Hallo,
In het begin gaven we Lotte wel eens een speen, maar die hield ze nooit lang in haar mondje. Nu geef ik haar een speen in haar handjes als ik haar aan het verschonen ben, in de hoop de ze zichzelf een keer went aan een speen. Ze neemt namelijk altijd haar duim. Als ik dan de speen in haar mondje stopt, trekt ze eerst een heel vies gezicht, vervolgens denkt ze “hé, daar komt geen melk uit” en dan bolt ze haar wangen met lucht en blaast ze keihard de speen uit haar mond. Heel komisch is dat om te zien!
Dit wilde ik even met jullie delen.
Groetjes,
Viratine
whahaha ja datdoet tygo ook!
geen gezicht!
laatst hoorde we een plok toen we in bed lagen,
volgende morgen lag de speen op de grond (en dat is toch zeker wel 20 cm ver weg geschoten 
:mrgreen: )
maar als ie erg zuigbehoefte heeft dan houdt ie hem wel in zijn mond hoor.
Toen Kars 5 weken oud was, ging ik met hem in de wandelwagen boodschappen doen. Ik was erg bang dat hij onderweg zou gaan huilen, dus had ik een speentje meegenomen, voor noodgevallen.
In de rij bij de kassa, begon Kars een beetje te mopperen, dus ik gaf hem meteen zijn speentje. Ik legde mijn boodschapjes bij de kassa om af te rekenen, toen plotseling de peen met een grote boog uit de kinderwagen kwam… Hij had hem uitgespuugd!! En alle mensen keken me vreemd aan, alsof ze zich afvroegen wat ik daar in de kinderwagen had liggen…
Dat was dus de eerste en de laatste keer dat Kars een speentje kreeg… :mrgreen:
Hehehe, viragootje, ik kan het me helemaal voorstellen :mrgreen:
Vera houdt wel van haar speen, maar sinds een paar weken pakt ze hem iedere keer zelf uit haar mond en laat hem vallen. En dan huilen natuurlijk :mrgreen:
Ik moet haar toch maar eens gaan leren hoe ze die speen weeer terug moet stoppen…