Tics bij een 9 jarige hoe daar het beste mee om te gaan?
Onze zoon heeft nu ruim 2 jaar last van tics. De meest aanwezige (zowel thuis, bij anderen als op school) is het schrapen met de keel. Bij spanningen neemt de ernst toe. Af en toe is het rustig voor een paar weken om vervolgens weer op te duiken.
De juf geeft aan dat er nu ook motorische tics bij komen. Het gefriemel met zijn vingers en onrust met zijn armen (zwaaien oid). Ook moet hij steeds zijn bril op een bepaalde wijze tegen zijn neus duwen.
Hij weet dat hij tics heeft en dat hij er niet mee kan stoppen. Soms vraag ik hem te proberen het iets minder vaak te doen. Maar dat is lastig. Hoe meer nadruk hoe erger het wordt. Gelukkig heeft de klas er geen last van en kan de juf zich er ook goed van afsluiten. Ze vindt het vooral rot voor hem en vindt het moeilijk dat ze er samen met hem niet uit komt waardoor het komt.
De revalidatiearts heeft wel eens het woord tic stoornis laten vallen.
Al lezende op internet herken ik heel veel. Er spelen meer zaken (hij heeft HMS/EDS, glutenallergie, moeite met spelling, moeiten met plannen en prikkel en informatieverwerking).
Ik zit niet te wachten op nog een stempel wat eigenlijk niet nodig is omdat het zo duidelijk is.
Wat kunnen we doen om de tics in ernst en frequentie minder te laten worden? Misschien mensen met tips?
http://www.tourette.nl/over-tourette/kinderpagina misschien heb je hier iets aan, wil niet zeggen dat hij het heeft maar die hebben natuurlijk wel veel te maken met tics
Is er als eens onderzoek gedaan naar de oorzaak van de tics?
Mijn oudste zoon heeft ook erg vaak last van tics en ook heeft hij meerdere andere dingen van wat jouw zoon ook heeft (hypermobiel, prikkel en informatieverwerkings problematiek, heel snel afgeleid/moeite met plannen). Bij mijn zoon is de oorzaak van de tics vermoedelijk zijn PDD/ASS (+ADD).
Ikzelf probeer de tics zo veel mogelijk te negeren. Hopelijk wordt het als hij wat ouder wordt vanzelf minder.