hallo meiden
ik heb bij mijn eerst ekindje geprobeerd om bv te geven helaas is dat meer hel dan droom geworden en ik moest stoppen voor haar omdat ze teveel bloed binnen kreeg ik zal niet het hele verhaal gaan opschrijven hier ,
ik wilde perce bij de eerste koste wat kost bv geven dat gevoel had ik ook dat alles zo zou gaan hoe ik dat wilde en nog is het me toen niet gelukt
ik had in het begin van deze zw zoiet van ik zie het wel wat ik ga doen en toen weer ja ik ga weer beginnen met bv gaat het niet dan stop ik er wel mee
maar ik heb steeds meer een afkeeer er van van de ene kant zou ik haar zio graag strax als ze geboren word meteen aan leggen en bv geven en van de andere kant wil ik gewoon een flesje gaan geven
ik weet niet meer wat ik met mijn gevoel aan moet ik zit er vreselijk mee ik voel me gewoon schuldig dat ik er aan denk om een fles te gaan geevne ipv borstvoeding
zijn er meer meiden die dit ook hebben of gehad hebben of er ook mee worstelen ik hoor er graag van
ik had bij lucas ook problemen(niet zo erg als jij als ik het goed begrijp), maar bij Daan ging het stukken makkelijker… Niet elke zwangerschap is het zelfde, en dus ook niet elke bv-poging…
Als je het wil, zou ik het gewoon proberen, lukt het niet heb je gauw genoeg een flesje gemaakt, toch?? En elke druppel die binnenkomt is goed, en je hebt naderhand geen schuldgevoel dat je het niet geprobeerd hebt…
Meid, een kindje heeft meer aan een relaxte mama die flesvoeding geeft dan een gestreste mama die perse BV wil geven…
Ik heb het bij mijn eerste ook geprobeerd en dat was een hel… Bij mijn tweede meteen gezegd dat ik FV ging geven.
MITS mijn borsten aan zouden geven dat er nu wel wat in zou zitten…
Dat deden ze niet en ik ben dus aan FV begonnen. Na twee dagen kreeg ik toch wat stuwing en heb de hele dag lopen twijfelen wat te doen…
Ik vond dat Benthe genoeg stress had gehad en nu niet ineens weer aan de borst moest hoeven wennen en haar lekker FV te blijven geven.
Achteraf ben ik daar érg blij mee geweest, omdat ze de eerste 6 weken vreselijk kramp heeft gejhad van haar ijzerpreparaat en veel spuugde… Ik wist toen tenminste wat ze binnen kreeg…
Succes met je beslissing, welke je ook neemt, het is de goede!!!
Hoi!
Hier eerst BV gegeven met succes. Ik begrijp uit jouw verhaal dat het "minder succesvol"was…Ik zou het toch nogmaals proberen als ik jou was, je bent zo overgestapt naar KV…Wie weet gaat het heel goed!!
Succes met je beslissing!
Groetjes, M-J
Je hoeft nu de keuze nog niet te maken. Ik heb de definitieve keuze pas gemaakt toen Jenna geboren is. Uiteraard had ik wel kv in huis.
@wisje wrote:
Meid, een kindje heeft meer aan een relaxte mama die flesvoeding geeft dan een gestreste mama die perse BV wil geven…
Klopt, maar hoe relaxt ben je als je de hele tijd een slecht geweten hebt :think: :eh: ?
Dus ook ik zou zeggen: kijk het nog even aan en beslis pas als het echt zo ver is. Enne de beste tip die ik ooit heb gekregen is: Ga er niet van uit dat het mislukt, maar juist ervan dat het wel lukt.
Ik bedoel: Vrouwen hebben miljoenen van jaren bv gegeven, dus waarom zou het jou niet lukken?
Ok, de eerste keer is niet gelukt, maar toen was alles op eens nieuw, nu weet je al een beetje wat er gaat komen en misschien ben je ook wat wijzer en geduldiger geworden. Bovendien kun je het ook altijd alleen maar voor een paar dagen doen. Kijk hier eens voor de voordelen van ook maar een paar dagen bv: http://www.borstvoeding.com/voorjebegint/motivatie/wat_als_ik_wil_stoppen_met_borstvoeding_geven.html
Daar staat overigens nog veel meer handige informatie, dus mocht je een weloverwogen en geinformeerde keuze willen maken, kun je daar eens wat dingen lezen.
En voor de zekerheid haal je gewoon een pak kv in huis, mocht het inderdaad niet lukken…(en als je keuze wel kv is: het slechte geweten is nergens voor nodig: kindjes doen ook het prima op kv :mrgreen: - ik ben zelf het levende bewijs, zonder een druppel bv toch groot geworden
)
Merijn heeft nooit bij mij willen drinken… Heb dus een tijd lang alles afgekolft aan hem
Ik had dus zoiets nu, als het niet lukt dan ga ik naar KV, want fulltime kolven met een peuter erbij leek me niets. Had hier overigens ook schuldgevoelens over
Maar Xander bleek vanaf het begin een natuurlijk talent en de Bv loopt nu super… Dus wellicht dat het nu bij jullie ook wel goed gaat…
en haal inderdaad voor de zekerheid een pak KV in huis…,
succes!!
Je hoeft je niet schuldig te voelen. Ik heb nare ervaringen met bv geven van Bas, maar die maken het voor mij nu wel meer dat ik het nogmaals wil gaan proberen, want ze zeggen dat het niet hetzelfde hoeft te gaan als bij de eerste en als het niet goed gaat stop ik vrijwel direct en ga niet zitten vechten met mezelf.
Ik kan heel goed begrijpen dat je nu meteen naar de kv wil gaan, je moet achter je keuze staan en welke dat dan is maakt niet uit. Als jij er je eigen niet goed bij voelt dan merk je kleine dat vaak ook.
bedankt voor alle reakties
toen ik bevallen was van mijn dochter had ik nog geen flesje in huis geen voeding helemaal niks WANT ik ging bv geven geen twijfel mogelijk ik wilde dat en dat was het beste en minder deed ik het niet voor alleen het beste wilde ik
de eerste dagen ging alles nog goed ze was meteen een natuur-hap talent ze hapte perfekt en dronk flink stevig door ik had vol op melk beter kan niet ,
en ineens werd ik blauw mijn tepels dan , begonnen ze te bloedden en stopte niet meer ik moest gewoon door voedden van de vk want het zou wel over gaan ook de laktat’’ ‘’ die wist er niets van en zei ga maar door je krijgt wel eelt en dan stopt het wel
ik door gegaan met pijn tot in mijn tenen elke voedding weer , tot op een gegeven moment de kleine ging huilen en niet meer stopte toen de huisarts kwam kijken hoe het ging met ons schrok hij hij constateerde dat de kleine zware aanvallen van krampen kreeg door het vele binnen gekregen bloed dat niet in de maag verteren kon en dus langzaam erg ziek aan het worden was
het is zeer zeldzaam dat dit gebeurd , maar die pech hadden wij dus , ik voelde me vreselijk schuldig datik mijn kleintje zo veel pijn deed , ,maar ook meteen dat ik haag het beste niet mocht geven
ik moest meteen stoppen met bv ik mocht niet kkolven dan bleven mijn borsten open ik heb 4 maandne met kraamverband in mijn bh rondgelopen omdta mijn tepels niet wilde helen ik heb een extreem dunne tepelhuid en waarschijnlijk dta het daardoor gekomen is want aan alissa lag het niet zij hapte goed en dronk goed
de eerste dag dat ik alissa fv moest geven huilde ze al niet meer na de laatste voeding dus na een dag fv begon haar buikje al een beetje te rusten dus dat was het enige goeie van de hele hectiek er om heen
en dit is nou waar ik zo bang voor ben dat ikmijn 2de kindje het zelfde aan zal doen als ik bv geef 
Eh bah :hug: ik kan me goed voorstellen dat je daar tegenop ziet…
Ik heb zelf altijd begrepen dat een druppeltje bloed geen kwaad kon, maar als je helemaal open bent :think: :eh:
Je weet nu wat er aan de hand was en dat het echt niet aan jullie doorzettingsvermogen lag, dus je zou het gewoon kunnen proberen en zo gauw je tepels weer beginnen te bloeden, stoppen 
, toch? Want wat moet je een pijn geleden hebben zeg :hug: :hug: :hug: En ja dat die kleine hummel er krampjes van krijgt is natuurlijk ook niet de bedoeling. Je doet het immers omdat je iets goeds voor hem/haar wilt doen!
In ieder geval heel veel succes met je keuze en ik hoop 
dat je de elende van laatst deze keer niet mee hoeft te maken, mocht je voor bv gaan :-* :-* :-*
bedankt eisblume :-*
@pegje wrote:
de eerste dagen ging alles nog goed ze was meteen een natuur-hap talent ze hapte perfekt en dronk flink stevig door ik had vol op melk beter kan niet ,
en ineens werd ik blauw mijn tepels dan , begonnen ze te bloedden en stopte niet meer ik moest gewoon door voedden van de vk want het zou wel over gaan ook de laktat’’ ‘’ die wist er niets van en zei ga maar door je krijgt wel eelt en dan stopt het wel
O meid, ik krijg het gewoon benauwd van je verhaal; ik kan me je angst en twijfels ontzettend goed voorstellen
Ik vind het altijd best moeilijk om te reageren op dit soort ervaringsverhalen, omdat de informatie die ik geef vaak haaks staat op wat een zorgverlener heeft gezegd. Zo krijg ik van dat stukje over dat er eelt op zou komen en dat het dan wel over zou gaan echt kromme tenen, want dat is gewoon pertinent niet waar. Een tepel moet juist soepel blijven, omdat deze tijdens het voeden helemaal achterin het mondje van de baby moet komen te liggen en daarbij zo’n anderhalf tot drie centimeter uitrekt. Daarnaast moeten tepel en tepelhof gevoelig zijn voor prikkeling. Door de korte zuigbewegingen die een baby aan het begin van een voeding maakt, wordt er namelijk een seintje naar de hersenen wordt gestuurd om borstvoedingshormonen in het bloed los te laten. Als er eelt op de tepel zou komen, zou deze daardoor minder gevoelig worden voor prikkels en daarmee zou het hele borstvoedingsproces worden verstoord. Mijn indruk is, dat je een hele slechte begeleiding hebt gehad bij borstvoeding en ik vraag me zelfs af of je wel een échte lactatiekundige aan je bed hebt gehad (absoluut geen verwijt aan jou hoor! :hug: ).
Er hoort echt géén eelt op de tepels te komen, sterker nog: de tepels moeten mooi roze, rond, zacht, soepel en intact blijven en ook precies zo weer uit het mondje van de baby komen, ze mogen absoluut niet beschadigen door het voeden. Kapotte tepels worden in de meeste gevallen veroorzaakt door niet goed aanleggen, dat kan soms echt millimeterwerk zijn. Een zorgverlener kan niet in één oogopslag bepalen of een baby goed is aangelegd. Om een goed beeld te krijgen zou ze gedurende een gehele voeding moeten meekijken, vanaf het aanhappen/aanleggen tot het moment dat de baby de borst weer loslaat. Ze zou o.a. moeten kijken naar de lichaamshouding van moeder en kind (niet onderuit gezakt zitten te voeden, ligt de baby misschien te hoog, te laag of teveel opzij),hoe de baby aanhapt (grote hap borst, dus tepel én een groot gedeelte van de tepelhof; tongetje over de onderkaak, lipjes naar buiten gekruld, neusje en kinnetje tegen de borst), het drinkgedrag van de baby en ze zou ook moeten bekijken hoe de tepel eruit ziet direct nadat deze uit het mondje van de baby komt (de tepel moet mooi rond en roze zijn en niet rood, wit, blauw, met losse velletjes, met kloofjes afgeplat of met een randje erover; dat zijn allemaal tekenen dat de tepel ergens wordt afgekneld of ergens tegenaan schuurt).
