Graag jullie mening over het volgende…
Stiefzoon en dochter kregen vandaag van de verloskundige een kleurplaat van Moeders voor Moeders.
Dochterlief tekent gewoon de kleurplaat zoals hij bedoeld is.
Stiefzoon echter vervormt werkelijk alles tot monsters, soldaten, geweren, bloed, brandwonden, oorlog, gebroken botten, opengesneden lichamen, enzovoorts… :shock: :?
Ik vind dat niet bepaald ok, dus heeft meneer op het nadenkplekje gezeten. Vooral ook omdat ik hem nog geen vijf minuten daarvoor had gezegd dat ik wilde dat hij leuke en mooie en lieve dingen zou tekenen. En ook omdat hij de hele dag al bijzonder onhandelbaar is, dovemansoren, gewoon doen waar hij zin in heeft, enzovoorts.
Volgens manlief is het normaal voor een jongen van zeven, om dit soort dingen constant te tekenen, en er verhalen over te vertellen, en spelletjes met moord en doodslag te verzinnen…
Hebben jullie ook de ervaring dat jongens van zeven dat doen?
:think:
Hier een jongetje van zes en een half en ja ik herken het :evil:
Ik ben al zo ver dat ik alles afpak wat op een geweer lijkt en op mij wordt gericht :evil:
Ik heb het er op het schoolplein over gehad en de andere jongensmoeders herkenden het ook.
Het is, als ik even terugdenk, begonnen sinds hij in groep 3 zit :think:
Op alles ‘schieten’, ruwe spelletjes, slaan en schop bewegingen maken en de hele tijd gekke geluiden maken…Alles komt hier voorbij :roll:
Ik hoop dat er moeders van oudere jongens komen vertellen dat het erbij hoort en zo weer over is :lol:
hier een zoontje van net 4 en die begint er ook al mee, zij het in mindere mate.
hij doet alleen ‘nog maar’ nep schieten met bv een stok.
Mja, hier ook inderdaad vanaf die leeftijd ongeveer dames…
Laten we hopen dat het een fase blijkt… :roll:
Laat die jongens zich lekker uitleven op papier.
Het is juist goed dat ze dat doen.
Wat maakt het uit?
Ik heb het bij veel jongens gezien van die leeftijd, dus het is volgens mij normaal.
Het maakt mij wel degelijk uit, aangezien ik een gruwelijke hekel heb aan oorlogsspelletjes, en spelletjes van een andere vorm die dood en verderf bevatten…
Ik vind dat niet iets om spelletjes over te spelen, aangezien de volwassenen al niet half begrijpen af en toe wat het inhoudt.
Als een kind uit een oorlogsgebied nou dat soort dingen tekent, a la…
Dan is het verwerking van ervaring.
Dan vind ik het iets geheel anders dan wanneer een normale hollandse jongen dat doet.
Dus nee, ik laat het zeker niet maar gaan, omdat het normaal is…
Noah is een grote “bad guy” fan. In het begin vond ik het vreselijk, maar ik laat hem maar. Hij weet dat de bad guy in de film 9 van de 10 keer verliest.
Ook met geweren op mij richten en doen alsof hij me dood schiet. Dan vraag ik hem “Who’s going to cook your dinner now you have shot me?” En dan kijkt ie me aan en zegt “It’s not real mam!”
Een paar maanden geleden werden de gesneuvelde soldaten uit Afghanistan terug gevlogen. Hij vroeg waarom iedereen huilde. Ik vertelde hem over de oorlog en de gevallen soldaten. Daar was hij van onder de indruk. Maar de link tussen zijn spelen en de gevallen soldaten is er nog niet.
Ik denk dat menig ouder van jongens er wel mee te maken hebben/krijgen. Ik denk niet dat het een probleem is. Maar ik kan me voorstellen dat het voor jou nogal vervelend is.
:hug:
ja erg herkenbaar, die van ons zijn wat dat betreft echte ramptouristen, hoe meer bloed en enge dingen hoe beter.
Kleuren zwart en rood en andere donkere kleuren overheersen ook in dot soort tekeningen.
Ja hoor, is heel normaal. De oudste heeft dit ook gehad. Ik heb hem niet verboden het te tekenen (want dan leg je de nadruk op het stiekeme/spannende), maar wel steeds uitgelegd dat ik het geen leuke tekening vond, omdat dood en geweld me verdrietig maken…
En oorlogspelletjes? Ja, ik vind dat dat mag, zolang een kind de boodschap meekrijgt dat oorlog in het echt verschrikkelijk is. Ook doordat te verbieden, gaat het in het stiekeme en kun je het niet meer begeleiden c.q. bijsturen.
Op mensen/mij richten met nepgeweren etc.? Dat heb ik nooit getolereerd. Hij mag best in zijn spel met vriendjes dat doen, maar nooit zomaar op iemand. En zeker niet op mij, omdat ik er absoluut niet van houd.
Overigens is hier nooit echt gelijkend wapentuig binnen gekomen. Oh, ik lieg, wel een klappertjespistool voor de carnaval en een plastic zwaard behorend bij een piratenpak. Hij wist ook dat hij dit niet hoefde te vragen, want kreeg het toch niet. Dan maar met de fantasie de stokken omtoveren.
Om een jongen te vragen iets te tekenen, maar dan ook nog iets wat jij bepaalt, vind ik wel veel gevraagd. Wat jij lief en mooi vind en spannend, is anders dan wat een 6-jarige vindt. Hij kan de monsters etc. wat hij getekend heft wel degelijk heel mooi vinden.
Ik begrijp dat je er niet van houdt, maar echt, het is heel normaal en blijft normaal zolang er open over gesproken kan worden…