heb ff een vraagje.
cognitief loopt jan wat voor op zn klasgenootjes.
hij doet verder leuk mee.
af en toe mag hij iets meer van zich afbijten (wat hij thuis wel doet trouwens als er vriendjes komen te spelen) en kan goed samenspelen.
ook wel van; okee doen we nu wat jij graag wil en dan wat ik graag wil.
nu had ik laatst gevraagd van waar kan ik hem wat mee uitdagen/ bezig houden.
wist het zelf even niet meer zo goed.
cognitief is dus okee, sociaal-emotioneel iets minder in vergelijking met.
nu was het dus of ik geen lego/duplo/electro/knex heb en daar met hem mee bezig kan.
alleen knex heb ik niet, de rest wel.
iemand nog een idee???
lief hedje, ik weet iegenlijk niet zo goed wat cognitief en sociaal-emotioneel inhoud, en wat je dan met lego e…d moetdoen waarom???
Is het niet iets waar hij vanzelf in gaat grooeien nu hij naar school gaat??
Misschien zijn moeilijker puzzels iets??
of een wat moeilijker spel??
ik zeg maar wat, hahahaha hopelijk komt het niet dom over ofzo, omdat ik niet weet wat het precies onhoud 
Misschien heeft Rianne nog goede tips/ideeen als leerkracht zijnde?? of lydia misschien ??
Ik begrijp de link met sociaal-emotioneel en constructiespeelgoed niet zo goed.
Als je hem sociaal emotioneel wat meer zou willen uitdagen kun je kleine rollenspelletjes met hem spelen, verkleden (daar houd Jan van toch?), naar aanleidng van boekjes dingetjes doen of gesprekjes houden…
Sociaal-emotionele aspecten komen eigenlijk overal in naar voren. Als jij of een vriendje samen met hem gaat zitten Knexen bijvoorbeeld, leren met teleurstellingen om te gaan (spelletjes doen), omgaan met ruzietjes, je kwetsbaar op durven stellen of wat dan ook.
Jongetjes zijn over het algemeen wat minder makkelijk daarin en wat dan werkt, is met ze praten terwijl jullie wat aan het doen zijn.
Verder hangt het erg af van de betrokkenheid van Jan.
Ik had ook leuk Knex in huis gehaald voor Jelle maar hij doet er niets mee. (en het is hardstikke duur spul)
Heb je al eens aan timmerhout gedacht en hamers en spijkers? Gewoon afvalhout halen bij de bouwmarkt (kost geen drol) en hem lekker laten timmeren. Komt hij ook constructieprobleempjes in tegen.
Weet je wat ook geweldig is? Kapla. Dat zijn houten latjes die ze op verschillende manieren op elkaar kunnen leggen om een toren te maken, tunnels, hokken of wat dan ook. Het is wel duur, maar ook duurzaam en hij kan er erg lang mee spelen. De jongens bij ons uit groep acht zitten bij mij nog wel eens met Kapla te spelen.
Kapla kun je bij de betere speelgoedzaak halen.
ik snapte die link ook niet hoor.
constructiemateriaal hoort naar mijn idee meer bij cognitief,…
lag dus niet aan mij dat ik die link niet helemaal snapte hahah
rollenspelen, verkleden en gesprekjes houden doen we al veel.
op het moment heeft hij het veel over de dood.
daar ga ik ook op in en wuif het niet weg.
verder speelt hij nu veel met dino’s, maakt zijn eigen verhaal erbij.
het spel pluk van de petteflet, memory, lotto komt ook regelmatig uit de kast.
bedenk me nu wel dat hij de laatste tijd weinig puzzeld, kunnen we dus ook wel weer eens doen.
ben bezig met een kasteel uit een kartonnen doos te maken die we waarschijnlijk morgen of in het weekend gaan verven.
er staan zaadjes van een aardbei-klimplant in een potje en jan kijkt zelf elke dag even of die water moet hebben.
en kapla is SUUUUUUUUUUPER !!!
heb het op het werk, maar mag niet meehelpen; jij gooit het toch maar om :oops:
binnenkort wil ik hout halen en dat zelf in latjes zagen.
want kapla is wel giga duur.
