Hoi
ons zoontje van ruim 2 heeft meerde keren op een dag een driftbui.Weet niet meer zo goed hoe te handelen.Hij kan zich verwoorden,maar nog niet genoeg.Hij kan dan helemaal buiten zichzelf gaan(slaan,schoppen,krijsen en natuurlijk is alles nee). Of t gebeurt “zomaar” of t gebeurt als hij zn zin niet krijgt.Dat laatste maak ik me niet zulke zorgen om maar dat eerste wel.Ook om de kleinste dingetjes.Soms zijn we dan langer dan een uur bezig.
Hoe kan ik t beste handelen in zo n situatie?
We hebben ook een dochtertje van 5,maar die heeft dit nog nooit gehad.
Hoi
lastige situatie he?
Ik denk dat je het beste heel consuquent en heel rustig moet blijven. Hoe moeilijk dat soms ook is.
Hier ook een manneke dat soms heel boos kan worden als hij zijn zin niet krijgt of als wij hem niet begrijpen.
Ik blijf hem heel rustig corrigeren. Ik heb gemerkt bij hem wanneer is boos wordt op hem dat het dan alleen averechts werkt.
Succes!
Het is echt een ding wat met zijn leeftijd te maken heeft. Sem had het rond die tijd ook. Kon om het minste geringste compleet uit zijn dak gaan. Ik hoefde maar iets anders dan anders te doen dan kwam er weer een ongelooflijke driftbui. Ik ben af en toe echt op hem gaan zitten (nou ja niet echt natuurlijk maar om hem even in bedwang te houden) omdat het echt te gek werd. Ik liet (en laat want het gebeurt nog wel eens) hem eigenlijk maar een beetje gaan, zolang hij maar niks sloopt en geen gekke dingen doet. Als hij dan uitgeraast is dan is ie kapot en dan ga ik hem even lekker knuffelen en met hem “praten”. Leg ik uit dat het echt niet nodig is om zo te doen en dat dat niet helpt om zijn zin te krijgen.
Geef het de tijd, het ene kind heeft wat meer pit dan het andere, hij gaat steeds beter dingen begrijpen zo en dan wordt het wat makkelijker :hug:
Het enige dat hier echt werkt is met rust laten. Als ik zoonlief uit laat razen zonder ertussen te komen is het meestal met 10/15 minuten over. Daarna idd ook helemaal uitgeput en komt hij lekker bij me knuffelen en bijkomen. Hij maakt gelukkig niets kapot. Heel frustrerend, maar het hoort denk ik ook bij de leeftijd.
Succes ermee :thumbup:
Hier ook een die dit al tijden heeft…ik zette hem eerder gewoon op de gang en vertelde hem dat als hij weer rustig was terug mocht komen. Onze kamer deur heeft al heel wat moeten voorduren :mrgreen: Nu weet hij het dat iik hem dan daar zet en is het vaak na 5 min uitrazen weer over. As hij dan terug komt zeg ik er niks meer van en gaan we gewoon gezellig verder 
Drift bij oke,
maar hier ging terror pietje echt gooien met spullen,
en zwiepte alle spullen vd tafel !
Vervolgens ging hij zijn grote broer slaan :naughty:
Ik zette hem op de gang, even een time out…
maar het is de leeftijd zeggen ze!
hier zijn de driftbuien veel en veel minder…
Echt heel driftig maken we hier nog niet zo mee, maar hij heeft wel zijn eigen wil en gaat echt wel eens huilen en schreeuwen, maar dingen kapot maken niet echt gelukkig.
Ik bekijk het per keer een beetje. soms helpt het om hem bij me te nemen en flink te kroelen, te laten weten dat het ook lastig is voor hem, als iets niet lukt, en dat we het samen kunnen proberen bijvoorbeeld. Maar als het is omdat hij geen snoepje ofzo krijgt, dan laat ik hem gewoon stampen en huilen. Dan ist zo over hier.
“Fijn” te horen dat het er dan idd bijhoort.Ik kende t niet van mn dochter,vandaar de vraag.Dank voor jullie reacties!
Hier helpt het om consequent aan te bieden om hetgeen wat niet lukte samen te doen (vaak: NEE!), het dan voor te doen en intussen te babbelen. Kijk, als je dat hier vasthoudt en dan hier duwt dan gaat dat doosje wel open. Als je rustig blijft en het nog eens probeert, dan lukt het wel. Boos worden helpt niet, want dan is het weg.
In ieder geval niet reageren op haar boosheid met je eigen stemvolume of toon of wat ook. Ze is een flink meppertje geweest en dat is nu rustig (maar misschien was dat ook wel overgegaan zonder onze benadering :lol:)
@Zeemeermin wrote:
Hier ook een driftkikkertje in huis. Lars heeft al driftbuien sinds hij 1,5 is. Lekker vroeg in de peuterpuberteit dus. Ik heb gemerkt dat het beste is om hem uit te laten razen (ook buiten, hahaha… je moet de omstanders eens zien kijken, want die van mij gaat dus echt op de grond liggen en stampen)! Thuis mag hij in de gang uitrazen. Als hij rustig is mag hij terug komen. Wat ook wel een goede tip is: niet overal op ingaan, soms bewust eens iets niet zien. Zo voorkom je een negatieve spiraal!
Misschien heet mijn zoon ook stiekem Lars…
@Zeemeermin wrote:
@Sweet-Love wrote:@Zeemeermin wrote:Hier ook een driftkikkertje in huis. Lars heeft al driftbuien sinds hij 1,5 is. Lekker vroeg in de peuterpuberteit dus. Ik heb gemerkt dat het beste is om hem uit te laten razen (ook buiten, hahaha… je moet de omstanders eens zien kijken, want die van mij gaat dus echt op de grond liggen en stampen)! Thuis mag hij in de gang uitrazen. Als hij rustig is mag hij terug komen. Wat ook wel een goede tip is: niet overal op ingaan, soms bewust eens iets niet zien. Zo voorkom je een negatieve spiraal!
Misschien heet mijn zoon ook stiekem Lars…
Of die van mij Riley
Lars is ouder :lol:
Steven heeft ook regelmatig driftbuien begon ook al met 1,5 :roll: .
Uitrazen werkt ook hgier het beste.
Maar begint hij dan binnen 5 minuten weer of gaat hij lopen jengelen, dan lijkt hij gewoon wat moe of overprikkeld te zijn. Dan zet ik hem even met zijn knuffel op een stoel voor de tv, en dan heb ik na ongeveer een half uurtje weer een vrolijk mannetje in huis.
Hier ook een driftkikkertje in huis. Lars heeft al driftbuien sinds hij 1,5 is. Lekker vroeg in de peuterpuberteit dus. Ik heb gemerkt dat het beste is om hem uit te laten razen (ook buiten, hahaha… je moet de omstanders eens zien kijken, want die van mij gaat dus echt op de grond liggen en stampen)! Thuis mag hij in de gang uitrazen. Als hij rustig is mag hij terug komen. Wat ook wel een goede tip is: niet overal op ingaan, soms bewust eens iets niet zien. Zo voorkom je een negatieve spiraal!
@Sweet-Love wrote:
@Zeemeermin wrote:Hier ook een driftkikkertje in huis. Lars heeft al driftbuien sinds hij 1,5 is. Lekker vroeg in de peuterpuberteit dus. Ik heb gemerkt dat het beste is om hem uit te laten razen (ook buiten, hahaha… je moet de omstanders eens zien kijken, want die van mij gaat dus echt op de grond liggen en stampen)! Thuis mag hij in de gang uitrazen. Als hij rustig is mag hij terug komen. Wat ook wel een goede tip is: niet overal op ingaan, soms bewust eens iets niet zien. Zo voorkom je een negatieve spiraal!
Misschien heet mijn zoon ook stiekem Lars…
Of die van mij Riley
:lol: ?