aaaah ik kom er even niet meer uit.
Ik ben afgelopen zomer begonnen met nano’s zindelijkheidstraining, netjes omdat ie zelf duidelijk aangaf dat ie er aan toe was. hem een paar dagen in blote kont of onderbroekje laten lopen, en het ging al meteen behoorlijk goed. met stickerbeloningsysteem gewerkt, eerste keer voor elk plasje of poepje dat ie op wcdeed, tweede keer voor elke dag dat ie geen ongelukjes had gehad, en nu voor elke keer dat ie op de wc poept, omdat dat het enige is (was…) dat nog niet goed ging.
maar sinds twee weken is het helemaal pet. hij wil niet meer op de wc, staat enorm te wiebelen op z’n benen, maar als je vraagt of ie naar de wc moet, dan gaat ie heel hard gillen dat ie dat echt echt echt niet wil. pas op het aller allerlaatste moment wil ie wel, maar dan is het meestal dus net te laat…
ik wil um niet tegen zijn zin op de wc zetten, maar wat moet ik dan doen? hem 10 ongelukjes op een dag laten overkomen? Een luier weer aan vind ik geen optie, maar ik begin me toch een beetje zorgen te maken over deze ontwikkeling. ik weet dat een terugval normaal is, maar hoe pak ik dit nou aan? hoe komt het dat hij opeens zo bang lijkt voor de wc?
ik weet dat je ’ volgens het grote ongescrheven opvoedboek niet boos mag worden als het misgaat, maar hij lacht me vierkant in mijn gezicht uit als ie in zijn broek heeft geplast. hij vindt het zelf blijkbaar ontzettend grappig… :eh: wat is nu de juiste manier om te reageren???
en bij deze concludeer ik dat het ‘zindelijk worden’-gedeelte het slechts gelezen onderdeel van kok is (wie wil er ook vrijwillig lezen over ondergepieste broeken, volgepoepte vloeren en zo…), dus ik gooi er een ordinair schopje omhoog tegenaan…
schop.
Nou dan reageer ik maar even.
Allereerst wil even zeggen dat ik hem niet af en toe een luier had gegeven. Dat staat hier niet maar dat weet ik wel.
Ten tweede zou ik nog een week doorgaan ZONDER luier. Houd dit aan dan zou ik gewoon weer even luiers gaan gebruiken en het over een paar maandjes weer proberen.
ik geef hem niet af en toe een luier, niet zomaar iig. Hij krijgt een luier als ie slaapt, ook overdag, en als we onderweg zijn. verder gaat de luier altijd uit.
en ik zie weer terug naar luiers eigenlijk echt niet zitten, dat betekent dat we echt weer terug bij af zijn, terwijl hij echt al een heel eind op weg was :think:
Ja snap ik.
En dat zou ik ook denken, maar drama bij de wc komt natuurlijk ergens vandaan.
Wellicht is hij er gewoon niet klaar voor.
En luier 's nachts snap ik, onderweg niet, en hij dus ook niet. Want avond is voor hem ook tastbaarder.
Onderweg is overdag. Waarom in de trein wel en thuis overdag niet.
Broes heeft ook een terugval gehad en dat heeft zo’n week of 2 geduurd.
Ik zou idd niet weer terug naar de luier grijpen aangezien hij al bewezen heeft dat hij het wél kan maar dat zei je dus ook al.
Maar waar ik wel ‘over val’ is dat hij je staat uit te lachen of het schijnbaar grappig vind dat hij in zijn broek plast, nou, dan mag je heus wel eens boos worden vind ik.
Ook wij werden op den duur ongeduldig toen hij een terugval had en wij hebben hem ook duidelijk gezegd dat hij wél flink op het toilet kan en dat we dit niet meer willen zien gebeuren.
Nu heeft hij geen ongelukjes meer :thumbup: .
@Madre wrote:
Ja snap ik.
En dat zou ik ook denken, maar drama bij de wc komt natuurlijk ergens vandaan.
