hoi,
Eigenlijk geen probleem meer hier, maar ik wil wilde het toch even kwijt. De reden hiertoe is dat ik wellicht nog een ander kan helpen hiermee.
Lukas had vanaf zijn geboorte een duidelijke voorkeurshouding en huilde vanaf hij drie weken oud was wekenlang de hele dag. Volgens de arts waren het gewoon krampjes en was het “gewoon” een huilbaby, maar daar geloofde ik eigenlijk niet in, want hij trok bijv. ook helemaal niet met zijn beentjes en het stond los van voedingstijden. Noem het moedergevoel, ik weet het niet, maar ik heb dagen aan de telefoon gezeten om een arts te vinden die hier wel “open” voor stond.
Toen hij twee maanden oud was ben ik met hem eindelijk naar een andere arts gegaan die wel naar een “overbezorgde” moeder wilde luisteren (een homeopatische). Deze constateerde overduidelijk een banaanligging, overstrekken en zag dat hij pijn had als er druk gezet werd op zijn rechterschouder … volgens hem het KISS syndroom. Hij snapte ook werkelijk niet dat een andere arts me niet serieus had genomen. Zo duidelijk was het voor hem. Lukas lag echt bijna met zijn achterhoofdje tegen zijn rug aan als hij overstrekte.
Toen Lukas 2,5 maand oud was zijn we voor het eerst bij een osteopaat geweest met hem (na ook weer dagen bellen tot ik snel terecht kon). Die constateerde een schouderblokkade, enorme druk op zijn hoofdje en wat blokkades bij zijn ribben. Na een behandeling was het urenlange huilen direct over. Tuurlijk huilde hij wel eens, maar niet meer hysterisch en niet meer urenlang.
Hiernaast moest ik twee keer per week met hem naar fysio om zijn voorkeurshouding af te leren.
Toen Lukas 3,5 maand oud was zijn we voor de tweede keer bij de osteopaat geweest. Hierna zagen we ook gelijk weer een verbetering.
De fysio ging door en met 4 maanden ging het over op 1 keer per week.
Wel merkten wij en ook de fysio, dat hij erg veel moeite had om te steunen op zijn rechterschouder en het ook echt pijn deed. Zij vond het verstandig om toch een keer bij de osteopaat langs te gaan, ook omdat ze dacht te voelen dat het rechtersleutelbeen scheef stond.
Toen Lukas 5,5 maand oud was zijn we voor de derde keer bij een (andere) osteopaat geweest. Deze constateerde (zonder overleg met de fysio of ons) dat het rechtersleutelbeen gebroken is geweest bij de bevalling (zat een deuk in) en nu scheef stond. Bij druk op de schouder, drukte het sleutelbeentje tegen een zenuw aan. Hij heeft het recht kunnen zetten en het laatste restje blokkade bij zijn schouder kunnen opheffen.
Twee dagen later (toen de spierpijn over was) steunde hij ineens op zijn rechterschouder alsof hij dat altijd had gedaan en hadden we ineens een heel uitbundig en vrolijk ventje. Natuurlijk nog wel met huilmomenten, maar echt weer een heel ander kind. Toen hij een week later bij de fysio kwam, wist ze niet wat ze zag. Dit was gelijk de laatste behandeling :dance:
Gisteren ben ik voor het laatst bij de osteopaat geweest met hem. Die was ook erg tevreden. Hij heeft nog een lichte voorkeurshouding, maar dat kan ik vrij makkelijk doorbreken nu, door hem gewoon van de andere kant te benaderen. Het doet nu geen pijn meer, maar het is gewoon een kwestie van gewenning.
Ik ben blij dat ik doorgezet heb destijds. Uiteindelijk gaat het ook zonder behandeling wel “over”, maar ten eerste heb je dan een jaar lang een “huilbaby” en ze houden er degelijk wel wat aan over. Problemen met concentratie, geen balgevoel, struikelen over eigen benen en een slecht evenwichtsgevoel. Ik ben zo blij dat hem dit alles nu bespaard blijft.
Kortom, wat ik eigenlijk wil zeggen. Ga niet op de mening van één arts af en vertrouw je moedergevoel. Er huilen inderdaad veel babies vanwege darmkrampjes, maar dus niet allemaal.
Goed hoor dat je heb doorgezet. Ja, als moeder merk je gewoon dat het een ander huiltje is.
En wat een l*l van een arts dat hij niet even verder heeft gekeken, had een hoop tijd en pijn gescheeld.
herkenbaar :? loop met sara ook nog bij osteopaat en misschien moet er ook nog fysio bij (blokkade in rug en nek, overstrekken, voorkeurshouding, a-symmetrisch). Gaat nu ook beter en Sara heeft inderdaad ook 2 weken bijna continue gehuild. HA zei ook krampjes maar er bleek dus meer aan de hand.
Goed dat je hebt doorgezet en heel fijn dat het nu zo goed gaat met Lukas!!!
hier hetzelfde verhaal. Ook fysio en osteo. Gaat nu ook een stuk beter maar is nog niet over.
Het CB raadde hier osteo aan en we kregen via hun ook al fysio toen Maaike 5 weken was. Wat dat betreft is hier dus wel snel gereageerd.
heel herkenbaar ja!
een ‘gewone’ huilbaby bestaat volgens mij niet…
er móet iets aan de hand zijn dat je kindje zo huilt
zo voelde dat bij mij ook
en gelukkig maar dat ik dat heb gevoeld
wat een dankbare lach krijg je daarvoor terug zeg…
wat dat betreft zouden de geneeskunst en de alternatieve geneeskunst meer met elkaar moeten samenwerken ipv tegen…
Saba heeft tijdens de bevalling een nekwerveltje geblesseerd… soortgelijk verhaal. Osteo heeft het verholpen en het huilen was over. Goed van je dat je het hier nog een keer schrijft :thumbup:, want er zijn zo veel soortgelijke verhalen helaas.
