Hoi allemaal,
Even een vraagje…
Onze jongste zoon is nu net 1 jaar en is regelmatig een echte mopperkont (mijn man noemt hem soms jankert :oops:) Hij is snel otevreden en begint dan te huilen. Het lijkt wel of hij snel uitgekeken is op speelgoed etc. en constant geamuseerd wil worden. Ook heb ik het idee dat hij zo graag meer wil doen dan hij eigenlijk nog kan. Niet erg handig dus.
We zijn dit absoluut niet gewend, onze oudste is een heel rustig ventje, kan zich prima alleen vermaken en huilde bijna nooit. Dus ik vind het nu ook best moeilijk om hier mee om te gaan. ik vind het ook erg vermoeiend eerlijk gezegd en zeker nu ik zwanger ben van nr 3.
het is verder een lief ventje en met regelmaat een echte kroelkip, maar hij heeft een ontzettend pittig, eigenwijs karakter en laat dan ook echt duidelijk weten wat hij wel of niet wil. Ik zou het fijn vinden als er iemand me tips etc kon geven hoe ik hier het beste mee om kan gaan…
Alvast bedankt!
:-*
Probeer een beetje mee te buigen met deze buien. Als je hem alleen maar dwars gaat zitten wordt het erger. Probeer door hem te observeren te achterhalen waar die buien door ontstaan. Meestal is er wel een reden voor te vinden. Deze redenen vallen ons volwassenen soms niet op omdat ze voor ons vaak erg triviaal lijken. Voor een kind kan het echter ongelooflijk belangrijk zijn om zelf de dop ergens op te doen o.i.d… Het serieus nemen van zijn gevoelens helpt ook. Het komt vaak voort uit frustratie, omdat kleine kinderen niet goed duidelijk kunnen maken wat ze willen of het soms gewoonweg zelf ook niet weten. Gebruik de volgende mantra ‘Het is een fase, het is een fase’ :mrgreen:
Succes ermee!
Ik had dat ook met mijn dochtertje rond die leeftijd. Ze kon net niet lopen (wel bijna) en net niet goed genoeg praten. Ze was heel snel gefrustreerd. Toen ze beter kon lopen en ze beter kon verwoorden wat ze wilde werd ze ee stuk rustiger en en liever. Geen gevechten meer. Ik zou zeggen probeer rustig te blijven en idd proberen te achterhalen waardoor hij zo reageerd. Erg vermoeiend en frustrerend als je kind een fase heeft, kan daar nu weer over meepraten helaas (andere fase)
Succes en idd wat Moriah zegt denk aan “het is een fase”
Groetjes
Karlijn
Toevallig zei ik gisteren tegen mij man dat ons zoontje van 1 jaar de laatste maand echt een mopperkont is en snel ontevreden. En dat terwijl hij altijd heel vrolijk is geweest hiervoor. Het komt ook wel omdat hij sinds kort loopt en allerlei dingen doet en pakt die niet mogen en waar ik vervolgens dan boos om ben. Hij is volgens mij gewoon continu gefrustreerd hierdoor :think:
hier is het ook nog hoor1 een paar weken jammeren enzo, en plots kunnen ze weer heel veel erbij :shock:
Pfff join the club :mrgreen:
Bedankt voor de reacties!!! :-*
Ben “gelukkig” niet de enige…
pfff…gister had ik het echt ff met m gehad. Kon niet echt lief voor hem zijn :oops: Hij heeft vannacht heerlijk geslapen en vanmorgen was hij gelukkig weer wat vrolijker (en ik ook 
)
Hopen dat deze fase bij onze kids weer snel voorbij vliegt… 
Kijk, hier heb ik wat aan :thumbup:
Is dus gewoon een fase (die hopelijk snel weer voorbij is)
Ik mag toch hopen dat het een fase is… wil namelijk geen kind die ik niet leuk vindt Gelukkig vinden andere hem wel leuk en is hij daar ook leuk