Speelgoed afpakken van broertje...

Hallo mama’s,



Dion wordt deze maand 2,5 jaar en Ruben 13 maanden. Als Ruben echter met speelgoed aan het spelen is, dan wil Dion dat ook hebben en dus heb ik daarna een huilende Ruben (die zowieso al veel huilt). En dat terwijl Dion normaliter helemaal niet naar dat babyspeelgoed omkijkt. Ik heb al duizend keer uitgelegd dat Ruben daar óók mee mag spelen, maar hij zegt iedere keer “is van Dion”. Hetzelfde was het met de cadeau’s voor de verjaardag en kerst. Wat voor Ruben was, was dus voor Dion en pakte alles af. Ik weet dat dit heel normaal gedrag is voor een peuter, maar hoe ga je hier nu het beste mee om. Uitleggen helpt niet zozeer. Moet je hem straffen of maar gewoon blijven uitleggen? Tips zijn erg welkom.

groetjes,

Monique

ik leesmet je mee… hier hetzelfde verhaal… alles is van merijn :roll:

Bij ons gebeurt natuurlijk hetzelfde. Eva is 2,8 en Christan 14 maanden. Ook Eva wil alles hebben wat Christan heeft maar andersom ook wel eens. Ik probeer zoveel en zovaak mogelijk uit te leggen dat Eva geen speelgoed mag afpakken waar Christan mee aan het spelen is. Ik leer haar er om vragen of ik leer haar iets anders te pakken.

Als ze het toch afpakt en niet lief is voor haar broertje, dan krijgt ze straf. Dan zet ik haar in de hoek, geef het speelgoed terug aan Christan en laat haar even zitten met de mededeling dat ze lief moet spelen.



Soms zeg ik ook tegen haar dat mama het speelgoed anders in de prullenbak gooit als ze er niet lief mee kan spelen. Dat helpt ook erg goed, gelijk paniek in de tent wat owee als ik haar speelgoed weggooi. Dan zeg ik ook dat ze SAMEN moet spelen.



Hier gaat het tot nu toe erg goed, maar het ligt er ook aan wat je oudste al wel of niet begrijpt. Heeft hij al een idee bij oorzaak en gevolg ? Als ik dit doe dan gebeurt er dat ?

Dat is wel belangrijk.

Zo doe ik het eigelijk ook behalve dreigen met weggooien en straffen. Ik ga eerst maar eens dreigen dat hij straf krijgt als hij het speeltje van Ruben afpakt en daarna de straf uitvoeren. Ik ben eens benieuwd of dat op de lange termijn helpt. Ik vond het in eerste instantie te ver gaan om hem hiervoor te straffen, maar waarschijnlijk is dat toch dé oplossing. Ben eens benieuwd.

Hier is het ook constant zo :roll:

Daarbij geeft I ook regelmatig een mep aan J als deze haar speeltje niet afgeeft.



Bij slaan is de regel dat ze gelijk naar de gang gaat en met afpakken krijgt ze een waarschuwing (2e keer is naar de gang).

Ze moet dan op de trap zitten en sorry zeggen als ze terug wil komen om te spelen.

Merk dat ik vooral I heel erg op gang moet helpen met spelen, J vermaakt zich beter. Isabel is vooral bezig om op te letten wat J doet.



Het is ook best lastig voor I omdat J niet meer met babyspeelgoed speelt maar ook gewoon overal mee wil spelen.



Als I met iets van J speelt benadruk ik dat het wel lief is van J dat I er mee mag spelen, in de hoop dat het andersom ook gaat werken. En andersom prijs ik I ook als ze lief speelt.



Zal wel een fase zijn hoop ik!

Hier speel ik ook de hele dag politieagentje, maar wat het beste werkt hier, zijn een aantal dingen:


  1. sommig klein speelgoed dubbel aanschaffen (of even lenen van iemand)… een stapeltoren in 2 varianten bijvoorbeeld… Saba eentje, Tosca eentje. En dan maar herhalen: “samen spelen, samen delen”. En zo niet… dan pak ik Saba’s variant af, en mag ze daar niet meer mee spelen tot ze laat zien dat ze kan delen (hartstikke moeilijk voor een peuter natuurlijk, maar ik moet toch ergens beginnen :oops: ).


  2. Saba iedere dag uitleggen dat ze speelgoed samen moeten delen, maar dat een paar dingen echt specifiek voor Saba zijn (wat wij het peuterspeelgoed noemen) en een paar dingen echt specifiek voor Tosca (het babyspeelgoed) en dat onderscheid lijkt ze nu prima te kunnen maken. Ze hebben ieder eigen laatjes, maar ook een aantal gezamenlijke laatjes.


  3. uitleggen dat speelgoed delen héééééél leuk en spannend en gezellig is. Werkt niet altijd, maar soms is Saba helemaal trots als ze Tosca speelgoed teruggeeft.


  4. en vooral… herhalen, herhalen, herhalen, herhalen, herhalen… “samen spelen, samen delen”… en “lief zijn voor je zusje” en vooral heel enthousiast reageren als het goed gaat!



    Succes!!!



    P.S. Slaan of op een andere manier zusje pijn doen is hier sowieso ook linea recta de hoek of gang in, negeren, en pas terugkomen als er een welgemeende ‘sorry’ tegenover staat. (Klinkt super op scherm, maar in de praktijk is dat soms nog érg lastig :roll: :mrgreen: )

Als Finn iets van Mika wilt hebben, duwt hij een ander speelgoed in zijn handen. En Mika vindt het meestal goed ook. :lol:

Sorry aan mij heb je niks. :wink: