Schiet mij maar lek...mn dreumes breekt mn huis af

Vertel me alsjeblieft dat dit een fase is!!! :cry:



Lianne kon tot voor kort altijd erg lief spelen, bleef van alles waar ze niet aan mocht komen af.



Echter sinds vorige week zit ze echt overal aan en doet vooral dingen wat niet mag.

In de vensterbank hangen, aan de gordijnen trekken etc.



Ze heeft me echt nog nooit aan de gordijnen gezeten…



Ik roep de hele dag NEE Lianne niet doen, zo nu en dan geef ik dr een time out maar het geeft allemaal geen indruk.



De enige reactie die ik krijg is een dikke pruillip, een lach en we doen het nog een keer.



Het lijkt wel alsof we een jaar terug in de tijd zijn, toen had ze ook een fase dat ze nergens af kon blijven…

Maar nu bied ze wat meer weerstand dan toen.



Dus trek het blik met ervaringen, tips maar open want ik weet het niet meer!!

hier eentje van ruim 21 maanden (dus zelfde leeftijd) die er ook nogal ā€˜last’ van heeft. Het is voor mij de 3e keer en ik vind het nog steeds ā€˜irritant’ :oops: .



Consequent weg blijven halen, afleiden, even iets met haar gaan doen… kan dus op 80x bij hetzelfde wegtillen neerkomen, maar ooit… ooit schijnen ze het niet meer grappig te vinden om iets weeeeer niet te mogen en zowaar… dan doen ze het niet meer (of slechts es een keertje puur om het doen lijkt het wel).



Meneertje hier heeft ook al een duidelijk voorsprong genomen op zijn peuterpubertijd en kan zich met veel flair op de grond laten vallen al krijsend als ik hem ergens weghaal… of roept heel hard NEEEEEEEE en gaat met zijn handen over elkaar me heel boos aan staan kijken etc etc.



Het gaat over, echt.

Ja errug vermoeiend… :cry:



Maar die zin: laat je niet gek maken… die ga ik onthouden!!! :thumbup:



Ook kan ze ontzettend lief zijn hoor maar voel me momenteel net een politie-agent :oops:

Wij zitten hier ook met een 2-jarige en die doet ook echt alles wat niet mag. En niet 1x maar wel 100x.

Het is echt de leeftijd van ā€œIk ben 2 en ik zeg NEEEEEEEā€ :roll: .

Dat gedrag hoort echt bij de leeftijd hoor. Bij Lienke hebben we dag ook gehad rond de 2 jaar en duurde tot een jaar of 3. Wij werden er soms ook stapeldol van en idd, je voelt je steeds net een politie-agent. Met Lienke is het helemaal goed gekomen dus met Leanne ook hoor. Het duurt alleen een tijdje :hug: .

Hou op schei uit :hand: hier nog zo,n 1tje :oops:

Van Melinda wordt gezegd dat ze in de vervroegde peuter pubertijd is beland

maar ze is wel ubercute pooh( zegt kris die pooh en dochter vandaag gespot heeft :inlove: )

Mama moet ook eerlijk toegeven dat ze vakantie nodig heeft :oops:

@San 27 wrote:

Hou op schei uit :hand: hier nog zo,n 1tje :oops:

Van Melinda wordt gezegd dat ze in de vervroegde peuter pubertijd is beland




Ik heb met Lianne ook een tijdje een fase gehad dat ik dacht dat ze vervroegd in de peuterpubert zat. Maar daarna ging het weer goed.



Maar ze dreint wat af momenteel, vanmiddag shoppen bijv was een klein drama :oops:



RRR helpt wel goed, ook voor mn eigen rust :wink:

En vooral zo nu en dan er even uit, dat ze dr energie kwijt kan.

Morgen maar ff zwemmen denk ik :thumbup:

@kristalkindje wrote:

maar ze is wel ubercute pooh( zegt kris die pooh en dochter vandaag gespot heeft :inlove: )




Lianne steelt ieders hart en die van mij erbij…

Ben stapelgek op dr :inlove:

Maar soms… even een klein stukkie behang.



Maargoed ik ben een peuter en vind alles leuk :wink:



Eten bijv is momenteel ook zo’n drama, heb vanmiddag zooo moeten lachen.

We hadden pizza gehaald, ze wilde geen pizza.

Dus haar een stuk meloen gegeven met ham en druiven en een potje alacart.

Na een aantal hapjes van alles gehad te hebben hoefde ze niet meer…

dus ze trekt alle druifjes van het stokje, legt ze op de alacart, daarboven op de ham en daarboven op de meloen… tja…

en dan maar je gezicht in de plooi houden :mrgreen: :think: :liar: :inlove:

@Renate_Sch wrote:

Wij zitten hier ook met een 2-jarige en die doet ook echt alles wat niet mag. En niet 1x maar wel 100x.

Het is echt de leeftijd van ā€œIk ben 2 en ik zeg NEEEEEEEā€ :roll: .

Dat gedrag hoort echt bij de leeftijd hoor. Bij Lienke hebben we dag ook gehad rond de 2 jaar en duurde tot een jaar of 3. Wij werden er soms ook stapeldol van en idd, je voelt je steeds net een politie-agent. Met Lienke is het helemaal goed gekomen dus met Leanne ook hoor. Het duurt alleen een tijdje :hug: .




Ik twijfel behoorlijk snel aan mn eigen kunnen, als alleenstaande moeder ben je soms best kwetsbaar.



En dat speelt mee in mn machteloze gevoel

Hier ook in in de ā€œvervroegde peuterpubertijdā€ (waarom het tegenwoordig vervroegd wordt genoemd :think: , begreep van mijn moeder die altijd met kinderen heeft gewerkt, dat vroegah :wink: vanaf 1,5 jaar de koppigheidsfase inging, dat ze het nu ā€œ2 en zegt neeā€ noemen betekent natuurlijk niet dat ze vanaf 1,5 al niet lekker koppig kunnen doen)



Hier dus ook weer dingen weggehaald waar ik echt wil dat ze er niet aanzit. Gordijnen, liever niet, maar zolang ze ze niet van de rails aftrekt en er alleen aanzit om even te kijken hoe mooi ze zijn vind ik het niet erg. Probeer me elke keer af te vragen of wat ze doet nu echt zo erg is, uiteraard wil je dat ze sommige dingen niet doen, maar ik probeer dat echt alleen te doen bij dingen die gevaarlijk zijn, haal ook echt niet alles weg, moet het leren luisteren ook oefenen natuurlijk, maar probeer :wink: me er niet zo druk om te maken.

Op advies van mn vriend gaat deze mama even tijdelijk alles opruimen waar ze niet aan mag komen.

Kijken of ik dan wat meer rust in de tent krijg :mrgreen:

Als mama dr spullen opruimt, dan trek ik toch gewoon de planten uit de vensterbank… :wall:





ik zet een campingbedje in de woonkamer zodat ik dr even veilig kan wegzetten als ik ff naar boven moet… :wall:

hier na en hel van 7 weken te hebben gehad is het nu een heerlijk schatje weer thank god :pray:

amy deed alles wat niet mocht en als je haar weg haalde ergens van

dan was het krijsen geblazen en dat de hele dag door 7 weken lang

dus tja een fase waardschijnlijk…en misschien ook meisjes gedrag ik weet het niet met lars heb ik dit nooit gehad maar het komt weer goed wachtend op de volgende fase :shifty:

pff, wat een ellende soms he :wink:

Ik heb sowieso al zeer weinig spullen staan naast de meubels, ik hou er niet van, en vind het met een kind gewoon niet handig. En de enkele dingen die er wel staan zoals de kaarsen op tafel en de jaloezieen voor het raam, daar mag hij niet aankomen. En dat weet hij nu echt wel. En heel af en toe staat hij dan 1 minuutje op de gang.

Maar ik denk idd wat Loesje zegt: is het echt zo erg als hij ergens aan zit?

Soms zijn dingen gevaarlijk, of gewoon te duur om aan te zitten (jaloezieen, laptop, lamp boven de eettafel, ehm…verder eigenlijk niks :wink: ) of te gevaarlijk (op de eettafel staan, zich van de bank laten vallen op de vloer), dan mag het niet. Maar verder…hij zit gewoon overal graag aan, hij voelt aan veel dingen. Aan de plantjes buiten, aan de potjes groenten in de winkel, aan de theeglazen in de Hema. Maar zolang hij er niks van oppakt of stuk maakt vind ik het geen probleem eigenlijk.



En driftbuien, tja, die negeer ik zoveel mogelijk. En als ik perse iets wil, zoals het verlaten van de winkel of het naar bed gaan, dan pak ik hem bij kop en kont beet, en negeer alle blikken van anderen om me heen, en blijf gewoon helemaal rustig. Dan is hij het snelst weer rustig en heb ik hem het snelst waar ik hem hebben wil (en dan nog denk ik wel eens: ach, dan zit hij toch nog even lekker in dat autootje in de winkel, wat scheelt mij het, onthaasten is ook wel eens goed :smiley: )

Hier dezelfde fase, al is die nooit overgegaan vanaf het eerste moment dat Lars dit doet. Alleen wordt hij sterker en heeft hij een andere truc erbij gehaald… mama slaan! Word er gek van… maar relativeer weer als mij zusje zegt… je laat je toch niet gek maken door een kind van 1,5 :mrgreen: hahaha!



Wat ik hier ook doe is hem soms een minuutje op de trap zetten. Daar maakt hij inmiddels een spelletje van, maar ik heb begrepen dat als je maar door blijft gaan ze op een gegeven moment beseffen dat dit gedrag niet wordt geaccepteerd.



Pffff, vermoeiend he? Maar het gaat wel over hoor… daar ben ik van overtuigd!