Afgelopen Hemelvaart zijn onze jongens voor de allereerste keer samen uit wezen logeren bij mijn vader en stiefje. Het is allemaal goed gegaan, geen drama’s, alleen heeft Sem slecht gegeten. Sinds ze terug zijn vond ik dat Sem toch wel uit zijn doen leek en dat is hij naar mijn idee nog.
Hij hangt heel erg aan ons, als papa in de buurt is kan die zijn kont niet keren zonder dat Sem aan zijn been hangt. Bij mij valt het nog wel mee. Hij wordt om het minste geringste heel erg boos en driftig, gewone dagelijkse dingen zoals aan- of uitkleden, als hij naar bed moet ligt hij nog uren te spoken (tussen 19.00 en 19.30 naar bed en om 22.00 uur nog jengelen). 's nachts is hij ook weer wat onrustiger en van de week wilde hij persé in ons bed terwijl hij dat nooit gevraagd heeft of heel graag doet. Aan zijn oogjes zie ik gewoon dat hij niet lekker in zijn vel zit.
Ook op het kdv zei één van de leidsters vandaag dat ze het er over had gehad met een andere leidster dat ze Sem anders vond. Hij speelt wel en slaapt wel (en natuurlijk daar geen driftbuien :roll: ) en doet zijn ding, maar toch is hij wat rustiger en hangeriger.
We hebben met Sem al sinds zijn geboorte veel problemen, hij is snel uit zijn doen als iets anders is en heeft behoefte aan een beetje ritme (het wordt wat minder maar hij heeft het wel tot op bepaalde hoogte nodig). Is het toeval en zit hij in een sprongetje, of kan het echt zo zijn dat hij door het logeren zo uit zijn doen is? Hij ziet er ook echt weer slecht uit, walletjes, witjes, kreeg ik donderdag ook weer als aanmerking op het CB, hij weegt te weinig dus als hij slecht eet of slecht slaapt dan gaat hij meteen tekenen, dus dan maak ik me weer een beetje zorgen om hem… :?
Tja en dan hebben we het nog maar niet over wel of niet nog een keertje logeren, want als dit echt het resultaat is heb ik dat ene nachtje doorslapen er niet echt voor over eerlijk gezegd…
Agos, wat sneu zeg.
Het lijkt er inderdaad wel op dat hij last heeft van het logeerpartijtje.
Het is natuurlijk ook best heel wat, zeker op deze leeftijd!
Mijn zoontje trok het ook nooit zo goed. Het hielp dan om thuis meteen in het vertrouwde ritme verder te gaan. Ik had dan nogal de neiging om extra leuke dingen met ze te doen, een beetje te verwennen. Maar eigenlijk werkt dat alleen maar averechts; nog meer onrust.
hier hebben we al veel problemen een aantaldagen met onze uk als we weg zijn geweest naar drukke situaties! ook zeker een dag of vier s nachts wakker, overdag erg sagarijnig… Tegen de tijd dat we er echt ontzettend van beginnen te balen… is het vaak weer over.
Tja… we kunnen so, feestjes, speeltuinen ed ookniet blijven mijden omdat zij dagen uit haar hum is.
Overigens… wat anders dan een logeerpartijtje… daar begin ik denk ik helemaal maar niet aan :oops:
:hug:
Ik herken het heel erg bij ons Olijvenkindje. Als zij van slag was door bezoek,
drukte of weet ik veel wat, dan duurde het dagen voordat ze eruit was. Het was dan
huilen, krijsen, etc. En als er dan een combi was van sprong of kiezen ofzo :silenced:
Die periodes duurden dan wel eens 3-4 weken.
De drie r’en zijn belangrijk, maar dat weet je vast wel.
Bij Olivia was het denk ook een groot deel frustraties. Toen ze beter kon gaan praten, werd haar gedrag ook beter. Dit ging ook tegelijk met het lopen (ze was laat). Ze kon haar emoties steeds beter plaatsen en verwerken.
Nu is ze 4 en merk aan haar dat ze vrij perfectionistisch en faalangstig is, speelde
toen denk ook al mee.
Ik heb toen wel een goed boek gelezen van Aletha Solter; het ongedwongen kind.
Als je googled op haar naam kom je ook haar site tegen, waar veel artikelen op staan. Ook over huilen.
Olivia kan nog steeds huilen, maar het is niet meer dagenlang achter elkaar.
Deze week nog was er iets gebeurd op de BSO en voordat we daar dan achter zijn…
Dan is het eerst na school huilen tot bedtijd en dan 's avonds 3x overstuur wakker worden.
Woensdag kwam er pas uit dat ze niet naar de BSO wilde ‘stomme jongens’ en
‘niemand wil met mij spelen’. En dat natuurlijk na eerst een uur huilen
(vanaf 6 uur :roll: )
Bij navraag bleek het maandag heel erg druk te zijn geweest op de BSO en in dat
soort situaties trekt Olivia zich terug. En gaat thuis dus huilen.
Ik hoop dat jullie Sem zich ook steeds beter kan gaan uiten en minder hoeft te huilen,
want ik weet wat voor impact dat op je hebt.
Achteraf heb ik overigens wel spijt dat ik nooit echt hulp heb gezocht… mss kun jij dat wel doen?
Kroes ik kijk hem idd echt groot in de hoop dat het dan beter wordt. Als ik zie hoeveel Jim al kon toen hij 3 was, kijk ik echt uit naar het komende jaar zeg maar.
Bij Sem komt daar ook nog eens bij dat hij heel veel last van zijn buik/darmen heeft en dat speelt natuurlijk dan juist weer heel erg op. En tja er is hulp geboden en geweest. Pedagogen in het zkh en thuis, gefilmd, daar valt niks op aan te merken. En zolang ik het idee heb dat ie zich niet lekker voelt kan ik niks met de tips van de pedagoge.
We zaten eigenlijk net weer een beetje in een lekker ritme daarom baal ik er zo van. Had eindelijk na 2 jaar mijn huishouden weer een beetje op orde enzo. Dan val je meteen weer zo terug hè?!
Ha, ze kunnen wel broer en zus zijn 8)
Olijf had ook veel last van haar darmen, zelfs onderzocht op coeliakie. Niks
aan de hand. De ellende begon nl met de bijvoeding…
Ook al is het ws lichamelijk, toch kan een pedagoge/therapeute wel degelijk helpen. Ik dacht dat nl ook.
Maar je kan wel tips en inzichten krijgen hoe met de hele situatie om te gaan.
Ik merk een groot verschil in hoe ik ben / reageer op haar gedrag. Je komt toch in een
soort negatief geheel.
kroes… hoe herkenbaar! :shock: sinds we hier met de bijvoeding zijn begonnen ook een tijd een giga anders meisje gehad. Ze is wel 2 kilo afgevallen en is nog steeds ‘mager’. Ze is dmv bloedprikken getest op allergie, maar gaf niks ernstig afwijkends aan. Nu… opeens zit ze al drie dagen opeens onder de rode allergievlekken, die dan na verloop van tijd weer wegtrekken en ze huilt alleen…
Trouwens… ikkrijg wel vaak het verwijt dat ik bewust mijn kind niet laat logeren of er juist voor kies om wel of nit naar een verjaardg te gaan. Doen jullie dat ook? Heb er nl weinig zin in om bijvoorbeeld met een giga jengelend kind de volgende dag te zitten soms :oops:
Wij hebben het gewoon zo gezegd. Verjaardagen alleen overdag en als we blijven eten
(bij familie wat verder weg) gaan we voor ze wilde slapen naar huis. En dan nog zaten we
dagen met een huilend kind.
Mensen die het niet meemaken weten gewoon niet hoe het is. Laatst vroeg een schoonzus heel
verbaasd “heeft ze zoveel gehuild dan?” :wall:
Nou, echt ik kon haar wel slaan. Hoe vaak we niet hebben aangegeven dat ze
veel huilt…
We waren juist in het begin van, joh kind moet maar wennen aan bezoek etc. Daar kwamen
we snel van terug…
We zijn nu makkelijker, maar nog steeds kan ze heftig reageren. Laatst een dag
gespeeld met een nichtje, vindt ze helemaal geweldig. De volgende dag werd er dus
eerst anderhalf uur hartverscheurend gehuild…
Over allergie; Olief heeft geen allergie, ze eet nu alles. Wel reageerde ze heftig op
dingen. Kon na t eten van bepaalde dingen ook wel rode vlekken hebben. Nu is dat
niet meer zo. Ik denk een overgevoeligheid waar ze over heen is gegroeid. De kinderarts
sprak van ‘onrijpe darmen’.
Oh wat een herkenning! Wij lopen dus met Sem ook bij de gastro- entroloog in het WKZ. Is pas onderzocht op Coeliakie, vorig jaar januari endoscopie gehad en maag onderzoeken. Daaruit is naar voren gekomen dat hij sowieso veel lucht in zijn darmen heeft, dus obstipatie en een te traag werkende maag (dat is met een radiologisch onderzoek vastgesteld). Daarvoor heeft hij medicatie en toevallig zijn we in overleg deze week gestopt met de medicatie voor zijn maag (hij krijgt dagelijks een kleinedosis ab om de werking van zijn maag te verbeteren, hetzelfde als motilium). Op dit moment weet de arts even niet meer wat hij voor ons kan doen omdat we niet weten waarom Sem 's nachts steeds wakker wordt, al ben ik er van overtuigd dat het vaak is vanwege buikpijn omdat hij dan veel winden laat en met zijn beentjes trekt en overstrekt. Nu lopen we eigenlijk nog maar voor één ding bij de arts en dat is zijn gewicht. 2 maanden geleden zat hij op -2 qua gewicht en is nu iets zwaarder dus wordt er weer niks gedaan, anders had de arts nog een scopie willen doen. Juli gaan we weer om te kijken hoe het gaat met zijn groei.
Gisterenavond een verjaardag gehad van mijn nichtje (kind werd 2 wie viert dat nou 's avonds :wall: ) en dus vannacht na een stukje taart en een drukke late avond weer een halve nacht wakker… en nu gewoon geen middagdutje willen doen, hij ligt al een uur te klieren. Hij zingt nu wel Piet Piraat :inlove: .
Maar ons leven staat al 2 jaar stil, draait al 2 jaar om hem, soms wil je daar even niet in mee hoeven gaan en de consequenties hebben we dan meteen de volgende nacht/dag weer helaas.
Sem heeft trouwens ook bijna altijd vlekken op zijn torso en in zijn gezichtje maar nog geen allergietesten gehad (behalve voor kma).
Vandaag maar weer begonnen met de ab. Bedacht me opeens dat dat het misschien ook wel kan zijn dat de onrust wat langer duurt, door zijn slecht werkende maag kan hij veel last hebben van brandend maagzuur (soort reflux doordat de maag nooit leeg is en bij liggen loopt dat dus ook terug). Ik ben echt opeens 2 jaar terug gegaan in de tijd wat de avond betreft, heel de avond vanaf het moment dat hij naar bed moet onrustig. Hij wil gewoon niet liggen dan. Wilde hij als baby ook al niet, en veel melk willen drinken. Dus we zullen binnen nu en een dag of 2 zien of het wat beter gaat… 
kroes: hier werd ook gesproken over onrijpe darmen, ws door haar vroeggeboorte.
tantesoesa: Heftig zeg :hug: :hug:
Sem was te laat en had bijna geen vruchtwater meer bij prematuurtjes is dat in combi met onrijpe darmen echt iets wat voor problemen kan zorgen, maar te laat en weinig vruchtwater daar is niks over bekend.
Onrijpe darmen is iets van de eerste maanden heb ik altijd te horen gekregen…
Misschien een tip om wat meer duidelijkheid te krijgen over de klachten. Ik ben naar de homeopaat gegaan en die heeft Noah met een electrisch apparaat doorgemeten. Daaruit is voortgekomen dat hij vooral suikerallergie en allergie voor geur-, kleur- en smaakstoffen heeft (kunstmatige). Sinds vorige week laten wij dat uit zijn eten, dus hij volgt nu een soort van aangepast menu (natuurwinkel biedt dan veel hulp in zo’n geval) en wij hebben een heel ander kind, nu al. Hij stond altijd chagerijnig op en had dunne zure ontlasting. Zat ook onder het vereiste gewicht volgens het cb en heeft al heel zijn leventje last van eczeem.
Nu staat hij glimlachend op, is veel opgeruimder in zijn hoofd (lijkt wel), heeft meer geduld, minder jeuk, minder eczeem. En dit in een paar dagen tijd!
Misschien biedt een bezoek aan de homeopaat uitkomst?
Het kan natuurlijk zo zijn dat bij logeerpartijtjes en verjaardagen de kids voeding krijgen die hun eerder kwaad als goed doen…Zo maar een gedachte hoor…
En toevallig had ik Noah vorige week per ongeluk (etiket niet goed gelezen) yoghurt met zoetstof gegeven. Hij heeft er zeker wel vier dagen flink last van gehad. Alleen uit het bij hem zich vooral via de huid als orgaan, maar dat kan bij een ander kind weer de darmen of het zenuwstelsel of een combinatie daarvan zijn he.
Groetjes,
Ireen :mrgreen:
@Tante Soesa wrote:
Sem was te laat en had bijna geen vruchtwater meer bij prematuurtjes is dat in combi met onrijpe darmen echt iets wat voor problemen kan zorgen, maar te laat en weinig vruchtwater daar is niks over bekend.
Onrijpe darmen is iets van de eerste maanden heb ik altijd te horen gekregen…
Olijf was 18 dagen te laat en had massa’s vruchtwater. En toch spraken ze over onrijpe darmen.
Ik denk (achteraf) dat dat niet het enige was hoor (deels ook karakter, frustratie en
onvermogen tot kunnen uiten (want niet kunnen praten)).
OP een gegeven moment ben ik haar heel veel gaan uitleggen. Vertellen waar we
heen gingen, wat we gingen doen, wat ze kon verwachten en achteraf een beetje
evalueren.
Je probeert wat.
Een homeopaat of natuurarts heb ik ook overwogen, maar niet gedaan. Misschien had
ik dat wel moeten doen. Maar ‘een elektrisch apparaat’ vind ik dan weer zo vaag klinken :oops:
Tja Kroes, ik weet dat je het ‘vaag’ vindt. Maar ik denk dan: baadt het niet, dan schaadt het niet, en het wordt vergoed door de zorgverzekeraar. Nee heb je en ja kun je krijgen en zo kan ik nog meer clichés uit de kast halen, haha. We zien bij Noah dat het werkt en blijkbaar kun je een suikerallergie niet via het bloed meten (wordt in het ziekenhuis gezegd). Het schijnt dat toch veel mensen een suikerallergie kunnen hebben, zonder dat ze het weten van zichzelf. Ik ben daar eentje van. Stond vroeger ook helemaal onder het eczeem als kind, daarna cara, daarna astma met eczeem. Nu met de zwangerschap komt het weer op. Zodra ik suiker eet, heb ik een half uur daarna jeuk. Toeval, nee ik denk van niet. Dus ik ga ook maar suikerloos door het leven (af en toe zondigen mag wel vind ik, maar voor Noah is dat nu nog funest, misschien later niet meer).
Ik zei al tis een tip he…geen verwijt of duw dat je dat echt MOET doen.
Groetjes,
Ireen :mrgreen:
@konijn wrote:
Trouwens… ikkrijg wel vaak het verwijt dat ik bewust mijn kind niet laat logeren of er juist voor kies om wel of nit naar een verjaardg te gaan. Doen jullie dat ook? Heb er nl weinig zin in om bijvoorbeeld met een giga jengelend kind de volgende dag te zitten soms :oops:
dit is heel herkenbaar.
eerlijk gezegd ik kom bijna nergens kan niet eens boodschappen doen met mijn 2 kids. en naar een verjaardag met mijn oudste zoon al hellemaal niet. tenzij het op zondag is en mijn ouders er ook zijn want de volgende dag zit hij meteen weer in zijn ritme.
logeren doet mijn zoon vaak (logeerhuis) en als er teveel gebeurt in een week en dan ook nog eens logeren is hij wel van slag. maar ik neem het op de koop toe want een beetje rust is ook wel fijn.
bij mij is elke dag tussen 4 en 7uur het zelfde veranderingen (zoals gister naar de mac geweest) word 5min van te voren aan gekondigt.
maar door steeds dat ritme te proberen te houden komt het na een paar dagen wel weer goed.
mijn jongste heeft er elke dag last van als hij uit opvang komt (dat is dan ook nog een pedogogische opvang) maar elke keer als hij dus thuis komt jengelt hij en is hij uit zijn doen. eet ook weinig
s avonds doordat hij al 4,5jr is kan je er toch wat meer mee dan als een kind jonger is.<br /> meestal leg ik hem ook wel eens alleen op zijn kamer om even tot rust te komen van alle prikkels van zon dag.maar je zal wel niks hebben aan mijn verhaal behalve dat ik er wel herkenning in heb.
@Sirene1974 wrote:
Tja Kroes, ik weet dat je het ‘vaag’ vindt. Maar ik denk dan: baadt het niet, dan schaadt het niet, en het wordt vergoed door de zorgverzekeraar. Nee heb je en ja kun je krijgen en zo kan ik nog meer clichés uit de kast halen, haha. We zien bij Noah dat het werkt en blijkbaar kun je een suikerallergie niet via het bloed meten (wordt in het ziekenhuis gezegd). Het schijnt dat toch veel mensen een suikerallergie kunnen hebben, zonder dat ze het weten van zichzelf. Ik ben daar eentje van. Stond vroeger ook helemaal onder het eczeem als kind, daarna cara, daarna astma met eczeem. Nu met de zwangerschap komt het weer op. Zodra ik suiker eet, heb ik een half uur daarna jeuk. Toeval, nee ik denk van niet. Dus ik ga ook maar suikerloos door het leven (af en toe zondigen mag wel vind ik, maar voor Noah is dat nu nog funest, misschien later niet meer).
Ik zei al tis een tip he…geen verwijt of duw dat je dat echt MOET doen.
Groetjes,
Ireen :mrgreen:
Ooh ik geloof het meteen hoor! Ben ook heilig van overtuigd dat voeding een boel
met je kan doen, meer dan regulieren geneeswijzen weten.
Alleen … denk dat onbekend onbemind maakt :oops: Stap is groot dan, of
die drempel erg hoog.
oooo wat herkenbaar.
B. is net zo.
Veel buikpijn, heftig reageren op veranderingen en afwijkingen van haar dagelijkse ritme.
B. is Hoogegevoelig.
En heeft een kleurstof allergie
We zijn nu bezig met anders met haar om te gaan. Samen met school in ons geval.
Toen ze jonger was, hadden we al begeleiding van een hele fijne dame.
En ik heb veel aan de stichtingen over hooggevoelige kinderen.
Sommige mensen vinden dit vaag en denken dat ik een ‘smoesje’ verzin voor het gedrag van b. maar niets is minder waar.
Sinds we hier mee bezig zijn kan ik eindelijk eens een middag met haar naar een speelparadijs zonder dat ze de nacht er op wakker ligt of ‘onuitstaanbaar’ gedrag vertoont.
Elk kind is anders en elk kind verdient een eigen aanpak. En zeker met HS kindjes is die aanpak zo belangrijk!
Ik kan er wel uren over doorgaan, maar ik ben zo zo zo blij dat wij op de goede weg zitten, dit gun ik jullie ook!
En misschien vinden jullie het te vaag maar het is wel het proberen waard. Al heeft het uiteraard tijd nodig…
Als je meer wilt weten dan mag je me gerust een pb sturen.
Groetjes en veel succes
ingrid