Ik ben de trotse moeder van een zeer eigenwijs twee-en-een-halfjarig peutermeisje.
Het is een enorm lief kind, vermaakt zich prima maar is altijd al een zeer moeilijke slaper geweest. Half mei is haar broertje geboren, dat heeft ze erg goed opgepakt. Ze vind hem helemaal het einde en is erg lief tegen hem. Maar nu, sinds een week slaapt ze heel erg slecht. Ze is een enorme driftkikker en dat uit zich vooral als ze moet gaan slapen of als ze snachts wakker word. En dat gevbeurt bijna elke nacht wel 2-3 keer. Vanavond was het weer feest. Ze heeft van 19.40 tot net 21.10 liggen gillen. Ik ben er een paar keer geweest omdat ze van woede begon te spugen. Wat er precies aan de hand is weet ik niet. Gister en vannacht heeft ze het zo bont gemaakt dat ze gewoon schor is van het huilen en gillen. Ik neem haar snachts maar bij me in bed, ik weet het, niet de bedoeling. Maar ik heb ook buren en een zoontje en een man die willen slapen. Ze slaapt sinds dat ze anderhalf is smiddags niet meer, dit om het slapen snachts te verbeteren. Nu wil ze ook niet meer smiddags slapen. Ik ben de wanhoop eigenlijk een beetje nabij. Ik loop er zelfs aan te denken om het eens aan te kaarten bij de huisarts. Iemand tips om haar lekker te laten inslapen en doorslapen?
gr Beebje
Oei wat moeilijk he 
Ruben heeft een hele tijd gehad, dan werd hij steevast tussen 11 en 12 wakker en dan huilde hij vreselijk!! We konden er gewoon op wachten. Soms ook midden in de nacht, erg fijn… not…
We hebben hem er nooit uitgehaald, puur troosten, beetje drinken en dan weer in bed, af en toe even kijken, aai over de bol, maar hij bleef in zijn eigen bed.
Als hij 's avonds naar bed moet, hebben we een zeer vast ritueel waar niet tot nauwelijks van afgeweken wordt. Hij gaat douchen, tanden poetsen, pyama aan, boekje lezen, kusje knuffeltje, bekertje melk (dat mag, voor de tanden kan het geen kwaad zegt de tandarts) en dan slapen. Hij probeert wel eens wat, spelen, uit bed, roepen, etc. maar we zijn heel duidelijk, hij mag niet uit bed, alleen om te plassen.
Slaapt ze nog overdag? Misschien kun je het middagslaapje ofwel inkorten of laten vervallen. Ruben sliep niet meer vanaf dat hij 2enhalf was.
In ieder geval, wees helder en duidelijk en geef niet toe aan verzoeken van je kind. Wel laten zien dat je er bent, door af en toe even te kijken, al huilt ze nog zo hard, duidelijk zijn, zonder boos te worden
hoi barbara,
allereerst, dank je voor je reactie. 
Joella slaapt sinds dat ze anderhalf is niet meer overdag. En ik ben al behoorlijk consequent naar haar toe omdat dat het enige is wat haar in het gareel houd. Ze heeft gewoon een bepaalde structuur nodig en die bied ik haar ook voldoende.
Maar ze is nu compleet de weg kwijt wb het slapen. Wij zijn vorige week getrouwd, dat was natuurlijk spannend voor haar. Maar ik heb gewoon de rituelen aangehouden.
Ach ik weet het niet meer. Ik hoop dat ik en joella vannacht wel een beetje kunnen slapen en dat ze haar broertje niet wakker gilt
ik denk dat ik de buurtjes morgen maar even een doosje merci ga brengen, als excuus voor die vervelende draak van ons :mrgreen:
Misschien is het maar tijdelijk joh, bij Ruben ging het soms zo op en af, dan weer een tijd wel en dan weer een hele tijd goed. Ik hoop voor je dat deze fase snel voorbij trekt :-*
Zo het was me het nachtje wel weer.
Mijn kleine meid is om 19.40 naar bed gebracht, netjes eerst alle rituelen afgelopen, een kus en superdikke knuffel en weltrusten gewenst. Ik deed de deur dicht en ze begon al.En niet zón beetje, maar echt keihard krijsen en gillen en stampen 
Toen begon ze op de deur te slaan. Ik vond dat al snel welletjes. Dus ben op de nanny-manier verder gegaan. Telkens zonder iets te zeggen terug en haar in bed stoppen. Soms al voor ik de kamer uit was al drie keer in bed gestopt. Dit 10 minuten gedaan en toen bleef ze liggen tot ik bebneden was. Ik ben in de tuin gaan zitten en heb haar laten gillen. na een drie kwartier was het stil, ik ben ook niet wezen kijken. Ze word al wakker zodra de slaapkamer deur maar kraakt. Vannacht om half twee begon ze weer. Ik wil naar mama toehoehoe
Ik ben niet eens wezen kijken. Heeeeeeel moeilijk, maar toch volgehouden en na een half uur was het stil!!
Ben benieuwd hoe het vanavond gaat, ws weer z on drama.
gr beebje
goedzo!! Het is tenenkrommend, maar uiteindelijk werkt het wel hoor. Houd vol! :-*
heeeeeel knap meis !!!
Dank jullie Ook fijn om te weten dat je niet de enige bent met z’on moeilijke slaper.
