Hallo,
ik ben moeder van een dochter van 6 weken. Ik probeer wat regelmaat in te voeren om zo mijn dochter beter te leren kennen en de vermoeidheid bij ons beide weg te halen. Ik heb het boek van ria blom gelezen en zie hier wel wat in. Ik ben gestart met de regelmaat en niet met het inbakenen. Dit betekent in het kort; 30 minuten in slaap huilen mag daarna voeden / spelen / vermoeidheidstekenen / slapen.
vraag1) Bij tekenen van vermoeidheid naar bed. Dan gaat mijn dochter pruttellen / huilen of wordt ze ineens heel allert en is ze wakker. Dat duurt zo’n 30 minuten en dan draait ze het om dus of pruttelen / huilen of is ze dan wakker… Moet ik haar dan oppakken en voeden? Of laten liggen en opnieuw 30 minuten in laten gaan?
vraag 2) MIjn dochter valt inslaap aan de borst. (Moet ik haar wakker maken om meer en beter te drinken. ze groeit goed dus te weinig krijgt ze nu niet binnen maar misschien komt ze heirdoor vaker?). Betekent dit dat ik haar direct in bed moet leggen? Daarnaast betekent verschonen wakker en alerter worden. Moet ik haar dan toch verschonen en dan weer aan de borst of toch weer even spelen en wachten op de nieuwe gaap en andere tekenen van vermoeidheid of leg ik haar dan wat wakkerder in bed?
vraag 3) Op dit momnet zit spelen er niet in. Ik mis het echte contact dan ook met haar en vraag me af of ik er wel goed aan doe om niet met haar te spelen. Mis zij dat ook. Huilt ze daarom?
Kortom ik vind het lastig en probeer te begrijpen wat mijn dochter wilt en wat nu wijsheid is om te doen.
Allereerst gefeliciteerd met je dochtertje!
Ik herken veel van je vragen en deels onzekerheden. Ik kan je alvast vertellen dat de Ria Blom methode niet altijd werkt.
Femke huilde erg veel en daarom wilde ik bij haar ook die rust en regelmaat invoeren. Uiteindelijk is dit absoluut niet gelukt en kreeg ik de volgorde slapen-eten-spelen-slapen er ook niet in.
Hier is het nu slapen-spelen-eten-slapen.
Echt spelen met je dochter kan je nu nog niet. Geniet en knuffel vooral veel met haar. Dat lichamelijke contact is voor haar nu zo fijn! Wat je wel kan proberen is om als ze bij je op schoot ligt langzaam een gekleurd speeltje voor haar op en neer te bewegen. Zo kan jij kijken of ze het al kan volgen.
Als je dochtertje aan de borst in slaap is gevallen en je moet de andere kant nog aanbieden dan kan je ervoor kiezen om tussendoor te verschonen. Heb je de indruk dat ze voldaan is en niet meer nodig heeft, dan kan je haar lekker laten slapen. Heeft ze honger dan komt ze wel weer. Ik koos voor de andere optie omdat ik het eigenlijk niet zo zag zitten om elke 2uur te voeden. Maar dat is persoonlijk.
Met het laten huilen moet je je eigen gevoel volgen en kijken naar wat bij jou dochtertje het beste werkt. Hier heeft Femke het soms echt nodig om even te huilen, op die manier verwerkt ze haar emoties.
Ook moet je niet gaan proberen om de slaapjes te rekken omdat je die volgorde erin wilt krijgen. Op die manier kan ze namelijk oververmoeid raken en dan is het helemaal moeilijk voor die kleintjes om in slaap te komen!
En probeer de tijd ervoor te nemen, jij moet je dochtertje leren kennen en andersom ook. Ik ben ook nog steeds aan het leren van onze kleine diva.
En verder geniet. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. In het begin zei iedereen namelijk, je moet ze gelijk in hun bedje leggen als ze slapen want dan wennen ze er aan. Dat is ook wel zo, maar als ik nu terugkijk naar de babyperiode mis ik heel erg het contact met mn dochtertje. Bij ieder slaapje ging ze direct het bed in. Wat nu als gevolg heeft dat ze heel moeilijk bij ons in slaap kan komen.
Het is een heel verhaal geworden maar ik hoop dat je er wat aan hebt!
hoi,
dank voor je reactie. Wat je zegt is helemaal waar. Natuurlijk moet ik mijn dochtertje nog leren kennen en met spelen bedoel ik ook de knuffels, zingen etc. Ik ga dit nu maar 2 dagen proberen en kijken of ik al wat verschil zie…Wij hebben Juna steeds bij ons gehouden en geknuffeld en gewiegd tot ze in slaap viel. Vaak op onze borst of in bed. 's nachts legde we haar dan terug en overdag sliep ze gewoon op bed bij ons of in de draagzak/kinderwagen/borst maar dicht bij ons. Dit voelt heel raar om haar zo overdag ook weg te leggen. Ik wet gewoon niet of ik daar echt goed aan doe. Maakt me onzeker. Ik merk wel dat ikzelf toe ben om wat meer tijd en rust voor mezelf te hebben en geen 24 uur Juna op en direct om me heen. Dus vandaar de start met ria blom. Ik wil ergens mee beginnen…
vanochtend heeft ze om 7:30 / 9:00 en 1000 de borst gehad. Waarvan ze 2 uur bij elkaar gehuild / geprutteld heeft. Ze heeft daarvan 30 minuten geslapen en nu lijkt het alsof ze weer slaapt…volhouden?
Gefeliciteerd met de geboorte van Juna :thumbup:
Het is verschrikkelijk onzeker zon kleine in huis. Jij moet wennen en zij moet natuurlijk ook
heel erg wennen 
Hier hebben we alle boeken de deur uitgedaan, omdat ik daar alleen maar onzekerder van werd en
wilde mn moeder gevoel de tijd geven om te ontwikkelen.
Wij hebben bij Fieke toen ze heel klein was haar heel veel bij ons gehouden. Zodra ik maar kon dan
lag ze bij mij of mijn man en heb ook veel in de draagdoek mn huishouden gedaan.
Zij vond t heerlijk en ik vond t geweldig. Ze heeft de eerste 3 maanden ook gewoon in de box geslapen en
gaf op n gegevn moment zelf aan dat dat niet meer ging en dat ze er aan toe was om in haar bed te liggen.
Fieke heeft met haar bedje tot 8,5 maand op onze kamer geslapen. Ik vond t heel makkelijk met nachtelijke
bv en kon haar zo goed in de gaten houden. Fieke merkte helemaal niet dat wij er lagen en werd
ook nooit wakker als je de kamer op kwam of iets uit de kast halen ofzo. Dus dat is als je er
de mogelijkheid voor hebt ook n optie.
Ze gaf ook weer zelf aan dat t genoeg was en dat ze naar haar eigen kamertje wilde :thumbup:
Zou het ms kunnen als ze nu heel erg onrustig is dat ze in n sprong zit. Fieke had er ook veel last
van en echt helemaal uit dr doen.
Door de bv heb ik altijd gehad van vraag en aanbod gedaan. Zodra dat Fieke wilde dan kreeg ze en ik keek niet op de klok.
Moet gaan, maar mocht me nog iets te binnen schieten dan meld ik me nog n keer :mrgreen:
Hallo, allereerst gefelciteerd met de geboorte van je dochtertje.
Persoonlijk geloof ik er niet zo in zo’n jong ding in een schema te proppen.
Ik vind het echt best wel sneu om te lezen dat je haar zo lang laat huilen. Zulke kleine kindjes willen gewoon mama om zich heen. Ik begrijp met alles dat je moe bent en zij ook. Maar ik denk dat je haar haar eigen ritme ook moet laten vinden. Als zij wil slapen slaapt ze en jij ook, als zij wilt eten (geef je bv) dan geef je haar eten.
Mijn kinderen heb ik pas een beetje een schema kunnen ‘aanleren’ toen ze 5-6 maanden waren. Tot die tijd heb ik mij zover mogelijk aan hun aangepast.
Maar goed, ieder doet zijn eigen ding. Expres laten huilen is echter iets wat ik niet vind passen in een pasgeboren leventje.
succes
@mamavero wrote:
Ik ben gestart met de regelmaat en niet met het inbakenen. Dit betekent in het kort; 30 minuten in slaap huilen mag daarna voeden / spelen / vermoeidheidstekenen / slapen.
vraag1) Bij tekenen van vermoeidheid naar bed. Dan gaat mijn dochter pruttellen / huilen of wordt ze ineens heel allert en is ze wakker. Dat duurt zo’n 30 minuten en dan draait ze het om dus of pruttelen / huilen of is ze dan wakker… Moet ik haar dan oppakken en voeden? Of laten liggen en opnieuw 30 minuten in laten gaan?
Ik kan me voorstellen dat je behoefte hebt aan een soort van regelmaat. Het ‘moeilijke’ van het hele verhaal is echter, dat iedere baby zijn of haar eigen regelmaat ontwikkelt. Er is niet een standaard aanpak die bij alle baby’s hetzelfde gewenste effect heeft. Zo zal het ene kindje vaker kortere slaapmomenten hebben, terwijl de andere baby een paar keer per dag tussen de voedingen door rustig twee tot drie uur helemaal vertrokken is. Dat geldt o.a. ook voor het aantal voedingen: het ene kindje heeft het nodig om vaak op een dag kleinere hoeveelheden voeding tot zich te nemen, terwijl de andere baby op zich een gegeven moment een enkele keren per dag helemaal voltankt en het daar goed op doet. Verder draait borstvoeding om meer dan alleen voeding. Bij jou aan de borst vindt je kindje warmte, veiligheid, troost, rust en geborgenheid. Je kunt je baby gerust aan de borst leggen als jij denkt dat zij het nodig heeft. Mijn ervaring is dat Claudia beter kon slapen als ze haar buikje lekker vol had gedronken en heerlijk warm en soezelig van de borst kwam. Je zou eens kunnen kijken hoe jouw dochtertje reageert op een voeding vlak voor het slapen gaan?
Daarnaast heeft een baby vooral behoefte aan veel lichaamscontact, waarmee een veilige, vertrouwde basis kan worden gelegd om in eigen tempo de wereld stukje bij beetje te leren kennen. Ik herinner me een kreet die Ria Blom volgens mij in haar boek gebruikt: losmaakproces. Dat klinkt eigenlijk al als iets wat moet worden afgedwongen, terwijl dat eigenlijk helemaal niet nodig is. Je kunt gerust op vertrouwen op het natuurlijke verloop van het loslaatproces, die te allen tijde in handen is van jou en je baby zonder druk van buitenaf.
@mamavero wrote:
vraag 2) MIjn dochter valt inslaap aan de borst. (Moet ik haar wakker maken om meer en beter te drinken. ze groeit goed dus te weinig krijgt ze nu niet binnen maar misschien komt ze heirdoor vaker?). Betekent dit dat ik haar direct in bed moet leggen? Daarnaast betekent verschonen wakker en alerter worden. Moet ik haar dan toch verschonen en dan weer aan de borst of toch weer even spelen en wachten op de nieuwe gaap en andere tekenen van vermoeidheid of leg ik haar dan wat wakkerder in bed?
Het belangrijkste is idd dat je kindje voldoende binnenkrijgt. Een baby krijgt voldoende binnen als ze ongeveer zeven voedingen per etmaal krijgt (vaker is ook prima, aan de hoeveelheid voedingen is bij borstvoeding geen maximum gebonden), 100-200 gram per week groeit, voldoende plasluiers heeft (in ieder geval vier kletsnatte katoenen luiers of vier zware wegwerpluiers per etmaal; de urine moet licht van kleur zijn en mag niet sterk ruiken), regelmatig zachte, lichtgekleurde ontlasting heeft en tevreden en alert is.
