schteeuwen

Kai is nu 11 maanden en hij heeft sinds 2 weken het schreeuwen ontdekt om moe van te worden heb al van alles geprobeert om hem te laten stoppen maar helpt niet heel zachtjes tegen hem praten hem omdraaien in de stoel als hij daar in zit ergens anders neer zetten.



maar het lijkt alsof hij het niet snapt omdat het voor hem normaal is.



heeft iemand ervaring

het is het ondekken van het geluid, het hoort erbij.

dat je het vervelend vind dat snap ik.

ik zou het gewoon negeren het gaat vanzelf over, het is echt een fase.

het is wel een goed teken moet je maar denken :wink:

dat dacht ik ookal al maar toch je gaat soms twijfelen.



bedankt voor je antwoord

Juul schreeuwt ook alleen maar… ach, ik vind het beter dan huilen, nu weet ik dat hij lol heeft… :mrgreen:

@marisca77 wrote:

dat dacht ik ookal al maar toch je gaat soms twijfelen.





bedankt voor je antwoord




En bij echt onbezorgd heid, even de oren laten checken voor gehoor!

Maar das echt allaang als je denkt dat anders is dan naar behoren van zijn leeftijd en leeftijdgenoten!

Oja, klinkt heel bekend. Hoewel de kleine man het hier niet de hele tijd doet, is het meestal het leukst om terug te schreeuwen. Hij is dan helemaal verbaasd dat mama zo’n lawaai maakt en dan lijkt de lol er al een eind af bij 'm (na wat minuten tegen elkaar ge-iiiiiiieeeeeehd te hebben). Dan nog een schepje erbovenop van mijn kant met zijn schreeuwen en gekke gezichten erbij en dan pakt 'ie opdenduur een van z’n speelgoedjes om mee te gaan spelen.



Oftewel: nou ja, die mama is gek. Kan beter even voor mezelf gaan spelen, wordt ze misschien rustig… :smiley: :smiley: :smiley:



Er is ook zo’n reclame van een peuter die strontvervelend doet in een supermarkt en dan letterlijk gaat liggen dreinen. Totdat mama hetzelfde doet en hij zo verbaasd hij dat hij ermee stopt :lol:. Wie weet :wink:

Hier ook twee kleine schreeuwertjes: ze steken elkaar aan. Maar gélukkig weten ze ook wanneer het goed is of klaar is: aan tafel wordt niet geschreeuwd. Maar tijdens het spelen zitten ze soms zo in hun spel, dat ik het even toesta. Als het te hard gaat, zeg ik vaak, “en nou de laatste keer…” En mogen ze nog 1 schreeuw geven. Omdat de oudste wel weet wat ik bedoel, ‘helpt’ hij mee de jongste te corrigeren :wink: . Buiten mogen ze wel schreeuwen, maar dat moet ook niet tot last van anderen zijn (dus niet midden in de stad oid)

hier schreeuwen/gillen we ook wel eens met z`n alle.

de mogen ze ff gillen zo hard ze kunnen en dan nog 1x laatste keer en dan is het klaar. maar dat kan alleen als ze wat ouder zijn dat ze ook begrijpen dat klaar klaar is.

levi die gilt ook wel eens maar die heeft niet zoveel volume en dan zeg ik vaak is dat alles, stop er maar mee want dat word niks :mrgreen:

Maris,

is Kai al gestopt met schreeuwen???



Hier bleren ze nog wat af hoor… :roll:

Deed Bas ook rond die leeftijd. Wij hebben het genegeerd en na een kleine maand was het over om nu opeens er weer mee te beginnen, nu helpt het om je stem te verheffen en dan stopt hij gelukkig.

Lev doet dat dus ook. Uit enthousiasme, uit boosheid, uit verdriet, uit vreugde, het maakt hem niks uit en onze trommelvliezen rammelen :mrgreen:



Misschien moeten ze toch maar samen op club :angel:

Lenn doet het… en ik doe het terug, en dan krijgt hij de slappe lach :inlove: geweldig!

Hier ook een schreeuwerd en zo te lezen gaat dat nog wel paar jaar door :shock: :wink: :lol: