Slechte slapers.

Toch maar eens een topicje.



Onze kids, 3 en 4 zijn moeilijke slapers.

De oudste heeft denk ik in heel dr korte leventje hooguit een maand een nacht doorgeslapen.

Elke nacht is ze wakker, dat verschilt per avond welk tijdstip ze wakker wordt, van 22.00 tot 3.00. Gemiddeld moest ik er tot haar 4e jaar minstens 2 keer uit. Slopend. Na haar 4e begon ze met stiekem in ons bed kruipen. Gezien mijn fybro kan ik het gewoon echt niet hebben dat ze elke nacht op mijn ledematen ligt. Een klein half jaar gelden begon ook de jongste met dit patroon. IN de nacht wakker worden en bij ons willen liggen. Resultaat, 4 mensen in 1 bed, en ik verrek van de pijn en ben er moe van dat ik elke nacht oploop.



Wat hebben we al geprobeerd:



Andere bedden gekocht.



Bedden andersom gezet.



Met lampje, zonder lampje.



Extra dekbedden, minder dekbedden.



Stickersysteem, elke nacht doorslapen een sticker, 10 stickers een cadeautje. Werkte heel kort.



Open ramen, dichte ramen.



Praten met de kids



Ze 100 keer per nacht terugbrengen, met alle geschreeuw van dien.



Ze blijven gewoon wakker worden in de nacht…en ik…ben best een beetje heel moe van 24/7 moederen, in dit geval letterlijk…

Dus iemand tips?

allereerst: een dikke :hug: , want ik zou allang gek geworden zijn :?



Je hebt al veel geprobeerd zie ik :think:



Weet niet echt verder iets, maar denk er ff over na :-*

ok: ff nagedacht :slight_smile:



die nachten van ze terug te brengen: hoeveel nachten heb je dat gedaan? (zonder verwijten, gewoon een vraagje)



eetpatroon savonds?



worden ze eerst wakker bv van een volle blaas? slapen ze bij elkaar?

We hebben het terugbrengen ongeveer een half jaar gedaan. Daarnaast hebben we een vast patroon 's avonds. Eten, spelen,opruimen,iets drinken,tandenpoetsen,plassen,wassen, liedje zingen,gebedje doen en slapen.



Ik vat het niet op als verwijt hoor, ben allang blij dat iemand meedenkt. :-* Op dit moment blert de oudste dat ze naar beneden wil, en de jongste huilt omdat hij wakker is geworden…

:evil:

Heb ook al eens gehoord dat er zachte muziek/zachte radiogeluiden kan helpen. Het gevoel dat ze niet aleen zijn…



een half jaar?? :shock: :zzz:



liggen ze bij elkaar?

Jeetje… Ik heb weinig tips, maar wel even :hug: ! Wat lijkt me dat vermoeiend zeg!



Is je oudste ermee begonnen en doet de jongste mee? Slapen ze op een kamer dat ze wakker worden van elkaar?



Sterkte!



Groetjes! Wicky

eerst een dikke :hug:



en ik wil even zeggen en ik praat uit ervaring, het gaat over!!!

maar dat wil je nu niet geloven nu je er midden in zit.



onze oudste is nu 6.

en wij hebben ook sinds hij er is nog geen 2 nachten achter elkaar door kunnen slapen

hij werd tot zijn 3e elke nacht wakker wel 3 a 4 keer. hij kwam er alleen niet uit, maar bleef schreeuwen.

bij hem hebben we op de spirituele weg een oplossing gevonden. en tja of het is toeval geweest of het heeft geholpen, dat is maar wat sommigen ervan denken. ik geloof dat het geholpen heeft.

morgen gaan we met onze middelste aan de slag. hiervoor.



onze tweede zit er nu midden in.



en tja nummertje 3 is nu 10 maanden en slaapt ook nog niet door.



ik vind het al slopend, laat staan als je ook nog eens ‘ziek’ bent.

Zijn er geen medische oorzaken?

Mijn kids waren ook slechte slapers (de jongste 2 dan) en die bleken een vertraagde maaglediging te hebben (o.a. last van boertjes/windjes die dwars zaten) en fors vergrote neus- en keelamandelen (o.a. benauwd en oorpijn) en sinds ze hiervoor medicijnen krijgen (maagdrankje) en kno-operatie hebben gehad, gaat het slapen stukken beter.

Ze hebben beiden een eigen kamer.

Er is geen medische oorzaak, zelfs het bureau is hier al geweest en zelfs na al die tips, die we trouw hebben opgevolgd, slapen ze nog maar zelden door.



Ik heb echt geen idee, ben met de raad op een eind. Waarom ze wakker worden kunnen ze niet benoemen, en ik kan het ook gewoon echt niet bedenken.

Van VSM heb je Kindival, dat zijn homeopatische tabletjes voor onrust en slaapproblemen. Misschien de moeite om te proberen?

Daar had ik nog niet aan gedacht…misschien wel een goeie!

Herkenbaar!

Nu is het hier sinds een tijdje zo dat ze prima de nacht door slapen… maar dan wel met zn tweetjes overdwars in mijn bed… er is dus geen plek voor mij…

Uit “noodzaak” (noodzaak als in, eindelijk slapen ze en ze in hun eigen bed leggen lukt me niet) heb ik nu al een aantal nachten in dochters peuterbedje gelegen en werd na weinig slaap wakker met een hele zere verkrampte rug en kramp in mn kuit… bleeeg! Ik ben het na 7 jaar ook echt ZAT!

We gaan nu zoon zijn kamer aanpakken en dan gaat hij weer in zijn eigen kamer slapen (hij krijgt een hoogslaper, maar dat het een gewoon formaat bed is vind ik al fijn). Als er 1 kind uit mn bed is, is voor mij het probleem al opgelost.

Ik heb er helemaal geen probleem mee dat ze, in periodes, graag bij mij slapen, maar liefst niet allebei tegelijk. 8)

Ze geven wel duidelijk aan waar ze behoefte aan hebben; jullie/jouw nabijheid.

Heb je de bedjes weleens een periode op jouw slaapkamer gezet, is dat een optie?

Of als je dat echt niet wilt, de kinderen bij elkaar? Ik heb hier ook een stel dat absoluut niet alleen wil slapen. Lang bij ons op de slaapkamer en nu samen op hun kamer gaat het ook goed.

K.aya. kan er hier ook wat van. Ook zij wil veel tussen ons in liggen, gevolg wij op de rand van het bed en zij ligt breeduit met een Emile te slapen. Vorige week wilde ze weer niet in haar eigen bed maar ik trek het echt niet dat ze tussen ons in gaat dus heb ik haar matrasje van haar peuterbed gehaald en heb ik die naast me neer gelegd. Ze heeft heerlijk geslapen omdat ze toch vlak bij me was en ik had daardoor ook wat nachtrust. Het is geen oplossing voor het slaapprobleem maar het zorgt er wel voor dat jij zelf ook een beetje kan slapen. Misschien is het iets om uit te proberen.



Kindival hebben wij overigens ook gebruikt in een periode dat ze wat onrustiger was het heeft iets geholpen.

BEdankt voor het meedenken, echt heel fijn!



ze hebben idd behoefte aan mijn aanwezigheid. Ik snap dat ook wel.



We hebben ze al eens een poosje op onze slaapkamer gehad, maar dan piepen ze nog uit hun bed of matras om bij mij in te komen liggen…



Vannacht heb ik ze bij elkaar gelegd. Ze werden om 22.00 wakker en hebben gespookt tot 1.30. Toen was ik het heel erg zat. Heb een peutermatras (dat we hebben gehouden toen het bed van de jongste het begaf) onder de oudste dr hoogslaper weggesleept en naast haar bed gelegd. Resultaat, na 15 minuten giechelen was het stil :dance: Ze hebben doorgeslapen tot vanmorgen 7.00. Nu is dat nog veel te kort, maar het is weer een nacht winst.



De jongste heeft vanmorgen zijn dekbed terug gesleept naar zijn slaapkamer en deelde mee dat hij vanavond weer in zijn eigen bed ging, waarop de oudste begon te bleren omdat zij wel samen wil slapen. Duidelijk, het probleem ligt dus echt daar, want zij houd hem ook wakker.



Vanavond maar eens weer kijken…

Nu weet je in ieder geval bij wie het probleem weg komt, kun je niet vragen aan haar waarom ze niet alleen wil slapen?

Fijn dat ze in ieder geval tot 07.00 hebben geslapen!

heel herkenbaar en heeeeeeel slopend!!



Vorige nacht zijn we van 1 tot half 4 bezig geweest met de kinderen, deze nacht was het ‘maar’ 1,5 uur met de middelste.



Tips: ik heb ze niet. We lagen gister om 20 uur op bed. Maarja dan zit ik wel met 3 'nacht’voedingen dus moet ik alsnog 3 keer wakker worden. En dan ook nog 1,5 uur met de middelste, uiteindelijk bij ons in bed (ze is ziek dus dan maak ik uitzonderingen) maar prettig is het niet. En slopend is het zeker! :hug:

Hier sinds een week valdispert kids voor onze dame van 2,5 jaar…en zowaar heeft ze 3 nachten geheel doorgeslapen! De afgelopen anderhalf jaar werd ze ook steeds wakker en had maar 1 doel: bij papa in het grote bed slapen…en uiteindelijk na veel gezeur kreeg ze dat vaak voor elkaar…



Gezien de leeftijd van je kinderen denk ik ook dat een ‘strenge’ aanpak moet/kan werken…hier bij mijn oudste van inmiddels 8 rond de 3 jaar ook zo’n rotperiode gehad: op een gegeven moment heb ik haar krijsend uit haar bed geplukt, 10 minuten op mijn arm in de houdgreep stevig vastgehouden en heel erg duidelijk verteld dat het afgelopen moest zijn…de maanden daarna geen last meer van haar gehad. Heel toevallig hoorde ik eenzelfde verhaal vorige week van mijn collega: ook daar was het daarna over?



Verder ben ik nog steeds alle nachten 2 keer wakker door een mannetje van 6 maanden met honger, dus nog steeds afgedraaid…



Sterkte in ieder geval met de hele situatie want het is echt slopend, zeker als je zelf ook niet fit bent… :hug:

We hebben mogelijk de oplossing…



We hebben de oudste en de jongste op één kamer gelegd, en zowaar, ze hebben een hele nacht doorgeslapen!!! Van 19.00 tot vanmorgen 7.00!!! Ze is bang om alleen te zijn…

Mooi zo! Mijn dochter wilde op vakantie ook nooit alleen slapen maar bij ons, totdat we haar een keer bij haar broer op de kamer hebben gezet. Toen vond ze het niet erg. Als ze 's nachts