Laat haar één borst helemaal goed leegdrinken (zodat ze goed aan de vette achtermelk toekomt) en bied de andere idd als toetje aan. Als je dochtertje echt een tijd effectief heeft gedronken en ze is vervolgens aan de borst in slaap gevallen, is het in principe niet nodig om haar eerst weer wakker te maken en haar dan wakker in bed te leggen. Je kunt proberen om haar voorzichtig naar haar (warme) bedje over te hevelen.
@mamavero wrote:
vraag 3) Op dit momnet zit spelen er niet in. Ik mis het echte contact dan ook met haar en vraag me af of ik er wel goed aan doe om niet met haar te spelen. Mis zij dat ook. Huilt ze daarom?
Kortom ik vind het lastig en probeer te begrijpen wat mijn dochter wilt en wat nu wijsheid is om te doen.
Ken je het boek “Je wonderbaarlijke baby” van Marshall en Phyllis Klaus? Dit is een bijzonder interessant en mooi boek dat inzicht geeft in de bewustzijnstoestanden van een baby, waardoor je beter kunt begrijpen hoe een baby contact zoekt en wat goede momenten zouden kunnen zijn om echt contact met je kindje maken en met haar te communiceren in de zin van ‘spelen’. Hier kun je meer informatie vinden over dit boek:
Bv.com-Je wonderbaarlijke baby
@mamavero wrote:
Vaak op onze borst of in bed. 's nachts legde we haar dan terug en overdag sliep ze gewoon op bed bij ons of in de draagzak/kinderwagen/borst maar dicht bij ons. Dit voelt heel raar om haar zo overdag ook weg te leggen. Ik wet gewoon niet of ik daar echt goed aan doe. Maakt me onzeker. Ik merk wel dat ikzelf toe ben om wat meer tijd en rust voor mezelf te hebben en geen 24 uur Juna op en direct om me heen.
Ik herken dit heel erg; het heeft bij mij heel lang geduurd voordat ik mijn draai had gevonden in het moederschap en het feit dat een baby nu eenmaal totaal afhankelijk van je is. Aan de ene kant wilde ik graag mijn handen vrij hebben en even alleen zijn, maar als dat dan zo was voelde ik me eigenlijk maar half mens.
Je noemt een draagzak als één van de manieren om je kindje dichtbij je te houden. Voorgevormde draagzakken bieden in de praktijk echter niet het comfort dat de drager en de baby eigenlijk zoeken/nodig hebben. Een draagdoek daarentegen kan dit bij juist gebruik wél bieden. Op bv.com wordt ruimschoots aandacht besteed aan de meerwaarde van dragen: Bv.com-Draagdoeken.
Momenteel is er veel gaande rondom de concept richtlijn ‘Aanpak van excessief huilen bij zuigelingen’, dat o.a. is gestoeld op de richtlijn van Ria Blom. Wellicht geeft het artikel daarover antwoord op de vragen die bij je leven ten aanzien van het aanbrengen van een vaste regelmaat en de onzekerheden die deze aanpak voor jou met zich meebrengen: Bv.com-Notitie lk
Ik hoop dat je hier iets aan hebt
Hoe jij met je dochter om moet gaan kan ik je niet vertellen, maar zet hier mijn ervaringen wel even neer. Sem heeft toen van 5 tot 7 weken in het zkh gelegen omdat hij een “huilbeeb” is. Hij krijgt kunstvoeding dus is het iets anders als bij jou, ik maak uit je stukje op dat je bv geeft. Hij werd daar 8x per dag wakker gemaakt voor een voeding op een vast tijdstip. Dit om ritme en regelmaat in te voeren omdat ik het er zelf niet in kreeg bij hem. Als je bij een beeb alles altijd op dezelfde manier en op hetzelfde tijdstip doet geeft dat vertrouwen en voelt het veilig voor ze. Daar deden ze echt alles zoals in het boekje inbakeren brengt rust staat. Ik kwam daar, als hij sliep maakte ik hem wakker voor de fles, dan kreeg hij zijn fles en “speelde” hij even op schoot of in de box. Na een uur ging hij dan weer ingebakerd zijn bedje in. Dus hij was na elk slaapje een uur wakker en dan begon het weer opnieuw. Nu is het 2 uur op en 2 uur af.
