Hallo allemaal!
Via het boekentopic leek het mij een ideetje om maar meteen dit topic te starten. Sinds ik zwanger wil worden van mijn eerste kindje heb ik het idee dat ik veel te fanatiek bezig ben. Enkele voorbeelden: allemaal boeken en tijdschriften lezen, heel veel eraan denken, zelfs al rompertjes en sokjes gekocht, nu al nadenken over de kinderopvang enz.
Terwijl ik nog niet eens zwanger ben!
Herkent iemand zich of ben ik echt aan het doorslaan?
Oja, ik zie elke zwangere vrouw of vrouw met kinderwagen in de buurt.
Groetjes van Marilyn
Daar ben ik ook weer…
Dat iedereen om je heen zwanger is dat is hartstikke logisch, vergelijk het maar met je eigen (bijv rode) auto dan heeft ook iedereen ineens een rode auto. 
Ikzelf ben er ook heel erg mee bezig. Het is nou eenmaal iets wat je heel graag wilt. Moet ik wel eerlijk zeggen dat mijn vriend mij soms even af moet remmen omdat het soms lijkt alsof dit het enige is op de wereld…
Ik hoop dat je hier een beetje herkenning vindt…
Nou, mijn vriend heeft toevallig vandaag een nieuwe computer besteld.
Hij zegt eerlijk dat ik maar half naar zijn verhalen luister omdat het biij mij niet zo leeft: zolang ik maar kan typen en internetten. Hij voelt dit ook bij mij. Hij wil wel graag een kindje maar is er gewoon niet zo mee bezig. hij ziet wel wat er gebeurt en voor hem is dit in de eerste plaats zwanger zijn ipv worden. Niet dat hij geen interesse heeft, maar hij kan gewoon geduldiger afwachten tot de volgende stap, en dat is gewoon een positieve zwangerschapstest of zo.
Groetjes van Marilyn
@Marilyn wrote:
Hallo allemaal!
Via het boekentopic leek het mij een ideetje om maar meteen dit topic te starten. Sinds ik zwanger wil worden van mijn eerste kindje heb ik het idee dat ik veel te fanatiek bezig ben. Enkele voorbeelden: allemaal boeken en tijdschriften lezen, heel veel eraan denken, zelfs al rompertjes en sokjes gekocht, nu al nadenken over de kinderopvang enz.
Terwijl ik nog niet eens zwanger ben!
Herkent iemand zich of ben ik echt aan het doorslaan?
Oja, ik zie elke zwangere vrouw of vrouw met kinderwagen in de buurt.
Groetjes van Marilyn
Dit doe ik dus ook… :oops: wij zijn nog niet zwanger. Deze ronde is de 2e ronde, voor ons 1e kindje.
Ik heb intussen 2 curverboxen vol info, van negenmaandenbeurs, boeken, informatie, al spulletjes die ik ergens kreeg of kon winnen enz…
Eigenlijk wel erg, stel dat het niet lukt… :shock:
Maar wel ooooo zo leuk!!! :mrgreen:
De 1 zal dat erger hebben dan de ander denk ik.
Maar zeker als het wat langer duurt, kan het je wel opbreken.
Het geeft namelijk toch een bepaalde stress, weliswaar voelt die stress nu nog goed, maar het kan ook een negatieve invloed hebben op je lichaam.
Je hoort toch erg veel verhalen van vrouwen die maar niet zwanger raakten en juist toen ze besloten dat ze hun plan dan maar even in de ijskast gingen zetten en bv hun huis gingen verbouwen/op vakantie gingen/ tuin aanleggen of iets, dat ze prompt dan zwanger werden.
Bij de eerste was ik er totaal niet mee bezig, we hadden de pil eruit gegooid en ondertussen was ik druk met mijn aanstaande bruiloft.
Binnen 6 weken was ik zwanger :shifty: Helaas ging het mis.
Daarna was ik mede door het verlies van ons kindje erg happig op weer zwanger raken, bijna obsessief, ik kon bv finaal uit mijn plaat gaan als we rond mijn eisprong niet konden vrijen. Gelukkig was mijn man (toen net getrouwd) heel nuchter en die is flink pissig geworden.
Toen besloot ik dat het me ook niet kon bommen en ik eigelijk pas zwanger wilde raken na de uitgerekende datum van ons eerste kindje.
Toen bleek ik 5 weken daarna toch weer zwanger en kregen wij onze dochter.
Met ons Peter was het wat anders, we hadden al een kindje, ik maakte me niet druk. 4 maand na de geboorte van Aniek was het weer raak.
Maar nu met deze 3e… het heeft 9 maanden geduurd…
Elke maand weer teleurgesteld tot tranen toe, steeds twijfelen, wat als die 3e ons nu niet meer gegeven is. We hadden alles weg gedaan en ik kocht alweer een maxi cosi terwijl we nog niet eens zwanger waren.
Stress alom, zeker toen het langer duurde.
Toen ineens speelde er wat anders, ik verging van de heimwee naar Zwolle, ik wilde graag verhuizen en zat daar meer mee dan met zwanger worden. Zo erg zelfs dat ik op dat moment eigelijk helemaal niet zo zat te wachten op een zwangerschap.
We hadden het erover, besloten terug te verhuizen, gingen op huizenjacht en jawel… ik raakte onverwacht weer zwanger.
Voor mij werkt te veel zwangerwillen worden stress dus absoluut tegen mij en zo ken ik er nog wel een paar.
Het meest extreme geval wat ik ken is een vriendin die een zoon kreeg op haar 25e, graag een 2e wilde na verloop van tijd.
Maar het wilde maar niet, alles had ze ervoor over, teunisbloemolie, andere kruiden, homeopathische middeltjes enz. Zelfs naar de gyn gegaan na 2 jaar, konden niets vinden, ongewild 2e kindjes loos kreeg ze te horen.
Ze bleef proberen, was er erg druk mee. Financieel werd er flink gespaard voor als die 2e toch maar kwam.
Toen was ze 35 en zei… als ik van de zomer 36 word stop ik, het heeft me 10 jaar stress opgeleverd en ik ben nog steeds moeder van 1 kind.
Als ik dan nog niet zwanger ben dan gaan we van het 2e kindjes geld ons huis verbouwen.
Ze werd 36, ze besloten te gaan verbouwen, ze legde zich neer bij het feit dat er geen kindje meer zou komen en net toen ze alles klaar hadden en het geld op was… bleek ze zwanger :o
Er zit dus bijna 11 jaar tussen haar zoon en haar dochter.
Mijn advies is dus… mijmeren mag, maar probeer een balans te zoeken en genoeg alternatieve afleiding om je bezig te houden.
Ga ook weer es lekker shoppen met vriendinnen die niet zo met kinderen bezig zijn, neem je man mee uit en ga nog even lekker los.
Koop ook eens een prive of glossy ipv elke maand de kinderen :mrgreen:
Je word meestal pas zwanger als moeder natuur bepaald dat je lijf rustig genoeg en gezond genoeg is om een kindje te baren. :thumbup:
Ik ben heel blij met de nuchtere adviezen van Cell. Het is leuk om met vanalles rondom de zwangerschap bezig te zijn, maar het moet me niet gaan opbreken. Nu ben ik nog vol enthousiasme, maar ik weet absoluut niet of ik wel of niet snel zwanger raak. En dan komt de druk en teleurstelling (ik ken mezelf). Toch heb ik gisteren weer een Weldeda puur zwangerboek gekocht, terwijl ik het eigenlijk niet nodig had :oops: .
@Maris:ik ben dus niet de enige!
@Cell: bedankt voor je adviezen en verhaal.
Groetjes van Marilyn
@marilyn: in het begin, toen wij besloten te stoppen met anticonceptie en er voor te gaan was ik er ook wel heel veel mee bezig, maar nu na een heleboel informatie te hebben gelezen, is dat wel minder geworden! Ben nu ook fulltime aan het werk, dus ik heb er geen tijd meer voor om veel mee bezig te zijn. Het enige is nu dit forum en klussen :lol:
Wow, wat herkenbaar :mrgreen: Wat een opluchting dat ik niet de enige ben. Ik was al een beetje gerustgesteld door de andere dames van een ander topic, maar ook wel fijn dat ik hier lees dat er nog meer hier last van hebben. En kan je nagaan, wij gaan pas in oktober voor een kindje :oops:
Ben ook wel blij met Cell, haar nuchtere kijk. Je hebt helemaal gelijk. :mrgreen:
Ik ben er, 17 rondes verder, ook nog meer dan genoeg mee bezig. Heb vorig jaar positiekleding gekocht bijvoorbeeld.
Maar het wordt nu na zoveel tijd wel minder. Eerst maar eens zwanger worden.
Wij hebben 1 boek gekocht en wel het boek ‘zwanger worden’. Vond het heel interessant om te lezen hoe alles in je lichaam werkt, maar daar blijft het wel bij.
Als het raak mag zijn gaan we wel weer voor een volgend boek vast iets in de trant van ‘zwanger zijn’ :lol: We kijken wel om ons heen, als we een leuke babynaam oid horen schrijf ik m wel op, kijken naar kinderwagens van vriendinnen met het idee, o das niets voor ons, of die vinden we wel leuk/handig, maar we zijn er nog niet super veel mee bezig. Volgende maand gaan we voor het echie dus misschien dat het dan nog anders wordt, maar ik denk het niet. Eerst maar eens zwanger zien te worden voordat we allerlei dingen gaan kopen. Wel hebben we lekker veel zwangere/net bevallen om ons heen. Dus lekker tutten met die kinderen doen we natuurlijk wel :inlove:
ook ik doe mijzelf pijn door te kijken naar programma’s als ‘de bevalling en de kraamkliniek’. Verder lees ik regelmatig tijdschriften vanuit de bieb. Vooral het blad ‘kinderen’, spreekt me erg aan.
En natuurlijk het rondhangen hier.
Spullen kopen durf ik niet echt.
Verder denk je bijv. aan de vakantie en dan denk je dat je misschien dan wel zwanger zult zijn en je vraagt je af of je dan alles kunt doen dat je zou willen etc. etc. maar goed, de laatste 3 vakanties was dit alles nog steeds niet aan de orde, wie weet de komende vakantie dan eindelijk zonder wijntjes op het terras??
Ook ik ben er best wel mee bezig. Lees boeken/tijdschriften, kijk soms naar bevallingen enz op tv forummen en natuurlijk druk aan de klus.
Maar ik koop verder niets…lijkt me zo erg als het niet mocht lukken en ik wel met de spulletje hier zit.
Ik probeer er nu wat meer evenwicht in te brengen. Bijvoorbeeld niet meer alle tijdschriften kopen en alleen de Kinderen. En niet alle forums volgen. Ik heb me voorgenomen om geen kleertjes meer te kopen (wat soms moeilijk is met al die keuze in de stad). Als ik weer eens een boek rondom zwangerschap wil gaan lezen stap ik daarna over op een heel ander boek. Maar het is af en toe best moeilijk, omdat ik alles rondom de baby zo interessant vind. Het moet leuk blijven. Ik denk dat ik best betrokken mag zijn, maar ik moet erom kunnen blijven lachen. En dit forum helpt mij daar ook bij.
Groetjes van Marilyn
oooh ik herken het helemaal!
vooral het kleertjes kopen en er dagelijks mee bezig zijn…
ik word er afentoe gek van , maar het gaat vanzelf…
laten we maar hopen dat we snel zwanger zijn… 
Zoals Cell omschrijft is het er veel mee bezig zijn niet echt goed.
Maar hoe doe je het niet inderdaad… :roll:
Goede tips gezien, lees andere boeken, niet alleen ‘Kinderen’ etc
Ik ben helemaal gek geworden van mezelf tijdens de vruchtbare periode. Eerst wilde Marco nog niet en toen we voor het echt gingen, bleek ik eerst geopereerd te moeten worden (cyste en endo). Dus de druk na de operatie was enorm groot, ik MOEST zwanger worden!!
Ik MOEST baren en een kindje krijgen, dat MOEST echt… eng gewoon als ik er nu aan terug denk.
Na jaren van hormonen hebben we nu alles aan de kant gegooid. We zien wel…
Neemt niet weg dat het nog steeds ontzettend moeilijk is en pijn doet.
Rond mijn eisprong heb ik nog steeds kriebels en ben altijd een beetje uit mijn hum als Marco niet wil vrijen.
Maar we hebben afgesproken het meer los te laten en dat lukt nu wel.
We hebben andere dingen aan ons hoofd. Oa de verhuizing die eraan staat te komen, dat scheelt al weer!!
Dus mijn tip: Ga leuke dingen doen en probeer het echt een beetje los te laten. Je kunt jezelf echt helemaal gek maken!! :-*
Oh en kleertjes kopen heb ik ook gedaan.
Ik heb een ladenkast helemaal vol met tutjes voor een baby :roll: Die heb ik inmiddels ingepakt en er staan nu 2 grote dozen op zolder.
Hopelijk mogen die ooit nog eens een kamer in 
hihihi wat schattig dat je het zo hierzo zegt :inlove:
Tja als je echt besluit dat je kindjes wilt en stopt met de pil is dat een overwogen beslissing dus je bent er klaar voor dus je wilt gráág zwanger worden…
Niets geks aan hoor…
Ik was ook zo.
Bij mij was het zo raak dus ik weet niet wat het is om te wachten…
De eerste keer ging het na 10/11 weken mis…heel verdrietig,want we hadden alles al bedacht.
Toen wilde ik even wachten…en toen ineens wilde ik zoooo graag dat gevoel terug van zwanger zijn.
Gelukkig waren wij zéér snel weer zwanger,dus wij mogen echt niet klagen.
Voor de veiligheid zei ik tegen mijn man steeds wel ‘‘het kan een jaar duren hoor’’
De eerste keer zei hij ook toen ik vertelde na 2 maanden stoppen met de pil dat ik zwanger was :shock: je zei dat het een jaar zou duren :lol:
Tja het kán natuurlijk gewoon wél gebeuren hé als je stopt met de pil.
De 2e keer was ik de maand dat we er weer voor gingen ook gelijk zwanger.
Bij ons meisje was ik binnen 4 maanden zwanger.
Ook toen had ik in mijn hoofd dat het een jaar kon duren…de eerste maanden rommelde we wat aan…de maand dat ik wel had zitten tellen en iets strategischer hadden geklust was ik zwanger :inlove:
We hebben gewoon écht zo’n mazzel…
Maar ja ik was er echt wel mee bezig hoor…heerlijk juist ook hoor die voorpret…tenminste die voorpret is leuk zolang je dus verder zo’n geluk hebt als wij,daarom weet ik niet wat het is om écht te moeten wachten…
Lijkt mij best frustrerend idd.
Dus ik zou zeggen geef er nu even aan toe…lukt het niet 1,2,3 probeer dan wél gewoon door te plannen en door te leven…die baby komt uiteindelijk vast wel…
En het is super dat jullie er goed over na hebben gedacht en dat de komende beeb zoooooo gewenst is :inlove: prachtig vind ik dat…
Dus ga er even in mee maar verlies jezelf er niet in meis.
Enuh succes met klussen!!! 8)
Heel herkenbaar
Al heb ik geen dingen gekocht en geen boeken erover gelezen.
Wij zien wel wat de toekomst ons brengt. We zijn nu bijna een jaar met de pil gestopt. Wel droom ik wel eens weg, lijkt me heel normaal, en we hebben al namen. Ik heb goede hoop voor de toekomst!
ik lieg een beetje, ik heb wel een boekje gekocht van kluun: help mijn vrouw is zwanger. Ligt netjes ingepakt in de kast, kado voor aanstaande papa. Boekje ligt wel beetje te verstoffen