Misschien een rare vraag maar ik zit nu midden in het huilen en mag morgen naar de osteo na dat ik haar vanmiddag huilend heb gebeld :oops: omdat ik het niet meer zag zitten. Hebben jullie allemaal een bevalling met kunstverlossing of keizersnede gehad? Wat wat ik lees op internet zou daar het probleem van dan komen. Ik heb een gewone bevalling gehad alleen heel snel. Maar wat ik lees over dat overstrekken scheef enzo dat is exact Moreno.
Hoelang duurde het voordat er duidelijk verandering was?
x
myka:
ik had ook een ‘gewone’ bevalling,
hij duurde alleen erg lang…
heb een week met gebroken vliezen gelegen en uiteindelijk begonnen de weeën uit zichzelf op zondagavond
en pas dinsdagnacht is ie geboren…
maar mijn osteopaat vertelde dat de beebjes ook op bepaalde plaatsen in het hoofdje bijvoorbeel heel vast kunnen zitten als de bevalling heel snel is gegaan.
maar ook bij keizersnedes of bij andere aparte bevallingen kan dit zo zijn.
ik zeg dan ook vanaf nu altijd bij iemand die ik ken wiens kindje zo veel huilt: ga alsjeblieft eens bij een osteopaat langs
baadt het niet dan schaadt het ook niet.
en die lui kunnen zoveel voor het oog onzichtbar dingen oplossen binnen zo weinig behandelingen…
bij ons heeft het vijf behandelingen geduurd,
maar eigenlijk na de 2e behandeling had ik een heel ander kind.
hij had nog steeds krampjes, nog steeds spuugde hij erg en had last van maagzuur
maar hij huilde er niet meer om…
apart toch he…
heb hem (mijn osteopaat) ook erg veel interessante verhalen horen vertellen over goede resultaten met bijvoorbeeld kindjes met groeiachterstand of bijvoorbeeld later bij kindjes met adhd.
mijn osteopaat was ook homeopaat en kon ook eindeloos praten over de werking van sommige vitaminen of nu weer die omega 6 druppels bij adhd’ers… schijnt een hele goede uitwerking te hebben op het gedrag.
zeker goed om in je achterhoofd te houden…
ik was zelfs zo enthousiast toen ik al die verhalen hoorde dat ik zelf ook zoiets van : dat wil ik ook kunnen!
maarja, de opleiding duurt 7 jaar he…
da;s jammer, maar aan de andere kant ook weer goed.
Gewone bevalling, wel lang (anderhalf uur) moeten persen.
Pfff de verbetering werd langzaam merkbaar. Maar na 5 maanden ging ze echt minder huilen en met 7/8 maanden was de a-symmetrie ook voorbij. Nu heb ik een berevrolijk en supergezellig bijna nooit huilend kind :inlove:
Ik hoop dat de Osteo jullie kan helpen meid :-*
HIer ook zo’n verhaal.
Allergie? Nee dat kon niet, Want ze viel niet af maar kwam aan. "krampjes, kan tot 6 maanden duren’’ zei de huisarts.
Twee weken hypoallergeen dieet gevolgd en de jankbuien waren voorbij. Ik had opeens een gezellig kind.
Ben heel blij dat ik naar mijn gevoel en het advies van mijn LK gevolgd heb.
Lyka, vaak zie en hoor je dat de oorzaak juist een natuurlijke bevalling is die heel snel gaat(lancering kindje) of heel langzaam (klemzitten), als de vacuum of de knip er bij gehaald wordt is dit vaak een kunstgreep die je juist ook ziet bij een te langzame of te snelle bevalling.
Maar ja wat is te langzaam of te snel…( ik bedoel dus eigenlijk anders dan de gemiddelde ontsluiting van 1 uur en dan nog persen en voila…)
natas
Ciao bella’s
het was geen wonderbaarlijke genezing voor Moreno maar nu na twee dagen zijn we wel al hele duidelijk verschillen.
Moreno is inderdaad als het ware geprojecteerd naar de buitenwereld. en heeft hier een kwetsuur aan zijn nekje over gehouden waar door hij pijn had en ging overstrekken. Door het overstrekken veel spanning in de rug en middenrif. Gisteren is Moreno voor het eerst echt ontspannen geweest en het slapen gaat ook stukken beter al. Ben heel blij dat ik dit nu al heb gedaan en niet nog weken heb door gemodderd.
x
Goed zo meis!
Wanneer ga je er weer heen? Of eerst even afwachten nu?
we moeten woensdag om 14.00 weer
Ik ben boos. Door iemand die ongevraagd met zijn klauwen aan Moreno zat en daarbij zijn koppie achterover heeft laten klappen zit ik weer met de gebakken peren en er dan ook nog heel laconiek over doen.
Net de osteopaat gebeld en kan morgen middag om 16.00 weer terecht.
Vannacht weer de hele nacht in touw geweest.
Gelukkig dat ik morgen weer heen kan.
x
Heb een pdf bestandje met 50 tips voor een baby die huilt … iemand geinteresseerd ???
Stuur dan ffe een pb 