Danique wordt in september 3 jaar en ik had gehoopt dat ze inmiddels wat meer zelf zou gaan spelen thuis.
Volgens het KDV hebben ze geen kind aan haar en is ze de hele dag lekker aan het spelen, maar thuis loopt ze maar een beetje verloren in het rond en is alles leuk voor 1 minuut.
Ze vraagt ook vaak 's ochtends waar we vandaag naartoe gaan en als ik zeg dat we lekker thuisblijven dan ‘wil Danique niet thuisblijven’.
Ik werk 3 dagen, 1x gaat ze naar het KDV, 1x naar mijn ouders en 1x naar mijn zus. Mijn zus heeft een hele horde aan kindjes in de buurt die regelmatig komen spelen dus hier vermaakt ze zich ook wel goed.
De 4 dagen dat we thuis zijn vind ik echt lastig in te vullen. Ik kan haar ook niet de hele dag bezig houden.
Ik bedacht me dat ze misschien op een peuterspeelzaal haar ei kwijt kan maar het voelt zo als extra ‘dumpen’ op de dagen dat ik gewoon thuis ben.
Misschien hoort het er gewoon bij hoor, hebben jullie hier ervaring mee, met kindjes rond deze leeftijd?
Ben erg benieuwd naar jullie ervaringen.
ja peuterspeelzaal doet wonderen en ik heb ook wel een tijdje dit gehad maar het helpt ook regelmatig speelgoed wisselen
Speelgoed wisselen is een goede.
Ook zorgen dat het speelgoed uitdagend genoeg is.
Misschien kun je dmv een kookwekker aangeven dat dat tijd is om alleen te spelen. Je begint met een paar minuten en dan elke keer iets langer.
Hier helpt het wel als ik zelf een beetje aan de slag blijf, achter de computer, iets in huis of de was. Mijn dochter vertel ik dan dat ze zelf even moet spelen tot mama klaar is. Dat gaat nu wel goed, maar heeft ook even geduurd. Mijn dochter wordt in september 3 en gaat dan ook naar de PSZ.
Succes ermee.
Oh zo herkenbaar. Onze oudste zoon heeft dat ook heel erg gehad. Gek werd ik er af en toe van. Op het kdv ging het perfekt, omdat daar kindjes waren om mee te spelen. Hij is nu 7 en het is sinds een half jaartje echt aan het veranderen gelukkig.
Onze middelste is nu bijna 4 en die heeft zich altijd vermaakt. In de box vermaakte hij zich goed en later daarbuiten ook.
Denk dus dat het ook een beetje bij het kind hoort zeg maar, maar vervelend is het wel.
Maaike claimde me ook constant. Doodmoe werd ik ervan.
Tot ik op een site las dat het helemaal niet goed is om zoveel speelgoed aan te bieden.
Dat het eigenlijk helemaal niet goed is om iets aan te bieden, kinderen moeten zelf iets te doen vinden.
En dat het bovendien helemaal niet erg is als kinderen zich vervelen (stimuleert de creativiteit)
Ik heb de proef op de som genomen en heb een aantal speelgoedjes in het zicht gelegd, waarvan ik dacht dat ze het wel leuk zou vinden.
Toen ze uit bed kwam heb ik eten klaargezet en drinken zoals altijd. Haar aangekleed en toen gezegd dat mamma wilde lezen en dat ze zelf iets leuks moest gaan doen. Het duurde even, ze heeft zeker een uur om me heen gehangen en wel duizend keer om de onbenulligste dingen “mamma, kijk eens” gezegd.
En elke keer was mijn antwoord…leuk hoor, maar mamma wil nu lezen…
Na een uurtje is ze in de tuin aan de slag gegaan met stokjes, steentjes en haar popjes werden erbij gehaald.
Ze heeft wel 3 uur alleen zitten spelen (dat is een bijzonder lang tijd voor een meisje van haar leeftijd) natuurlijk werd er af en toe om wat drinken gevraagd of iets lekkers. Maar daarna ging ze weer helemaal in haar spel op.
Ik heb heerlijk zitten lezen en af en toe stilletjes mee zitten genieten met alle verhalen die ze verzon met haar zelfverworven speeltjes.
Ik heb haar zelden zo lekker in haar vel meegemaakt als die dag.
Soms is het nog wel een probleem hoor. Maar meestal vind ze nu zelf hele leuke spelletjes uit.