar gelukkig heb ik enorme lieve vrienden en familie. Op de echo kon ik het hartje zien kloppen. Heel confronterend en bijzonder tegelijkertijd.
In ieder geval heb ik contact kunnen krijgen met de vader en het hem verteld. en mamma van sharondenise je had gelijk, hij is enorm enthousiast en wil met van alles helpen. Ik ben blij dat hij het zo positief oppakt, maar het moeilijke is we uit elkaar zijn gegaan omdat zijn beeld van de wereld, mensen, kinderen en opvoeden nogal bizar en onverantwoord is. Dit gaf problemen met mijn dochter en nu komt er een kind bij… hmmmmmm ik denk dat ik nog wel wat slapeloze nachten krijg 
Een beeld kan zomaar veranderen als het plots voor het ‘echie’ is, hij heeft nog geen kinderen toch? En zo niet, je hoeft hem toch niet binnen te halen? Wel fijn dat je een positieve reactie kreeg :thumbup: .
Enne… gefeliciteerd! 
P.S. Leeftijdsverschil kan ook heel leuk zijn, mijn kids zijn 13, 9 en 5.
ik heb me in een soortgelijke situatie begeven. lucas, mijn jongste van 1, is voortgekomen uit een kortstondige relatie met een internetdate (ja ik weet het, lijkt bijna alsof het zo had moeten lopen) die er eerst hoopvol uitzag. toch besloot hij mij te laten vallen voor zijn ex waar hij duidelijk nog niet overheen was.
ik kwam erachter dat ik zwanger was toen we al een punt achter onze relatie hadden gezet en natuurlijk had ik ook zo’n onvermijdelijk moment van wat nu?! help! ik ben een alleenstaande moeder die onverwachts zwanger is geworden en wie weet wil de vader helemaal niets met het kind te maken hebben!? Gelukkig heb ik alle moed bijeen kunnen rapen om het nieuws te melden bij de desbetreffende fling en wat blijkt hij wil met alle plezier zijn vaderschap verplichtingen op zich nemen en schroomt niet om ook in de toekomst een volwaardige vader te zijn voor lucas. om eerlijk te zijn had ik niet gedacht dat het zo zou gaan lopen maar soms kan het leven leuke wendingen hebben. Natuurlijk ik had graag gewild dat we een gezin zouden hebben gestart maar dit vind ik ook een goede oplossing.
ik hoop dat je ex terug zal komen om zijn beslissing om helemaal niets te maken willen hebben met de baby het is een godsgeschenk en dat hij helemaal geen omkijken wil hebben naar de baby is echt niet in orde. ik snap dan wel dat je er liever voor kiest om hem zoveel mogelijk te onthouden… maar geef hem nog een kans zich te bedenken