Het lukt natuurlijk niet altijd om een strak ritme aan te houden, maar ik merk wel dat hij erbij gebaat is. Het liefst hebben ze dat ik hem wakker in bed leg, maar als hij te wakker is is het in slaap vallen heel moeilijk, maar ook weer als hij te moe is. Het is dus best moeilijk om uit te vinden wat het beste moment is om hem in bed te leggen, maar hoe vaker hij wakker in bed gaat hoe meer hij daaraan gewend raakt en hoe makkelijker het op den duur zal gaan.
ik had dit topic vanmiddag gelezen en wil nu toch ff reageren
2 jaar lang is tom aan de borst in slaap gevallen.
nog nooit - op een enkele keer na- heb ik hem wakker in bed gelegd.
voeden deed ik dan ook niet na het wakker worden, maar voor het inslapen. en desgewenst tussendoor.
en dat is nog steeds zo.
alleen vanaf het moment dat hij het concept " slapen" begreep kon ik hem wakker wegleggen en nu maakt hij de wildste capriolen voordat hij na de borst in slaap valt in zijn eigen bed.
wat ik wil zeggen: volg je gevoel.
volg geen boekjes of wat dan ook: kijk naar je kindje en doe wat werkt bij jullie.
ik heb tom nooooit -alleen- laten huilen, nog geen minuut.
en als hij wel huilde bleef ik net zolang zoeken naar een oorzaak totdat ik het voor hem had opgelost.
voor mij is huilen een signaal: een vraag om hulp en nabijheid.
huilen om emoties te verwerken, zich in slaap moeten huilen: ik geloof er niet in.
rust creeer je vooral door vanalles te willen en te moeten op te geven.
een kindje volgt zijn eigen schema, en net als je denkt dat je je kindje begrijpt en volgen kan gooit ie alles weer om door sprongetjes, tandjes of wat dan ook.
een schema willen is iets wat je niet moet willen want dan beperk je een kind in het (h)erkennen van zijn eigen gevoel en het durven/kunnen aangeven daarvan.
voed lekker op verzoek, slaap als je kind slaapt en go with the flow.
maar vooral: ontspan en heb vertrouwen in je kind :inlove:
edit: ik zie nu iets over draagzakken:
door mijn rugklachten vond ik dat niet fijn.
en dus droeg ik tom heel veel gewoon op de arm. lekker afwisselen van arm en bij lekker dichtbij me houden.
kon ik hem niet dragen door klusjes legde ik hem heel dichtbij mij op een lodger/kleed. naast me op de bank, of op bed of waar dan ook.
heb je anders geen mogelijkeheid voor een paar uurtjes een oppas te nemen? zodat je even kan bij tanken? of bv te kolven en in de nacht je partner in te schakelen?
succes he!
Voor sommigen mag de BLOM manier werken voor sommigen niet…
Hier dus ook zo’n kindje/moeder waarbij her niet werkte. Puur en alleen omdat ik het niet gezond vond om hem zo lang te laten huilen. Meestal werdt hij daar alleen maar onrustiger van en was daardoor helemaal niet meer rustig te krijgen.
Dus heb ik weer meer naar hem geluisterd: natuurlijk mag hij even jengelen, maar als hij echt ging huilen heb ik hem gewoon weer opgepakt en het anders geprobeerd. Dat betekende dat ik hem soms aan de borst in slaap liet vallen, en soms wakker weg kon leggen. Ik heb toen wel geprobeerd om de keren dat ik hem wakker in bed legde langzaam op te bouwen. Zo legde ik hem de eerste paar maanden 1-2 keer per dag wakker in bed en later 2-3 keer enz.
Door het langzaam op te bouwen konden wij allebei eraan wennen en sinds hij een maand of 5-6 is leg ik hem eigenlijk altijd wakker weg. En dat gaat prima.
Natuurlijk is het zwaar voor je, maar ik geloof eigenlijk niet dat er iemand is die beter weet wat goed voor je kind is dan jij. JIJ kent hem tenslotte het best. Dus luister naar je gevoel en naar je kindje. Kijk zelf maar waar jij je prettig bij voelt. Er komt een tijd dat het allemaal wat gemakkelijker gaat. BELOOFD :-*
Dikke :hug:
Oh yvon 
echt jij geeft iedereen met je advies het gevoel dat ze bijzonder zijn door zooo de tijd te nemen. SUper :-*
Gefeliciteerd met je dochter!
Maar wat de anderen zeiden geloof/doe ik ook. Ik gebruikte ria blom als leidraad maar niet als wet. Je moet gewoon goed kijken naar je dochter. Laten huilen is niet nodig. en onthou je verwend ze niet echt niet. Dat bewuste denk vermogen hebben ze nog niet.
Als je ziet dat ze eecht moe is maar niet in slaap kan komen deed ik het volgende; UItgebreid ritueeltje voor het slaapje-->bed+speentje lekker knuffeltje en een kusje en dan weg gaan. Bij huilen/ pruttelen ging ik na 1 minuut terug. en zo totdat ze sliep. Nu ga ik bijvoorbeeld helemaal niet meer terug omdat ze het ook niet meer nodig heeft. Ze valt meteen in slaap. De eerste keeren ben ik wel 30x terug geweest maar dit voelde voor mij als de beste oplossing. Hert is voor iedereen anders.
Enne onzeker was iedereen hier bij zijn eerste kindje, volgend jaar ben jij de expert voor iemand anders. :mrgreen:
Ik heb bij mijn kinderen me ook nooit gehouden aan een schema,
je geeft bv dat maakt het alleen maar makkelijker om te voeden op haar regelmaat. in slaap vallen aan de borst is niet erg, gewoon lekker op bedje leggen.
opeens merk je dat ze/je er wel regelmaat in krijgt.
zoals mama van 2 ook zei " gooi de boeken de deur uit" en volg je eigen gevoel!
tenminste ik heb ervaren dat dat het best werkt en ik werd er zelf ook rustiger van en mijn kids dus ook
liefs van rose :-*
Ik vind dit een van de moeilijkste discussies. Nee, een kindje huilt nooit voor niks. Maar bij ons huilden ze allebei echt van oververmoeidheid. En heeft het juist wél geholpen om te laten huilen. Wij hadden het idee dat ze zeiden “laat me met RUST !!”. Want oppakken hielp niet. Dus, tsja, wij hebben het hier zo gedaan: bij vermoeidheid in bed (als ze in slaap valt tijdens eten dan wakker proberen te houden door zachtjes over haar wangetje te wrijven) dan laten liggen tot ze slaapt maar wel iedere 10 minuutjes heen om te laten merken dat je er bent.
Moeilijk…
Succes !!
Hallo,
Denak voor de vele reacties. Ik heb er overal wat uitgehaald en gekeken wat handig is voor mij en mijn dochter. Het huilen is niet krijsen maar meer pruttelen. De regelmaat van wakker worden-voeden-spelen/knuffelen-vermoeidheid en slapen voelen als goed en vertrouwd dus dat hou ik er voorlopig in. Verder heb ik mijn dochter laten huilen voor 10 minuten en ben naar haar toegegaan, troosten en als ze daarna weer begon 30 minuten gewacht (met pijn in mijn hart maar wel het gevoel dat ik er ook kon zijn op afstand en dit ok was en is voor haar). Maandag was een slopende dag met veel gehuil /protest en weinig slaap. Aan het einde van de middag ging het beter en huilde ze nog maar 5 minuten. Gisteren en vandaag zijn super dagen en ik heb het gevoel dat ze begrijpt en tevreden is met de situatie. Ze slaapt fantastisch en is beter wakker (met goed contact) dan daarvoor. Nu probeer ik dit vol te houden en kan ik nog beter zien wat er gaat werken voor mij en mijn dochter qua voedings- slaap- en wakkerschema. Ik ben blij dat ik ermee begonnen ben.
Verder ben ik ook niet zo’n lezer en vertrouw ik op mijn gevoel en dan komt het meestal wel goed. In dit geval wist ik het gewoon niet omdat ik nog niks weet van het moederschap en mijn dochter nog niet goed genoeg ken.
Volgens mij doe je het helemaal goed :thumbup: Je kijkt naar je kind, luisterd naar wat haar goed doet en zet dat om in daden. Beter kan niet, toch? :dance:
Dikke :hug: en :-*
Ten eerste van harte gefecliciteerd!
Fijn te lezen dat je van ieder advies er wat hebt kunnen uithalen. Ook hier had ik hetzelfde probleem met een week of 6. Ik wist het ook niet meer. Ik heb nooit een boek gelezen maar wij hebben een hele fijn CB en deze rade me hetzefde aan rust een regelmaat. Hier werkte het perfect na een weekje. Ik deed wel voeden op verzoek dus soms om de 3 uur soms om de 2 of 4 uur. Maar als hij wakker werd wel verschonen,voeden, knuffelen en bij enig gaapje weer lekker in bedje. Wel deden wij veron inbakeren aangezien hij heel druk was met zijn handjes. Ik las alleen dat jij na 10 min gaat kijken en dan daarna weer 30 min laat. Dat deed ik niet ik deed ook ong 10 en zat dan echt huilend op de bank zo erg vond ik het. Maar ook onze zoon had dat gewoon even nodig. Even alle indrukken verwerken. Als hij dan na die 10 min nog huilde ging ik weer kijken en speentje en knuffie. Naar een paar dagen huilde hij al veel minder en hoefde in binnen de eerste 10 min niet meer erheen. Hier heeft het heel veel baat gehad. Ook nu is het nog ontzettend makkelijk om hem naar bed te brengen. Zijn bedje is zijn vertrouwde plekje. Als ik hem neerleg pakt hij zijn knuf en draait meteen van je weg :oops: babbelt nog wat en slaapt.
Ieder kindje is anders en na even zal je zelf merken wat het beste bij jou en je meisje past. Denk wel dat alle mama’s hetzelfde onzekere gevoel hebben in het begin en bij je eerste kindje. Je kan de boekjes lezen maar niet te veel opslaan zou ik zeggen gewoon lekker je gevoel volgen.
Heel veel succes en hoop dat je snel de weg vind die voor jullie goed te doen is. En schema’s kwa voeden zou ik nog even vergeten.
groejes loes
@Yvonne Z. wrote:
Momenteel is er veel gaande rondom de concept richtlijn ‘Aanpak van excessief huilen bij zuigelingen’, dat o.a. is gestoeld op de richtlijn van Ria Blom. Wellicht geeft het artikel daarover antwoord op de vragen die bij je leven ten aanzien van het aanbrengen van een vaste regelmaat en de onzekerheden die deze aanpak voor jou met zich meebrengen: Bv.com-Notitie lk
En dat vind ik nou weer jammer, ik geef geen bv, dus geen deskundigen om te helpen, dus ben ik aangewezen op het CB met mijn huilbeeb en daar willen ze dus idd (en ook toen hij met 5 weken opgenomen werd in het zkh) dat hij zichzelf leert om in slaap te vallen, alles volgens de Ria Blom methode. Ik heb daar moeite mee, heb ook aangegeven dat het voor mij heel moeilijk is om te laten huilen. Ik doet het soms wel even hoor, soms weet ik het ook even niet meer, maar hij huilt zich dan soms compleet overstuur. Soms valt hij dan na even huilen met zijn speentje weer in slaap. De reden dat Sem huilt is omdat hij zich niet lekker voelt en ergens pijn heeft en veel krampen heeft (we zijn er nog steeds niet uit wat nou precies), ik ga mijn kind niet laten huilen in de wetenschap dat hij pijn heeft, dus dan ben ik er voor hem, dat betekent dus al 5 maanden drama met naar bed brengen, zo gauw hij plat gelegd wordt begint de ellende :roll:
@Tante Soesa wrote:
@Yvonne Z. wrote:Momenteel is er veel gaande rondom de concept richtlijn ‘Aanpak van excessief huilen bij zuigelingen’, dat o.a. is gestoeld op de richtlijn van Ria Blom. Wellicht geeft het artikel daarover antwoord op de vragen die bij je leven ten aanzien van het aanbrengen van een vaste regelmaat en de onzekerheden die deze aanpak voor jou met zich meebrengen: Bv.com-Notitie lk
En dat vind ik nou weer jammer, ik geef geen bv, dus geen deskundigen om te helpen, dus ben ik aangewezen op het CB met mijn huilbeeb en daar willen ze dus idd (en ook toen hij met 5 weken opgenomen werd in het zkh) dat hij zichzelf leert om in slaap te vallen, alles volgens de Ria Blom methode. Ik heb daar moeite mee, heb ook aangegeven dat het voor mij heel moeilijk is om te laten huilen. Ik doet het soms wel even hoor, soms weet ik het ook even niet meer, maar hij huilt zich dan soms compleet overstuur. Soms valt hij dan na even huilen met zijn speentje weer in slaap. De reden dat Sem huilt is omdat hij zich niet lekker voelt en ergens pijn heeft en veel krampen heeft (we zijn er nog steeds niet uit wat nou precies), ik ga mijn kind niet laten huilen in de wetenschap dat hij pijn heeft, dus dan ben ik er voor hem, dat betekent dus al 5 maanden drama met naar bed brengen, zo gauw hij plat gelegd wordt begint de ellende :roll:
Ik snap wat je bedoelt en kan me voorstellen dat het je erg rauw op je dak komt vallen zo
Er is echter een heel proces aan de notitie vooraf gegaan. In november 2007 is het balletje eigenlijk gaan rollen toen twee collega-VBNers een ‘workshop’ bijwoonden bij een kraamzorginstelling (dit ‘circus’ trok op dat moment blijkbaar al een tijd door Nederland ). Zij waren verbijsterd toen dit één grote reclamecampagne bleek te zijn van een kv-fabrikant én mevrouw Blom met als doel de concept richtlijn “Aanpak van excessief huilen bij zuigelingen” van het RIVM (die dus nog niet eens af was) preventief in te zetten vanaf de kraamtijd. Eén van mijn collega’s heeft er toen onmiddellijk werk van gemaakt door dit gebeuren met een uitgebreid rapport te melden bij de Stichting Zorg voor Borstvoeding en zo is het balletje aan het rollen gekomen. Als zij die ‘workshop’ niet hadden bijgewoond, is mijn grote vrees dat die concept richtlijn gewoon stilletjes doorgevoerd zou zijn. Het Nederlands Instituut van Psychologen (NIP) heeft in april van dit jaar overigens met een notitie gereageerd op dit concept: Notitie NIP. Dit betreft een algemene notitie, die van toepassing is op álle zuigelingen ongeacht welke voeding wordt gegeven. Het standpunt dat deze concept richtlijn niet door de beugel kan, wordt dus echt heel breed gedragen. Ook de borstvoedingorganisaties zijn zich bewust van de invloed van zo’n richtlijn op alle ouders en baby’s nog buiten de manier van voeden om. Daar komen ten aanzien van het borstvoedingsproces echter alleen nog maar meer bezwaren bij, vandaar dat er ook specifiek vanuit die hoek is gereageerd op de concept richtlijn. Het RIVM neemt de signalen die vanuit diverse instanties/organisaties zijn afgegeven gelukkig serieus en heeft het doorvoeren van de concept richtlijn opgeschort.Ook moeders hebben nu de handen inéén geslagen en laten hun stem horen: Petitie richtlijn cb.
Ik hoop dat je hoe dan ook toch wat steun kunt putten uit de wetenschap dat er van alle kanten hard wordt gewerkt aan dit hele gebeuren in het belang van álle ouders en hun baby’s :hug:
In navolging op de notitie is nu een ontroerende publieksversie op bv.com te lezen: Bv.com-Net geboren