(jee wat een verhaal typ ik hier neer :shock: )
txxxxx voor het meedenken !!!
Nou volgens mij doe jij een beroep op veel kanten van Jan hoor! 
Laat hem dan lekker Jan zijn, dan komt het vast wel goed!
txxxxxxxx Rianne :inlove:
weet je, ik wil hem ook niet over-laden, als je snapt wat ik bedoel
merk alleen wel dat hij zich af en toe verveeld zeg maar.
of verveeld, wat uitdaging nodig heeft.
Ik snap je helemaal!
wat ben jij goed zeg :inlove:
komt helemaal goed hoor!!
Ik snap je vraag ook niet helemaal :think: Mijn dochter loopt erg voor (niet altijd leuk). Heeft veel uitdaging nodig om ‘normaal’ te kunnen functinoneren.Per dag zijn we ongeveer een half uurtje bewust met iets ‘moeilijks’ bezig. Iets waar ze echt haar hersentjes voor moet laten kraken. Samen een moeilijke puzzel (60 tot 100 stukjes) en haar aansporen het zelf te doen. Of een ander spelletje maar haar dan wel zover krijgen dat ze echt haar best doet. Gelukkig ben ik heel goed in memory en vindt ze winnen toch wel leuk. Als ze niet haar best doet win ik. Gaat ze er voor zitten dan kom ik bijna niet meer aan de beurt. Ik laat haar beslist niet winnen. Samen met behulp van een boekje iets van lego bouwen. Dan moet ze zelf kijken welk blokje ze nodig heeft en waar het moet. Best moeilijk, maar als er iets moois uit komt is ze heel trots. En sinds ze zichzelf heeft leren lezen laat ik haar vaak een stukje voorlezen. Ze leert elke dag nieuwe woorden en vind dat erg leuk.
Sociaal emotioneel loopt ze volgens mij wel aardig mee voor haar leeftijd. Alleen vindt ze het erg moeilijk als ze geplaagd wordt. En ons buurjongentje doet dat erg graag. Ze ging altijd huilen, maar dat helpt niet meer. Ik probeer haar te leren dat ze duidelijk moet zeggen dat ze iets niet wil (of juist wel) en dat begint nu zijn vruchten af te werpen. Maar hoe je dat verder moet doen weet ik ook niet :doh:
Oh ja, we hebben sinds kort een poppenkast. (wel wat meisjesachtig?)werkt perfect. Hele situaties worden nagespeeld. Of beter gezegd: moet ik naspelen. Yoni is erg goed in delegeren 
.
jan kan wel duidelijk zeggen van dit wil ik niet, dit vind ik niet leuk.
hij weet ook wel, als een ander kind dat doet, hij moet stoppen.
hij vins het wel moeilijk als een kind hem slaat od cshopt. dan loopt hij er huilend bij weg.
kan ik me voorstellen zou ik ook niet leuk vinden.
maar om nu te zeggen sla/schop maar terug,…
nee dat doe ik niet.
jan vind het spel pluk van de petteflet leuk om te doen.
hij verteld aan anderen hoe het werkt en houdt zich goed aan de regels.
poppenkastpoppen vind ie minder
puzzelen kunnen we idd wel weer eens gaan doen
nu ligt de houten treinbaan weer in de kamer, en hij heeft de baan zelf uitgelegt.
vervolgens maakt hij er een heel verhaal om heen met de duplo beestjes en poppetjes.
Zowel hier thuis als op school wordt het woord ‘stop’ gebruikt. Daar kun je al heel vroeg mee beginnen en het is voor anderen heel duidelijk. .Het is een eerste begin met het aangeven van je grenzen. Dat op dat woord niet altijd gereageerd wordt, is een tweede. maar je geeft je kind in ieder geval iets concreets in handen wat hij/zijn moet doen in een conflict.
