terug naar mamma

nano heeft echt een periode waarin ie opeens weer heel erg op mij hangt: wil bij mij op schoot tijdens eten, wil voor het eerst van zijn leven gevoerd worden, en doet ook net alsof ie zelf helemaal niet om kan gaan met een lepel of vork, komt bijna elke nacht bij mij liggen, wil opeens een handje als ie van de glijbaan af gaat. En die perioe duurt stiekem alweer een maandje volgens mij. Het lijkt wel of ie dat hele groter worden allemaal veel te snel vindt gaan of zo…



Is dit iets wat in de grote pedagogische boeken staat, of is mijn kind toch abnormaal?

Of het in de pedagogische boeken staat, weet ik niet. Die lees ik nl. niet of bijna niet. Maar ik herken het wel en niet alleen van bij mijn eigen kind. Volgens mij is jouw Nano, ondanks zijn unieke ik, gewoon doodnormaal :wink: :mrgreen:

@fiep klophout wrote:

nano heeft echt een periode waarin ie opeens weer heel erg op mij hangt: wil bij mij op schoot tijdens eten, wil voor het eerst van zijn leven gevoerd worden, en doet ook net alsof ie zelf helemaal niet om kan gaan met een lepel of vork, komt bijna elke nacht bij mij liggen, wil opeens een handje als ie van de glijbaan af gaat. En die perioe duurt stiekem alweer een maandje volgens mij. Het lijkt wel of ie dat hele groter worden allemaal veel te snel vindt gaan of zo…



Is dit iets wat in de grote pedagogische boeken staat, of is mijn kind toch abnormaal?




Heel normaal, en zal zich waarschijnlijk de komende jaren nog regelmatig herhalen :mrgreen: . Joël is 8, en heeft net ook weer zo’n fase achter de rug. Okay niet het voeren dan, maar wel weer hangen aan mij, en mij wel tig keer even knuffelen etc. :inlove: . Ik geniet altijd even extra van zo’n periode, want als hij weer over is, is Joël ineens weer een stuk zelfstandiger dan ervoor. Het gaat bij hem eigenlijk altijd samen met veel neiuwe dingen leren, of ineens dingen beter begrijpen.

Hier ook hoor. mijn peuter is ook 2,5 jaar. Maarre…ik vind t eerlijk gezegd ook wel erg leuk :smiley:

dus eigenlijk is het gewoon een ordinaire megasprong? dacht dat ze nu alleen nog in het eggie springen? (zo lief, gaat ie door z’n knietjes en veert ie op en komt ie welgeteld nul milimeter van de grond af :inlove: )

@fiep klophout wrote:

dus eigenlijk is het gewoon een ordinaire megasprong? dacht dat ze nu alleen nog in het eggie springen? (zo lief, gaat ie door z’n knietjes en veert ie op en komt ie welgeteld nul milimeter van de grond af :inlove: )




schattig he, mijn manneke kan ook beetje in eggie springen. Het was laatst nog nul millimeter, maar ik denk dat hij vooruitgang heeft geboekt tot 2 cm ofzo :smiley:

fiep herken het wel hoor fransje is dan wel iets jonger dan nano maar heeft die periodes ook dat ie erg aan mij hangt.



nano is gewoon een mama’s kindje :lol: (ik vindt mama’s kindjes heerlijk :inlove: )

He, dat is bij ons precies omgekeerd, Laura hangt momenteel erg aan papa. Ze knuffelt, omhelst, hangt tegen hem aan, geeft hem kusjes, voert hem eten… en van mij wil ze echt even niets hebben. Ik word vaak letterlijk gewoon weggestuurd, mag haar nergens mee helpen. :frowning:



Zou het de ‘Oedipus-fase’ zijn (dat meisjes aangetrokken worden door papa, en jongetjes door mama)?

@Mejis wrote:

He, dat is bij ons precies omgekeerd, Laura hangt momenteel erg aan papa. Ze knuffelt, omhelst, hangt tegen hem aan, geeft hem kusjes, voert hem eten… en van mij wil ze echt even niets hebben. Ik word vaak letterlijk gewoon weggestuurd, mag haar nergens mee helpen. :frowning:



Zou het de ‘Oedipus-fase’ zijn (dat meisjes aangetrokken worden door papa, en jongetjes door mama)?




hmmm het ging niet zozeer om dat het de mamma is, meer dat ie uberhaubt weer zo aanhankelijk en onzelfstandig is. Als ie aan papa wil hangen, moet ie lange armen hebben :wink:
hmmm het ging niet zozeer om dat het de mamma is, meer dat ie uberhaubt weer zo aanhankelijk en onzelfstandig is.

Snap ik.
Dat herken ik dus ook bij Laura, maar dan alleen als papa in de buurt is.