Tandjes poetsen gaat lastig...

Hoi, ben ik weer :mrgreen:

Ik heb een vraagje aan jullie.



Toen ik begon met R.uben zijn tandjes poetsen ging het prima. Ik kon hem aan het lachen krijgen waardoor hij keurig zn mondje open deed :smiley: haha



Alleen de laatste tijd begint hij tegen te stribbelen
 zn ondergebitje poetsen gaat nog wel redelijk, maar zijn bovengebitje gaat moeilijker
hij steekt steeds zijn tong naar buiten of klemt zn mondje dicht
kleine ondeugd :lol:

Hebben jullie tips om het makkelijker te laten verlopen?

Heb laatst het cb gebeld en die had nog wel wat tips, maar was benieuwd of mama’s hier tips hebben :slight_smile:

Ik lees mee, zelfde probleem! Mond stijf dicht


Onze zoon van bijna 5 vindt boventanden poetsen nog steeds niet leuk.

Een van de tips die wij kregen, poetsen met een standaard liedje zodat ze weten wanneer het afgelopen is.

Maar hoe je dat dan doet met eigenwijze jongetjes :roll: sorry geen idee :wink:

Samen tandenpoetsen
 hier is het ook drama.

Hier ook lange tijd een drama geweest. Ik heb het maar gelaten. Deed wat wel lukte en verder jammer


Nu ze wat ouder worden snappen ze waarom het moet en helpt de tandarts ook mee. Nu gaat het prima.



Dus niet te druk om maken. Wat wij ook deden wat een tandenborstel neerleggen om mee te spelen. Daar zaten ze regelmatig gewoon op te kauwen. :slight_smile:

Wat hier hielp, was dat hij eerst mijn tanden mocht poetsen en ik daarna de zijne.

hier gelukkig geen probleem met tanden poetsen, ik laat hem eerst zelf poetsen en poets op dat moment ook zelf mijn tanden.

Daarna ga ik zijn tanden poetsen en bedenk ik al het eten wat hij die dag gehad heeft of de dag ervoor en dat gaan we weg poetsen:



iiieeuwwww daar zit een koekje!! (poets poets)

OOhhhhhh daar zit een stukje banaan!! (kom hier banaan!! poets poets)



Hij moet altijd lachen, en als ik nu zeg, kom we gaan de tandjes poetsen zegt hij al ieeuwww bah tandjes :stuck_out_tongue:

Heb je toevallig gekeken of er weer een tandje doorkomt? Hier is het bij alle drie onze kinderen namelijk drama met poetsen als er nieuwe tandjes doorbraken! Misschien is dat het en dan is het vanzelf over als die tand een paar dagen goed staat. Verder zingen wij ook een liedje “1,2,3,4 poetsen maat poetsen maar, 1,2,3,4 poetsen met plezier
 Op en neer en heen en weer en daar gaan we nog een keer, 1,2,3,4 poetsen met plezier” deuntje van 1,2,3,4, hoedje van dan he :wink: ik zing het vaak een keer of 4 rustig en dan is ze klaar, de oudste twee hoeven geen liedjes meer :wink:

Hier ook eerst tygo zijn tanden laten poetsen en daarna poets ik het nog eens na

Nu wil hij meteen al dat ik het doe
 Vind hij mooi makkelijk denk ik :mrgreen:

In het begin lukte het bij S ook prima. Toen ging hij zich verzetten en was het soms drama, op kunnen lossen door in verschillende toonhoogtes “aaaaaa” te gaan zingen en hij mij na ging doen.



Nu is hij in de fase dat hij alles zelf wil doen, dus gaan we samen aan de wastafel tanden poetsen en poets ik bij hem nog even een keertje na om zeker te zijn dat het goed gedaan is. Soms lukt dat laatste wel en soms niet.

Tot begin dit jaar was het een DRA-MA ze ging gewoon in gevecht en hield haar handen voor haar mond, kaken stijf op elkaar. Als het al lukte de tandenborstel in haar mond te krijgen beet ze er heel hard op, zodat er geen beweging in zat.



Nu is ze begin dit jaar mee geweest naar de tandarts. En heeft ze haar broer en zus in de stoel zien liggen, want natuurlijk ontzettend gaaf was. Bij mama op schoot ook nog even op de stoel gezeten.



Eenmaal thuis dacht ik
 kijken hoe ze dat vind.

Met een gek stemmetje gezegd dat ik de tandarts ben en dat zij in de stoel mag liggen. (op de wastafel, hand in haar nek en zoemend geluidje maken).

Als ze ligt ‘mondje open, laat je tandjes maar zien!’

En dan vertel ik ook dat ik eerst de bovenkant doe
 ‘hmm daar zie ik nog een vlekje zitten, maar verder heb jij hele mooie tandjes. Dan moet je ze wel iedere dag poetsen!’



En dat deden we iedere dag en het ging steeds beter. Nu heeft ze heel soms haar bokke pruikje op en wil ze ‘zelluf doen!’ en dat laat ik dan ook maar toe. Maar mama moet wel nakijken.



Had er bij mijn andere twee nooit zoveel moeite mee, die lieten dat gewoon toe.