Let daarbij ook op de gezichtsuitdrukking van een kind. Een kind wat lacherig stop zegt, komt niet overtuigend over. Leer je kind boos kijken (als 'ie dat nog niet goed kan ) en zijn stem op een boze (luide lage toon, zonder te schreeuwen) manier te gebruiken.
zo hebben wij dat hier idd ook gedaan.
eerst met stop en vervolgens met ik vind dat niet leuk.
die tekst is voor andere kinderen vaak net iets duidelijker.
maar net wat je zegt, een ander luisterd daar niet altijd naar.
en wat doe je dan?
jan zegt dan loop ik weg
Zo doen wij het ook. En onze dochter kan dat nu best wel goed zeggen. Op de psz heeft ze dat huilen geleerd. Als iemand haar plaagde en ze ging huilen kwam er gelijk iemand helpen. Dat hebben wij weer moeten afleren. Doordat zij niet al te groot is (bijna een meter) en niet al te sterk kan ze niet altijd tegen kinderen op. Wel met het bekkie, maar als ze gaan duwen of haar vastpakken kan ze er niets tegen doen. Ze zegt nu wel duidelijk dat ze het niet wil, maar als er niet geluisterd wordt is het een ander verhaal. Dat vind ik wel moeilijk. Maar dat zal ze toch moeten leren. Want de kans is groot dat ze klein van stuk blijft.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik de neiging wel eens heb gehad om te zeggen dat ze terug moet slaan. Er is een tijd geweest dat ze op de psz regelmatig (stiekem) geslagen werd. En niemand die het in de gaten had. En ik weet dat slaan niet mag, maar die neiging had ik wel.
Yoni speelt met de poppetjes van de duplo ook hele situaties na. Leuk hoe kinderen
Moeilijk is dat he om dan niet te zeggen:Sla maar terug.
Jelle roept nu wel: Nou, dan doe ik het gewoon terug. Hij kan prima verwoorden dat wat hij dan doet niet okee is, en wat hij ermee aanricht. Hij weet ook dat het niet de goed oplossing is en dat je er op de lange duur niets mee opschiet…
Soms denk ik wel eens: zouden kinderen met een bepaalde agressie, of overlevingsdrang geboren worden? Het lijkt haast een soort reflex, dat terugslaan.
Niet dat ik het accepteer of goedkeur hoor. Ik vind handtastelijkheden heel erg onnodig. maar soms is een kind nog net niet verbaal sterk genoeg en werkt een klap wat sneller. En heeeeel soms, begrijp ik zo’n kind ook wel.
Wat ik onze kinderen wel probeer te leren is een soort inzicht in eigen gedrag. dat je soms heel irritant kan zijn waardoor iemand boos op je wordt. Met andere woorden; met je gedrag kun je reakties bij anderen uitlokken; positief en negatief.
Maarre; het lijkt mij zo heerlijk om soms iemand te kunnen slaan in een conflict!
Ik heb op mijn werk wel eens te maken met agressie en het kan soms voorkomen dat ik een klap krijg. Dat vertel ik thuis wel eens en Yoni vindt dat bere-interessant. Laatst weer zo’n voorval gehad. Yoni vond dat ik dan maar moest terugslaan. Ik legde uit dat dat niet mocht. Zegt ze: “dan moet je dat doen als niemand het ziet”
hahahah slimme reactie hahah
jan zegt ook wel eens van nou dan sla ik hem in elkaar.
en dat keur ik ook niet goed, het zeggen alleen al.
maar kids zijn soms ook zooooooooo vreemd.
L was niet meer zn vriend want die had hem geslagen en geschopt.
3 dagen later; ik wil met L spelen want dat is mijn vriend :wall:
Ja stom is dat he?
Jelle heeft één vriendje die de zwakke plekken van Jelle iedere keer weer vindt. Daardoor delft Jelle nog wel eens het onderspit. Ik zit dat dan met kromme tenen te bekijken. Op het moment zelf wordt Jelle wel boos, maar het volgende moment zegt hij ook dat hij weer met hem wil spelen. :doh: