Slaap problemen

Van redelijke tot goede slaper, slaapt mijn zoon amper nog ,

'S avonds valt hij nog wel in slaap maar word wakker rond 10 uur en slaapt dan gewoon niet meer, huilt dat hij het eng vind en wil op de bank slapen.

Als je in zijn kamer blijft valt hij wel in slaap tot je wegloopt…

Dit resulteert nu tot al ruim 2-3 weken slaap gebrek, want hij slaapt nu nog niet en is elke keer hysterisch tot overgeven aan toe.



Hij wil op de bank liggen, maar ook daar slaapt hij niet.

Hij heeft echt over " eng " maar zegt niet wat hij eng vind,

Iemand misschien ervaring?

Riley is 2 jr en bijna 4 mnd



Ps tussen ons in liggen is geen optie, hij denkt hoe streng we ook zijn dat hij mag spelen of houd zijn zusje wakker.

Heb je al eens een nacht lampje geprobeerd?



Skyler ging hier ook van de een op andere dag zo te keer als hij 's avonds wakker werd en wilde dan ook tussen ons in liggen. Net als jouw zoontje dacht hij dan dat het feest was en de keren dat hij wel sliep, dan sliep ik niet, omdat ik bang ben dat ik de dekens over hem heen trek ofzo.



Wij hebben toen een nachtlampje aangeschaft, hij heeft zelf mogen kiezen. Dat werd een cars lampje en daar hebben we een hele big deal van gemaakt en die avond is hij tevreden in slaap gevallen en ik heb hem wel wakker horen worden, maar hij is ook zelf weer in slaap gevallen. Sindsdien gaat het bij hem :thumbup:

Nachtlampje heeft hij :thumbup:



Maar helaas is het daarmee niet opgelost.

Heel eerlijk wij hebben het ook gehad, het is ondertussen al even geleden maar ik herinner het me nog als de dag van gisteren.



Onze methode moet wel bij je passen maar ik wil hem je niet onthouden.



Wij hebben eerst een aantal dagen alleen terugleggen gedaan, je mag niet ergens anders je blijft in je eigen bed, met nachtlampje en als extra het licht op de gang.

Na een aantal slapeloze nachten van ons allen zijn we overgegaan op uitleg voor het naar bed gaan:

Straks ga je slapen, je bent steeds bang maar er is NIETS om bang van te zijn. Die van ons kon goed praten en zei dan : nee niet bang. Wij nee niet bang bed is lekker, van slapen ga je groeien en wie wilt er Groot worden? IKKE ! Dus wat spreken we af: slapen in je EIGEN bed? Ja en anders ga je beneden in de gang zitten.



We hebben hem een hele week tot soms wel 10 x toe in de gang gezet en gingen zelf steeds terug naar bed. Na ong. 10 minuten ging ik hem halen (dikke knuffel geven, zeggen dat ik van hem houd maar dat we allemaal moeten slapen en nu weer terug naar bed)



Na de 2e week werd het minder en na 2 weken was het helemaal over, ergens tussen 3 en 4 heeft hij het nog eens gehad, 1 x op de gang 's nachts na keuze of in de gang of in je bed was het weer over.



Hij is nu 5,5 en slaapt prima.



misschien heb je er iets aan,



succes in elk geval.



Natas

Onze zoon heeft dat ook gehad. Op een gegeven moment wisten we het ook echt niet meer en hebben toen hulp ingeschakeld van het cb. Zij adviseerde:



Ga erheen, leg hem terug in bed en zeg dat er niets aan de hand is. Aai over de bol en liedje zingen, dan weer weg. Max 1 minuut erbij blijven (was meestal wel wat langer bij ons). Waarschijnlijk huilt hij dan nog. 5 minuten laten huilen en dan terug. Ritueel herhalen. Dan 6 minuten ertussen laten. Weer terug, ritueel herhalen. Dan 7 minuten etc. Ze zeiden toen nog dat er kinderen zijn die dus tot overgeven toe hysterisch worden, maar dat dit een manier van aandacht vragen is. Gelukkig hebben wij dat nooit aan de hand gehad, want dan zou ik het denk ik niet zo “makkelijk” vol hebben kunnen houden.



De eerste nachten duurde dit ritueel 1,5 tot 2 uur, maar na ongeveer 1 week was het over en sliep meneer weer als voorheen :thumbup: Dat zeiden ze bij het cb ook, het is even doorbijten, maar binnen 10 dagen zie je resultaat.



Succes ermee :hug:

Ik zie dat je zoon 2 jaar is.

Er is een theorie over peuters van 2 tor pakweg 3 jaar en de nachtelijke hysterie (het stuk over overgeven viel me op).

Jo heeft het heel extreem gehad,terwijl het daarvoor totaal niet speelde en het ook niets met niet willen slapen te maken had (of ons testen of hij bij ons mocht).

Het schijnt dat ze tussen de 2 a 2,5 jaar een ontwikkelingsprong doormaken,die vooral tijdens de rust doorwerkt.

Ze maken een soort mentale sprong,die zo snel gaat dat ze hem zelf niet kunnen behappen en er inderdaad bang van worden. Het werd omschreven als een soort “kortsluiting” in de hersenen.

Jo had het zeker heel extreem, vooral vlak na zijn 2e jaar,bij Eli merkten we het rond 2,5 jaar,maar die was makkelijker tot rust te krijgen.



Bij Jo was het in de periode daarna ook sterk zichtbaar. Hij was mentaal inderdaad sterk gegroeid (in zijn spraak,denkvermogen e.d.).

Leuk is anders en tips heb ik zeker niet,maar weten wat er mogelijk achter zit kan al veel helpen.

Ze verwerken snachts wat ze overdag meemaken. We hebben de avonden gewoon meer tijd gestoken in het slaapritueel. Bijv. door de lezen of uitgebreid de dag door te nemen en te praten. Dat leek wel te helpen,maar de hysterie ging uiteindelijk ook vanzelf over.



Ga geen lang verhaal afsteken over het hoe en waarom,maar hier is de regel altijd geweest, je gaat slapen in je eigen bed. Mochten ze midden in de nacht (na 12 uur als wij slapen) zelf wakker worden,dan mogen ze naar ons toekomen. Soms gebeurde dat regelmatig,maar na verloop an tijd steeds minder en kwamen ze steeds later.

Ze mogen alleen niet roepen, ze kruipen er maar bij en vallen direct zelf weer in slaap.

Inmiddels blijft Jo sinds zijn 4e steeds vaker helemaal weg. Eli slaapt soms de hele nacht door.

Het leek wel te helpen,maar snap dat iedereen zo daar zijn eigen ideeen over heeft.

De afspraak was elke avond duidelijk. Eerst eigen bed, dan begint papa’s en mama’s tijd. Pas als wij slapen,dan mogen ze eventueel over.

Dus niet in de avond roepen dat ze uit bed willen of beneden komen. Het werkt in ieder geval.



De buien rond het 2e jaar hoor ik in ieder geval vaker. Frustrerend is het wel…

Inmiddels is hij er al weer uit… :roll:



Mandy, wij proberen idd alles door te nemen, wat eng is, dat zijn bed niet eng is enz.



Op de gang zetten werkt hier niet, en dat wil ik ook niet.

Hij kan dan alles doen wat niet mag ( keuken, toiletwin wonen gelijkvloers)



Het overgeven is bij Riley geen aandacht trekken, hij geeft over , maar helaas gaat hij met regelmaat ook knock out hij heeft breath holding spells ik wil dus niet dat hij ko gaat en ik er niet bij ben.



Gister was het half 3 hij stond wel weer half 7 naast ons.



Omheb nagedacht wat er op zo een dag gebeurt, maar niets bijzonders, inmiddels ook suiker vrije eten en drinken te geven.

Typte met de iPad sorry voor spelfouten.

Ik vroeg me ineens af of het is sinds zijn hersenschudding :think:



En met dat breath holding, ieks dan zou ik het ook eng vinden :shifty:

Hij slaapt wel moeilijker sinds zijn hersenschudding, maar niet zo heftig als nu.



Nu word hij rond 10 uur wakker, heel angstig, en is het een strijd terug te krijgen, niet een strijd in zin van ‘Ik wil niet’, Want hij zegt wel dat hij wilt slapen, maar dat hij bang is, en het niet lukt.

Hij valt in slaap als we er bij zijn, maar hij raakt gewoon echt in paniek hij wil ‘Op bankie slapen’ zoals hij het zegt want ‘bedje is eng’.



Vannacht was het tot half 3. Toen hij eindelijk in slaap viel en doorsliep… (tot 5 uur… :zzz: ) Hij is nu wel gewoon wakker genoeg, komt niet moe over ofzo. Ja meestal iets later, rond uurtje of 10-11 uur overdag stort hij in.



(En als hij dan instort, wil hij absoluut niet in zijn bed slapen.)

Wij hebben met onze oudste verschillende van deze periodes gehad. Eigenlijk heeft ze tot ze 4,5 was heel slecht geslapen. (nog steeds eigenlijk, maar ze pakt nu wel een boek als ze niet kan slapen of wakker wordt) Toen ze een jaar of 2 was had ze last van nachtangst. Ook heel extreem. Wij deden in grote lijn hetzelfde als Mandy schrijft. Rust in de avond bouwen, dag doorspreken etc. Ze kreeg alles me wat er om haar heen gebeurde, maar kon er nog niet zo veel mee. We hadden ook vaak het idee dat het samenging met van die ontwikkelingssprongen en/of dingen die gebeurd waren. Na een ziekenhuisopname is het een tijdje heel erg geweest. Ik heb ook wel op een matras bij haar in de kamer geslapen. Zij voelde zich dan vertrouwd genoeg om weer te gaan slapen en ik kreeg ook mijn slaap.

Ze heeft een tijd gehad dat ze 's nachts helemaal over haar toeren raakte, hysterisch gewoon. Heel sneu. Vaak wist ze er de volgende dag niets meer van af.

Hier ook 2 moeilijk slapende kinderen… wat hier helpt is inderdaad rustig naar de avond toe werken, bad-pyjama-tandenpoetsen, daarna (samen) de dag afwikkelen (de dag terug vertellen, dus van 's avonds tot 's ochtends) en dan voeten/benen/rug masseren met lavendelolie, verhaaltje lezen, liedjes zingen en slapen maar… Inmiddels slaapt zoon dan gewoon de hele nacht door, dochter wordt tegen een uur of 2 wakker en kruipt meestal naast mij…



Maar mijn kinderen hebben tot 4 jaar het grootste gedeelte van de nachten bij mij geslapen… en nu nog wel vaak.

ik heb bij tim ook zon fase gehad,

ellende, en gebroken nachten…



en raar,

maar sinds ik hem alleen in een pyama jasje en

slaapzak laat slapen gaat het stukken beter :thumbup:



soms hoor ik hem huilen, maar valt gelukkig zo weer in slaap…

Hier ook een kindje gehad die iets eng vond en niet kon zeggen wat het was.

We zijn het weg gaan jagen :mrgreen:

“hup!! De kamer uit, wegwezen! Hij wil slapen!” Zo… het is weg, Eng is weg, dus je kunt slapen"

De 1e keer voel je je behoorlijk voor joker staan, maar als het werkt… sta je het de avond daarna gewoon weer te doen :wink:

Pfft nou hier is het ook raak, ineens, sinds vandaag :?



Heeft geresulteerd in vanmiddag helemaal niet slapen (uiteindelijk in de auto in slaap gevallen) en nu alweer een uur bezig. Wordt rustig, en zodra je weggaat huilen.



Zucht…



En dit gecombineerd met het feit dat hij al een aantal weken om 5.30, of 6.00 en als we héél veel geluk hebben 6.30 wakker wordt en dan direct begint te gillen :silenced:



Ik hoooooop dat de theorie van Mandy D klopt…

@Lily2006 wrote:

Pfft nou hier is het ook raak, ineens, sinds vandaag :?



Heeft geresulteerd in vanmiddag helemaal niet slapen (uiteindelijk in de auto in slaap gevallen) en nu alweer een uur bezig. Wordt rustig, en zodra je weggaat huilen.



Zucht…



En dit gecombineerd met het feit dat hij al een aantal weken om 5.30, of 6.00 en als we héél veel geluk hebben 6.30 wakker wordt en dan direct begint te gillen :silenced:



Ik hoooooop dat de theorie van Mandy D klopt…




Hij is niet van mij,maar heb hem op verschillende plekken gelezen en er zit wel wat in. Beide kids kregen het en bij beide zagen we duidelijk een groei (mentale groei).

Aangezien zoveel kids rond die leeftijd het hebben, leek het mij geen “gedrags” ding,maar een leeftijdsgebonden iets…

Ik heb geen idee. Het lijkt ook altijd vanzelf weer over te gaan.

Ohh ja dat snap ik wel, dat je hem niet zelf verzonnen hebt :wink: Zou wel een goeie zijn trouwens, haha!



Tsja, ‘alles is een fase’ zullen we maar denken en tot nu toe is dat ook altijd gebleken, maar als je middenin zo’n periode zit heb je altijd het gevoel dat het nooit meer over gaat :roll:



Ik merk sowieso wel dat er veel gebeurt, maar tegelijkertijd ook dat hij toe is aan ‘meer’ (meneertje is bezig met cijfers en tellen) waardoor hij soms ook weer poepvervelend is. Daarom wissel ik zijn speelgoed af en toe af door dingen weg te zetten, maar momenteel weet ik ff niet zo goed wat ik zou moeten kopen als extra stimulans :think:



Es ff kijken of ik op het www wat meer kan vinden over deze vermeende ‘sprong’

Hier is het nog steeds raak, het word nu wel elke keer later van eerst 22.00 u wakker worden was het vannacht 00.30 u en was Roy zo klaar. (volgens mij een uurtje, ik noem het zo, omdat we eerder echt van 22.00 tot 02.30 u bezig waren)

Wel is het nog steeds er bij blijven, en laten huilen is gewoon geen optie, dan is Luna ook wakker.

(We hebben dat tegen gevoel in, ook maar geprobeerd)



Vannacht was meneertje wel om 04.00 u wakker en issie zonder ons wakker te maken tussen ons in komen liggen… en verder gaan slapen.

Niet de meest goede optie , maar ons slaapgebrek…

even een dikke knuff meid! :hug:

Hier ook een peuter die als hij 2 min op bed ligt de hele boel bij elkaar krijst. Hij doet dit nu sinds 1 week en ik begin er behoorlijk zat van te worden. Hij valt pas tegen 21.00 in slaap(zit nu ook weer op de bank) en dan ook nog op de bank :?

En dan is die in de ochtend ook altijd voor 6.00 wakker.



Morgen ga ik het ook maar proberen om de 5 min heen lopen.