Hallo allemaal,
Ik had een vraag , en misschien kan iemand die beantwoorden , uit ervaring of andere dingen…
Ik ben zelf 17 , mijn vriend is 24 , en in november wordt ik 18.
Ik heb al sinds mijn 15e een kinderwens , en nu ik 17 ben , is deze nóg sterker geworden. Ik en mijn vriend zijn al bezig , maar wat vinden jullie er van? Te jong of juist goed?
Ik vind , dat als je jong moeder wordt , je je kind ook beter begrijpt , omdat je dan zelf ook jong ben…
Geef je mening , brand los zou ik zeggen!!
Groetjes , Channah
Je hebt jong en je hebt te jong.
Ik persoonlijk vind je te jong.
Als het gebeurt dan gebeurt, maar om er nou zelf bewust voor te kiezen.
- heb je diploma’s
- heb je werk
- heeft je vriend werk?
- hebben jullie een huis?
Ik snap je heel goed want had het vroeger zelf ook… Maar woonde thuis m,n vriend ook en allebei werkte we gewoon en konden geen huis enz betalen… Buiten dat ben ik heel blij dat ik het niet gedaan heb toen… Wat heb ik een geweldige stap tijd gehad… Lekker gefeest… Plotseling savonds nog met vrienden naar het strand en ga zo maar door… Ik weet niet hoe jullie situatie is maar ik denk dat je beter nog een paar jaar lekker feest kan vieren, studie doen ofzo en daarna lekker op jullie gemak aan een kindje beginnen… Hoelang zijn jullie samen als ik vragen mag?
Bijna 2 jaar ,
Me vriend heeft goedbetaald werk ,
Heeft ook een huis ,
En ik heb bijna mijn diploma voor het mbo.
En ik stap bijna niet meer , merendeels geen zin…
Het gaat niet alleen om het stappen… Je staat nog niet bij hem ingeschreven enz? Het blijft natuurlijk jouw keuze, maar je bent vrij jong en dr kan nog vanalles mis gaan tussen jou en je vriend en stel dat het mis loopt dan moet je met een kleine naar je ouders toe… Pff ik zou even wachten maar wat ik zeg de keuze is bij jullie…
Wat is bijna?
Ik zou je toch aanraden om eerst je diploma te halen voordat je zwanger word.
Je weet nooit wat voor zwangerschap je krijgt en hoe het dan met je opleiding gaat.
ik vind dat leeftijd niet meer zoveel zegt tegenwoordig
je kunt op je 17 al volwassener zijn dan op je 21 st bijvoorbeeld
tis net wat joseetje aanhaalt
tis de situatie waar je in zit
kan je een kind nu een goede toekomst en vastigheid bieden.
ik zou als ik jou was ook eerst mn school afmaken en je diploma in je zak hebben dan heb je na je eventuele zwangerschap iets om op terug te vallen en kan je gaan werken.
en goed over nadenken en met je vriend bespreken want alhoewel ik 26 was dat ik me dochter kreeg mis ik de vrijheid af en toe toch ook nog wel hoor alles is nu gepland en georganiseerd zeg maar
regelmaat en rust in de tent voor de kleine.
ik zeg niet dat ik t anders had gedaan hoor ben heel gelukkig met me gezinnetje en geniet ook zeker van haar en ons leventje
maar weet waar je aan begint !!
en das geen waarschuwing ofzo maar gewoon een tip!
Er staat bij discussie forum hier op KoK ook een topic over,
tienrmoeders heet het meen ik.
Ikzelf vind: jij moet doen waar van jij dunkt dat het je goed doet.
Fouten die evt volgen leer je van , en kunnen ook gemaakt worden als je 30 bent bijv.
Je bent er mijn insziens bewust mee bezig… als je een typ bent zoals ik,
zeg ik prima plan !
Tja ik ken je niet maar ben niet gelijk er op tegen om tiener moeder te zijn oid ,
:-*
Ik kan niet inschatten of jij te jong bent om een kindje te krijgen of niet, omdat ik je niet ken. Ik zelf had op jouw leeftijd nog helemaal geen kinderwens, dus destijds was alles voor mij anders dan nu voor jou. Ik ben het alleen helemaal niet eens met deze uitspraak:
@Channah^ wrote:
Ik vind , dat als je jong moeder wordt , je je kind ook beter begrijpt , omdat je dan zelf ook jong ben…
Het wel of niet begrijpen van je kind is mijns inziens echt niet leeftijdsgebonden. Het hangt er ook maar helemaal van af wat voor kind je krijgt. Misschien lijkt het helemaal niet op jou en snap je er alsnog geen snars van
Wat je ook gaat doen, ik wens je het allerbeste!
Ik ben op mijn zestiende (ongepland) moeder geworden. Weet je, het is allemaal meer dan prima op zijn pootjes terecht gekomen, maar als ik het opnieuw zou moeten doen, zou ik er niet meer voor kiezen zo jong moeder te worden.
Niet omdat ik het moederschap op die leeftijd nou zo enorm zwaar vond, maar wel omdat er voor mij bepaalde deurtjes op het gebied van opleiding, werk en sociaal leven gesloten bleven door dat vroege moederschap.
Als ik het nu zou mogen overdoen, zou ik eerst mijn opleiding afmaken en zorgen dat ik aan het werk was met een vast contract. Zodra dat het geval is, zou ik dan weer heel graag moeder willen worden.
Oh! En wat die leeftijd en dat begrip betreft… Dat gaat dus (bij mij in ieder geval) echt niet op!
Mijn oudste is nu bijna 16 en ik begrijp hem voor geen meter! :mrgreen: :lol:
Of je te jong bent of niet kan niemand voor je bepalen vriendinnen van mij hebben heel jong kinderen gekregen en hebben het heel goed gedaan. Alleen moet je je afvragen of 2 jaar samen met je vriend genoeg is om die beslissing te nemen. Als het fout gaat met je vriend (dat kan natuurlijk altijd, heeft niks met leeftijd te maken) is het natuurlijk wel fijn om een diploma achter de hand te hebben.
Ik wens je in ieder geval veel succes
Ik persoonlijk vind je te jong.
Ik zou toch zorgen dat je eerst een goede opleiding hebt afgerond, ik neem aan dat je straks ook wilt gaan werken?
Het is nu een lastige tijd en als je straks met een kind weer wilt gaan studeren is erg lastig.
Bouw eerst een stabiel leven op voordat je aan kinderen begint.
Ik was 19 toen ik moeder werd en ben het helemaal met Debke eens! Het heeft nou niet eens zo zeer te maken met het feit of het nu zwaarder is of niet. Maar juist te maken dat de maatschappij(werk, opleiding etc etc etc) het wel zwaar maakt. Als ik het het over kon doen had ik liever nu pas aan kinderen gedacht en natuurlijk wel de zelfde kids en zou ze uiteraard ook voor geen goud kunnen missen.
Ik vind persoonlijk 17 jaar te jong omdat je nog zoveel dingen moet kunnen ervaren. Je staat aan het begin van het opbouwen van je leven dus geniet ervan!
En wat betreft het begrip je leeftijd en je kind beter begrijpen nee dat is onzin.
Ik ben een redelijk strenge moeder en besef maar al te goed dat ik straks als ze ouder zijn een niet makkelijke moeder zal zijn.
Dus begrip en leeftijd heeft in mijn ogen niets met elkaar te maken 
Maar meis wie zijn wij om jou te beoordelen of je het wel of niet moet doen. Je bepaalt dat zelf. Al zou ik als ik je moeder was je er wel van proberen te overtuigen dat het verstandiger is om te wachten
Hier op mijn 17e een kindje gekregen,
en op mijn 18/19e een kindje gekregen,
EN als ik terug kijk, Had ik het anders willen doen,
Maar een ieder doet zijn eigen ding,
als JIJ denkt dat JIJ en JOU vriend er klaar voor zijn,
ALs JULLIE alles op orde hebben kwa financieen een huis en voldoende inkomsten,
Dan moet je doen wat jij wil toch,
En van de buitenwereld moet je je weinig aantrekken
toen ik zwanger was van mijn 2e zat de eerste nog in de kinderwagen was 18/19. Moest je iedereen zien kijken als ze mijn buik zagen en de oudste in de wagen zagen zitten!had er lak aan! :mrgreen:
ik was 17 had me opleiding afgemaakt , kreeg een vriend die 11 jaar ouder was met vast inkomen een koophuis en een goede “basis” ook ik was niet van het stappen en kreeg toen ik bij mij lief kwam een enorme kinderwens , wij hebben er ook bewust voor gekozen en was 18 toen dominique geboren werd.
nu ben ik 23 en zwanger van de 2e van dezelfde liefde …
alles gaat nog steeds goed
ik vind dat iemand anders daar niet over kan bepalen het is JOU keuze en JIJ en je vriend moeten het kindje opvoeden en groot brengen.
hetzelfde als mensen die een kindje hebben van 3 maanden en al weer zwanger zijn dat is ieder zijn keus en dan kunnen mensen zeggen zo snel nu al het was zeker een foutje maar dat is ieder zijn eigen keuze.
toen ik 17 was… kriebelde het al wel… maar ik was er absoluut niet klaar voor… bij lange na niet…
ik wilde mijn school afmaken… zorgen dat ik zelf financieel alles op orde had… dat ik een dak boven het hoofd had ( die neit van mijn ouders was)
uit eindelijk pas op mijn 30e de eerste gekregen toen pas waren we voor ons gevoel klaar voor om echt die stap te zetten… ondanks dat het dus al jaren kriebelde…
ik ben blij dat we toen naar ons verstand hebben geluisterd ipv ons hart.
ik weet niet of we het anders gered hadden.
dus aan jou de vraag… zijn het alleen de kriebels voor een BABY of voor een KIND die ook ouder wordt, want baby’s zijn leuk… maar ze worden groter en groter zijn ze dan nog leuk
(op zo’n jonge leeftijd moeder zijn van een 2 jarige of 4 jarige… het is zwaar hoor)
Ik wil je het niet helemaal ontmoedigen… maar ik vraag me af in hoeverre jullie dit overdacht hebben…
kijk maar eens hoeveel het kost alleen al aan luiers… en voeding… kleertjes… al die nachten die je niet zult kunnen slapen omdat je kleintje je wakker houd… je zult niet meer zomaar ergens heen kunnen… alles moet je plannen… je lukt vrienden kwijt raken omdat je niet meer in hun belevingswereld past…
ik was dertig en zelfs toen heb ik vrienden verloren omdat onze levenstijl niet meer bij hun paste… we hebben allebei een vaste baan maar toch is het schrikbarend hoeveel geld er per maand door gaat aan luiers enzo…
maar aan de andere kant als je dit allemaal overdacht heb en jullie staan nog steeds achter het feit dat jullie er voor willen gaan… waarom niet?
want kinderen zijn een verreiking van je wereld :inlove:
zodra je je kindje in je armen houdt weet je niet meer wat je al die tijd er voor hebt gedaan…je wereld bestaat alleen nog maar rondom die kleine