Hoi,
Ik had in juli een miskraam. Nu ben ik terug zwanger en de schrik zit er wel wat in. Iemand die dit herkent?
Oja en of ik het herken. Ik denk dat (bijna) elke vrouw die een miskraam gehad heeft dit herkent.
@Marieke_5000 wrote:
Oja en of ik het herken. Ik denk dat (bijna) elke vrouw die een miskraam gehad heeft dit herkent.
Maar hoe ga je daar dan mee om? Misschien gaat het deze keer wel goed maar toch…
Zeker herkenbaar. Voor Jayden 3 keer een miskraam gehad. Toen ik de positieve test van Jayden had, was het ‘oh, ok.’ Niet extreem blij of weet ik veel wat… Ik kreeg toen tot de 9e week elke week een echo, dat heeft mij het vertrouwen gegeven dat het goed zou gaan!
Zwangerschap van Caylan was een heel ander verhaal 
Hier 1x een missed abortion. De zwangerschappen erna (3) bleven de eerste weken ontzettend spannend tijdens de echo’s. De schrik bleef erin zitten en ik kon pas na de termijn echo genieten.
Elke week een echo geeft helaas geen garantie dan het goed blijft gaan. Het kan je alleen wat meer zekerheid geven dat het op dat moment goed gaat.
Een vriendin van mij heeft 2x een MA gehad. Beide rond de 12 weken. Beide keren heeft ze meerdere goede echo’s gehad.
Ik zeg tegenwoordig maar zo, probeer vertrouwen te hebben in je lichaam. Als je de 12 weken voorbij bent is dat heel mooi, maar een zwangerschap duurt 40 weken, en ok dan kan het nog mis gaan. Je kan pas opgelucht zijn als je babytje geboren is en huilend op je buik ligt (om er dan verder maar vanuit te gaan dat alles goed gaat)
@Amy82 wrote:
Ik zeg tegenwoordig maar zo, probeer vertrouwen te hebben in je lichaam. Als je de 12 weken voorbij bent is dat heel mooi, maar een zwangerschap duurt 40 weken, en ok dan kan het nog mis gaan. Je kan pas opgelucht zijn als je babytje geboren is en huilend op je buik ligt (om er dan verder maar vanuit te gaan dat alles goed gaat)
Idd ben ik helemaal mee eens Almy. Maar 40weken is lang. En heb nooit eerder die schrik gehad.
Ik sluit me ook bij Eef aan, pas als je kindje huilend bij je ligt is de spanning voorbij. Wessel werd niet ademend en met een zeer lage hartslag geboren, paniek alom maar gelukkig is het goed gekomen.
Voor Wessel had ik 2 keer een ma.
Ook ik was totaal niet blij toen ik een positieve test had.
Tijdens zijn zwangerschap had ik pas echt vertrouwen in mijn lichaam toen ik hem voelde. Echo’s zeiden me in het begin heel weinig.
Bedenkt me ineens dat ik je niet eens gefeliciteerd heb, dus Ilse bij deze alvast een voorzichtige felicitatie :-*
Voor Rhodé heb ik een missed abortion gehad.
Ik was het vertrouwen ook behoorlijk kwijt en heb de eerste 16 weken ontzettend in spanning gezeten (had ook nog eens bloedverlies tijdens de zwangerschap van Rhodé…)
Maar daarna heb ik gewoon besloten me niet meer zoveel zorgen te maken. Dat ik ook mag genieten en dat ook ga doen
Zwanger zijn is een wonder! Wauw!
Spannend is het zeker, en dat is misschien ook wel heel mooi omdat dat betekend dat het moeder gevoel er vanaf het begin is, maar laat het je zwangerschap niet overschaduwen!
Dank voor de reacties allemaal. Gek eigenlijk hoe een mens zichzelf helemaal dol maakt :? Had gisterenavond wat bruinverlies en ja de schrik zit er alweer in. Binnen twee weken mag ik voor mijn eerste echo.
Ik wou dat ik wat meer vertrouwen had in mezelf en mijn lichaam maar zo schiet het ook niet op natuurlijk :?
Heb zelf nog nooit een mk gehad, maar ik vind het ook spannend allemaal. Als ik smurfje een dagje niet tot weinig voel denk ik ook gelijk dat er iets mis is, terwijl het nergens op gebaseerd is eigenlijk. Vanaf een week of 14 luisterde ik af en toe met de angelsound om even te weten of het goed ging daarbinnen, want inderdaad, na 12 weken zijn de kansen kleiner, maar er kan nog steeds wat mis gaan, ken helaas veel te veel verhalen door babyboom en fora enzo. Ik denk dat het heel normaal is dat het spannend is of het allemaal wel goed gaat en na een mk zal dat gevoel nog wat sterker zijn.
In ieder geval duim ik voor je dat dit kleintje lekker veilig bij mama blijft zitten tot het einde!! :thumbup: :thumbup:
Hoe gaat het nu?
Ik denk dat je gevoel heel logisch is!
Al had ik zelf dat gevoel juist niet.
Na jaren wachten (waarvan een jaar mmm en doorverwijzing voor ivf) was ik zwanger, superblij natuurlijk, maar voelde heel onwerkelijk.
Al heel snel een miskraam gekregen, tijdens onze vakantie.
3 maanden later weer zwanger, maar het voelde zo anders. Had meteen het gevoel ‘nu komt het goed, ik krijg een meisje, een flinke baby’
Bizar, maar we kregen idd een dochter, van ruim 9 pond.
Hoi Liesbeth,
Fijn dat je het vraagt. Intussen bijna 15 weken en het gaat goed. Heb er deze keer toch weer vertrouwen ingekregen moet ook wel he. Nu aftellen tot 28w ( levensvatbaar) want het is toch nooit meer hetzelfde na een mk.