En het werpt idd zijn vruchten af, nu al!! Madam is om 20.00 naar bed gebracht, en heeft de hele dag in de tuin gespeeld in het badje. Ze was dus aardig moe. Maar weeeer protesteren. Ik ga niet slapen! Ik wil niet naar bed! Ik wil in andere bed slapen! ( bedoelt ze ons bed mee)
Ik wil bij Maikel (broertje) slapen! enz enz.
Ze wilde geen kus en geen knuf. Stronteigenwijs als ik ben, een kus op haar hoofd en een supersnelle knuffel. (anders heeft ze een excuus om me terug te roepen )
Ik ben resoluut weggelopen, na haar verteld te hebben dat ik niet meer terugkwam en dat ze grooyt genoeg is om zelf lekker te gaan slapen. Na een 20 minuten was het gil, stamp en krijs drama voorbij! :shock:
Ben er erg blij mee.
:mrgreen:
gr beebje
wat goed van jou zeg !!!
het is best wel lastig om vol te houden
Beebje, lees nu pas je verhaal!
Mijn complimenten, wat heb je dat goed aangepakt zeg! :thumbup:
hallo,
Nou mn meisje heeft erg goed geslapen de afgelopen nachten. Af en toe gehuild maar dat was vrij snel weer over, ik ben er gewoon niet naar toe gegaan. (scheelde ook dat we de ven aan hebben staan snachts en ik dus haar niet zo hard hoor gillen, het geluid word gedempt zeg maar 
)
Maar helaas, is ze nu ziek Precies nu het slapen beter gaat. En als ze nu huilt kan ik haar niet laten liggen want ze heeft koorts en spuugt veel. Arm kind (en arme ik). Dus ik denk dat ik weer overnieuw kan beginnen zodra ze beter is.
En tot overmaat van ramp ga ik donderdag ook weer werken, na mijn zwangerschapsverlof
Dus alles word ff anders voor haar en ons…
gr
Ik hoop dat je dochter weer wat is opgeknapt en vooral dat ze weer slaapt.Ik heb het met Amy ook gehad en die ging ook spugen om te zorgen dat ze weer aandacht kreeg.Ik heb de wijkverpleegkundige ingeschakeld na een jaar tobben en die zei dus ook laat maar huilen en ga om de 10 min kijken dit werkte bij haar niet want als ik dan weer weg ging werd het alleen maar erger dus wij lieten haar ook huilen.Zer heeft toen ook niet meer overgegeven dit kwam ook doordat ik het 1 x niet had gemerkt dat ze had gespuugt en dus toen niet haar bed had verschoond zij ving dit dus op dat er geen aandacht besteed werd aan het spugen en dat stopte dus gelukkig.
Dit proces van laten huilen heeft 2 weken geduurd en toen ging ze weer goed slapen,wel werd er gezegt dat er na 3 weken een terug val kon komen en dat ze dan weer zou beginnen maar dat is gelukkig niet gebeurd.
Nu zit ze weer in een spook fase ze komt vaak haar bed uit en wordt s’nachts huilend wakker s’nachts is het een aai over haar bol en ze gaat weer slapen sávonds loopt ze gewoon vaak heen en weer en dat negeer ik en dan gaat ze wel slapen.
Nou ik hoop dat je weer wat rustigere nachten hebt.succes.
hallo,
nou het is tot eergisteren de hele tijd goed gegaan.
Maar nu is het ook echt erg. Ze is weer beter en spuugt niet meer. Maar nu komt ze haar bed uit en gaat heel hard op de deur slaan op tegen aan schoppen. Daarbij gilt ze "mamaaaaaaaaaaaa, maaaaaaammmmaaaaaaaa!!!
En als ik niet reageer, gaat ze uiteindelijk na een drie kwartier ijn bed liggen en daar verder met roepen. En dan roept ze ook nog “ik moet spugen mama! Of"ik moet plassen papa!”
Of wat ze dan nog kan verzinnen . En het lullige is dat ons huis best gehorig is en de buren dit dus allemaal horen.
Gister heeft madam het gepresteerd om van half acht tot kwart voor tien te roepen en gillen en slaan tegen de deur. En dan is ze morgens weer om half zeven wakker en niet te genieten omdat ze moe is.
Ze roept me smorgens, ik ga dr heen maar ze wil absoluut haar bed niet uit. Ok, dan niet. dan blijf je even liggen. Nou nee, dan breekt de hel los. Gillen en schreeuwen om half zeven smorgens!!! :evil: .
Ik hoop dat het vanavond beter gaat…
gr
ik heb precies hetzelfde gehad met onze dochter,sliep ook altijd bij ons en begon haar adem op te houden en te gillen/spugen als ze haar zin niet kreeg.Wij hebben toen zo’n tip vanm de nanny opgevolgd(van tv)gewoon terugleggen en erbij gaan zitten.HET WERKT ECHT!!!gewoon laten gillen hoe erg je het ook vindt,ze weet dat ze hierdoor haar zin krijgt.
De buren moet je maar even ‘vergeten’ en tja lastig voor je man en kind,maar je zult het toch moeten oplossen anders blijft ze het doen.
veel succes :thumbup:
Jeetje, wat moeilijk, maar er inderdaad ‘niets’ aan de hand is, is de beste oplossing om te laten zien dat ze niets bereikt met dit gedrag.
Misschien nog een tip (afgekeken van de plasposter) een stickerposter en als die vol is, mag ze iets voor d’r slaapkamertje kopen?