Hallo mama’s
Al in mijn eerste zwangerschap kreeg ik last van mijn bekken. Bij mijn tweede zwangerschap werd dat een graadje erger, de fysio kon niets voor mij betekenen ivm een problematische zwangerschap en raadde mij een bekkenband aan, die ik toen trouw ben gaan dragen en waar ik ook baat bij had.
Na de bevalling van mijn dochter ging het met haar vreselijk mis, waardoor ik geen kraamtijd heb gehad en na 2 dagen al van hot naar her rende en reed. Tot nu, 1.5 jaar later had ik steeds na een werkdag (ik werk op een kdv) een “zeurpijntje” in mijn bekken, vooral aan de linkerkant, maar niet cht noemenswaardig. Ik was al jaren bij Fysio A voor andere klachten en opperde daar een week of 3 geleden dat ik toch wel steeds meer last kreeg van mijn bekken en dat dat “zeurpijntje” toch wel echte pijn werd. Hij heeft gekeken en constanteerde dat mijn heupen niet recht stonden en heeft mijn linkerheup “gekraakt”
Vanaf toen kreeg ik nog meer pijn en heb ik dit ook bij de ha neergelegd toen ik daar was voor wat anders. De ha gaf aan net zoals fysio A dat het om mijn SI-gewricht en de SI-banden ging. Het weekend na het bezoek aan mijn ha tilde ik mijn dochter uit bed en toen schoot het mij in mijn bekken. Ik kon werkelijk niets meer en ik verging van de pijn. Uiteindelijk heb ik die zondagmiddag de HAP gebeld voor pijnstillers, omdat ik het gewoon niet meer trok tot maandag.
Maandag weer bij de HA geweest en meer dan pijnstiller sen fysio kon hij niet voor mij betekenen. Ik heb toen een andere fysio gezocht, Fysio B.
Hier ben ik vorige week 4x geweest. Deze week staat 3x gepland. Hij was niet zo blij met de kraakactie van Fysio A, maar dit ter zijde.
Fysio B voel ik mij qua behandeling prima op mijn gemak, al heb ik de dag erna wel meer pijn, maar die dag daarna gaat het weer ietsje beter.
Zowel fysio B als de ha geven te kennen dat ik hier wel 4-6 weken zoet mee ben. Ik mag dus nu geen “belastende” activiteiten uitvoeren en moet veel afwisselen, dus lopen, staan zitten, liggen ed en dan veelal warm douchen en een warme kruik gebruiken.
Nu is mss wel mijn probleem, dat ik te graag wil en ik had dus eigenlijk verwacht dat ik nu na een week (nadat het in mijn bekken geschoten is) ik er toch wel beter aan te pas zou zijn. Ik slik nog steeds pijnstillers en vind het moeilijk “activiteiten” te doseren. De dag dat ik mij redelijk voel doe ik kennelijk toch te veel en in mijn beleving is dat totaal niet veel. De jonste is de “deur” uit zodat ik haar zorg niet heb overdag, want dat kan ik gewoon simpelweg niet. De oudste heeft gelukkig de leeftijd dat hij zichzelf “wel red”
Vanmiddag heb ik een “preek” gehad van fysio B, dat ik toch echt pas op de plaats moest maken, ik bepaalde zelf mijn herstel en bij teveel belasting, haalde ik de gedane genezing weer onderuit.
Toch blijft het moeilijk om in een jong gezin, helemaal niets te doen, dat kan ook niet, want er doen zich altijd situaties voo dat je wel accuut in actie moet komen.
Zijn er meer mensen met dit soort klachten die mij enigszins hoopvolle informatie kunnen geven over de mate van herstel? Blijft het een zwak punt bij jullie, of ben ik er ook helemaal van af als het “klaar is”
Sorry voor mijn klaagzang, maar ik ben er echt even helemaal zat van en eerlijkgezegd geloof ik direct dat ik op dit moment niet de meest gezelligste persoon ben om mee onder 1 dak te wonen 
Groetjes Joy
Meis das toch een helemaal terechte klaagzang! Geen sorry nodig :-* :hug: het is al ellendig genoeg.
Ik heb er zelf geen ervaring mee en kan je alleen een stukje externe ervaring (vriendin) vertellen. Zij heeft 2 x een operatie gehad om een heup te vervangen (ha meer viel er niet te vervangen) en daar staat ook een revalidatietijd van ong 6-10 weken voor! En echt…het allerbeste is TIJD en RUST. Zodra zij teveel wilde kwam er een stap terug voor in de plaats. Heb je de mogelijkheid om bv te proberen 2 weken ‘echt’ zorg uit handen te geven? Als je jezelf, je lijf die tijd kunt geven is dat voor iedereen het beste (jezelf op plaats 1) want dan herstel je het snelste en het beste.
Ik weet niet of de fysio je uitleg heeft gegeven of je weer terug gaat naar hoe het was of naar een ‘volledig’ herstel, maar voor beide geldt uiteindelijk hetzelfde. Als het geen volledig herstel wordt zul je ws af en toe die tijd voor jezelf en je lichaam weer nodig hebben.
Iig heeeel veel succes en een goed herstel! :-* 
Wat een vervelend verhaal zeg!!
Ik heb tijdens de zwangerschap van N. mijn si-gewricht verschoven. Het schoot er ineens in. Daarna een lange periode bedrust gehad en dat deed het niet goed. Na de bevalling gaan fysiofitten (fitness onder begeleiding van een fysiotherapeut) en hiermee mijn buik- en rugspieren sterkter gaan maken . Ik doe dit nu sinds december 2009.
Ik merk het verschil. Kan nu gewoon strijken zonder pijn, was ophangen zonder pijn, N. optillen zonder pijn. Echt veel beter. Het is niet helemaal over en zal denk ik wel een gevoelige plek blijven.
Ik zou je oefeneningen goed doen en eventueel daarna oefeningen om je buikspieren sterker te krijgen, zodat die wat van je rugspieren over kan nemen.
Veel sterkte!
Liefs Suzanne
hoi lieve mede-maand-mama,
Ik heb er geen ervaring mee, maar wil je enkele beterschapsknuffels brengen meis !
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
liefs
Gerda
:hug: :hug: :hug:
:-*
Bij mij is nooit benoemd dat het om het SI-gewricht gaat, maar als ik google, dan is het precies waar en hoe ik last heb (oa)… Tijdens de zwangerschap had ik last van bekkeninstabiliteit, toen heb ik bij een fysio gelopen, maar dat verminderde de pijn niet echt… Nu loop ik al weer een hele tijd bij een chiropractor. Als ik daar geweest ben, is de pijn even wat minder, maar dan moet ik ook heel consequent mijn oefeningen doen…ze één of twee keer niet doen, zorgt er direct voor dat ik weer enorm veel last krijg. En soms schiet het er ook gewoon een soort van in en dan moet ik echt rust nemen. Bij mij blijft het dus een zwak punt.
Hopelijk gaat het bij jou wel over. Zo niet, dan denk ik dat je er wel een manier vindt om er mee om te gaan en er mee leert leven. :hug:
Ik kan eigenlijk maar 1 ding zeggen… neem die rust!!! Juist dat zorgt voor sneller herstel. Ik loop al sinds de 1e zwangerschap, met name bevalling met klachten en herken je verhaal heel goed. Ontzettend rot dat is het. Ik ben nu zover dat ik mijn grenzen ken die ook accepteer ten koste van leuke en minder leuke dingen, maar ook bezig bij een nieuwe fysio waardoor ik nu soms zelfs even pijnvrij ben. Ik ben van mening dat alleen kraken niet helpt, is maar een tijdelijke oplossing. Daarnaast hard trainen, zorgen dat je andere spieren het op kunnen vangen. Loop je te lang met bekkenklachten, heb je kans dat het nooit meer weggaat. Ik wil je niet bang maken, maar ik had niet veel langer door moeten lopen. De kans is nu groot dat ik klachtenvrij wordt en normaal ga functioneren, al zal het wel een zwakke plek blijven.
Ik heb dus niet helemaal het verhaal wat je wil horen, maar ik snap precies wat je bedoelt. Het is zwaar als je klachten hebt en huishouden en kids. Ik heb weken niks gedaan, manlief en anderen alles omdat ik gewoon echt die pas op de plaats moest maken. Heb ik echt moeten leren en vind het nu nog moeilijk.
Als je meer wil weten kun je lezen bij bekkeninstabiliteit na de bevalling, staat ergens een topic over, daar staat meer van mijn verhaal en anderen met deels dezelfde klachten, of pb maar voor meer info hoe ik het aanpakte en wat ik aan oefeningen enzo doe.
Heel veel sterkte in ieder geval! :hug:
Wat fijn al die reacties,
Wienex, ik had idd na het posten van mijn bericht het topic van BI na de bevalling gelezen.
Ik maak ook echt pas op de plaats en ik moet ook eerlijk zeggen dat mijn man heel veel dingen uit handen neemt, meer he-le-maal niets doen KAN gewoon niet in een gezin met 2 jonge kinderen.
BV alleen al het feit (tenminste zo ishet hier in huis ) dat ik als mama ogen voor en achter in mijn hoofd heb mbt evt gevaarlijke situaties met d ejongst een dat papa dan oogkleppen op heeft Als er direvt een actie moet komen, ben ik dus diegene die daarop reageert en dan moet het soms zo snel dat ik gelijk afgestraft word.
Ik kan echt onmogelijk de zorg voor de kinderen 10 weken uit handen geven, deze week en volgende week is gelukkig rond. Mijn baas begint nu al over administratief werk en ik vind het geen probleem om mijn eigen bij te houden (MBT de kinderen op het werk) maar zij wil ook dat ik die van mijn collega’s dan bij ga houden en ik heb haar duidleijk gezegd dat ik niet zo lang kan zitten.
Bij ons s het ziektebeleid enorm op de schop geweest en ze zitten je echt achter de vodden aan. Tot in zekere mate helemaal prima, maar momenteel kan ik gewoon niets lang. Niet lang zitten, niet lang liggen (moet je mij sochtends uit bed zien komen :roll: ) niet lang lopen etc etc.
Sommige dingen moeten toch echt gebeuren. Vanmorgen ben ik even naar de hema geweest voor nieuw ondergoed (laten we het er maar op houden dat nu ik zo vaak naar de fysio ga het meeste daar niet geschikt voor is ) en dat is n iet iets wat ik mijn man of moeder wil laten halen, dat wil ik gewoon zelf doen omdat ik daar in mijn bijna blote niksie lig en ik mij dan wel enigszins prettig wil voelen in datgeen dat ik nog aan heb en dan kom ik een bekende tegen. Dat soort dingen brengt onherroepelijk verhalen in de wereld. NIet dat ik mij daar druk om kan maken, maar ik heb nu niet de tijd en puf om mij daarin t emoeten verdedigen.
Wat oefeningen aangaat deze heb ik nog niet gekregen, ik zal er eens naar vragen (mss is het nog te vroeg?) ik had idd al gelezen dat buikspieroefeningen heel goed zijn om het op te vangen, maar dan moet ik natuurlijk wel weten wat de beste hoduing voor mij is om dat te doen.
Ben benieuwd hoe het morgen gaat en woensdag moet ik weer naar de fysio. Heb mijzelf iig nu maar voorgenomen om het enigszins proberen te accepteren, kan er wel heel erg van balen en sjagge van worden, maar dat veranderd helaas niets aan de situatie 
Ik herken het ook, mijn dochter is van 7 maart 2009 en mijn bekken is ook nog niet weer goed. Fysio 1 masseerde en masseerde maar, heb wel om oefeningen gevraagd maar ze gaf ze nauwelijks en de tips die ze gaf deed ik al…
Ik ben vorige week naar Fysio 2 gegaan en deze gaat niet masseren, maar ik mag ook naar de fysio-fitness. Fysio-fitten 
Ik ben blij hier een reactie te lezen dat dat zo goed helpt!!
Verder deed/doe ik hier nog steeds dingen niet te lang achter elkaar. Ik gebruik een timer hiervoor. Die zet ik op 15 minuten… Als ie af gaat moet ik wat anders doen. En ik heb een bad, dat is ook erg lekker.
Dat is de enige tip die ik je kan geven, die timer…
Hele bekende klachten voor mij.
De fysio heeft mij uiteindelijk niet voldoende kunnen helpen.
Ik ben toen bij de chiropractor terecht gekomen, en daardoor zijn de klachten zo goed als helemaal verdwenen. Als ik eens een dagje iets extreems heb gedaan of rond mijn menstruatie kan ik wel weer eens iets voelen, maar nooit meer zo heftig.
En eerlijk, ik kon ook echt mijn huishouden (en kinderen) haast niet verzorgen.
Sterkte ermee!
Ik doe samen met hem oefeningen daar op de apparaten, hij bepaald dan de rotatie en snelheid, door mijn bekken vast te houden en te stabiliseren.
Vanmorgen redelijk te pas, zo Tes even weg brengen naar mijn ouders en dan moet ik toch echt wat schappies halen, want de koelkast i sbijna leeg.
Die timer i s een goed idee :thumbup:
ik heb erg baat gehad bij mensendiecktherapie
en sinds ik in de zomer fitflops slippers draag, heb ik geen last meer (na al die jaren modderen! :dance: )