Borstvoeding geven mag echt geen pijn doen en het mag zeker geen kloven veroorzaken. Pijn is een teken dat er iets niet goed gaat. In dat geval moet het borstvoedingsbeleid goed onder de loep worden genomen en waar nodig worden aangepast, m.a.w. de oorzaak van de pijn moet worden opgespoord en bestreden door bijvoorbeeld het aanleggen te verbeteren. Het scheelt vaak al heel veel als je zelf goed bent geïnformeerd over de basis van borstvoeding. Het bevordert je zelfvertrouwen en je zelfredzaamheid. Het stelt je in staat om problemen te voorkomen en eventuele problemen tijdig te (h)erkennen en op zoek te gaan naar mogelijke oplossingen. Je zou kunnen overwegen om de informatiebijeenkomsten bij te wonen, die door de Vereniging Borstvoeding Natuurlijk en Borstvoedingorganisatie LLL in heel Nederland worden georganiseerd? Contactpersonen van de VBN en leidsters van LLL hebben, met hun eigen borstvoedingservaring als basis, een opleiding gevolgd via hun organisatie en geven wetenschappelijk verantwoorde informatie over borstvoeding. Tijdens de bijeenkomsten komen meerdere aspecten van borstvoeding aan bod, zoals de werking van de borst, het aanleggen van de baby, borstvoeding in de praktijk en het afkolven van moedermelk. Er is gelegenheid om ervaringen uit te wisselen, vragen te stellen en twijfels bespreekbaar te maken; breng gerust ter sprake wat je bezighoudt. Je bent van harte welkom om de bijeenkomsten bij te wonen, ongeacht wat je keuze uiteindelijk zal zijn. Voor meer informatie en adressen bij jou in de buurt kun je terecht op http://www.borstvoedingnatuurlijk.nl en op http://www.lll.borstvoeding.nl .
Sterkte met je overwegingen!
yvonne bedankt
de vk vertelde me dat van het eelt op de tepels krijgen ik dacht ook al dat klopt niet toen :roll:
maar ik heb ook de bv avonden gedan gehad en ik heb ook een LLL bij me gehad toen ,
ik vind het npg steeds moeilijk hoor maar ik ga denk ik toch beginnen met bv en dan zie ik verder wel :think:
Doe wat je gevoel je ingeeft dat is het belangrijkste en daar heeft je kindje uiteindelijk ook het meest baat bij.
Ik heb geen borstvoeding gegeven en ook niet geprobeerd. Ik had er gewoon geen gevoel bij. En ik heb er geen sec spijt van gehad.
HEt is voor iedereen heel persoonlijk. Als ik jouw verhaal lees dan zou ik direct op fv gaan maar nogmaals het is en blijft een persoonlijke keuze. Heel veel succes!!!
ik zou voor bv gaan, aangezien ieder kind weer anders is.Misschien is dit kindje wel een natuurtalentje.
Wel zou ik de avonden van VBN bijwonen, omdat je LLL al de vorige keer hebt gedaan.
Verder zou ik een goede laktatiekundige opzoeken, zodat je die kan bellen als iets niet goed verloopt (vraag na of je verzekering het vergoed).
Ik zou de stukken over aaanleggen op borstvoeding.com lezen en het borstvoedingsforum onder mijn favorieten zetten.
Gewoon proberen de kans van slagen zo groot mogelijk te maken, dat geeft ook weer wat zelfvertrouwen om eraan te gaan beginnen en zelfvertrouwen is heel belangrijk!
Succes.
Toen Noah geboren was probeerde ik bv. 3 Dagen lang was hij onrustig, huilde constant, en had altijd honger. Het lukte gewoon niet. Ik had een ks in een ziekenhuis dat vk traint om bv advies te geven, dus het was een hele worsteling om fles voeding te krijgen voor Noah. Maar de eerste fles die ik hem gaf dronk hij bijna meteen leeg.
Zoveel mensen oefenen zoveel druk uit op nieuwe moeders om borst voeding te geven, zonder erbij na te denken of de moeder het wel kan. Je bent niet egoistisch of gemeen of een slechte moeder. Je bent een moeder die haar kind te eten wil geven wanneer het kind dat nodig heeft.
De vk die na de operatie bij mij thuis kwam vond dat ik bv had moeten blijven geven. Ik trok mij er niets van aan. Ik heb een gezonde knul die niks te kort is gekomen. Als mijn meisje geboren is, begin ik meteen aan fles voeding. Omdat ik niet hetzelfde mee wil maken als met Noah. Je doet het ten slotte niet voor je eigen eergevoel of om andere the plezieren.
Bij Freja mislukte de BV volledig, ze had een te korte onderkaak en belandde na 3 dagen in het ziekenhuis omdat ze niks dronk. Heb geprobeerd af te kolven maar stond zo stijf van de stress dat er geen druppel meer af te kolven viel. Heb me daar absoluut niet schuldig over gevoeld. Vond het wel jammer, want bij Jesper ging het supergoed met de BV. Maar KV is een heel goed alternatief. En mijn moppie dronk uiteindelijk goed d’r flesjes leeg.
Ik zou zeggen, probeer het, lukt het niet, stap dan gewoon over op KV, niks aan de hand. Je merkt vast snel genoeg of het gaat of niet.
Weet je, als je alles zijn gang laat gaan, dan gaat het zoals het gaat.
Hmm beetje vage zin he.
Ik heb er niet erg over nagedacht. Mijn streven was borstvoeding, maar ik heb ook de ervaring van 6 jaar terug en toen ging dat wat minder vanwege allerlei oorzaken. En mijn dochter is prachtig groot geworden op een beetje van mezelf en een beetje van nutrilon.
Zoals het nu lijkt, wordt Lev juist groot op enkel bv.
Ik ben nergens van uitgegaan want ik denk dat als je er zo zwaar mee omgaat, elke twijfel al om kan slaan in een dramaatje. En dat wil je niet want je wilt gewoon genieten.
Dus genieten jij straks. Of het nou is van een kindje aan de borst of een kindje op de arm aan de fles.
bedankt ik voel me nou in ieder geval een stuk rustiger , en ben er van overtuigd dat als het mioment daar is dat de keuze die ik dan maak vanzelf de goeie keuze is
bedankt voor jullie tips en medeleven :-* :-* :-*
als aanleggen goed lijkt, maar je tepels gaan stuk… dan is dat dus echt niet het geval.
Ik dacht ook dat ik Peter goed aan de borst had, ook hier iemand van de LLL die meekeek, maar dat zijn vrijwilligers en geen lactatiekundigen.
Die moet je namelijk betalen en ik vond dat een drempel.
Uiteindelijk zij mijn moeder, die een hele medische opleiding heeft dat Peter niet goed aanlag en ik kreeg daardoor tepelkloven en het voeden deed pijn. Ook kreeg hij de borst niet goed leeg, hij bleef hangen op de voormelk en had dus alleen maar honger.
Ik ben na 2 weken gestopt, maar weet dus wel dat iets niet persee goed hoeft te zijn al lijkt het zo.
Ik heb nooit geweten hoe ver de tepel eigelijk in de mond van de baby verdwijnt, tot ik dit bij een voedende moeder echt zag.
Zij heeft me ook gezegd dat ze zelf haar tepel en tepelhof echt even beetpakt voor de eerste keren aanhappen.
Bij een 3e gaan we het gewoon weer proberen en dit keer ga ik op borstvoedingscursus, wil ik op voorhand al een gesprek met een lactatiekundige en ik haal tepelhoedjes in huis, want dit kan bescherming bieden bij een hele gevoelige tepelhuid en het kan helpen om goed te leren aanleggen.
Maar wederom… als het niks word, dan word het niks en zal een volgend kindje ook best groot worden van kv. Dan loopt het idd zoals het loopt.
Wat Lydia al zegt :-*