Wellicht is hij er gewoon niet klaar voor.
En luier 's nachts snap ik, onderweg niet, en hij dus ook niet. Want avond is voor hem ook tastbaarder.
Onderweg is overdag. Waarom in de trein wel en thuis overdag niet.
simpel: omdat je als je twee uur onderweg bent, tig keer geen mogelijkheid hebt om naar de wc te gaan (overstappen, in de bus of tram zitten…), of dat de wc’s zo vreselijk vies zijn (trein…) dat ik daar mijn net zindelijke kind echt niet op wil zetten…
er zijn toch ook heel veel kinderen die tijdens lange autoritten op het begin nog een luier omhebben, of heb ik dat verkeerd onthouden? dat dacht ik iig altijd…
bietje, ben na dat lachen ook echt wel boos geworden hoor.
ik bedacht me vandaag, misschien iets te ver doorgedacht, het volgende:
hij wil dus nog niet poepen op de wc. dan staat ie bedrukt te kijken, vraagt: heb ik een luier om? En als ik dan zeg; nee, kom we gaan naar de wc, dan zegt ie: ik wacht wel tot vanavond… :?
hij wil dus echt niet poepen op de wc. vandaag leek het er een beetje op of ie heel lang aan het twijfelen was of ie nou moest plássen of póépen, en helemaal op het laatst wist ie dus opeens zeker dat ie alleen hoefde te plassen, en toen wilde ie dus wel naar de wc. zou dat de reden kunnen zijn waarom ie zo lang wacht voordat ie wel naar de wc wil? Dat ie gewoon niet zeker weet of ie moet plassen of poepen en dat ie het echt echt niet ziet zitten om te poepen op de wc? Of is dit een onzin redenatie?
Dat is helemaal niet gek hoor, veel kindjes vinden poepen best nog wat eng!
Mijn zus haar dochtertje wordt 3 begin november en zij durft ook niet, nou, mijn zus doet haar gewoon een luier om als ze zegt dat ze moet poepen, plassen doet ze wel op het toilet.
Als ze echt bang zijn dan mag je het niet forceren en ik zou hem dan ook lekker een luier aan doen, het komt vanzelf wel dat hij het niet meer zo eng zal vinden! :thumbup: :-*
misschien heel dom gedacht hoor, van mij, maar zou het bv beter gaan met een potje?? :think:
Mijn oudste durfde ook absoluut niet naar de wc , terwijl hij eerst wel wilde. Ik heb toen een leuke po aangeschaft en dat lukte. Nadeel was wel dat we de po overal mee naar toe moesten slepen (zelfs naar school :oops: :oops: ) maar het werkte. En na een maand of 2 was die fase weer voobij.
Fiep een kindje van vrienden van ons heeft ook tot zijn 4e jaar in de luier gepoept terwijl hij al vanaf 2+ 3mnd ofzo, dag en nacht zindelijk met plassen was.
Zij had een stapel luierbroekjes in de kamer gelegd, en die ging hij pakken en daar kwam hij mee aan als hij moest poepen. Dan ging hij achter de kast zitten en kwam daarna terug met een volgepoepte luier. Hij vond het blijkbaar ook eng op de wc, mijn vriendin heeft het zo gelaten tot net voor hij naar school ging. Toen heeft ze uitgelegd dat dat niet kon zo steeds in een luier, hij wilde graag naar school dus dat was voldoende motivatie om hem toch op de wc te laten poepen en zijn gene aan de kant te zetten.
Succes ermee!
natas
I had ook veel moeite met poepen. Poepen op een potje ging echt veel beter (dan heb je ook niet zo’n plop hé).
Ik zou dus gewoon een potje proberen en later weer de wc, waarschijnlijk wil hij vanzelf wel zijn plasjes op de wc doen.
En later ook zijn poepje.
Wij deden I trouwens ook onderweg in het begin nog een luier aan hoor, heb niet gemerkt dat dit verwarrend was. (ze was met 2 jaar en 4 mnd zindelijk). Toen het langer goed ging heb ik de luier uit gelaten en nam ik reserve broeken mee.
