schrik van je leven

Gisteren zaten de jongsten in bad, H was ook thuis en ik moest even naar de supermarkt.



Bij de kassa kwam ineens Saf aangerend: “Mam, je moet DIRECT mee naar huis komen van papa, er is iets heel ergs in bad gebeurd”.

Dus ik vroeg of ze gezien had wat er was.

“Nee ik mocht niet kijken van papa”.



:eh:



Ik heb alles laten staan, heb nog nooit zo hard gefietst, verwachtte een ambulance voor het huis, ik wist echt 3 minuten lang heel erg zeker dat S verdronken was. Dat is echt een heel bizar gevoel weet ik nu.



Eenmaal thuis stond er geen ambulance en Lev deed de deur open, ik rende naar boven en daar stond S in haar nakie, haar lijf vol met nagellak



:smiley:



Het bad vol nagellak, kinderen onder de nagellak, alles wat paars maar ik had wel een springlevende Salomé :inlove:





Maar de rest van de avond zat ik nog een soort van te hyperventileren en te shaken.



(een paar jaar terug hebben wij van dichtbij de verdrinking van een jongetje meegemaakt. Sindsdien ben ik heel voorzichtig met water. Nu nog voorzichtig met make-up zien te worden :wink: )

Kan me voorstellen dat je de schrik van je leven hebt op dat moment… ppfff Vooral omdat je verdrinking van dichtbij heb mee gemaakt.





dat is ook 1 van mijn grote angsten, mijn achterneefje is een paar jaar geleden verdronken in een peuterbadje op de camping. :cry:

het beste koktopic van 2012!



wat een fijne ontknoping van een vreselijk angstig gevoel!! :-*

een heel fijne ontknoping. En mijn man maar mopperen op die nagellak :wink:

Ik heb daarna een hele fles remover over het kind uit moeten smeren met als effect een rood kind maar als dat alles is…



Maar ik dacht echt drie minuten lang dat ze dood was. Gek, want er zaten 2 kinderen in bad en toch dacht ik direct aan de jongste.

Idd, de schrik van je leven! Volgens mij is dat amper te beschrijven, totdat je het zelf ervaart… Wat duren die minuten dan lang! dat je je fiets moet pakken, je komt niet vooruit, teveel tijd om na te denken…



Ik heb het gelukkig nooit meegemaakt, ook niet van dichtbij. Maar wel een keer een levensechte droom gehad, dat mijn middelste in een badje om zijn buik lag… En ik wist niet wat ik moest doen. Gooide hem bijna op zijn rug, uit het water, hart reanimatie, voelen of het klopte, ademde hij: ik voelde niks. Beademen, of moest ik nou reanimeren? Ik wist het niet, en deed maar wat. In die paniek ben ik wakker geworden, en heb de hele dag nog dit gevoel gehad… Zo werkelijk was het geweest…

Oh jemig wat ongelooflijk.

Ik zou geloof ik niet heel lief zijn geweest voor manlief die een kind met dergelijke boodschap naar de supermarkt laat gaan :shock:

@Lune wrote:

Oh jemig wat ongelooflijk.

Ik zou geloof ik niet heel lief zijn geweest voor manlief die een kind met dergelijke boodschap naar de supermarkt laat gaan :shock:




dat had hij ook niet gedaan. Hij had gezegd dat ik snel thuis moest komen en waarschijnlijk heeft hij haar niet gezegd dat ze niet mocht kijken (want dat was voor mij het teken dat er iets echt mis was), maar haar wat geïrriteerd weggestuurd zo van: haal jij mama nou maar dan begin ik met schoonmaken.



Enorm staaltje van miscommunicatie denk ik.

O, wat een schrik zeg. Ik kan me voorstellen dat je de hele avond nog hebt zitten na beven.

ah kijk dat klinkt logischer :mrgreen:

jeetje, meis, wat een schrik zal je gehad hebben. :hug:



niet leuk, een rode Salomé, maar kan me voorstellen dat je blij bent dat het dat maar is.





liefs

Gerda

Wat een schrik zeg :? …ik zou ook nat zitten te shaken als een gek…



Mijn eerste reactie, toen ik je verhaal las, was ook: hoe komt vaders erbij om een kind op die manier een bericht over te laten brengen.



Maar dat heb je uitgelegd, maakt de schrik op het moment er echter niet minder om.



Gelukkig had je genoeg remover in huis :wink:

Poeh, wat een schrik!

Gelukkig alles maar onder de nagellak maar toch…



Heb je de nagellak overal af gekregen? Mijn ervaring is dat nagellak vooral van nagels af gaat maar niet van de andere dingen. Zoals van het bad.

:wall:

Vreselijk, dan ben je voor je gevoel ineens 10 jaar ouder :o :? :hug:



Ik had laatst ook de schrik van mijn leven toen ik mijn jongste kwijt was en haar even later bovenaan de dijk langs de drukke weg zag staan.

Gelukkig kreeg ik haar nét op tijd te pakken. Moet er niet aan denken wat er was gebeurt als ik 10 seconde later was geweest of eerst elders had gezocht :shifty: :frowning:



Gelukkig viel het allemaal mee, maar de paniek die je gevoeld moet hebben… vreselijk :hug:

terwijl ik je bericht las vroeg ik me af welke kant het op ging.

ik kon me namelijk niet voorstellen dat je het zo vertelde als er echt iets ergst gebeurd was.

maar die ontknoping had ik niet kunnen denken :mrgreen:

ik kan me voorstellen dat jij de ergste minuten van je leven gehad hebt… alleen al de gedachte aan zoiets zorgt voor een beklemmend gevoel, laat staan als je naar huis gehaald wordt, niet weet waarom maar behalve dat er iets ergs is gebeurd…

@*$#@!%!!! Dat zou het eerste zijn wat er in mij opkomt.

Jeetje Lydia, je kan nu wel zeker je haar opnieuw verven.



Ik kreeg er daarstraks toen ik het op de foon las al grijze haren van. ik moest het ook even delen me mijn lieftallige wederhelft, hopelijk is het aangekomen dat die dat dus niet bij mij moet doen.



Maar andere kant heeft ze geluk gehad, want nu kon je niet meer boos worden natuurlijk

:wink: :mrgreen:

Poeh he, wat moet jij geschrokken zijn! :shock:

Gelukkig was 't niks ergs, maar de minuten totdat je daar zelf achterkomt duren dan echt wel té lang…!



Alle nagellak eraf gekregen?

Gossiemikke, wat een schrik zeg!

Maar met goede afloop gelukkig.



Wel een fototje gemaakt??

Mijn hemel Lydia… Dan word je toch effe tien jaar ouder! :shock: :shock:

Blijkt maar weer dat Jip en Janneke echt TE braaf zijn (wat nou 10 rode nageltjes en 1 rode neus?!).



Maar oooh, dat gevoel. Brr ik ken het en net bij de 1e regels kwam dat gevoel weer even helemaal naar boven.

@Marite wrote:

Blijkt maar weer dat Jip en Janneke echt TE braaf zijn (wat nou 10 rode nageltjes en 1 rode neus?!).



Maar oooh, dat gevoel. Brr ik ken het en net bij de 1e regels kwam dat gevoel weer even helemaal naar boven.




Hihi… daar moest ik ook meteen aan denken toen ik gelezen had dat het verhaal een goede afloop kende!





Lydia, nu haarverf inslaan? Ik zou compleet grijs zijn! :o :hug: voor de schrik.