Hoi allemaal
Mijn dochtertje Fay (16 december 07 is ze 2 jaar geworden) heeft sinds oktober regelmatig last van een scheel oogje. Het oogje staat dan naar binnen. Het rare is dat ze er dus de ene dag wel en de andere dag geen last van heeft en tussendoor is het ook weer 4 weken weg geweest. De oogarts zegt dat het geopereerd moet worden, maar dat vind ik wel erg heftig. Bovendien staat het oogje dus meer dan 50% van de dagen wel goed! De oogfunctie is trouwens goed.
Heeft iemand hier ervaring mee? Ze noemen het geloof ik cyclische scriabis. Vermoeidheid heeft volgens mij geen invloed.
Er zijn natuurlijk nog veel ergere dingen in de wereld, maar het houdt me toch wel bezig. Ik hoop dat iemand van jullie wat tips heeft!
DANK VAST!
Judith
Hoi,
Ik heb dan wel niet hetzelfde gehad als je dochter maar ook ik keek toen ik klein was scheel.
Maar ik keek voortdurend scheel en ik ben er dus op m’n 3e of 4e aan geopereerd.
Op zich stelt de operatie niet zoveel voor, is gewoon een dagopname geloof ik. Ik kan me het nog wel vaag herinneren maar heb het nooit als traumatisch of zo ervaren hoor ondanks dat ik nog heel klein was.
Het meest vervelende vond ik nog dat ik van die kokers om mijn armen had zodat ik niet in mijn ogen kon wrijven.
Wil de oogarts nu al opereren omdat het anders alleen maar erger word?
Moeiheid kan er wel soms mee te maken hebben hoor, als ik moe ben wil mijn oog ook nog weleens ‘loenzen’.
Maar het is wel vreemd dat het dus ook gerust 4 weken weg kan blijven.
Tja, echt nuttige tips heb ik dus niet voor je. Alleen mijn persoonlijke ervaring die ik absoluut niet als ‘erg’ heb ervaren.
Mijn neefje heeft ook een “lui” oogje. Hij keek ook niet de hele dagen scheel, maar meer als hij moe is. Hij moet sinds een tijdje een lapje op het goede oog om te zorgen dat de oogspier van het schele oogje sterker te maken. Eerst moest het 2 uur per dag erop en nu nog maar 1 uur per dag. Een operatie doen ze niet zo snel hoor. Ik zou een doorverwijzing naar de oogarts vragen.
ik ben ook scheel geweest was ook de ene keer meer als de andere keer.
ik ben op 4jarige leeftijd hieraan geopereerd en ik heb dus ook nooit een bril hoeven dragen.
je heb veel verschillende vormen van scheelzien ligt eraan welk spiertje van het oog verlamd is. en dan kan er een keuze gemaakt worden voor opereren.
mijn zoontje ziet ook scheel maar zou hier aan geopereerd kunnen worden maar het geeft geen garantie dat het goed blijft, ook kan hij niet in een regulier ziekenhuis geopereerd worden maar moet hij naar een academische ziekhuis, maar daar wachten ze nog liever allemaal mee.
toen hebben ze mij ook uitgelegd dat het bij mij heel anders was omdat het om een ander spiertje gaat, ik ben ook in een gewoon regulier ziekenhuis geopereerd.
succes met je beslissing!
wat ik heb gehoord is dat loensen en scheelzien ook 2 verschillende dingen zijn. ik kwam er achter tijdens het afplakken van het oog van mijn zoontje. zijn rechter oog loenst heel erg en ik moest rechts afplakken, ik dacht nog die maakt een fout. dus ik plakte links.
bij navraag aan de oogarts zei ze: zijn rechter oog loenst en zijn linker ook is “lui” dus vandaar dat ik wel dat loensende oog moest afplakken.
ik ben zelf ook geopereerd aan beide ogen vanwege scheelzien… heb er totaal geen ‘trauma’ van opgelopen oid… wel wil ik er bij vermelden dat die operatie puur voor het scheelzien is, ze korten dan een spiertje in(bij mij was het toendertijd nog een opname van drie dagen, tegenwoordig poliklinisch). Lui oog heb ik nog altijd last van… (nouja last is een groot woord, hij is er, kan er goed mee leven, zelfs gewoon autorijden enzo). Mijne rvaring is dus dat die pleisters niks hebben uitgehaald.
Ik zou er wel naar laten kijken en eventueel laten opereren als ze dat adviseren… het zicht is nu nog goed, maar ze kan er natuurlijk op termijn wel last van gaan krijgen