Succes ermee :thumbup:
een potje wil meneer niet.
hij heeft vandaag wel op de wc gepoept, bij de intake bij de nieuwe gastouder. haha, er ging een heel drama aan vooraf, dan staat ie echt te draaien en te chagerijnen, maar uiteindelijk heeft ie dus wel gepoept, en trots dat ie was!
verder gaat het de laatste dagen met plassen nog steeds niet goed. hij lijkt het niet eens meer te merken als ie in zijn broek plast. zo gek… :think: ik heb vandaag weer nieuwe stickers gekocht, van cars, die hij krijgt elke keer dat ie zelf aangeeft dat ie moet plassen. daar is ie blijkbaar wel weer in geintereseerd, dus misschien gaat het vanaf nu weer bergopwaards… 
je hoort wel vaker over een terugval, maar wat is dan normaal? duurt zo’n terugval een paar dagen of een paar weken, of waar moet ik dan aan denken?
sara is in principe ook zindelijk, behalve met poepen. Ze vindt het inderdaad eng. Toen ik er in bleef volharden dat ze op de wc moest ging alles mis op een gegeven moment. Nu krijgt ze, als ze er om vraagt, voor het poepen gewoon een luier. Naar de wc gaan om te plassen doet ze tegenwoordig helemaal zelfstandig.
Lange afstanden deed ik trouwens direct al geen luier meer om, ook niet met slapen s middags. Ik nam in het begin wel het potje mee in de auto :mrgreen: En zette haar dan in de kofferbak erop :mrgreen: :thumbup:
@Ninanien wrote:
sara is in principe ook zindelijk, behalve met poepen. Ze vindt het inderdaad eng. Toen ik er in bleef volharden dat ze op de wc moest ging alles mis op een gegeven moment. Nu krijgt ze, als ze er om vraagt, voor het poepen gewoon een luier. Naar de wc gaan om te plassen doet ze tegenwoordig helemaal zelfstandig.
ik denk dat als er een oorzaak aan te wijzen is over nano's terugval, het idd zal zijn dat ik teveel over het poepen op de wc heb gepraat, waardoor ie er verder helemaal geen zin meer in heeft... :think:
naja het blijft allemaal ingewikkeld en zo, maar ooit komen we er wel weer uit.
Victor had ook problemen met het poepen op de wc. ( nu kwam daar ook een vermoeden van coeliakie bij wat het gelukkig niet was) uiteindelijk hebben we toevallig eens naar de film van Nemo gekeken. Daar ging het visje via de wc naar de atlantische oceaan bij australie :think: :think: En dat vond Victor wel zo interesant dat hij bedacht dat zijn poepje dan ook naar de oceaan ging :lol: Ik heb het zo gelaten… 
Ik heb overigens nooit weer een luier gepakt. Ook niet voor het reizen. Ik heb er voor gekozen om een periode niet ver weg te gaan en overal eerst op de wc te gaan. Daarnaast heb ik voor de nacht luierbroekjes gekocht zodat dat ook anders was dan toen hij nog luiers had.
Enne bij ons werkte het ook als we bijvoorbeeld een boekje (willekeurig) gingen voorlezen op de wc. Of een speelgoedje mee. Of de knuffel die op de po zat. En een wcbrilverkleiner met een krukje wil ook wel helpen. Dan zijn ze stabieler.
ik vind de beginpost wel herkenbaar, mijn oudste zoontje, (nu bijna 3) was met de zomervakantie al voor een groot gedeelte zindelijk. maar nu is het echt hopeloos en draagt hij weer een luier hij vertikt het om ook maar op de wc of het potje te gaan en we weten dat hij het kan. toen zijn we ook begonnen omdat hij aangaf dat hij het wou. Nu wil ik volgende week weer met hem gaan beginnen, heb vandaag met hem een stapel nieuwe onderbroeken gekocht. Iemand nog tips verder.