Soms vliegt het me weer allemaal aan hoe het straks moet met de 2e erbij :shifty: Dan lig ik weer de halve nacht te piekeren over wat we nou moeten doen met Jasper: wel of niet naar de crèche brengen? en hoe dat moet als mijn ouders en broertje een paar dagen bij ons komen logeren. Ze komen om te helpen maar hoe zorg ik ervoor dat zij elkaar niet afmaken(en mijn vriend niet gek wordt :roll: )… Over de geboorte en die kleine of mezelf maak ik me gelukkig geen zorgen, maar alles andere is al langs geweest :shifty:
Hoort dit er gewoon bij of stel ik me nu ontzettend aan :think: ?
af en toe dan stijgt mijn bloeddruk ook wel hoor als ik er zo aan denk , dan kan ik haast in paniek raken hahaha met 1 gaat het prima met nog 1 erbij staat alles weer op zn kop pfffffffff .
nouja het komt vast wel goed :-*
Pfff… ben dus niet de enige die dat heeft :shifty: Dat scheelt iig al.
welneeeeee you ar not allone in the dark hahaha.
weet je wat het is , als je zwanger bent van de 1e WEET je niet wat zwanger is weet je niet wat bevallen / geboorte is en weet je niet hoe het allemaal verloopt.
nu dan met de 2e je weet wat zwanger is je weet wat bevallen / geboorte is en je weet zo ongeveer wat er komen gaat …
MAAAARR toch weet je dus weer niet wat er komen gaat omdat je dus al de 1e hebt rondhobbelen en alles dus ook gewoon nieuw is …
het geregel omdat nummer 1 er al rondloopt voor nummer 2 pfffffffff , zo duister allemaal …
maarja we moeten het maar over ons heen laten komen hihihi. :-*
Precies: we hebben net helemaal onze draai gevonden met z’n 3tjes. En dat zet ik dus nu voor nummer 2 weer helemaal op het spel :? Natuurlijk is die baby uitermate gewenst(anders was het er nu ook een beetje laat voor natuurlijk :shifty: ), maar ik hoor van iedereen om ons heen die er 2 heeft dat het zo zwaar is en vooral de eerste tijd zo tegenviel, dat ik gewoon bang ben geworden voor hoe het straks allemaal gaat lopen :shifty:
ik schud je de hand hahahaha.
en gelukkig zitten we bij dezelfde maand mama’s dus we kunnen elkaar lekker opvangen …
komt goed schatje **** schenkt roosvicee in ****
Tja als ik had geweten dat dit zo’n gezellig onderonsje wordt had ik’t ook in ons topic kunnen plaatsen :mrgreen: maar ach misschien zijn we niet de enige en heeft iemand anders hier ook ‘last’ van 
hahahaha nou idd , we zullen zien !!
meiden reageren !!! wij zijn vast niet de enigste hier !!
Nope, jullie zijn niet de enige… Hier ook af en toe spaans benauwd hoe dat straks moet. Vooral omdat wij de verrassing hebben dat we niet een tweede kindje krijgen maar een tweeling.
En die is er al over 4 weken.
Ik probeer mijn verstand op nul te zetten en mezelf te vermannen: ben neit de eerste, zal zeker niet de laattse zijn, al die andere moeders hebben het ook overleefd. Sommige hebben zelf 4,5, of 6 koters. Moet kunnen. En als het niet lukt zien we dan wel.
Maar ja, dat is natuurlijk stoere praat. Eens kijken hoe ik het straks zie, met gebroken nachten en emo huilparijen van de vermoeidheid… :think:
hahahaha en dan zitten wij te miepen over de 2e erbij … jij hebt nummer 3 er ook nog es bij :shock: :mrgreen:
we spreken af over een half jaar dan zullen we zien dat het toch allemaal goed gaat !! :thumbup:
Ik heb me ook wel druk gemaakt van te voren maar kan jullie gerust stellen…het loopt gewoon allemaal :thumbup: . Ik vond de overgang van geen naar 1 kind groter als van 1 naar 2. Succes met de laatste loodjes!
ik vond het in het begin best even moeilijk om een ritme te vinden met 2 kindjes
maar na een maand of 2 wist ik niet beter en nu na 4 maanden is het nog weer makkelijk.
1 stuur de logee’s soms ook even de deur uit zodat je soms echt even alleen bent met je gezin hoeft maar en uurtje te zijn maar kan soms bestn lekker zijn
Gek is dat he, sommigen vonden de overgang van 0 naar 1 kindje het grootst, anderen juist de overgang van 1 naar 2. Nu mijn nieuws van deze zwangerschap langzaam een beetje bij iedereen bekend wordt, heeft iedereen met 2 (of meer) kindjes natuurlijk een verhaal om met me te delen, en dat is dus echt 50/50. De één waarschuwt me voor een ZWARE tijd, want je aanpassen aan 1 ritme lukt, maar 2 ritmes door elkaar is ZWAAR. De ander stelt me gerust, en vertelt dat het amper aanpassen is. Je weet het meeste al, hebt het al eens gedaan, en dus ben je nu relaxter. En loopt t daardoor allemaal soepel.
Ik ben benieuwd welke raadgevers gelijk hadden (of iig voor mij gelijk hadden, meningen verschillen natuurlijk )
Zelf kan ik me (nu al!) druk maken om die 2 ritmes. Hoe breng ik A.nouk naar (peuter)school als Purkie net ligt te pitten? Sleep ik die elke keer uit bed? De eerste maanden kan dat nog (maxi cosi, kun je ook in pitten ), maar na bijvoorbeeld 6 maanden? Of juist als A.nouk 4 is, en Purkie dus ongeveer 1, dan moet ik hondervijftig keer per dag heen en weer met die auto, terwijl Purkie dan waarschijnlijk op 1 of 2 slaapjes per dag zit…
Maar ook ik denk ‘ik ben de eerste niet’, en laat het lekker op me afkomen. Time will tell
Gek is dat inderdaad: de een vind dat elk kind erbij gewoon ‘meedraait’ een ander zegt dat van 1 naar 2 kids een nog veel grotere impact op hun leven had dan ze ooit voor mogelijk hielden :think:
De logee’s de deur uit sturen doe ik zeker, en niet alleen maar voor een uurtje hoor :shifty: Mijn ouders worden gek als ze de hele dag binnen moeten blijven- en wij dus ook :shifty:
Ik ben ook benieuwd hoe’t gaat lopen, maar ik kan nog niet zo rustig zeggen: we zien wel hoe het gaat, zoals jullie dat wel kunnen. Ik hoop dat er in de loop van de weken die er nog zijn weer wat rust in mijn hoofd komt :roll:
ja maar schatje wat moet je er aan veranderen ?
je schiet er toch niks mee op dat je je druk blijft maken ?
of gaat dat gevoel wel weg dan ?
:-*
er net een slapeloze nacht door gehad. Ik ben er zo blij mee maar soms lijkt mijn hoofd niet te kunnen stopen met de beren op de weg
Hier nog zo’n ‘druktemaker’! Heb er ook ooit een topic over geopend, maar daar is al een tijdje niets meer op geschreven.
Ik vind het ook enorm spannend een 2e kindje… Zeker nu het steeds dichterbij komt! Hoe zal het straks gaan lopen? Hoe gaat Tycho op de kleine reageren? Zal hij zich straks monsterlijk jaloers gaan gedragen of vind 'ie 't straks wel interessant? Enz, enz, enz.
Aan de ene kant ben ik nuchter en denk ik: ik laat het op me afkomen. Je hebt er straks mee te dealen, dus gaat dat vanzelf (met of zonder slag of stoot) en het andere moment denk ik: waar ben ik aan begonnen? Wat als…?
Ach, er zijn ons miljarden mensen voor gegaan, dan moeten wij het toch ook kunnen?!
@eisblume wrote:
Tja als ik had geweten dat dit zo’n gezellig onderonsje wordt had ik’t ook in ons topic kunnen plaatsen :mrgreen: maar ach misschien zijn we niet de enige en heeft iemand anders hier ook ‘last’ van
Kom ik ook even gluren :mrgreen:
Ja hier ook totaal geen weet hoe het straks gaat … ben er ook best huiverig voor :shifty:
Ineens weer een kleintje erbij, alles weer nieuw.
Nieuwe slaaptijden, ze slapen waarschijnlijk niet dezelfde uren … ohhhhhh :shifty: :mrgreen:
Pff, nou je bent niet de enige hoor.
Het bevliegt mij momenteel zo erg dat ik met vlagen zelfs denk “was ik maar niet zwanger”… :oops:
(en dat na 2 miskramen en heel graag zwanger willen worden)…
Dan probeer ik de hormonen maar de schuld te geven en het warme weer
En een flinke huilbui klaart de lucht dan weer even…
maar ook daar ben je niet alleen in pe …
hier denk ik soms ook hadden we niet nog ff kunnen wachten hahaha.
na 4,5 jaar mk ma en zo graag een 2e willen , het is leuk , maar soms ook best wel eng…
heerlijk die hormonen :roll: :mrgreen: