Onze knul van bijna 4 (januari) is dol op spelletjes.
We spelen veel domino, memory, kwartet, ganzenbord, winnie the pooh verjaardagsspel en sinds zaterdag pluk van de pettenflet(echt leuk, bedankt kokkers voor de tip!).
Al sinds het begin dat we spelletjes spelen vind hij het moeilijk om te verliezen. Bij domino en memory en sinds kort meestal ook bij kwartet lukt het hem op het verlies te incasseren. Hij feliciteert de winnaar en wil meestal nog een spelletje omdat hij ook wil winnen… als hij dan trouwens nog eens verliest hebben tranen de boventoon.
Bij de spelletjes als ganzenbord etc. vindt hij het al verschrikkelijk als hij nog maar het idee krijgt dat hij gaat verliezen en vaak gaat hij dan tijdens het spel al een heel boos gezicht op zetten.
We waarschuwen hem dan 2 x, 1e keer is N. het is een spel het is gezellig en ik vind het leuk om met jou te spelen als je niet boos gaat zitten doen.
2e keer, n. ik snap best dat je misschien boos bent als je zou verliezen maar nu is het spel nog niet klaar dus nog geen reden om boos te zijn, als ik nog een keer moet waarschuwen stop ik met het spel en proberen we het morgen nog eens.
Ik heb een spel dus al meerdere malen moeten afbreken of moeten redden van de ondergang omdat het door de kamer vliegt als hij uiteindelijk toch verliest. Ik laat hem als het lukt best eens ongemerkt winnen om zijn ego te strelen maar meestal is dat niet nodig want hij is bloedfanatiek en kan het goed heeft vaak ook nog echt mazzel, met memory verlies ik gewoon vaak echt van hem :mrgreen:
Is het omdat dit toch nog moeilijk is(dat idee heb ik trouwens zelf niet) of is dit gewoon normaal, hoort dit bij het leren verliezen??
Ben benieuwd hoe het bij jullie gaat en of degenen die dit herkennen nog tips hebben.
Natas
Het is gewoon moeilijk maar hoort er dus ook bij.
Een van mijn kinderen heeft een wat pittiger temperament en die heeft er dus ook meer moeite mee. Toen ben ik dus op zoek gegaan naar een spel waarin je samenwerkt en eigenlijk met elkaar wint (of verliest) van het spel. Dat gaat echt veel beter! Je hebt zonnespelen en bij castello del drago.
Lune, wat een goede tip, ik had toch nog geen slaap (en morgen zit ik een halve dag 
) dus ben gelijk het net op aan het speuren.
Heb ik gelijk nog wat voor zijn verjaardag, er zit wel geen speelgoedwinkel hier in de buurt die het verkoopt maar het kan ook online zie ik. Met kastelen en ridders heeft hij nog niet zoveel maar dat is iets voor volgend jaar wellicht.
Bedankt.
natas
Die van mij wordt in maart 4 en kan ook bijzonder slecht tegen zijn verlies :mrgreen:
Zelfs als ik mijn eten eerder op heb dan hij, mijn jas of schoenen eerder aan heb of eerder boven aan de trap ben of iets dergelijks kan hij kwaad worden.
Het zal wel bij de leeftijd horen. We gaan gewoon door met hem zowel te laten winnen als te laten verliezen.
Bovendien maak ik er flink misbruik van: Wie het eerst aangekleed is! En meneertje is binnen een halve minuut uit zijn pyama en in zijn kleren :lol:
hahaha ja dat is dan wel weer een voordeel.
Ik ben overigens wel ook de echte winspelletjes blijven spelen, gewoon om te oefenen, maar ik was op een gegeven moment echt bang dat hij nooit meer een spelletje zou willen spelen, zo erg vond hij het :shock:
Roos, hij wil inderdaad bij alles het eerste zijn, het eerste thuis na een wandeling wil ik ook nog wel eens uitbuiten als hij eigenlijk te moe wordt…
en ja als 1e de trap af, als 1e zijn tandenpoetsen. Nu je het zegt, the winner takes it all :mrgreen:
natas
the winner takes it all
:mrgreen:
Laura roept altijd “wie er wint, is de winnaar”
(maar ze snapt niet waarom wij daarom moeten lachen)
Ze kan ook slecht tegen haar verlies, ik denk dat het een beetje bij de leeftijd hoort. Ze begint nu ook af en toe vals te spelen, stiekem kijken bij memory enzo.
Ik denk dat leren verliezen gewoon een beetje bij de opvoeding hoort, dus we blijven het proberen. Als ze zich heel onsportief gedraagt, stop ik meteen met het spel.
Maar, tegen alle verwachting in deed ze wel heel leuk mee met ons sinterklaas-dobbelspel, zelfs toen haar favoriete kadootje van haar werd afgepakt bleef ze lachen.
onze middelste wordt in januari 4 en hij kan op zich redelijk tegen zijn verlies… behalve bij zijn grote broer!
Als die sneller loopt/rent/fietst (wat logisch is, die is 5,5) als die eerder zijn brood op heeft, als die eerder in zijn autostoel zit en natuurlijk ook… als die een spelletje wint.
Ook wij breken dan na een tijdje een spelletje af of spelen alleen met de oudste verder als hij gaat lopen draken… en gaan soms dan overdreven gezellig zitten doen :oops: dat hij ziet wat hij mist door zo boos te doen… helpt ene keer wel, andere keer niet.
nano kan vreselijk slecht tegen zijn verlies (en is daarin precies zoals zijn moeder :shifty: ). Die kan ook als ie al een beetje dreigt te verliezen zijn hand over de tafel slaan en alles omver gooien. Of hij loopt boos weg. Of in het allerbeste geval stelt ie nog voordat ik mijn overwinning heb benoemd voor om een revanche potje te doen…
ik hoorde van iemand over het begrip ‘happy loser’, dan maak je het ook voor de verliezer een beetje leuk.
nou, nano werd dit weekend toch een potje boos toen ik zei dat ie de happy loser was. ’ IK WIL GEEN HAPPY LOSER ZIJN. EN PRAAT GEEN AFRIKAANS!!’(nano denkt dat engels alleen in afrika wordt gesproken)
dus…maar misschien werkt het bij jullie wel; happy loser met een leuk dansje erbij…
Aniek kan wel redelijk tegen haar verlies, veel meer dan een pruillip komt er niet…
Maar Peter, nope echt niet. Die word al boos als hij geen zin heeft om te rennen en Aniek roept “wedstrijdje! wie het eerste bij huis is”
Dan schreeuwt hij heel hard, "HET IS GEEN WEDSTRIJD WANT IK DOE NIET MEE! om dan vervolgens heel hard te gaan huilen omdat zijn zusje is gaan rennen en al bij huis is…
Met spelletjes is het helaas niet veel beter… zelfs de WII is ineens “stommme wiiiii!” als hij bij Mario kart dreigt te verliezen…
Veel meer dan hem kalmeren en blijven zeggen dat hij echt niet slechter word in dingen als hij een keer verliest doe ik niet, ik zou ook niet weten wat ik er verder mee aanmoet. :shifty:
@Cell wrote:
Met spelletjes is het helaas niet veel beter… zelfs de WII is ineens “stommme wiiiii!” als hij bij Mario kart dreigt te verliezen…
Dat hoorde ik afgelopen weekend onze 5,5 jarige oudste ook zeggen!
Dus toen heb ik dat ding prompt uitgedrukt :oops:
Als het toch zo stom was, dan moest die maar niet spelen… ben nu nog aan het verzinnen hoe ik daar een volgende keer wat beter mee om kan gaan :?
@mamaMarije wrote:
@Cell wrote:Met spelletjes is het helaas niet veel beter… zelfs de WII is ineens “stommme wiiiii!” als hij bij Mario kart dreigt te verliezen…
Dat hoorde ik afgelopen weekend onze 5,5 jarige oudste ook zeggen!
Dus toen heb ik dat ding prompt uitgedrukt :oops:
Als het toch zo stom was, dan moest die maar niet spelen… ben nu nog aan het verzinnen hoe ik daar een volgende keer wat beter mee om kan gaan :?
Uitzetten heb ik de eerste keer ook gedaan hoor, dus wat dat betreft heel herkenbaar :hug:
We zeggen nu tegen hem, tot 10 tellen Peter en er moet ook een 8e en 12e winnaar zijn. Zorg er nu maar voor dat je het leuk vind om te racen, alles wat je wint is meegenomen…
Heel langzaam begint het nu te zinken bij hem, afgelopen weekend voor t eerst een blij “ik heb niet gewonnen mama, maar ben toch 8e geworden en gelukkig niet de 12e” Dat vonden we al heel wat…
oh wat heb ik een uitzondering hier dan
Luna vind het geweldig als een ander wint :shifty:
als ze zelf wint doet dat haar niet zoveel eigenlijk
soms helpt ze ook iemand die dreigt te verliezen hahahaha met memory gaat ze voorzeggen waar wat ligt :inlove: :thumbup: